เราเหล่าราบ ๒๑เราทนงองอาจฉกาจแกร่ง ทุกหนแห่งสู้ศึกฮึก***มหาญ
หลั่งเลือดโลกพสุธาปฏิญาณ แม้ภัยพาลรุกถิ่นแผ่นดินไทย
เราจะสู้สุดชีวิตมิคิดพรั่น เป็นกำแพงป้องกันไม่หวั่นไหว
ถึงม้วยมุดสู้สุดลมหายใจ ขอเทอดเกียรติชาติไทยอยู่ทุกยาม
(สร้อย) เราเชื้อชาติชายชาญทหารกล้า ทหารเสือราชินีศรีสยาม
เกียรติระบือลือเลื่องกระเดื่องนาม หากพินาศแล้วใครอยู่ได้หนอ
เราเหล่าทหารราบ ๒๑ ไม่รั้งรอ เราจะขอไว้ลายให้ลือนาม
(สร้อย)
ลาแล้ว จปร...................... ลาก่อนต้องจรจากไกล แต่ตัวจากไปหัวใจไม่เลือน
เฝ้า.................เดือน............... ไม่เลือนลืมเพื่อเคยสัมพันธ์
อาจารย์และครูนั้น................ เราเฝ้าใฝ่ฝันนบคุณมิคลาย
ลาแหล่งที่เราชื่นชม............. ร่ำเรียนอบรมสมเป็นชาติชาย
แทบ............ตาย........................ แต่กายใจเราแกร่งวิชา...........
จนดาวคล้อยจากฟ้า................... ดาวที่ใฝ่หาคล้อยลงมาสมจินต์
จำลาอย่างร้าวรอน..................... ลาก่อนหอนอนหอกิน
ลารั้วงามสนามเล่นชิน................... โอ้ลาดินแดนถิ่น จปร...........
พระคุณล้นหล่อหัวใจ........... จากไปแห่งใด จดจำไว้นานๆ.........
ลาก่อนถิ่นมัฆวาน................... ถิ่นเคยประธานสำราญอุรา
จาก.........มา............................ ไม่ลืมจนกว่าชีวิตวาย..............
ไมตรีของสหาย.............. จะไม่สลายรักจนตายเหมือนเคย..........
ลาแล้วสามพรานคำร้อง ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาม
ลาแล้วสามพราน ถิ่นสถานที่รักของข้า จำร้างจำไร้ไกลตา จากดินฟ้า สถาบันใจ สามพรานนี่เอย ก่อนเคยอยู่มาแต่ไร จากสามพรานคร้านจะครวญใคร่ อีกเมื่อไหร่หนอจะได้กลับมา
งามล้ำสามพราน โอสวรรค์วิมานของข้า ยังรักชีวิตชีวา เสน่หา ดินฟ้าอาลัย ทะเลสาบเอย ข้าเคยแลฝันสู่ใคร จากสามพรานคร้านจะลืมได้ ภาพที่ใจฝันไปใฝ่มา เพลงรักสามพราน สั่งสะท้านสะเทือนเหมือนว่า ยามร้างไร้ไกลตา
วอลท์นาวีคำร้อง สกล มิตรานนท์
ทำนอง เสน่ห์ โกมารชุน
ทะเลนั้นเป็นเหมือนถิ่นของเรา
จะขอเฝ้าตราบจนชีวิตเราสิ้น
ยามคลื่นซัดกระเซ็นเช้าเย็นสำเนียงเคยชิน
เลือดไหลรินเพื่อพงศ์เกียรติของนาวี
* ธงที่ถูกสายลมโชยสะบัดยังพัดพลิ้ว
ปลิวท้องถิ่นทะเล มิยอมให้ใครย่ำยี
เรือแม้จะต้องจมเพื่อปกป้องเสรี
เราขอสละชีพพลีพร้อมกันทุกคน (ซ้ำ *)
วิญญาณผู้พิทักษ์ชายแดนอยู่กลางดินกินกลางทรายทั้งน้อยใหญ่ เอาป่าเขาลำเนาไพรต่างเคหา
ดวงเดือนเด่เช่นดวงชวาลา เมฆม่านฟ้าเปรียบเป็นเช่นเพดาน
เมื่อหนาวเหน็บคราวใดให้หนาวเหน็บ หนาวเจ็บปวดไปในสังขาร
เมื่อรุ่มร้อนร้อนรุ่มสุมดวงมาน ดังไฟผลาญดวงจิตต์แทบพินท์พัง
เสียงหรีดหริ่งเรไรในไพรพฤกษ์ อึกทึกซ้องแซ่เสียงแตรสังข์
อ้อมกอดดินถวิลไว้ไม่จีรัง ขุดหลุมฝังกายไว้ใช้หลับนอน
พวกเราขอสู้อยู่แนวหน้า ดุจสิงขรต้องสลายด้วยสายลม
ณ ราตรีครั้งหนึ่งซึ่งมืดมิด ถูกศัตรูจู่ประชิดจิตขื่นขม
เสียงปืนดังปร้างเปรี้ยงเสียงระงม ร่างเราล้มถมทับลงดิน
กระสุนผ่านตรงกลางหว่างทรวงอก โลหิตตกปฐพีชีวีสิ้น
เหลือวิญญาณพวกเราเฝ้าแผ่นดิน ถึงชื่อสิ้นชาติยังยั่งยืนนาน
