ภาษาวิบัติ

[Cherub Rock]

เมิงให้กรูช่วยเผยแพร่ช่ายหมาย ได้เลย!!!

http://th.uncyclopedia.info/index.php?title=%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4&t=20071220055324

[ใบไม้ทะเล]

เข้ามาทำตัวเรียบร้อย 

แอบแบ๊ว......นิ๊ด 

[Cherub Rock]

เง้อออ.. 

[ใบไม้ทะเล]

เง้อ......ปู้ช่ายคนแรก กวนเจงๆๆ

นู๋อยากถีบมานเจงๆๆ 

[ลูกหินฮะ๛]

O o ps.!
..ซวย..อ่ะ.จิ.. ..กา ตู๊..นี๊.  

[RiDKuN]

ส่วนใหญ่จะเป็นเพราะขี้เกียจพิมพ์ตัวยากๆ เช่นตัวที่ต้องยกแคร่ (กด shift) หรือพยัญชนะที่ใช้น้อย เช่น ญ ฎ ฏ
แต่บางคำพิมพ์มาก็ทำให้คิดมาก เช่นคำว่า "เสร็จ" วิบัติเป็น "เส็ด" พาลคิดไปไกลว่ามันทำอะไร "เส็ด" ...

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

ที่มา[แก้ไข]

"ผู้ที่เริ่มใช้ภาษาวิบัติเป็นคนแรกนั้น ไม่มีหลักถานปรากดแน่ชัด"
คนที่พยายามจะหาหลักฐานหาที่มาที่ไปของการใช้ภาษาวิบัติ
ยังมีปัญหาเรื่องภาษาวิบัติอยู่เลยครับ

[RiDKuN]

ที่มา[แก้ไข]

"ผู้ที่เริ่มใช้ภาษาวิบัติเป็นคนแรกนั้น ไม่มีหลักถานปรากดแน่ชัด"
คนที่พยายามจะหาหลักฐานหาที่มาที่ไปของการใช้ภาษาวิบัติ
ยังมีปัญหาเรื่องภาษาวิบัติอยู่เลยครับ

เว็บนั้นเป็นเว็บ "ไร้สาระนุกรม" ครับ อย่าไปเอาสาระ

[อังศนา]

..ข้าพเจ้าต้องสารภาพว่าอ่านภาษาของเด็กพวกนี้แล้วปวดหัว 
เพราะเมื่อสายตากวาดเจอคำประเภท  เทอ จัย เจง เด๋ว ฯลฯลฯลฯ
สมองมันต้องแปลกลับมาเป็นภาษาคนอีกที เสียเวลาและเสียพลังงานมาก

[ใบไม้ทะเล]

หนูว่าแล้ว พี่อังฯ ต้องเข้ามาตอบกระทู้นี้

อนาจำได้ว่าพี่อังฯ เคยวิจารณ์การใช้ "มั๊ย" ถ้าอนาจำไม่ผิดนะ

ตั้งแต่นั้นมาอนาสารภาพว่า พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ใช้ภาษาวิบัติ

เน้นว่า พยายามนะพี่อังฯ บางทีก็ลืมตัว 

[Cherub Rock]

"หากเป็นเยี่ยง นี้ เหตุใดมิกลับไปใช้ภาษาเมื่อกาลสมัยอโยธยาเสียเลยเล่า ภาษาที่พวกท่านจักใช้ในเพลานี้ มันเกิดวิบัติมามากมายเสียเหลือเกิน มันวิบัติมานับแต่เมื่อคราท่านที่เดือดเนื้อร้อนใจในเหตุนี้จะเกิดเสียอีก

ข้าพเจ้า อยากย้อนถามท่านอีกครา ว่าตั้งแต่ท่านเกิดออกมาจากครรภ์แล้วไซร์ ได้ใช้ภาษาแลสำเนียงเดียวกับที่ข้าพเจ้ากำลังพรรณานี้แล้วหรือไม่เล่า ณ. ครานี้ท่านได้ใช้ภาษาสำเนียงเดียวกับข้าพเจ้าหรือไม่เล่า หากมิใช่ ท่านนั่นแล ที่เป็นเหตุทำให้ภาษาวิบัติมาจนถึงบัตินี้

