ก็พยายามกันไปค่ะ ชีวิตน้อยๆของพวกกินหญ้า ยังพอมีความหวังเหลืออยู่อย่างริบหรี่ ก็ตะเกียกตะกายกัดดินกินหญ้ากันไปพลางๆ นำตาตกในก็ต้องกลั้นไว้ หวังเหลือเกินว่านายจะได้กลับมา
แหม นรกในใจเนี่ย มันทรมานดีพิลึกนะคะ ไปดูรูปปั้นเปรตที่วัด ไม่เคยซาบซึ้ง จนกระทั่งเห็นฝูงผีเปรตไทยรักไทยโหยหวนขอส่วนบุญ จึงเห็นภาพเด่นชัด กรรมเวรมีจริงหนอ
ถึงวันนี้คงรู้กันแล้วว่า คนที่ยึดอำนาจนั้นไม่ได้โง่ ไม่ได้เซ่อ ไม่ได้งั่ง เหมือนลิ่วล้อเหลี่ยมที่กินหญ้า เขารู้เท่าทันเชิงกระบือของดอกเตอร์งั่งๆ ไม่ปล่อยให้มันเล่นเกมส์สกปรกได้ง่ายๆ
วันนี้ก็ยังคงจะไม่มีแผ่นดินอยู่ไปอีกนานค่ะ หลังเลือกตั้งคราวหน้าโน่น ถึงจะคลานกลับมาได้ และถ้ากล้ากลับ จะมีรถขังหมา(ภาษาตำรวจเองนะคะ เขาเรียกรถลูกกรงว่าอย่างนั้น) ไปรอรับที่สนาบบิน สนามไหนดีล่ะ สุวรรณภูมิดีไหมคะ
