ความสุขใจ..ต่อ..เสรีไทยเวบบอร์ด

[เก็ดถวา]

ใครจะไม่รักคุณยายได้คะ คุณยายเป็นตำนานของการขี้ม้าในเมืองไทย
เป็น ตำนานของโปโลคลับ

จริงเหรอคะคุณประกายดาว

[ประกายดาว]

ใครจะไม่รักคุณยายได้คะ คุณยายเป็นตำนานของการขี้ม้าในเมืองไทย
เป็น ตำนานของโปโลคลับ

จริงเหรอคะคุณประกายดาว

ขี่ ม้า ก็ได้ เธ่อเอ๊ยยยยยยยยย
ขอบคุณค่า อิชั้น ขยันพิมพ์ผิดจริงๆ

แต่ ว่า การดู ขี้ม้า ก็สำคัญ นะคะ มากๆ ด้วย ดูไม่ดีอาจจะเหยียบได้ง่ายๆเลย  

[เก็ดถวา]

ใครจะไม่รักคุณยายได้คะ คุณยายเป็นตำนานของการขี้ม้าในเมืองไทย
เป็น ตำนานของโปโลคลับ

จริงเหรอคะคุณประกายดาว

ขี่ ม้า ก็ได้ เธ่อเอ๊ยยยยยยยยย
ขอบคุณค่า อิชั้น ขยันพิมพ์ผิดจริงๆ

แต่ ว่า การดู ขี้ม้า ก็สำคัญ นะคะ มากๆ ด้วย ดูไม่ดีอาจจะเหยียบได้ง่ายๆเลย  

คิกคิกคิก ไปแบบนั้นเลยนะคะ  

[ปุถุชน]

เพิ่งเข้ามาในกระทู้นี้ เดี๋ยวนี้เอง
อ่านตั้งแต่กระทู้ จนถึง คคห.สุดท้าย..
คงไม่มีใครเข้ามาอีกแล้วกระมั่ง........

ผมดีใจที่ทุกคนมีความคิดเห็น มีความรู้สึกที่ดีๆ ต่อ"เสรีไทยเว็บบอร์ด"
เว็บบอร์ดที่เกิดจากการไม่ยอมสยบ การปิดกั้นของคน"รักทักษิณ"ในเว็บบอร์ดนั้น
"เสรีไทยเว็บบอร์ด" เหมือนเจดีย์ทรายในวัดที่ทุกคนมาช่วยกันก่อให้สำเร็จ
การก่อเจดีย์ทรายในวัด มีโอกาสพังทะลายง่าย เพราะการเหยียบย่ำของคนกันเองหรือคนอื่น

ถ้าจะให้อยู่นานกว่าปกติ ต้องใช้ หลายมือ หลายไม้ ลูบไล้ผิวเจดีย์ให้แน่น
มีน้ำ(ใจ)คนละเล็กคนละน้อย รดให้ทรายเปียกชื้น จะได้เกาะกันแน่น
มีใจผูกพันเป็นเชือกผูกกั้นสี่ด้านดั่งกำแพงวัด ไม่ให้สิงสาราสัตว์เล็ดลอดเข้าไป
มีเวลาแวะเวียนกัน ดูแลเจดีย์ไม่ให้ปริแตก ทรุดเพราะแรงเสทือน

ขอให้ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันยืนนาน ทนต่อการเสียดทานและกระแสวิจารณ์
ช่วยกันติเพื่อก่อ"เสรีไทยเว็บบอร์ด"ให้ยืนนาน เติบใหญ่มีคุณภาพและเสรีธรรม
ให้เจดีย์ทรายนี้เสมือนหนึ่งเจดีย์เหล็ก เจดีย์ปูน.....

[เก็ดถวา]

เพิ่งเข้ามาในกระทู้นี้ เดี๋ยวนี้เอง
อ่านตั้งแต่กระทู้ จนถึง คคห.สุดท้าย..
คงไม่มีใครเข้ามาอีกแล้วกระมั่ง........

ผมดีใจที่ทุกคนมีความคิดเห็น มีความรู้สึกที่ดีๆ ต่อ"เสรีไทยเว็บบอร์ด"
เว็บบอร์ดที่เกิดจากการไม่ยอมสยบ การปิดกั้นของคน"รักทักษิณ"ในเว็บบอร์ดนั้น
"เสรีไทยเว็บบอร์ด" เหมือนเจดีย์ทรายในวัดที่ทุกคนมาช่วยกันก่อให้สำเร็จ
การก่อเจดีย์ทรายในวัด มีโอกาสพังทะลายง่าย เพราะการเหยียบย่ำของคนกันเองหรือคนอื่น

ถ้าจะให้อยู่นานกว่าปกติ ต้องใช้ หลายมือ หลายไม้ ลูบไล้ผิวเจดีย์ให้แน่น
มีน้ำ(ใจ)คนละเล็กคนละน้อย รดให้ทรายเปียกชื้น จะได้เกาะกันแน่น
มีใจผูกพันเป็นเชือกผูกกั้นสี่ด้านดั่งกำแพงวัด ไม่ให้สิงสาราสัตว์เล็ดลอดเข้าไป
มีเวลาแวะเวียนกัน ดูแลเจดีย์ไม่ให้ปริแตก ทรุดเพราะแรงเสทือน

ขอให้ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันยืนนาน ทนต่อการเสียดทานและกระแสวิจารณ์
ช่วยกันติเพื่อก่อ"เสรีไทยเว็บบอร์ด"ให้ยืนนาน เติบใหญ่มีคุณภาพและเสรีธรรม
ให้เจดีย์ทรายนี้เสมือนหนึ่งเจดีย์เหล็ก เจดีย์ปูน.....

   คุณลุงขา                            

   ประทับใจ                          

[จูล่ง_j]

อ่า แสดงความเห็นได้งามมากเลยท่านปุถุชน

[ประกายดาว]

ถ้าจะให้อยู่นานกว่าปกติ ต้องใช้ หลายมือ หลายไม้ ลูบไล้ผิวเจดีย์ให้แน่น
มีน้ำ(ใจ)คนละเล็กคนละน้อย รดให้ทรายเปียกชื้น จะได้เกาะกันแน่น
มีใจผูกพันเป็นเชือกผูกกั้นสี่ด้านดั่งกำแพงวัด ไม่ให้สิงสาราสัตว์เล็ดลอดเข้าไป
มีเวลาแวะเวียนกัน ดูแลเจดีย์ไม่ให้ปริแตก ทรุดเพราะแรงเสทือน

ขอให้ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันยืนนาน ทนต่อการเสียดทานและกระแสวิจารณ์
ช่วยกันติเพื่อก่อ"เสรีไทยเว็บบอร์ด"ให้ยืนนาน เติบใหญ่มีคุณภาพและเสรีธรรม
ให้เจดีย์ทรายนี้เสมือนหนึ่งเจดีย์เหล็ก เจดีย์ปูน.....