กาลสมัยเปลี่ยน ภาษาเปลี่ยน หาใช่เหตุพิลึกพิลั่นอันใดไม่''

ภาษาวิบัติ
จากไร้สารานุกรม



ป่อยยย ป่อยย

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

ผมเคยเข้าไปเตือนคนๆหนึ่งในสเปซ

กลับโดนพวกของเขา ด่ากลับซะเสียเลย

เตือยด้วยความหวังดี ได้ร้ายกลับตอนหลังเลยไม่เตือนใครอีกเลย

[อังศนา]

หนูว่าแล้ว พี่อังฯ ต้องเข้ามาตอบกระทู้นี้

อนาจำได้ว่าพี่อังฯ เคยวิจารณ์การใช้ "มั๊ย" ถ้าอนาจำไม่ผิดนะ

ตั้งแต่นั้นมาอนาสารภาพว่า พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ใช้ภาษาวิบัติ

อิอิ.. อนาเดาใจพี่อังแม่นเชียว 

..คำที่อนาพูดถึงมันเป็นการสะกดผิดเพราะผันวรรณยุกต์ไม่แม่นค่ะ 
จึงเป็นความผิดพลาดที่เกิดจากความไม่รู้ หรือไม่ก็เล่นมุกไม้ตรีแบบน้องลูกหิน หุ หุ

..แต่ภาษาแช็ทที่ใช้เขียนกันในเน็ทนี่มันจงใจจะเขียนให้ผิดเลยอะ 
ไม่ว่าจะเป็นเพราะความมั่ว หรือความขี้เกียจอย่างที่คุณ Ridkun ว่า
ถ้าใช้กันอยู่ในวงจำกัดก็คงไม่เท่าไหร่ อย่าให้มันระบาดไปทุกแห่งทุกหนละกัน

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

ตามเว็บไซท์ต่างๆไม่ได้มีการเข้มงวดถึงเรื่องการใช้ภาษา
แต่ก็ควรคำนึงถึงเด็กรุ่นหลังบ้างครับ
  ถ้าเป็นภาษาพูด คำที่เขียนทับศัพท์ หรือพิมพ์ผิด  ก็็้พอจะปล่อยให้มันผ่านๆไปได้บ้าง แต่คำผิดที่สมควร
จะแก้ไขอย่าง "20 ม้วน"อะไรแบบนี้ มีคนยกตัวอย่าง
เรื่อง• หลักการใช้ “ใ” ไม้ม้วน และไม้มลาย “ไ”มาให้ดูหลายครั้งแล้ว
ี้                          อย่างคำว่า
"หลงใหล" ก็ยังเขียนผิดกันบ่อยมาก
ภาษามันมีการพัฒนาไปตามยุคสมัย จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร
ก็ต้องไปตรวจสอบที่ราชบัณฑิตสภา มีคำใหม่ๆที่มาจากภาษาอังกฤษ และภาษาอื่นๆอีกมากมาย
ถึงภาษาพูดจะเปลี่ยนไป แต่ภาษาเขียนที่เป็นภาษาที่ถูกต้อง ที่เรารู้ๆู้กัน
ว่าเป็นภาษาราชการนั้น ต้องรักษาให้ถูกต้องครับ

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

ไปค้นเจอ น่าสนใจดีไม่น้อย ลองอ่านดูนะครับ
ทำไมจึงเรียกสระไอว่า "ไม้มลาย" ?
ม.ศรีบุษรา
บัญชร - สนุกกับภาษาไทย (เล่ม ๒) โดย ช่วย พูลเพิ่ม
พิมพ์ครั้งที่ ๑ น.ส.พ.ไทยรัฐ
พิมพ์ครั้งที่ ๒ ธันวาคม ๒๕๒๗

