อาหาร ใจ ของ ประกายดาว ในบางวัน เป็น ดังอาหารวิเศษ ค่ะ
ทำให้ ใจรื่นรมย์ เบาสบาย...ยิ้มได้ เมื่อคิดถึง
ในบางวัน ที่ ประกายดาว ให้อาหารใจด้วยการ นั่งพักผ่อน ในสวน
หนู ชอบไปนั่งเล่น ในสวน หลายๆ แห่ง
นอกเหนือไปจากสวนที่บ้าน
สวนรถไฟ สวนข้างๆ เอมโพเรียม
สวนริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่ถนนพระอาทิตย์.....
เห็นภาพ บางภาพที่ ต้องยิ้มตามไปด้วย
เวลาเห็นเด็กๆ....เล่นกัน ไม่ต้องรู้จักกันก่อน
ก็ มาเล่นกันได้ ประเดี๋ยวเดียว จับกลุ่มเล่นกันสนุกแล้ว
มีแต่เสียงหัวเราะ กับยิ้มสดใส .....
อารมณ์ แบบเด็กเป็นอย่างนั้น
เหมือนความสุขแบบเด็ก ที่ หาง่ายๆ กับเรื่องเล็กๆ
ที่อยู่รอบๆ ตัว...แต่ ...วัยที่เพิ่มขึ้นและอารมณ์ของผู้ใหญ่
ต่างหาก ที่ทำให้ เรื่องง่ายๆ ยากขึ้น
ความสนุกแบบง่ายๆ หายไป ....จากชีวิต
หนู ชอบดูเด็กๆ ยิ้มค่ะ โลกมันสว่างสดใส
หนูคิดถึง ชีวิต เด็กๆ ของตัวเอง
เก็บต้นไม้ในสวน มาเล่นขายของ...เล่นทำกับข้าว
เล่นขายขนม ครก....
พี่ชายหนูซี เล่นขาย " หอมแก้ม "
ขายดีซะด้วย เด็กๆ ที่โรงเรียนอนุบาล มาซื้อกันตรึม
หนู ละ งง มาก มีด้วยเหรอ ขายหอมแก้ม
ความเบิกบาน ซุกซน ในวัยเด็ก....หลายหลาก
ต่างๆ กันไป ที่ยังอยู่ ใน ใจ พวกเราทุกคน
แค่ย้อนคิดไปถึง ก็ ยิ้มแล้ว....
ความสุข เบิกบาน ที่ยังไม่จางหายไปไหน
แค่เก็บไว้ ......ในใจนี่เอง .....