คุณลุง ปุถุชน คะ

ประกายดาว มาอ่าน แล้วรู้สึกซาบซึ้ง ใจจริงๆ ...หนูนึกไปถึงตอน เล่น ก่อเจดีย์ทรายอย่างนี้
ที่สันทราย กลางแม่น้ำโขง หลวงพระบาง ในโอกาสปีใหม่ หลายปีก่อน ...มีธง สีประดับงดงาม
ที่จริงเป้าหมาย ไม่ใช่การที่ พระเจดีย์ทราย คงอยู่อย่างนั้น แต่อยู่ที่ หัวใจ ของทุกคน ขณะ ที่
ร่วมกันก่อพระเจดีย์ทรายมากกว่า ...คุณลุงปุถุชน เปรียบเทียบได้ งดงาม และ อบอุ่นมากๆ

( หนู ขอ สมัคร เป็น หลานสาว หรือลูกสาว บุญธรรมได้ไหมคะ มรดกหนูไม่ต้องการ หนูต้องการ
แต่ บะหมี่ อบขาห่าน ฝีมือคุณลุง ค่ะ และ หนูเลี้ยงง่ายมากๆ )[/b]
หนู คิดถึงเพลงนี้



ฉันมีดอกไม้มาฝาก
จรัล มโนเพชร + สุนทรี เวชานนท์
***
ตื่นเถิดหนา ฉันมาจากแดนไกล
หอบความวิไล มาจากแดนสนธยา
ตื่นเถิดเราอรุณรุ่งกำลังมา
รีบล้างหน้าตาสวัสดีอรุณ

ฉันมีความรักมาให้ ฉันมีดอกไม้มาฝาก
ฉันมีความรักมาให้ ฉันมีดอกไม้มาฝาก

ผู้คนไกลโพ้นจากแดนเรา
บ้านเขานั้นไร้การเข่นฆ่า
ดอกไม้เบ่งบานทุกเวลา ชาวประชา
วางพร้าและวางปืน

จึงร่วมกัน สร้างแดนศิวิไลซ์
เอาน้ำใจรดใจให้งอกงาม
เมื่อวันหนึ่ง ท้องฟ้าเป็นสีคราม
จะโปรยฝนงาม ให้ชุ่มฉ่ำและชื่นใจ

ฟังเพลงกันค่ะ

http://www.krubenny.com/xboard/viewthread.php?tid=559

วันนี้ หนู เปิดไปอ่านกระทู้ นี้ ตั้งแต่เริ่มต้นเหมือนคุณลุง  แล้ว ค่อยๆ รู้สึกตามไป กับ
ความรู้สึก ที่ทำให้ทุกๆ คนมารวมกันอยู่ที่ตรงนี้ ...หนู มีความสุขค่ะ
ยิ้มหวานชื่นใจ ..ทั้งๆ ที่ฟ้าข้างนอก สีเทา หม่นๆ ...ก็ช่างปะไร

มีความสุขจัง

[In The Name Of Justice.]

   อ่านกระทู้นี้แล้วมีความสุขจังเลยแฮะ

เนี้ยน่ะหรือ สังคมที่อบอุ่น ... 

[duen_narak]

ขอเปิดใจบ้างดีกว่าค่ะ


เอ่อ....

ไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหนดี


อืมมมม......

เวลาผ่านมา 3 เดือนแล้ว ที่เดือนได้เป็นสมาชิกของบอร์ดนี้
สำหรับเดือนนั้น
เดือนผูกพันธ์กับบอร์ดนี้มาก
มากจนรู้สึก
เหมือนบอร์ดนี้   คือบ้าน    ของเดือนเอง
ห้อง ๆ หนึ่ง ที่อบอุ่น
ก็คือห้อง ๆ นี้   สโมสรริมน้ำ
ห้องที่คอยสร้างรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะให้เดือนอยู่เสมอ


ความผูกพันธ์ที่เกิดขึ้น
กับหลาย ๆ คน
ผ่านตัวหนังสือ
ความรักที่ก่อตัวขึ้น
จากความจริงใจ และความห่วงใย ที่ถูกส่งผ่าน และถ่ายทอด
ทางตัวอักษร  หน้าคอมพิวเตอร์

สำหรับ
พี่ ๆ ทุกคน
เดือนรู้สึกเหมือนว่า
เราเป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ
หลายครั้งที่เกิดเรื่องวิวาทกัน
เดือนเองก็ไม่สบายใจเลย
ไม่อยากให้  พี่น้อง ต้องทะเลาะกัน
เพราะต่างฝ่าย  ต่างก็ต้องเสียใจ เสียความรู้สึกด้วยกันทั้งนั้น

บอร์ดแห่งนี้  สำหรับบางคน
อาจเป็นเพียงแค่ บอร์ด   ที่ ๆ มีไว้แลกเปลี่ยนความคิด
แต่สำหรับเดือน
บอร์ดแห่งนี้   คือบ้าน
เดือนมีบ้าน  ไว้มากกว่า  แค่แลกเปลี่ยนความคิด
แต่เดือน  แลกเปลี่ยนความรู้สึก

หลายคนบอกว่า
ทำไมต้องจริงจัง
เล่นเน็ต ปิดคอม ทุกอย่างก็จบ
อย่าไปเอามาเป็นสาระ
แต่
สำหรับ
ทุกความจริงใจ ของเดือน
มันมีค่า
ทุกสัมพันธภาพของเดือน
มันยิ่งใหญ่
มีค่า และยิ่งใหญ่พอ
ที่เดือนจะรักษา
ให้มัน   มั่นคงตลอดไป
เพื่อนแท้นั้น  เดือนเชื่อว่า
มีอยู่จริง
ถึงแม้จะอยู่ในโลกออนไลน์ก็ตาม
ปิดคอม  ไม่ได้แปลว่า เราต้องปิดความรู้สึก
เราสามารถ  ทำให้เพื่อนในอินเตอร์เน็ต
กลายเป็นเพื่อนจริง ๆ ที่อยู่ในโลกของความเป็นจริงได้

พี่น้ำหวานคะ

เดือนรักพี่น้ำหวานจัง

พี่สาวแสนดี  ที่มักจะใจตรงกันกับเดือนอยู่บ่อย ๆ ถึงแม้จะไม่ใช่ทุกครั้งไป

ครั้งแรกที่พี่สาวแสนดีคนนี้   ส่งหลังไมค์ให้เดือน
เป็นช่วงที่เดือนตั้งใจจะส่งหลังไมค์ไปทักทายยามดึกอยู่พอดี
แต่ข้อความของพี่น้ำหวาน ส่งมาหาเดือนก่อน
จนเดือนประหลาดใจว่า   เอ๊ะ  รู้ได้ยังไงน๊า  ว่าเราอยากคุยด้วย

เวลาผ่าน   เหตุการณ์หลากหลาย ที่ได้เกิดขึ้นและผ่านไป
ทำให้เดือนได้เห็น
ถึงความจริงใจ ที่พี่น้ำหวานมีให้
เดือนรักพี่น้ำหวานจังเลยค่ะ   



พี่ประกายดาว

ผู้หญิงต้นแบบ 
เธอฉลาด สง่างามในคำพูด คมในความคิด  น่านับถือ และควรเอาเป็นแบบอย่าง อย่างยิ่ง
เดือนประทับใจในพี่ประกายดาวมาก ๆ เลยค่ะ
พี่ประกายดาว   เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ น่าคบหา และน่ายกย่องมาก ๆ
เป็นผู้หญิงที่  เดือนอยากเป็น  แต่เดือนไม่สามารถเป็นได้   
พี่ประกายดาวเป็นเหมือนฮีโร่ในดวงใจเดือนเลยนะคะ


อ่า  เอ่อ

 

ขอโทษด้วยนะคะ   ความในใจเยอะไปหน่อย
แฮ่ะ ๆ เขิลจัง

[เก็ดถวา]

         

         

[ปุถุชน]

เข้ามาอ่านต่อครับ

ผมเพิ่งนั่งชม ดร.เจิมศักดิ์ คุย กับ คุณ ส. ศิวรักษ์(ดร.สุลักษณ์) ใน ASTV

ความรู้สึกของผมต่อคุณ ส. ศิวรักษ์นั้นแตกต่างกันเกือบทุกครั้ง ทุกกรณี
บางครั้งชอบมาก บางคราวชอบน้อย  ผมพบปะคุณ ส. ศิวรักษ์ครั้งสุดท้าย วันสงกรานต์ที่ผ่านมา
วันนี้ฟังคุณ ส.ศิวรักษ์ พูดถึงคุณทักษิณ ชินวัตร คุณป๋วย อึ้งภากรณ์ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านปรีดี พนมยงค์ พรรคสหชีพ และพรรคประชาธิปัตย์ ชอบมาก นิยม นับถือเพิ่มขึ้น