            ท่านที่ได้ติดตามบัญชรนี้มาเรื่อย ๆ คงจะประจักษ์แก่ตาแล้วว่า คุณมนตรี ศรีบุษรา อยู่ที่ ๓ ถนนวิชยา จันทบุรี ได้ส่งข้อเขียนมาร่วมด้วยเนือง ๆ โดยเฉพาะที่พาดพิงถึงภาษาเขมร ได้แสดงข้อคิดมาให้ความกระจ่างแจ้งอย่างยอดเยี่ยม คราวนี้มาในแนวนิรุกติศาสตร์ที่ไม่เคยมีใครกล่าวถึงมาก่อนก็ว่าได้

            "ผมได้ค้นคว้าเรื่อง 'ทำไมจึงเรียกสระไอว่าไม้มลาย ?' อยู่นานโข ได้ถามบรรดาครูบาอาจารย์และผู้เชี่ยวชาญหลายท่านด้วยกัน ในที่สุดไปได้ที่เชียงใหม่ ผมพยายามเผยแพร่โดยทำเป็นโรเนียวส่งไปให้ศึกษาธิการทุกจังหวัด บรรดาเพื่อนฝูงที่สนใจภาษาไทยและผู้ที่ผมเคารพนับถือที่เคยให้วิทยาทานแก่ผม ถ้าท่านเห็นว่าบทความนี้มีคุณค่า กรุณาลงในบัญชรนี้ด้วยจะขอบคุณยิ่ง…"

            มีคุณค่ายิ่งทีเดียวครับ ผมขอนำลงให้ด้วยความยินดีเป็นที่สุด เพื่อว่าวิทยาทานที่คุณมอบแก่ผู้อ่านจะได้เป็นการเปิดทางการแสวงหาข้อเท็จจริงต่อไป โปรดติดตามเรื่องราวต่อไปได้แล้ว


              คำถามที่เป็นหัวข้อเรื่องนี้ ถ้านำไปถามใคร ๆ จะได้รับคำตอบว่า "ไม่รู้ เพราะครูไม่เคยสอน" ที่แรกผู้เขียนก็ไม่รู้ เพราะครูไม่เคยสอนเหมือนกัน

              ชื่อของ สระไอ(ไม้ม้วน) คำในวงเล็บบอกให้เรารู้ว่าปลายของสระนี้ม้วนเข้า ส่วน สระไอ(ไม้มลาย) คำในวงเล็บก็บอกลักษณะของสระนี้เหมือนกันว่า "ไม้มลาย" แต่เราไม่ทราบความหมายของคำ"มลาย"ว่าเป็นภาษาใด เป็นภาษาไทยหรือไม่ แปลว่าอย่างไร? ครูก็ไม่เคยอธิบายให้นักเรียนทราบ ไม่มีหนังสือตำราเล่มใดบอกว่า "มลาย" แปลว่าอย่างไร ทำไมจึงเรียกว่า "ไม้มลาย" เป็นเรื่องที่เราจะต้องถกเถียงกัน

มีแต่ที่บอกว่าคำที่ใช้สระไอ(ไม้ม้วน) มี ๒๐ คำ ให้นักเรียนท่องจำกันว่า

    "ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่        ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ
    ใฝ่ใจเอาใส่ห่อ            มิหลงใหลใครขอดู
    จะใคร่ลงเรือใบ            ดูน้ำใสและปลาปู
    สิ่งใดอยู่ในตู้               มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียง
    บ้าใบ้ถือใยบัว             หูตามัวมาใกล้เคียง
    เล่าท่องอย่าละเลี่ยง     ยี่สิบม้วนจำจงดี"
               คำนอกจากนี้ ให้ใช้สระไอ(ไม้มลาย)

            มีคำเมือง(คำภาษาพายัพหรือล้านนา-ผู้คัดลอก)เก่าแก่อยู่คำหนึ่งว่า "มาย" แปลว่า "คลี่,คลาย,ขยาย" ตัวอย่างเช่น เวลากินข้าวอิ่ม "ต้องมายสายฮ้าง" แปลว่า "ต้องคลายเข็ดขัด" ในพจนานุกรมภาคอีสาน - ภาคกลาง ให้ความหมายไว้ว่า "มาย ก.คลี่ออก, ขยายออก (-คลาย) (ภาคกลางแผลงเป็น "มลาย")

