เร่ร่อนแรมรอนเรียนรู้สู่โลกกว้าง
ด้นเดินทางอย่างผู้เขลาเบาวิสัย
เก็บกดกายคล้ายคลาแก้วจนล่วงวัย
อายุขัยนับพูนเพิ่มเริ่มโรยรา
แรกริเริ่มเติมเต็มตื้นครื้นครึกยิ่ง
แปลกทั้งสิ่งที่ประสบคนคบหา
แปลกหนทางคล้ายนิมิตรจิตนำพา
ลุ่มลึกล่าเวลาชีวิตคล้ายปลิดใบ
สองสิ่งเสียไปแล้วมิหวนกลับ
หนึ่งจงนับเรียกเพลาหาคืนไม่
สองวารีที่เย็นรื่นชื่นชุ่มใจ
ตรึกตรองไตร่ก่อนก่อไซร้เรื่องใดควร
การเรียนรู้ผู้อื่นหาจะเกิดประโยชน์อันใด....หากหัวใจตีบตัน
