ดิฉันพอเข้าใจว่าแล้วว่าที่มาเถียงๆ กันอยู่นี้
ก็เพราะเมื่อพูดถึงรัฐบาลประชาธิปไตย
พวกคุณคิดได้แต่ว่าหมายถึงรัฐบาลทักษิณที่อยากกำจัด
สมัยชาติชายก็พอๆกันแหละคุณ รัฐบาลที่มันแย่สุดๆเท่านั้นแหละเขาถึงจะออกมากันนะคุณ สมัยชวน บรรหาร ชวลิต อานันท์ ทักสิน 1 ทหารเขาออกมารึเปล่าล่ะ แต่ดิฉันไม่ได้หมายถึงเช่นนั้น
คุณแยกระบอบกับตัวคนออกหรือเปล่าเนี่ย?
หรือไม่ว่ารัฐบาลประชาธิปไตยไหนๆ ก็เทียบรัฐบาลทหารไม่ได้?
แต่ผมว่าคุณแยกระหว่าง คน และ ระบอบ ไม่ออก คนเลวระบอบมันก็เลวตาม คุณยอมให้มีระบอบประชาธิปไตยแต่ผู้นำโกงกินมหาศาลได้งั้นเหรอ อย่างที่บอกไล่ไม่ไป ขอร้องไม่ออก ควบคุมทุกๆองค์กร อย่างนี้เป็นประชาธิปไตยที่คุณพอใจงั้นหรือ หรือ คุณจะเอาแบบอาเจนติน่าไม๊ล่ะครับ โคตรประชาธิปไตยเลย แต่ ปชช ไม่มีจะกินทุกอย่างเป็นของต่างชาติหมด และดิฉันก็ไม่มีความเชื่อมั่นน้อยอย่างคนที่คิดว่า
ต่อให้ กกต. ชุดใหม่ จัดการเลือกตั้งอย่างดี
ก็ไม่มีวันชนะพรรคไทยรักไทยได้ในกติกา
คุณต้องมองภาพรวมให้ได้เสียก่อนนะครับ ประโยชน์ของชาติ กับ อุดมการณ์ของคุณ คุณต้องแยกให้ออกว่าอะไรมีความสำคัญกว่ากันสุดท้าย ดิฉันเลือกที่จะเชื่อว่าศาลสถิตยุติธรรม เป็นที่พึ่งพาของประชาชนได้
โดยไม่ต้องใช้รถถังมากำจัดรัฐธรรมนูญไปพร้อมๆ กับระบอบประชาธิปไตย
แม้จะบอกว่าเป้าหมายคือ นายกรัฐมนตรีที่มีพฤติกรรมน่าสงสัยคนไหนก็ตาม
แล้วสมมุติว่าศาลเป็นคนของนายกรัฐมนตรีที่มีพฤติกรรมน่าสงสัยคนไหนก็ตามอย่างที่คุณบอกล่ะครับ คุณจะพึ่งพาได้อีกไหม ผมมองว่าทุกอย่างมันมีทางออกของมันครับ ปัญหาก็มีทางออกของมัน และ ปัญหาแต่ละที่ก็ต้องมีทางแก้ไขที่ต่างกัน เช่นเวลาแก้สมการ มันก็มีตั้งหลายวิธีเพื่อให้ได้คำตอบ คุณจะมาบอกว่าอีกคนแก้ผิดก็ไม่ได้ เพราะคำตอบออกมาก็ตรงกัน คือ มันอยู่ที่ว่า เป้าหมายของการแก้ปัญหานั้นคืออะไร ถ้าเพื่อต้องการคำตอบ ก็หมายความว่าคุณจะแก้ด้วยวิธีใดก็ตามแล้วได้คำตอบที่ถูกต้องคุณย่อมถูกเสมอ บางคนอาจมองว่าทำไมคุณไม่คิดเหมือนเขา คุณก็ตอบไปเลยครับว่า คนเราต่างคนต่างความคิด ต่างคนต่างครอบครัว ต่างคนก็ต่างเหตุผล ดังนั้นการแก้ไขปัญหาย่อมต่างกัน แต่คำตอบออกมาก็เหมือนกัน ดังนั้นถ้าคำตอบออกมาเหมือนกัน คุณจะไปเดือดร้อนทำไม จริงไหมครับ 