            "มาย" คำนี้ ในภาคอีสานเขาใช้กันอยู่เป็นประจำวันก็ว่าได้ เช่น ไหมหรือด้ายมันพันกันยุ่งจนเป็นก้อนกลม แม่จะบอกพวกเด็ก ๆ ว่า "เอาไปช่วยกันมายหน่อย" คือให้เอาไปช่วยกันสางออก, แก้ออก, คลายออกจากกลุ่มที่พันกันยุ่งนั้น หรือ "มายเชือก" คือ ให้ดึงปลายเชือกออกจากขดหรือม้วน หรือเวลาเราเอาหวายพันขาเก้าอี้ไว้แล้วกลับมาดู ปรากฏว่ามันหลุดลุ่ยคลายออกเพราะพันไว้ไม่แน่น เขาจะพูดกันว่า "มันมายออก" หรือเวลาอากาศหนาวจัดมาก มือไม้เป็นเหน็บเย็นเฉียบ ชาวอีสานเขาเอามือไปอังไฟ สักครู่ เขาจะพูดว่า "เออ! ค่อยมายออกหน่อย" คือจะแบมือเหยียดออกก็ค่อยคล่องขึ้น

            คำผญาของชาวอีสาน หนุ่มจีบสาว เขาถ่อมตัวว่า "บุญบ่ฮอด ยอดบ่เกี้ยว แสนสิฝั้นก็เล่ามาย" เอาความว่า "บุญเขาไม่ถึง สุดไขว่คว้า เปรียบเหมือนพยายามฟั่นด้ายให้เป็นเกลียว แต่มันก็คลายออกอยู่ร่ำไป"

            ฉะนั้นการที่เราเรียกสระไอว่า"ไม้ม้วน" เพราะปลายของสระนี้ม้วนเข้า ส่วน สระไอ ขอสันนิษฐานว่าเดิมน่าจะเรียกว่า "ไม้มาย" เพราะปลายของสระนี้คลี่, คลาย ออก เป็นการตรงกันข้ามกับสระไอ(ไม้ม้วน)

            สมัยก่อนไทยเรานิยมยกย่องภาษาเขมรว่าเป็นภาษาชั้นสูง มีกฏมีเกณฑ์และมีความไพเราะ จึงนำมาใช้ประมาณ ๔,๐๐๐ กว่าคำ โดยมากคำเขมรมักจะเป็นคำแผลง เช่น "เกิด" เป็นคำกริยา แผลงเป็นคำนาม "ก็อมเนิด" (การเกิด,ที่เกิด), แผลงเป็นคำกริยาการีต "บ็องเกิด" (ทำให้เกิด คือ คลอดลูก) หรือคำว่า "เพ็ญ" เป็นคำวิเศษณ์ แปลว่า "เต็ม" แผลงเป็นคำกริยาการีต "บ็อมเพ็ญ" แปลว่า "ทำให้เต็ม" เหล่านี้เป็นต้น

            ไทยเราก็เอาวิธีแผลงคำของเขมรมาใช้แผลงคำไทยบ้าง เช่น ถก แผลงเป็น "ถลก", เม็ด - เมล็ด, แมง - แมลง, แข็ง - กำแหง (-กำแหง, แข็งแรง, กล้าแข็ง,เข้มแข็ง), ชาย - ชม้าย, ลังเลือง - มลังเมลือง, (-สุกใส, อร่ามเรือง), มื่น - มลื่น(ผู้คัดลอก), ม้าง (-ล้าง,ทำลาย, รื้อ) - มล้าง (-ม้าง,ล้าง,ฆ่า,ผลาญ) ดังนั้น "ไม้มาย" ซึ่งแปลว่า "สระที่มีปลายคลายออก" จึงถูกแผลงเป็น "ไม้มลาย"

            ในพจนานุกรม "มาย ก.ตวง,นับ (ป.)"
"มลาย (มะลาย) ก. แตก, ตาย, ทำลาย"

            จะเห็นได้ว่า "มลาย" (ในพจนานุกรม) ไม่ได้แผลงมาจาก "มาย" (ในพจนานุกรม) เพราะ "มาย" เป็นภาษาบาลี "มลาย" เป็นคำไทย และมีความหมายไปคนละทางคนละเรื่อง