คุณสุลักษณ์เป็นปัญญาชนคนหนึ่งที่มีคนอื่นถือตัวว่าเป็น "ศิษย์" อยู่มาก แต่เท่าที่ผมได้สังเกตมาหรือรู้มา เหล่าคนที่เป็น "ศิษย์" เหล่านี้ ไม่มีสักคนเดียวที่ไม่มีข้อวิพากษ์วิจารณ์คุณสุลักษณ์ ทั้งในเชิงจริงจังหรือในเชิงล้อเลียน อีกจำนวนหนึ่งซึ่งเคยนับถือคุณสุลักษณ์ ก็กลับแตกกันไปจนเลิกนับถือกันไปเลยก็มี จึงอาจกล่าวได้ว่า เหล่า "ศิษย์" เหล่านี้เวียนมาสัมผัสทำงานร่วมกับคุณสุลักษณ์ในช่วงใดช่วงหนึ่ง แล้วก็เวียนหลุดออกไป กลายเป็นกลุ่มใหม่ที่เติบโตขึ้นอย่างอิสระจากคุณสุลักษณ์ แม้ยังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หรือช่วยเหลืออนุเคราะห์กันและกันอยู่สืบมาก็ตาม แต่เป็นกลุ่มอิสระที่หลุดพ้นจากฉายาของคุณสุลักษณ์
ไปในเชิงการดำเนินงาน แต่เพราะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณสุลักษณ์ไว้เหมือนเดิม



สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ในประวัติศาสตร์ ภูมิปัญญาไทย

นิธิ เอียวศรีวงศ์ มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
เขียนจากบันทึกย่อสำหรับการแสดงปาฐกถาพิเศษในวาระครบรอบ ๗๐ ปีสุลักษณ์ ศิวรักษ์ ซึ่งมูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ร่วมกับโรงเรียนรุ่งอรุณจัดขึ้น ในวันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๖ ที่โรงเรียนรุ่งอรุณ บางมด กรุงเทพฯ

เมื่อผมได้รับคำขอร้องจากอาจารย์ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ให้มาพูดเนื่องในงานฉลองอายุครบ ๗๐ ของคุณสุลักษณ์ ศิวรักษ์ ผมรู้สึกทั้งอยากพูดและไม่อยากพูดไปพร้อมกัน

ที่ไม่อยากพูดก็เพราะรู้อยู่แล้วว่า คุณสุลักษณ์ต้องอยู่ในงานด้วย จึงต้องพูดอะไรเกี่ยวกับคุณสุลักษณ์ต่อหน้าคุณสุลักษณ์ ผมคงกระดากกระเดื่องอยู่ เพราะเคารพนับถือกันมานาน แต่ในขณะเดียวกันก็อยากพูด เพื่อแสดงความยินดีกับคุณสุลักษณ์ในวาระนี้

อันที่จริงการที่มีอายุ ๗๐ ปีเฉยๆ ไม่ใช่เหตุอันน่ายินดีอะไร พวกเราทุกคนในที่นี้ ถ้าทนหายใจไปเรื่อยๆ ก็จะมีอายุ ๗๐ กันถ้วนหน้า  หากเฉพาะกรณีของคุณสุลักษณ์นั้นน่ายินดี เพราะเป็น ๗๐ ปีที่ได้ใช้ชีวิตของตัวมาอย่างมีคุณประโยชน์แก่สังคมเป็นอันมาก และยังสามารถดำรงตนในฐานะอันควรแก่การเคารพยกย่องสืบมาได้จนถึงวันนี้ ในท่ามกลางความผันผวนขึ้นลงของชีวิตในโลกปัจจุบัน ซึ่งมักจะดึงคนดีๆ ให้เสียคนไปได้ง่ายๆ อยู่เสมอ..............


อยากรู้จักคุณ ส. ศิวรักษ์มากกว่าเดิม ขอให้เข้าไปอ่านในนี้ครับ
http://www.midnightuniv.org/midnight2545/document9658.html


คุณ ส.ศิวรักษ์นั้น คิดอย่างไร พูดอย่างนั้น ไม่เกลาคำพูด ดังนั้นคนที่รับฟัง จึงต้องมีสติ ฉกฉวย"ปัญญา"และ"ความรู้"จากคำพูดของคุณ ส.ศิวรักษ์ บางครั้งจึงหมิ่นเหม่ใกล้คุก ใกล้ตรางของพวก"อำนาจเป็นธรรม".....

คุณ นิธิ เอียวศรีวงศ์ คิดอย่างไร พูดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่เรียบเรียงความใหม่ ถึงกระนั้น บางคนที่ได้อ่านบทความ หรือได้ฟังคุณนิธิพูด อาจจะเข้าใจผิดได้เหมือนกัน เช่นการพูดถึง"พระราชอำนาจ" ซึ่งอ่านไป คิดไป น่าจะเข้าใจดีว่า คุณนิธิ มีความประสงค์อย่างไรในบทความนั้น...



ผมเล่ามามาก เพื่อจะให้พวกเราเข้าใจข้อคิดเห็น ความเห็นของคนที่แสดงความคิดเห็นใน"เสรีไทยเว็บบอร์ด"ที่ผ่านมา และกำลังเกิดขึ้นต่อไป  คนที่มีความคิดตรงข้ามกับ"เสรีไทยเว็บบอร์ด" ที่เข้ามา"แสดงตัว"ตรงข้ามอย่างชัดเจนเพื่อจะ"วิวาทะ" หรือ "โน้มน้าว" ความคิดเห็นของพวกเรา ได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ....

ดังนั้นคนมาใหม่จะมาขอเป็น"พวก" ที่รักความเป็นธรรม และให้โอกาสคุณทักษิณล้างบาป สะท้อนเจตนา ความบริสุทธิ์ของคุณทักษิณ ให้พวกเราเลิกเอียงกระเท่เร่ เปิดใจให้"เสรีไทยเว็บบอร์ด" เป็นเวทีแสดงความนิยม และสนับสนุนการบริหารบ้านเมืองของคุณทักษิณได้เสรี.....

คนกลุ่มหลังนี้ เขาไม่มาเชลียร์คุณทักษิณให้จับได้ ถ้าอ่านและคิดอย่างผิวเผิน จะเห็นคล้อยตามไปด้วยซ้ำไป ....................ฯลฯ


ดังนั้น อย่าลืมว่าพวกเรามา"เสรีไทยเว็บบอร์ด"ด้วยวัตถุประสงค์อย่างไร รวมตัวกันได้อย่างไร....

[แนวสกา]

อ่านไปยิ้มไป สุขอย่างสงบๆ

นี่คงจะใช่ ที่เขาเรียกกันว่า"ความสุขที่คุณดื่มได้"

ส่วนจะดื่มวิธีใด ทุกคนคงรู้อยู่แล้ว โดยไม่ต้องอ่านฉลาก

[ประกายดาว]

พี่ประกายดาว

ผู้หญิงต้นแบบ 
เธอฉลาด สง่างามในคำพูด คมในความคิด  น่านับถือ และควรเอาเป็นแบบอย่าง อย่างยิ่ง
เดือนประทับใจในพี่ประกายดาวมาก ๆ เลยค่ะ
พี่ประกายดาว   เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ น่าคบหา และน่ายกย่องมาก ๆ
เป็นผู้หญิงที่  เดือนอยากเป็น  แต่เดือนไม่สามารถเป็นได้   
พี่ประกายดาวเป็นเหมือนฮีโร่ในดวงใจเดือนเลยนะคะ

 

มานี่ มานี่ น้องเดือน ขอพี่ดาวหอมสามที จุ๊บๆ
ขอบคุณค่ะ สำหรับคำชม ...ที่น้องเดือน มอบให้
พี่ดาว ก็ เป็น ผู้หญิง ธรรมดา ๆ นี่แหละค่ะ ผู้หญิงที่คนรักเรียก ว่า มอนสเตอร์
และ ก็เป็น ผู้หยิงที่แสนเจ้าอารมณ์ คนนึง ที่พยายาม ทำทุกเวลานาที บนโลกบนนี้
ไม่ให้เสียชาติเกิด แค่นั้นเอง ..หนู เดือน ซีคะ กล้าหาญ ไปไล่ ทักษิณ บนถนนราชดำเนิน
ไป ทำหน้าที่ ต่างๆ ...อย่างน่ารัก ...ทั้งอ่อนโยน และ กล้าหาญ แบบที่น้องเดือนเป็น

น่าชื่นใจ แล้วค่ะ ..

