บทกวีจากเพื่อนที่บริษัทฯครับ

[TheBluECaT]

....ศาลปกครอง ห้ามขาย กระจายหุ้น
....รัฐว้าวุ่น นั่งไม่ติด คิดหนักเหลือ
....ด้วยโอฬาร นั้นหรือ คือญาติเครือ
....ดุจนำเสือ เข้ามาหมอบ รอบบ้านคน
....สิ้นเสียงสั่ง เฮลั่น สนั่นห้อง
....กอฟอผอ ตะโกนร้อง ก้องถนน
....ฟ้ามีตา เล็งเห็น เด่นไส้คน
....รวยเหลือล้น ยังไม่พอ เที่ยวขอทาน
....ค่าเงินบาท ร่วงหล่น มันก็ได้
....ประเทศไทย ฉิ..หาย ไม่สงสาร
....อมนุษย์ แท้ๆ ไม่แพ้มาร
....ชอบระราน ข่มเหง ไม่เกรงใคร
....อันความอยาก นั้นหรือ คือกิเลส
....แค่ปัดเศษ ยังไม่ปัด น่าซัดไหม
....เงินท่วมฟ้า ยังไขว่คว้า หากำไร
....เมื่อตายไป ยังอ้าปาก ว่าอยากกิน

[TheBluECaT]

....มัฆวาน ผู้คน ล้นเนืองแน่น
....นับเรือนแสน ผูกแขน ด้วยผ้าเหลือง
....พิมพ์อักษร กู้ชาติ เกลื่อนกลาดเมือง
....เพื่อปลดเปลื้อง คนนอกคอก ให้ออกไป
....มาตราเจ็ด เป็นทีเด็ด ของทางออก
....เมื่อจนตรอก บัญญัติไว้ ใช้แก้ไข
....ให้ในหลวง ทรงแต่งตั้ง ผู้นำไทย
....ความโปร่งใส จะได้เกิด เลิศคุณธรรม
....มอเตอร์โชว์ บางนา นายกโผล่
....แต่งตัวโก้ ดูแล้วเบื่อ ใส่เสื้อซ้ำ
....ทั้งเนคไท ก็สีฟ้า ขาประจำ
....ใส่กางเกง เอวต่ำ สีดำเทา
....พวกลิ่วล้อ เดินตอม ห้อมล้อมหน้า
....รู้ไหมว่า เป็นกลลวง ล้วงกระเป๋า
....ข้างหน้าบัง ข้างหลังแงะ แกะเบาๆ
....คนล้วงเศร้า ในกระเป๋า ไม่มีเงิน
....มีแต่รูป ถ่ายคู่ กับใบหุ้น
....ภาพวัยรุ่น ตอนนั้น ท่านฟันเหยิน
....ตั๋วจำนำ เป็นแผนที่ ยู่ยี่เยิน
....แสบเหลือเกิน ภาพที่เห็น เป็นขวานทอง

copy บทกวีมาจากคุณ ฟ.ฟ้า  ครับ

[เลิศภพจบพสุธา]

เข้ามาอ่านครับ