            ขอสันนิษฐานว่า "มลาย" ในพจนานุกรมที่มีความหมายว่า "แตก, ตาย, ทำลาย" นั้น คงแผลงมาจาก "มาย" ในความหมายเดิมที่แปลว่า "คลี่, คลาย, ขยาย" เหมือนกัน กล่าวคือ เวลาคนตายแล้วทวารทั้งห้าเปิด เช่น ช่องทวารที่เมื่อเจ้าของยังมีชีวิตอยู่ ถูกขมิบไว้อย่างสนิท ครั้นเจ้าของสิ้นชีวิตแล้ว ช่องทวารก็ มาย คือ ที่ขมิบไว้ก็คลายออก ถ้าคนนั้นตายด้วยโรคท้องเดิน อุจจาระไหลออกมาหมด จึงเรียกว่า "ทวารเปิด" ม่านตาก็ มาย ที่เรียกว่า "ม่านตาขยาย" ช่องลำคอที่เคยปิดไว้สนิท ก็ มาย ออก คือเปิดโล่งกรอกน้ำเข้าไปได้อย่างสะดวก กล้ามเนื้อเส้นเอ็นทั้งหลายก็ มาย อวัยวะจึงอ่อนปวกเปียก ถ้าอวัยวะเกิดมีการ "มาย" ขึ้นแล้ว แสดงว่า "ตายสนิท"
            ถ้านำศพไปเก็บไว้หรือเอาไปฝัง เนื้อหนังมังสาก็เปื่อนเน่าผุพังสลายตัวไปหมดสิ้น ถ้านำไปเผาซากศพนั้นก็ถูกไฟเผาผลาญวอดวายถูกทำลายหายสูญ กลายเป็นเถ้าถ่านไปหมดสิ้น ด้วยเหตุนี้เอง "มาย" ซึ่งแผลงเป็น "มลาย" จึงเกิดมีความหมายขึ้นว่า "แตก, ตาย, ทำลาย, สูญหาย"

            "มาย" ในพจนานุกรมที่ให้ความหมายไว้ว่า "ตวง, นับ (ป.)" นั้น ไม่มีใครใช้พูดหรือเขียนกัน เพราะเป็นภาษาบาลี ฉะนั้น ทางที่ดีควรแก้ไขเสียใหม่ว่า
"มาย (ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. คลี่, คลาย, ขยาย"
และควรเพิ่มเติมความหมายของคำ "มลาย" ว่า
"มลาย (มะลาย) ก. แตก, ตาย, ทำลาย, คลี่, คลาย, ขยาย"

[jerasak]

โดยส่วนตัวผมคิดว่าการสร้างคำใหม่ หรือจงใจอ่านเขียนให้แปลกหูแปลกตา
ไม่ใช่เรื่องที่เป็นปัญหาอะไรนะครับ

*ในการสื่อสารถ้าสามารถสื่อสารกันรู้เรื่องจะทำอย่างไงก็ได้ทั้งนั้น*

แต่จะเกิดปัญหาถ้าเด็กรุ่นใหม่ไม่รู้ว่าการเขียนอ่านที่ถูกต้องเป็นอย่างไร
เมื่อจำเป็นต้องใช้ให้ถูกแล้วใช้ไม่ถูก เช่น อ่านเอกสารอย่างเป็นทางการ
เขียนสัญญาทางกฎหมาย เพราะปัจจุบันเรามีการกำหนดมาตรฐานกันแล้ว

แต่ภาษารุ่นใหม่ที่ใช้กันสนุกๆ ให้ความรู้สึกทันสมัย สนุกสนาน เป็นกันเอง
ถ้าอยากใช้ ก็ใช้ไปเถอะครับ ไม่ใช่ความวิบัติอะไรหรอก

*ถ้าคิดในอีกทางหนึ่งเป็นผลงานการสร้างสรรค์ด้วยซ้ำไปนะผมว่า*
ผมเองนึกสนุกก็ใช้ด้วยเหมือนกัน อย่าไปคิดมากเลย 