[*bonny]

( หนู ขอ สมัคร เป็น หลานสาว หรือลูกสาว บุญธรรมได้ไหมคะ มรดกหนูไม่ต้องการ หนูต้องการ
แต่ บะหมี่ อบขาห่าน ฝีมือคุณลุง ค่ะ และ หนูเลี้ยงง่ายมากๆ )[/color]

มีคนมาสมัครเป็นหลานเนี่ย แสดงว่า แก่มากๆ แล้วนะ

(แก่แต่เสน่ห์ยังแรงไม่ตกเลยนะ คุณนิรุตต์ของผม)

[เก็ดถวา]

โถ่.. พี่บอนนี่ขา ลุงปุอ่ะ ถึงจะแก่แต่เป็นขวัญใจสาวๆ ห้องสโมสรริมน้ำนะคะ

ไม่เชื่อถามประกายดาว กับคุณดอกฟ้ากับหมาวัดได้เลย (หนูด้วยก็ด้ะ) อิอิ 

เรื่องเสน่ห์เนี่ย คอนเฟิร์มค่ะว่ายังแรงไม่ตก โดยเฉพาะ "เสน่ห์ปลายจวัก"

ตรวจสอบความแรงได้จากกระทู้สูตรอาหารค่ะ 

[ประกายดาว]

วันนี้ ประกายดาวมีความสุขค่ะ ไม่กี่นาที ที่ผ่านมานี่เอง

ไม่นึกไม่ฝัน ว่า วันนึงเมื่อสังคมเล็กๆ ที่ตัวเองมีส่วนร่วม หยุดลงด้วยปัญหาของระบบ
แม้แต่ชั่ว วันครึ่ง เกือบสามสิบชั่วโมง จะรู้สึกแบบนั้น...โหวงๆ เหวงๆ ชอบกล
เหมือนหลงทาง ตลกดี ....

ประกายคิดถึง หนังสือที่เคยอ่านตอนเด็กๆ แขนงไม้ไผ่เล็กๆ ที่มัดรวมกัน เป็นไม้ หนึ่งท่อน
ใหญ่แข็งแรงขึ้น ไม่หักลงได้ง่ายๆ ....

ดีจัง
ความสุขใจ กลับมาแล้ว

[ThailandReport]

เคยมีคนกล่าวไว้ว่า

ถ้าไม่รู้จักทุกข์ แล้วจะสุขได้อย่างไร?

ท่าจะจริง..เพราะการทำความรู้จักกับความทุกข์ให้ถ่องแท้นั้น ยากนัก
เนื่องจาก ความทุกข์ยาก เป็นสิ่งน่ารังเกียจ สำหรับ(เกือบ)ทุกคน
ยกเว้น คนที่จำต้อง ก้มหน้า ยอมรับมัน

แต่การหันหาความสุขใส่ตนนั้นทำได้ไม่ยากเกินไปสำหรับคนที่ดำเนินชีวิต อยู่อย่างปกติเสรี ตามอัตภาพ
ยกตัวอย่างง่ายๆ สำหรับในเวบนี้

ความอัดอั้นท้อแท้ หลากหลายที่คุณได้รับ..ใน 24 ชม . ที่ผ่านมา
อาจมลายหายไปได้ไม่ยากหากได้ย้อนมาอ่านตั้งแต่บรรทัดแรก ของกระทู้นี้

เราอ่านไม่จบหรอกนะ แม้ว่าจะรู้สึกดีกับการอ่านทุกความรู้สึกที่เขียนไว้
เพราะความสุขมันระบาดใส่เรา จนเราทนทานไม่ไหว จนต้องหยุดอ่าน...(พักรบชั่วคราว)

หากคุณ SnowFlake  ได้แวะเวียนมาที่นี่
หรือตั้งหน้านี้เป็น หน้าแรกเวลาเปิดคอม เหมือนคนหนึ่งในนี้(หรืออีกหลายๆคน)ละก็....
เชื่อว่า..คงเป็นการยากที่จะหักใจ ไม่ยอมมาอีก..เป็นแน่



มิตรภาพที่ฉาบทาทั่วทุกอณูแห่งกระทู้นี้..มันส่งผลให้จิตใจ มีกำลัง เข้มแข็งขึ้น
มันอาจไม่สามารถทำให้โลกเปลี่ยนสี ทำให้คนเลวกลับกลายมาเป็นคนดี
แต่เราก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า...อคติใดๆ จากใครก็ตามที่อุดมไปด้วยสิ่งนั้นในสมอง
จะได้มีวาสนามาเสพรับ ความสุขเล็กน้อย จากที่นี่...

เอาไปแต่เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย...หลงเหลือกลุ่มก้อนใหญ่ ไว้
เพื่อให้มันเจริญพันธุ์งอกงามต่อไป..ตราบนิรันดร์
ขอขอบคุณผู้ร่วมหว่านเมล็ดพันธ์ มิตรภาพ เหล่านี้

และเหนืออื่นใด..ขอบคุณ ธารน้ำใจ...ที่ไหลริน..รด..เลี้ยงพื้นที่นี้ ให้ชุ่มฉ่ำ..ไม่แห้งแล้ง ตราบนานเท่านาน...

[ประกายดาว]

มิตรภาพที่ฉาบทาทั่วทุกอณูแห่งกระทู้นี้..

มันส่งผลให้จิตใจ มีกำลัง เข้มแข็งขึ้น
มันอาจไม่สามารถทำให้โลกเปลี่ยนสี ทำให้คนเลวกลับกลายมาเป็นคนดี
แต่เราก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า...อคติใดๆ จากใครก็ตามที่อุดมไปด้วยสิ่งนั้นในสมอง
จะได้มีวาสนามาเสพรับ ความสุขเล็กน้อย จากที่นี่...

เอาไปแต่เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย...หลงเหลือกลุ่มก้อนใหญ่ ไว้
เพื่อให้มันเจริญพันธุ์งอกงามต่อไป..ตราบนิรันดร์
ขอขอบคุณผู้ร่วมหว่านเมล็ดพันธ์ มิตรภาพ เหล่านี้

สอง ย่อหน้าข้างบน ไม่กี่บรรทัด ....รวบรวมความรุ้สึกไว้หลากหลาย
เกินบรรยาย

ลำพังเพียงการหว่านเมล็ดพืช ...เพื่อรอการเจริญพันธิ์ งอกงาม ไปตามฤดูกาล
ยังไม่สามารถ ทำให้ ต้นกล้าเหล่านั้นงอกงาม ส่งผลให้ ต้นกล้าเติบใหญ่เป็นร่มเงา
แก่กันและกันได้ .....

มิตรภาพ และความสุขจาก ความงอกงามของมิตรภาพ มีร่มเงา ที่ อบอุ่นแก่จิตใจ
มากกว่านั้น ...

