หลงทาง

[คนในวงการ]

พิฆาตฆ่าคนความโดยคมคำ
โหมกระหน่ำระห่ำห่ามข้อความบ้า
ละเลงสีว่าร้ายหมายบีฑา
ประกาศด่าเถือกแถกแลแดกดัน

พสุธาเกลื่อนกล่นคนอุบาทว์
เทกระจาดเกลื้อนขี้ให้ป่วนปั่น
เข้ากลุ้มรุมเฉือดเฉือนบิดเบือนกัน
อวดประชันคุณค่าปัญญาควาย

ณ.ที่นี่นี้ฤๅคือดินแห่งเสรี?
คือศักดิศรีเสรีไทยอย่างที่หมาย?
คือเรือนคิดเพาะปัญญาเปร่งประกาย?
หรือสุดท้ายเป็นสุสานเสรีชน?

จะเดินหน้าต่อไปอย่างไรกัน?
จะต่อสู้พวกมันอย่างไรถ้าสับสน?
ฤๅต้องตายไร้ค่าปัญญาชน?
ฤๅต้องทนอยู่ไปไร้วิญญาณ?


...

[เก็ดถวา]

โอ... ไพเราะเหลือเกิน     


เดี๋ยวหนูจะไปเขีัยนมาบ้างค่ะ

มาจองที่ก่อน

[ประกายดาว]

พิฆาตฆ่าคนความโดยคมคำ
โหมกระหน่ำระห่ำห่ามข้อความบ้า
ละเลงสีว่าร้ายหมายบีฑา
ประกาศด่าเถือกแถกแลแดกดัน

พสุธาเกลื่อนกล่นคนอุบาทว์
เทกระจาดเกลื้อนขี้ให้ป่วนปั่น
เข้ากลุ้มรุมเฉือดเฉือนบิดเบือนกัน
อวดประชันคุณค่าปัญญาควาย

ณ.ที่นี่นี้ฤๅคือดินแห่งเสรี?
คือศักดิศรีเสรีไทยอย่างที่หมาย?
คือเรือนคิดเพาะปัญญาเปร่งประกาย?
หรือสุดท้ายเป็นสุสานเสรีชน?

จะเดินหน้าต่อไปอย่างไรกัน?
จะต่อสู้พวกมันอย่างไรถ้าสับสน?
ฤๅต้องตายไร้ค่าปัญญาชน?
ฤๅต้องทนอยู่ไปไร้วิญญาณ?


...

เพราะคมคำเข่นหมายทำลายฝัน
ใช่สำคัญหมอกควันในคืนหมอง
ระบัดคำโบกสะบัดท่วงทำนอง
ดั่งการร้องบีฑาเข่นฆ่ากัน

ใช่เสียงกลองศึกลั่นมาบั่นบาด
ใช่คนขลาดกลัวเกรงเพลงโศกศัลย์
ใช่คนเคยกอบใจกล้ามาประชัน
ท้าสวรรค์วันร่วมรุกปลุกวิญญาณ

อาจหลงทางไปบ้างอย่าหวาดหวั่น
หอบความฝันของผู้กล้ามาสมาน
ปลุกเลือดเนื้อทุกอณูสู้ร้าวราน
เมื่อถึงกาลแห่งก้าวย่างอย่างมั่นใจ


หนึ่งคนกล้าพาหนึ่งใจไปร่วมกล้า
อย่าก้มหน้าค้อมหัวให้ใจหม่นไหม้
เพลงความหวังเริ่มดังแล้วดั่งเพลงชัย
กึกก้องไกล บรรเลงลั่นฝันเสรี

[คนในวงการ]

ในที่สุด ก็มีคนมาต่อกลอน ...

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ท่วงทำนองเพลงโศกโลกร่ำไห้

แล้วจะเหลืออะไรให้หม่นหมอง

จะมีเหลือเผื่อขาดเพื่อไตร่ตรอง

ขอมีสองมือถือด้วยซื่อตรง


จะคดเคี้ยวเลี้ยวลดจนประหลาด

จะหันเหด้วยอำนาจประหลาดหลง

จะฟูมฟักรักไทยให้ยืนยง

อย่าลุ่มหลงเข้าป่าดงคงร้าวราน

[ประกายดาว]

ไม่มีแม้เวลาเหลือเพื่อหม่นเศร้า
สลัดสิ้นความเขลาในใจหมอง
ปลุกฝันสู้แม้แก้มเปื้อนน้ำตานอง
หยุดร่ำร้องให้โลกเห็นเช่นร้าวราน


ตั้งนโมสามจบอย่างนบนอบ
ศรัทธาตอบคำถามนี้ที่อธิษฐาน
เติมพลังให้หยั่งลงตรงวิญญาณ
หนึ่งตำนานที่ก่อฝันจงมั่นใจ

[คนในวงการ]

เวลาเปลี่ยนไปแล้วเกลอแก้วเอ๋ย
คนที่เคยรบเคียงเยี่ยงสหาย
มาบัดนี้บ้างระอาบ้างล้มตาย
บ้างก็ขายวิญญามาเย้ยเยาะ

จึงวางลงแล้วกระบี่กล้า
ลงหลังม้าเก็บทวนม้วนเสื้อเกราะ
หวังเร้นกายร่วมบรรเลงเพลงไพเราะ
หวังเพียงเสาะแสวงหาราคาคน

เสรีไทยยังมีคนที่สู้
น่าอดสูธงทวนล้วนสับสน
ขาดแม่ทัพขาดศาตราขาดวางกล
แย่งชิงชนแย่งชิงหน้าประดาดัง