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

ผมมีความคิดเห็นว่า
ภาษาควรที่จะรู้จักนำมาใช้ให้ถูกกาลเทศะด้วยครับ

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

ก๊ากกกกกกกกกกกกก อ่านจบแร้ววววววฮา คอดดดด ๆ รุยยยยยยยยย  อะคิ อะคิ
 
 ม่ายได้มาเยี่ยมเปซ โชนาน งืมๆ  ขำ ..... โฮะ ๆ
 
โช สบายยยดีป่าวววววววววว  วันนี้คิสสตึ๋งงง นะ อิอิ
 
ปล. อย่าเครียดมากน้า ตะเอง เด๋วม่ายฉ๋วยยย ม่ายร๊ากกกกกก นะ เชอะ เชอะ

*****************

ผมไปเจอมาอย่างนี้ครับ ผมเตือนเขา แต่โดนด่ากลับเละ

[Gemini]

ชอบ คำว่า สาดดดดดด อ่ะ

ที่มา น่าจะเริ่มจาก วินนิ่ง มั้ย สาดดดดด

ชอบ ๆ ๆ ๆ
มันลดความแรงคำไปได้เยอะเลย

หลัง ๆ มีคำว่า "ไอ้สัส" เพิ่มมาอีก

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

เป็นภาษาพูด บางครั้งก็ขำกลิ้งเหมือนกัน
ลูกชายผมเกิดที่ ตปท.อายุ 12 ขวบ
  สองคนพ่อลูกนั่งดูข่าวทางโทรทัศน์ เมื่อวันที่ 19 กันยายน 49
พอรู้ว่าทหารยึดอำนาจไล่แม้วเรียบร้อยแล้ว ลูกชายผมตะโกนลั่นบ้าน
  "ไชโย....ไปแล้วอย่ากลับมาอีกนะ... ไอ้ฉัด"
 

[ริวเซย์]

ผมเองก็ใช้ภาษาวิบัติบ่อยๆครับ ต้องหาทางแก้ไขแล้ว 

[grave accent]

ก๊ากกกกกกกกกกกกก อ่านจบแร้ววววววฮา คอดดดด ๆ รุยยยยยยยยย  อะคิ อะคิ
 
 ม่ายได้มาเยี่ยมเปซ โชนาน งืมๆ  ขำ ..... โฮะ ๆ
 
โช สบายยยดีป่าวววววววววว  วันนี้คิสสตึ๋งงง นะ อิอิ
 
ปล. อย่าเครียดมากน้า ตะเอง เด๋วม่ายฉ๋วยยย ม่ายร๊ากกกกกก นะ เชอะ เชอะ

เดาว่าของคนนี้หรือป่าวครับ

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

เดาว่าของคนนี้หรือป่าวครับ

ถ้าน่ารักขนาดนี้ผมคงไม่ด่า 555555555

[aiwen^mei]

คำภาษาอังกฤษก็ใช้ลดรูปมากมายเหมือนกัน ไม่ทราบว่าจะนับเป็นความวิบัติด้วยหรือป่าว 

หรือไม่ก็ทับศัพท์จนเป็นที่นิยม พี่ ก็ P', น้อง เป็น N' ไปแล้ว ใช้ในออฟฟิศกันจนเป็นเรื่องปกติมาหลายปีแล้ว

[เล่าปี๋]

ถ้าน่ารักขนาดนี้ผมคงไม่ด่า 555555555

เดาว่าของคนนี้หรือป่าวครับ

คนอารายสวยเจงๆ  ก๊ากกกกก [/size]


แต่ความคิดของผม คิดว่าเป็นการก้าวไปอีกครั้ง

ของภาษาไทยเรา (ภาษาพูด) แต่ไม่ทราบว่าก้าวหน้าหรือก้าวถอยหลัง 

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

เดาว่าของคนนี้หรือป่าวครับ



คนอารายสวยเจงๆ  ก๊ากกกกก [/size]


แต่ความคิดของผม คิดว่าเป็นการก้าวไปอีกครั้ง

ของภาษาไทยเรา (ภาษาพูด) แต่ไม่ทราบว่าก้าวหน้าหรือก้าวถอยหลัง 

เป็นการก้าวไปข้างหน้า แล้วสดุดตอไม้ครับ 555555555555