บางที ประกายดาวก็รุ้สึกว่า ในหนึ่งเรื่องราวของความทุกข์ เกิดความคิดต่อเนื่อง
เกิด การต่อยอดทางความคิด ความรู้สึกอีกมากมาย...ถ้าเรามองมันอย่างเข้าใจ

ประกายดาวได้แต่หวังว่า
การบั่นทอน กัน แม้โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ บาดแผลที่เกิด มันสมานสนิทได้ ด้วยใจค่ะ
คิดถึงใจเขา ใจเรา ...ไร้อคติอย่างที่ คุณนักรายงานข่าวไทยกล่าวไว้...
มิตรภาพจะเข้มแข็งได้ ด้วยความเข้าใจ ไม่จดจำ ไม่บันทึก
แม่หนูสอนเสนอ ไม่ให้ keep record ....

ประกายดาวได้แต่หวังว่า เพื่อนเก่าๆ ที่ห่างหายไปช่วงบ้านเมืองเกิดศึกสงคราม จะกลับมา
ให้ การขัดแย้งกันทางความคิดเห็น รวมทั้งรูปแบบการนำเสนอ ที่บางคนรู้สึกต่อกัน
เลือนหายไปจากใจ ....ฟ้าใสๆ ทำหัวใจเบิกบาน กันดีกว่าค่ะ ...

คิดถึง คุณ SnowFlake เช่นเดียวกัน ....
ประกายดาวเสียดาย ทุกๆ ความเห็นที่แม้จะต่างกันตามอุดมการณ์ หรือ หลักการ
 แต่การร่วมแสดงความคิดเห็น แบบ intellectual นั้น เป็น หน้าที่และ ภาระกิจสำคัญของชาติเชียวนะคะ

[ThailandReport]

 

[ประกายดาว]

จึงเป็นเรื่องปกติ ที่กองทัพใดๆ อาจต้องขาดทหารมีฝีมือไปในระหว่างการรบ
 โดยมิใช่เหตุของความตาย หรือสูญเสียเลือดเนื้อ !!!?
คงหวังได้แต่เพียงว่า ...ทหารกล้าจะหวลคืน..ยามที่สติสัมปชัญญะครบถ้วน
กอดคอกันให้มั่น เอาความรักความหลังเป็นกำลังใจ
มิตรภาพที่แท้ หาได้ยามเลือดเข้าตาเท่านั้น!!

ประกายดาวประทับใจตรงนั้น มากๆๆๆๆๆๆ
หนู ขอเป็น ทหารกล้าค่ะ (แต่หนูรบไม่เก่ง )

[ประกายดาว]

คุณ ไทยแลนด์ กลับมาเที่ยวนี้ แปลก ๆ

พี่บุ๊ซก้า

แปลกๆ ยังไงเหรอ
หนูว่า คุณไทยแลนด์ เค้าสวมวิญญาณ ทหารฝ่ายการข่าว ไงคะ 

[duen_narak]

เมื่อวันก่อน     เมื่อวาน     และวันนี้     นู๋นั่งร้องไห้   ให้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในบอร์ด

นู๋คงรัก  และผูกพันธ์กับบอร์ดมากเกินไป   เลยอยากจะรักให้น้อยลง กว่านี้ 

อารมณ์ชั่ววูบหนึ่ง  ตั้งใจว่า  จะละทิ้ง  บ้านหลังนี้ไป  เพื่อหนีความวุ่นวาย


แต่..... 

วินาทีนี้    เดือนกลับมา   ยิ้ม หัวเราะ  และรักบอร์ดนี้   เหมือนเดิมแล้วค่ะ

ขอบคุณพี่ประกายดาวมาก ๆ เลยนะคะ     ที่ให้กำลังใจ   ให้สติ   ให้มุมมอง  แง่คิดดีๆ  เกี่ยวกับ ชีวิตในโลกความเป็นจริง

เราจะยืนเคียงข้างกันไป   ในบ้านที่อบอุ่นของเราแบบนี้   นะคะ

( เอ๊ะ   สโมสรริมน้ำเนี่ย   นู๋เปรียบเหมือนบ้านของนู๋   แล้วพี่ประกายดาวล่ะคะ  เปรียบเหมือนกันหรือป่าว )


 

[จูล่ง_j]

มาโอ๋คุณ duen_narak ครับ

ผมก็ปวดหัวเหมือน ที่แนวร่วมมาทะเลาะกันเองทำไมไม่รู้

คงมีที่มาที่ไปแหละ แต่ไม่อยากรู้มาก เดี๋ยวเครียด เฮ้อ

[duen_narak]

 

ขอบคุณ   คุณอาจูล่ง  มาก ๆ เลยค่ะ
( โกรธป่าวคะ  ที่นู๋เรียกอา ) อิอิ

แต่ตอนนี้นู๋นั่งยิ้มแก้มปริเลย   คงไม่ต้องโอ๋แล้วล่ะค่ะ

เพราะพี่ประกายดาว  โอ๋ จนนู๋เลิกร้องไห้  เปลี่ยนมาเป็นยิ้มหน้าบาน แทนแล้วล่ะค่ะ

 

[ThailandReport]

เวรกำ ลืมมาตอบที่นี่ซะสนิท
เวลาผ่านไป
นินทากันไวเหมือนโกหก ฮ่าๆๆๆ

ใครว่าเราเปลี๋ยนไป๋




.....เอ หรือว่าเราเปลี่ยนไป จริงๆหว่า?
หรือว่า เมาเบียร์ 5555


รู้แต่ว่า ตอนอยู่ Open Mind  ช่วงกำลัง ลุ้นเสรีไทย ให้กลับมา
จู่ๆ....มีนางฟ้ามาเข้าฝัน

พอได้กลับมาบ้านเก่า นางฟ้า นางนั้น ...ก็หายไป...
แทบทุกวินาที แห่งลมหายใจ...
แทบทุกกระพริบ ของ ReFresh หน้า
มิลืม....ที่จะ....เหลือบตามองไปข้างบน ..............ข้อความส่วนตัว(0)

ไร้ PM  จากคนที่รอ......
..........
.....

 

[ariyaka]

มาเยี่ยมกระทู้นี้ซะหน่อย
ดูๆจะเป็นคนมีเหตุผลอยู่บ้าง

เห็นว่ามีบทกลอนอยู่ด้วย
หวังว่าคงไม่ผิดที่ผิดทางดอกนะ

บทนี้เขียนเองนะ  ไม่ได้ขโมยใครมา
ฮ่าๆๆ

๐ ใบตองแห้ง กลาง แรงลม ๐

๐ เมื่อ…เกินเก็บภาวะความผยอง
ก็คงต้องเอ่ยความให้งามเด่น
เปล่งทำนองสาระทุกประเด็น
ให้โลดเต้นอยู่ในหัวใจคน

๐ เมื่อเกินกลั้นโกรธเกรี้ยวเกินเหนี่ยวหน่วง
ความทั้งปวงต้องสอดรับอย่าสับสน
ใช่เพียงถ้อยหยิบยกอันวกวน
หากเหตุผลต้องหนุนเข้าจุนเจือ

๐ เมื่อ…คิดจะเป็นเหยี่ยวขยับปีก
เล็บต้องฉีกกางกระหน่ำขย้ำเหยื่อ
จงอยปากทะลวงลากกระชากเนื้อ
ประทุษเถือชีวันให้บรรลัย

๐ อย่าเป็นเลยหมาผอมซุ่มออมแรง
เพียงไม้แกว่งลมย้อน…เห่าหอนใส่
ขนคอลุกชี้ชันด้วยหวั่นใจ
เกรงเสียงไหวเสียงนั้นจนครั่นคร้าม

๐ ครา…แดดอับขับลมเข้าห่มห้อม
หมู่เมฆย่อมส่งประจุทะลุข้าม
ระดับศักย์เทียบได้จึงไหลลาม
เป็นเส้นไฟงดงามในยามมัว

๐ ประจุจลน์วนแล่นเหนือแผ่นหล้า
อวดวิโรจน์เรขาก่อนฟ้ารั่ว
ประภาพนั้นเฟื้อยเส้นแล้วเต้นรัว
เสมือนยั่วเสมือนเย้ยให้เงยมอง

๐ เหมือน…สิ้นไร้ร่างเหยี่ยวขยับปีก
ฤๅจะปลีกพยับฝนที่หม่นหมอง
แว่วแต่เสียงเห่าใส่…คง…ใบตอง
แข่งเสียงคำรนร้อง…เสียงของฟ้า..!