จึงวางลงแล้วสิ้นทุกสิ่ง
ละความจริงที่เจ็บปวดไว้เบื้องหลัง
ใครจะดีใครจะเด่นใครจะพัง
หมดกำลังจะหยัดยืนทนฝืนสู้

[THE THIRD WAY]

เมื่อจะสู้ ก็ต้องสู้ ถึงที่สุด
ใครยื้อยุด อย่าท้อแท้ สู่จุดหมาย
อาจมีบ้าง หลงทาง ท้อแท้ใจ
กลับมาสู้ กันใหม่ สู้อธรรม
 
สู้อธรรม ถ้าท้อแท้ และถดถอย
มันจะคอย ถาโถม รุกกระหน่ำ
ลั่นกลองชัย ชูธง ใช้ธรรมนำ
สองมือกำ ประกาศก้อง เสรีไทย

[/b]

[komyen]

ณ.เวทีเสรีไทยในถิ่นนี้
รวมฤดีพี่น้องผองสหาย
เพื่อแผ่นดินถิ่นแคว้นแม้นมลาย
เพื่อจุดหมายภายหน้าอย่าละวาง

สู้อธรรมนำชัยให้ชาติพ้น
ทรชนคนอุบาทว์บังอาจอ้าง
ไล่หน้าเหลี่ยมเปี่ยมกลไปพ้นทาง
แสงสว่างอยู่ข้างหน้าอย่าหลงกล

[ประกายดาว]

เวลาเปลี่ยนไปแล้วเกลอแก้วเอ๋ย
คนที่เคยรบเคียงเยี่ยงสหาย
มาบัดนี้บ้างระอาบ้างล้มตาย
บ้างก็ขายวิญญามาเย้ยเยาะ

จึงวางลงแล้วกระบี่กล้า
ลงหลังม้าเก็บทวนม้วนเสื้อเกราะ
หวังเร้นกายร่วมบรรเลงเพลงไพเราะ
หวังเพียงเสาะแสวงหาราคาคน

เสรีไทยยังมีคนที่สู้
น่าอดสูธงทวนล้วนสับสน
ขาดแม่ทัพขาดศาตราขาดวางกล
แย่งชิงชนแย่งชิงหน้าประดาดัง

จึงวางลงแล้วสิ้นทุกสิ่ง
ละความจริงที่เจ็บปวดไว้เบื้องหลัง
ใครจะดีใครจะเด่นใครจะพัง
หมดกำลังจะหยัดยืนทนฝืนสู้

ปลุกวิญญาณ์ ผู้กล้า มาต่อสู้
เยี่ยงดั่งผู้นำทางอย่างอาจหาญ
ทิ้งน้ำตาและ ซากเศร้า ความร้าวราน
แม้วันวาร จะเจ็บบ้าง ยังก้าวเดิน

[เก็ดถวา]

พิฆาตฆ่าคนความโดยคมคำ
โหมกระหน่ำระห่ำห่ามข้อความบ้า
ละเลงสีว่าร้ายหมายบีฑา
ประกาศด่าเถือกแถกแลแดกดัน

พสุธาเกลื่อนกล่นคนอุบาทว์
เทกระจาดเกลื้อนขี้ให้ป่วนปั่น
เข้ากลุ้มรุมเฉือดเฉือนบิดเบือนกัน
อวดประชันคุณค่าปัญญาควาย

ณ.ที่นี่นี้ฤๅคือดินแห่งเสรี?
คือศักดิศรีเสรีไทยอย่างที่หมาย?
คือเรือนคิดเพาะปัญญาเปร่งประกาย?
หรือสุดท้ายเป็นสุสานเสรีชน?

จะเดินหน้าต่อไปอย่างไรกัน?
จะต่อสู้พวกมันอย่างไรถ้าสับสน?
ฤๅต้องตายไร้ค่าปัญญาชน?
ฤๅต้องทนอยู่ไปไร้วิญญาณ?


...

หนูมาปูเสื่อจองที่ไว้ตั้งแต่วันที่ 6 สิงหา..

คิดว่าจะไปแต่งกลอนมาบ้าง แต่.. ไม่สามารถค่ะ 

เลยเอาเพลงที่หนูชอบ "อิฐก้อนหนึ่ง"

มาฝากผู้รังสรรค์กระทู้ "หลงทาง" แทนนะคะ 



http://www.esnips.com/doc/92f1086a-bfb3-4f35-98f8-68a3d223d23a/Itkonneong.wma


ให้ลมมันแรงร้อนเพียงใด
ให้มีฝนมากมาย
แดดเกรียมเผาแทบตาย
อย่าไปยอมแพ้

อย่ายอดให้ลมพัดเราไป
อย่ายอมเพราะความง่าย
หยัดยืนสู้ด้วยใจ
ด้วยใจที่รวมกัน

อิฐก้อนหนึ่งซึ่งถูกวางอย่างเดียวดาย
มีความหมายแค่เพียงดินที่คนปั้น
ซ่อนความงามซ่อนความจริงและความฝัน
อิฐก่อนนั้นคงรอวันเพื่อมีค่า

อิฐหมื่นแสนที่ถูกวางอย่างสร้างสรรค์
อัศจรรย์จึงบันดาลขึ้นตรงหน้า
ก่อกำแพงสร้างบ้านเรือนตึกระฟ้า
แดดลมฝนจะพัดพาไม่มีหวั่น

อิฐก่อนนั้นช่วยป้องกันไม่หวั่นเลย
อิฐก่อนนั้นช่วยป้องกันไม่หวั่นเลย
อิฐก้อนไหนจะถูกวางไว้อย่างเดิม
อิฐก้อนไหนจะถูกวางไว้สร้างเมือง
อิฐก้อนไหน..จะถูกวาง..ไว้สร้างเมือง