เพลงสยามานุสติหากสยามยังอยู่ ยั้ง ยืนยง
เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย
หากสยามพินาศลง ไทยอยู่ ได้ฤา
เราก็เหมือนมอดม้วย หมดสิ้น สกุลไทย
ใครรานใครรุก ด้าว แดนไทย
ไทยรบจนสุดใจ ขาดดิ้น
เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล ยอมสละ สิ้นแล
เสียชีพไป่เสียสิ้น ชื่อ ก้องเกียรติงาม
สนสามพรานคำร้อง : ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
ช. โอ้สนสยิวยืนต้น โอนอ่อน
โยกคลอนพลางถอน ใจใหญ่
โอ้สนครางเหมือนกับคน เป็นไข้
สนเอยอาวรณ์ไหว คล้ายเรา
ท่ามกลางกลิ่นไอไพรสณฑ์
เสียงสนเหมือนดังมนต์ เรียกเร้า
หวีดวอนอ่อนโอน โยนเย้า
ญ. ขวัญเอย ขวัญมา
สนสามาพรานพล่ามหา ขวัญใจ
เพื่อนเอยเพื่อนใจไปไหน
ลาไกลแล้วเพื่อนใยไม่มา
(ญ ซ้ำ* 2 ครั้ง ช. ซ้ำ 1 ครั้ง )
เหล่าราบทหารกล้าเหล่าทหารราบกล้าสมญาราชินีแห่งการรบ ยามรบเรารบนำหน้ารักษาพื้นปฐพี
ทำลายไพรีทุกทิศทั่วไทยไม่หวั่นฟ้าดิน เหวธารเขาสูงป่าพงไพรี
ทหารคือรั่วของชาติต่างยอมพลีหมดใจกาย ฝ่าฟันอันตรายสู้ตายทุกคน
วีรกรรมเราทำเพื่อเกียรติประวัติ สละชีพเพื่อชาติมาหลายหน
เทิดศาสนา มหาราชาวีรชน พวกเราทุกคนหวงแผ่นดินไทย
ใกล้ไกลรักกัน รักกันจริงจังและจริงใจ ยามรบร่วมรบรานรอน
ดัสกรจะต้องบรรลัย ยามสงบวันใดช่วยไทยพัฒนา (ซ้ำ)...
อาร์มทองคำร้อง : ธาตรี
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
ในถิ่นอาร์มทอง เราผองสมดั่งหวังมา
คือแหล่งเราฝากชีวา เป็นทหารกล้าเกรียงไกร
รั้วแดงกำแพงเหลือง แม้นเข้ามาแล้วภูมิใจ
หวังครองดาวทองวิไล ผองเราเก่าใหม่ไมตรี
เราเลือดเดียวกัน เราฝังรักมั่นฤดี
ดาวเก่าดาวใหม่ตามที เราเหมือนน้องพี่ตามมา
ศาลาวงกลมสมใจ คล้องหทัยอาร์มทองปองศรัทธา
รักกันเกลียวกลม สมวงกลมพาผองเราถ้วนหน้า
สามัคคี ถึงยามไกลกันสัมพันธ์วิญญา
ผองเราถ้วนหน้าสามัคคี
มาร์ชเกียรติศักดิ์สามัคคี* เราเกิดมาเป็นไทยขอให้ใจมั่น ซื่อสัตย์ต่อกันผูกสัมพันธ์ไมตรี
ช่วยกันจรรโลงส่งเสริมไทย ทวี เพราะเพียงถ้าเรามี เสรีเทียมเท่าทั่วกัน
* จงปลูกนำวัฒนะธรรมเสริมส่ง ถ้าใครประสงค์มุ่งพะวงนิรันดร์
เมื่อเราเป็นไทย ต้องรักไทยให้มั่น แม้มีศึก ประจัน พร้อมกันจะต่อต้านภัย
** เลือดเนื้อ เรามีสละพลี บูชา เพื่อคุณ ธารา เขตไทย
จะถนอม แดนดินถิ่นอธิป-ไตย ...ไผทตลอดกาล
** เราเกิดมาเป็นไทยไหนดีเทียมเท่า ไม่เคยอับเฉาพี่น้องเราชื่นบาน
หากมีศึกมาบุก รึใคร รุกราน เราจะป-ฏิญาณ ขอตายแลกเกียรติ์ของไทย
(*,**)
มาร์ชมหาอาณาจักรไทยหากสยาม.... ยังอยู่.... ยืนยง....
เราก็เหมือน.... อยู่คง.... ชีพด้วย....
หากสยาม... พินาศลง เอ๊ย.... อยู่ได้ฤา...
เราก็เหมือน.... มอดม้วย.... หมดสิ้น.... สกุลไทย....
* ไทยๆๆจงใหญ่ไชโย ไทยๆๆๆๆๆจงใหญ่ไชโย
เลือดเรารู้จางหรือเป็นอย่างไร มีอยู่แยะไปไกลถิ่นหลวง
มาเถิดรวมเขตแว่นแคว้นทั้งปวง ต่างหวงทุกหยาดชาติเชื้อไทย
ตื่นมาทั้งหมดรู้อดรู้ทน โยนแหวกทุกคนอื่นออกไป
เกิดมารู้เถิดเกิดเป็นไทย กำเนิดไทยเชื้อไทยใหญ่ไชโย
หากสยามยังอยู่ ยังยืนยง เราก็เหมือน อยู่คงชีพด้วย
หากสยาม พินาศลง ไทยอยู่ได้หรือ
เราก็เหมือนมอดม้วย หมดสิ้นสกุลไทย
(*)