[ประกายดาว]

มาเยี่ยมกระทู้นี้ซะหน่อย
ดูๆจะเป็นคนมีเหตุผลอยู่บ้าง

เห็นว่ามีบทกลอนอยู่ด้วย
หวังว่าคงไม่ผิดที่ผิดทางดอกนะ

บทนี้เขียนเองนะ  ไม่ได้ขโมยใครมา
ฮ่าๆๆ

 

พูดไม่ออกค่ะ พูดไม่ออก เผอิญประกายดาวพวกสุขนิยม
หนู รัก ธรรมชาติ และ รักเด็กค่ะ
อ่านมาถึง ตรงนี้ แล้ว ตกกะใจ มากๆ

หนูไม่ชอบเหยี่ยวด้วย
หนูชอบ นกอินทรี มากกว่า 

เมื่อ…คิดจะเป็นเหยี่ยวขยับปีก
เล็บต้องฉีกกางกระหน่ำขย้ำเหยื่อ
จงอยปากทะลวงลากกระชากเนื้อ
ประทุษเถือชีวันให้บรรลัย[/color]

สยดสยอง มากๆ ไม่ไหวค่ะ

[ariyaka]

เอ
ไม่ทราบจะเปลี่ยนชื่อได้ไหม
เป็น วิญญูชนลวงโลก ทำไงบอกหน่อย
ต้องไปแก้ที่ ข้อมูล ส่วนตัวหรือเปล่า
นี่พูดจริงนะ
ไปคุยกันได้ที่นี่นะ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&group=14

๐ ในทางเปลี่ยว ๐

๐ แต่ละก้าวยาวย่างริมทางเปลี่ยว
ย่อมกอดเกี่ยวเดียวดายยามหมายหลัง
แต่ละร่มข่มแสงเข้าแย่งบัง
ที่หยุดยั้งย่อมเป็นแดดที่แผดมา

๐ ผู้โดดเดี่ยวเดียวดายย่อมหมายจิต
จักมีมิตรชิดใกล้ดังไขว่หา
เพิ่มอบอุ่นกรุ่นคุในอุรา
ท่องมรรคาฝ่าก้าวได้ยาวนาน

๐ กลางคืนค่ำน้ำค้างเมื่อพร่างพร้อย
จะเปล่งถ้อยสัมพันธ์ร่วมบรรสาน
ข่มจันทร์ดาวพราวแสงแจ้งจักรวาฬ
แลสะท้านสะท้อนเข้าย้อนใจ

๐ เพียงสักคนบนทางระหว่างเที่ยว
เอื้อมปลดเปลี่ยวอาทรด้วยอ่อนไหว
แม้นว่าทางย่างก้าวจักยาวไกล
เปรียบเหมือนใกล้เมื่อสองใจต้องกัน.

[ปัญญาวุฒิ กะเร เตเต]

มาเยี่ยมกระทู้นี้ซะหน่อย
ดูๆจะเป็นคนมีเหตุผลอยู่บ้าง

เห็นว่ามีบทกลอนอยู่ด้วย
หวังว่าคงไม่ผิดที่ผิดทางดอกนะ

บทนี้เขียนเองนะ  ไม่ได้ขโมยใครมา
ฮ่าๆๆ

๐ ใบตองแห้ง กลาง แรงลม ๐

๐ เมื่อ…เกินเก็บภาวะความผยอง
ก็คงต้องเอ่ยความให้งามเด่น
เปล่งทำนองสาระทุกประเด็น
ให้โลดเต้นอยู่ในหัวใจคน

๐ เมื่อเกินกลั้นโกรธเกรี้ยวเกินเหนี่ยวหน่วง
ความทั้งปวงต้องสอดรับอย่าสับสน
ใช่เพียงถ้อยหยิบยกอันวกวน
หากเหตุผลต้องหนุนเข้าจุนเจือ

๐ เมื่อ…คิดจะเป็นเหยี่ยวขยับปีก
เล็บต้องฉีกกางกระหน่ำขย้ำเหยื่อ
จงอยปากทะลวงลากกระชากเนื้อ
ประทุษเถือชีวันให้บรรลัย

๐ อย่าเป็นเลยหมาผอมซุ่มออมแรง
เพียงไม้แกว่งลมย้อน…เห่าหอนใส่
ขนคอลุกชี้ชันด้วยหวั่นใจ
เกรงเสียงไหวเสียงนั้นจนครั่นคร้าม

๐ ครา…แดดอับขับลมเข้าห่มห้อม
หมู่เมฆย่อมส่งประจุทะลุข้าม
ระดับศักย์เทียบได้จึงไหลลาม
เป็นเส้นไฟงดงามในยามมัว

๐ ประจุจลน์วนแล่นเหนือแผ่นหล้า
อวดวิโรจน์เรขาก่อนฟ้ารั่ว
ประภาพนั้นเฟื้อยเส้นแล้วเต้นรัว
เสมือนยั่วเสมือนเย้ยให้เงยมอง

๐ เหมือน…สิ้นไร้ร่างเหยี่ยวขยับปีก
ฤๅจะปลีกพยับฝนที่หม่นหมอง
แว่วแต่เสียงเห่าใส่…คง…ใบตอง
แข่งเสียงคำรนร้อง…เสียงของฟ้า..!

สดายุ  ...

[ariyaka]

เราเอง

[duen_narak]

 


something better left unsaid   ( เอ๊ะ  ถูกป่าวหว่า  อิอิ )

เฮ้ออออ

ไหง  กระทู้ แห่งความสุขสโมสร  ของสโมสรริมน้ำแห่งนี้

จึงกลายร่าง  ดุจดั่ง หมาป่า เห็นแสงจันทร์ ( 555+  ขนาดนั้นเลยรึ  อิอิ  แซวเล่นเจ้าค่ะ )

ถ้าข้าพเจ้า เป็นแม่มด   คงจะใช้ ไม้เท้ากายสิทธิ์  เสก กลอน นอกประเด็น ไปยัง ที่ ๆ เหมาะสม  เช่น ห้องกวี หรือ ห้องสาธารณะ เป็นต้น

ด้วยเหตุว่า   ห้องนี้   เค้า  รื่นรมณ์ สุขเกษมเปรมปรีดิ์ มีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ แบบ ฉันท์พี่น้อง เพื่อนสนิท มิตรสหาย

แต่ดูเถิด   ท่าน ariyaka   จุดประสงค์  ที่ท่านมาตอบกระทู้  นอกเรื่อง นอกประเด็นที่นี่

แท้จริงด้วยเหตุผลใด

หนีใครมา????  ทำไม ต้องหนีมาตั้งที่นี่   

นับว่ากล้าหาญมาก     ที่มาตอบกระทู้ที่นี่   คงเพราะคิดว่า   จะไม่ถูกลบ   หรืออย่างไร

( แอบสงสัย    และขุ่นเคือง )   

อยากต้อนรับขับสู้อยู่นะคะ

แต่ถ้าให้ดี     นำเรื่องดี ๆ  มาเล่าสู่กันฟัง แทนที่จะ  นำเรื่อง ขุ่นเคืองส่วนตัว  มาแจกจ่าย ให้ผู้อื่น ต้องขุ่นเคืองตาม

จะขอต้อนรับ  ด้วยจิตเปรมปรีดิ์เลยล่ะเจ้าค่ะ


 

[ปุถุชน]

  http://forum.serithai.net/index.php?topic=4132.0
"ผมไปเห็นใบไม้ร่าเริงมาแล้ว จริงๆ ...........ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

ผู้เข้าไปร่วมกระทู้ เป็น"เสรีไทยเว็บบอร์ด" ที่ไปมิทติ้ง เมื่อคืนวานนี้
นำมาให้คุณเก็ดฯ คุณดาว คุณดอกฟ้าฯ ฯลฯ ที่ไม่ได้ไปร่วมงานได้อ่าน
เข้าบรรยากาศของกระทู้ " ความสุขใจ..ต่อ..เสรีไทยเวบบอร์ด".......


หลานลูกหิน(เวลานี้รูปร่างสูงใหญ่มาก ไว้หนวดเครา มีเสน่ห์)
เป็นที่สนใจของคนที่อยากจะรู้เรื่องเทคโนโลยีการสื่อสารยุคใหม่
บางเรื่องเป็นเรื่องที่พึ่งเคยได้ยิน บางเรื่องเป็นเรื่องที่ได้ยินมาแล้ว
บางเรื่องเป็นเหมือนในภาพยนต์ที่ฉายไปแล้ว นำโน๊ตบุ๊คไปด้วย
ทำให้คุณใบไม้ทะเล ได้ชมภาพเหตุการณ์สดด้วย....

"เก็บตก"อื่นๆ คงมีคนอื่นเข้ามาเล่าให้ฟัง หรือไม่ก็เข้าไปในกระทู้
ที่ทำลิงค์ไว้ข้างบนนี้แล้ว ก็ไม่ผิดกติกาและบรรยากาศของกระทู้แต่อย่างไร....

[ใบไม้ทะเล]

หากเพื่อนเหนื่อย......... เราก็เหนื่อย
หากเพื่อนท้อ .............เราก็ท้อ
หากเพื่อนเศร้า.............เราก็เศร้า
หากเพื่อนมีเรา..........เราคือเพื่อนกัน

ถนนหลายเส้นให้เราเลือกเดิน......... แม้เราจะเดินกันคนละเส้นทาง

แต่สุดท้าย ถนนหลายเส้นก็มาบรรจบเป็นเส้นเดียวกัน

บนเส้นทางที่มีเธอและฉัน......ให้ก้าวเดินไปพร้อมกับคำว่า เพื่อนแท้...

[ประกายดาว]

ใบไม้ทะเล ......

เขียนได้น่ารักจัง...

เราเหนื่อยจ้ะ แต่ไม่ท้อ
รู้สึกดีจ้ะ ที่ได้มารู้จักกัน

[ThailandReport]

ถ้าไม่รู้จักทุกข์.....ให้ถ่องแท้
แล้วจะสุข......... ..แน่จีรัง...ได้อย่างไร ?

[แสวง]

เท่าที่เพิ่งได้มาสัมผัสกับบอร์ดแห่งนี้
เหมือนกับยังมีความทุกข์ใจแฝงอยู่บ้าง
ทุกข์ของผู้ที่อยากให้บอร์ดก้าวหน้า ในลักษณะสร้างสรรค์
มากกว่านี้ ....
แต่สำหรับอีกหลายคนที่ชอบใจพอใจกับความเป็นอยู่
และได้ร่วมสนุกสนาน แลกเปลี่ยนความเห็นกันในหมู่
เพื่อนพ้อง รวมทั้งการหยอกล้อกระเซ้าเย้าแหย่ แล้ว
เป็นสิ่งนำมาซึ่งความสุขใจได้อย่างชัดเจน ..

[ประกายดาว]

เท่าที่เพิ่งได้มาสัมผัสกับบอร์ดแห่งนี้
เหมือนกับยังมีความทุกข์ใจแฝงอยู่บ้าง
ทุกข์ของผู้ที่อยากให้บอร์ดก้าวหน้า ในลักษณะสร้างสรรค์
มากกว่านี้ ....
แต่สำหรับอีกหลายคนที่ชอบใจพอใจกับความเป็นอยู่
และได้ร่วมสนุกสนาน แลกเปลี่ยนความเห็นกันในหมู่
เพื่อนพ้อง รวมทั้งการหยอกล้อกระเซ้าเย้าแหย่ แล้ว
เป็นสิ่งนำมาซึ่งความสุขใจได้อย่างชัดเจน ..

ขอมาต้อนรับ คุณลุงแสวงนะคะ

ขอบพระคุณค่ะสำหรับ การมาเยือน ความเป็นมิตร ความห่วงใย
หนู อ่าน คุณลุงไป เขียนออกทะเล ...ของ คุณใบไม้ทะเลมะวาน
ซังแอบซึ้ง คืนเดือนแรม ในเรือ ออกทะเล ลมพัดสบาย
ดาวบนฟ้าเดือนแรม บรรยายสวยจังค่ะ เล่นเอาคนรักทะเล อย่าง
ประกายดาว เกิดจินตนาการเลย...

สำหรับ การมองผ่าน ความรู้สึกของคุณลุง
ประกายดาวตอบ ในส่วนของหนู และ หลายๆ ท่านที่เราร่วมเสวนากัน
มันไม่ใช่ความทุกข์ หรอกค่ะ คุณลุง....

สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่ ทุกความรู้สึก

ถ้าเพียงเท่านี้เกิดเป็นความทุกข์ หัวใจคงไม่ออกเดินทางไป ทำงานอื่นๆได้
ปัญหามันแค่เรื่องที่ต้องแก้ไขให้ผ่านไป ผ่านแล้วก็ผ่านเลย เก็บมาไว้ในใจ
แล้วมันหม่นหมองค่ะ ....

เพียงระยะเวลาไม่นาน หนทางยังอีกาวไกล....เหมือนปลูกไม้ใหญ่ด้วยเมล็ดพันธิ์ นั่นแหล่ะค่ะ
ต้นกล้าในใจ ก็ เช่นกัน ...

ประกายดาวว่าดีค่ะ เมื่อมีความสุข มีเสียงหัวเราะ มีความรัก
การทำงานร่วมกัน มันมีแรงใจค่ะ ....
และ สำหรับ หลายคนที่เราเห็น เค้าสนุกสนานเย้าแหย่ กันอย่างร่าเริง
เราไม่เห็นลึกลงไปในใจ ในภาระกิจของเค้านี่คะ ....
หนูคิดว่า มันเป้นเรื่องที่ดีค่ะ ที่ทุกคนอยู่กันอย่างมีความสุข ถึงมีความขัดแย้งหรือปัญหาบ้าง
ก็ ค่อยๆ แก้ไป ....

ใครเข้าใจกันก็อยู่ร่วม ใครไม่เข้าใจ ..การจากไกล..ก็ไม่ใช่ต้องคือ ศัตรูหากแต่เข้าใจวันนี้ ประกายดาวก็ มีความสุขอยู่ดี ....
ขอเชิญไปชม ภาพแวนโก๊ะ ฟังเพลงวินเซนต์นะคะ

[cameronDZ]

ขอ ขุด กระทู้ นี้ขึ้นมาตอบหน่อย
ว่าจะ ตอบ หลายวันแล้ว แต่ใจยังไม่นิ่งพอ
วันนี้ นิ่ง ระดับหนึ่ง

และเป็นคนค่อนข้างเพี้ยน ชอบทำอะไรในสิ่งที่คนอื่นไม่อยากทำ
ดังเช่น กระทู้นี้ ที่คงไม่มีใคร อยากเข้ามาตอบ ในห้วงยาม/สถานการณ์ที่ เสรีไทย เป็น อยู่ทุกวันนี้

ถามว่า ความสุขใจ (หรือความทุกข์ใจ) ต่อเสรีไทยเวบบอร์ด
คนที่จะสุข หรือ จะทุกข์ กับมันจริง ๆ ย่อมหนีไม่พ้น คนเสรีไทย

และ คนเสรีไทย ที่ว่า ก็ต้องมาดูอีกว่า
ยังเป็นคนเสรีไทย ที่ยัง รัก เป็นห่วงเป็นใย และซื่อสัตย์ ต่อขบวนการเสรีไทยฯ อยู่หรือไม่
หรือเป็นแค่ เสรีไทยที่ไม่เหลือใจให้เสรีไทยอีกต่อไป
                 เสรีไทยรักสนุก
                 เสรีไทยนิ่งดูดาย
                 เสรีไทยยังไงก็ได้
หรือว่าเป็น  เสรีไทยทรยศ
                 เสรีไทยที่อยากจะรักและครอบครองความเป็นเสรีไทยไว้เป็นสมบัติส่วนตน

ผมผ่านทั้ง สุข และ ทุกข์ มากับเวบบอร์ด/ขบวนการเสรีไทย มากมาย
ขี้เกียจ รำคาญ เบื่อหน่าย ก็หลายครั้ง
ฮึด หวง รัก ก็บ่อยครั้ง
วนไปวนมา

จึงพอจะสรุปตัวเองได้ว่า ไม่ว่า จะอยู่ในอากัปกิริยา อารมณ์ใด
ผมก็ไม่อาจสลัดความเป็น เสรีไทย ออกไปได้

ยามใดที่ เสรีไทย มีทุกข์ ผมก็รู้สึก ทุกข์ ไปด้วย
ยามใดที่ เสรีไทย มีสุข ผมก็ สุข มากมาย

และผมอยากสรุปง่าย ๆ ตามประสาผมอีกว่า
ถ้าใคร คนใด คนหนึ่ง หรือจะหลายคนก็ตาม

รู้สึก มีความสุข ในยามใดที่ เสรีไทย มีทุกข์
หรือในทางกลับกัน รู้สึก เป็นทุกข์ ในยามใดที่ เสรีไทย มีความสุข

ใคร คนนั้น พวกนั้นแหละ ไม่ใช่ คนเสรีไทย           

[duen_narak]

พี่คาเมรอนคะ   เดือนไม่รู้ว่า  เดือนเป็นเสรีไทยแบบใหน

เพราะวันนี้  เดือนยอมรับ   ความรู้สึกของเดือน มันเปลี่ยนไปค่ะ

จากหลาย ต่อหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผ่านมา และผ่านไป

หลายต่อหลายเหตุการณ์  ทำหัวใจเดือนบอบช้ำ  รักมาก ก็ช้ำมาก ร้องไห้ก็หลายหน

เดือนแคร์ คน หลาย ๆ คน   เพราะเดือนรัก และเคารพ อย่างสุดใจ

แต่ความจริงก็คือ   หลากคน หลายความคิด ต่างจิตใจ  จะให้คิดเห็นตรงกัน รู้สึกเหมือนกัน คงเป็นไปไม่ได้

เดือนเลือกที่จะเดินจากมาอย่างเงียบ ๆ   ใช่ว่า  เดือนจะไม่รัก

บอร์ดเสรีไทย  ในความรู้สึกของเดือน  ยังคงความอบอุ่น และผูกพันธ์อยู่ในหัวใจเดือนเสมอ

คิดถึง พี่ ๆ ที่เคยดีต่อกัน ในช่วงเวลาหนึ่ง

หากเพียงแต่ว่า

วันนี้   เดือนเหนื่อย  เกินกว่า จะรับความรู้สึกบางอย่าง ที่มันมาทำลายความรู้สึกของเดือนค่ะ

ไม่รู้ว่า  มีใครแอบคิดถึงเดือนบ้างหรือเปล่า

แต่เดือน คิดถึงพี่ ๆ ทุกคนเสมอค่ะ

 

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

[ใบไม้ทะเล]

คิดถึงก็กลับมาซิค่ะน้องเดือน

เสรีไทยไม่ไปไหนค่ะ อยู่ที่เดิม  รอทุกคนกลับมา เมื่อพร้อม เพียงแต่ว่า

ให้คิดเสมอว่า บอร์ดนี้ ร้อยพ่อพันแม่ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรักเราทั้งหมด หรือไม่มีคนเกลียดเรา

จากนั้นก็ยอมรับมัน แล้วเดินกลับเข้ามา ที่นี้ยังรอน้องเดือน เสมอค่ะ

[cameronDZ]

ตอบ น้องเดือน แบบใจร้ายและเป็นจริง ก็ต้องบอกว่า

คนที่ลาจากไป อาจถูกคิดถึงอยู่ชั่วเวลาหนึ่ง สักหน่อยก็ถูกลืม เป็นธรรมดาโลก

มีคนมากมาย อำลา เสรีไทย ไป พี่เศร้า เสียใจ อยู่ระยะหนึ่ง แล้วก็ จำชื่อพวกเขาไม่ได้ ไปตามปกติ

ความจริงมันโหดร้ายอย่างนี้แหละ

คนยังอยู่เท่านั้นที่มีโอกาส ไม่ถูกลืม

แต่ อยู่อย่างไร สง่างาม หรือ มีเกียรติ เพียงไร ต่างหาก คือประเด็น

น้องเดือน จะกลับมา ก็กลับมาได้ กลับมาแบบ ไม่ต้องไปแคร์ ไม่ต้องไปรัก ไม่ต้องไปเป็นพวก กับใคร ก็ได้

เหมือนอย่างพี่ตอนนี้ พี่รู้สึกสนุก เหมือนวันแรก ๆ ที่เข้ามาเสรีไทย

ทำแบบไม่คบ ไม่แคร์ ไม่ข้องแวะกับใคร ใครพูดดีด้วยเราก็ดีตอบ ใครพูดไม่ดีเราก็ไม่พูดด้วย หรือถ้าทนไม่ไหว ก็ด่าไป เท่านั้นเอง

[cameronDZ]

ไม่รู้จะกลับมาอีกไหม
ไม่รู้จะได้มาอ่านไหม

แต่ขอมอบเพลงนี้ไว้ให้ ก็แล้วกัน เผื่อผ่านมา

http://www.oldsonghome.com/music/listen.php?song_id=262

[ประกายดาว]

ประกายดาว อ่านความรู้สึกของ น้องเดือน แล้ว

ก็ นึกถึง เรื่องราวต่างๆ ในความรู้สึกของตัวเอง


ถึงวันนี้ เข้าใจ มากขึ้น ในธรรมชาติของ คนในเวปบอร์ด
เข้าใจ มันคนละส่วนกับการยอมรับได้ โดยจิตใจ ไม่สั่นสะเทือนนะคะ
แต่ ประกายดาว รักบอร์ด เสรีไทยนี้  แบบ " รักเป็น " มากขึ้น

เหมือนเรียนธรรมะ ไม่มีผิด
เหมือนหวังจะพบแต่สุข ...ความเบิกบาน ...ความสนุกสนาน สดชื่นในใจ
จิตเราตั้งรับและเปิดไว้ แต่สภาวะนั้น
เมื่อ สิ่งที่ได้หกลับมา เป็น การเสพอารมณ์ อื่นๆ ที่จิตเกิดความหม่นหมอง
เราก็ ผิดหวังเข้าไปเต็มๆ ....

ทั้งที่  เราผิดหวังคนร่วมใช้บอร์ดต่างหาก
ไม่ใช่ ตัวเวปบอร์ด เสรีไทย นามและ ความหมายนี้ ที่ ย้อนให้รำลึกถึง " เสรีไทย" ได้
แม้จะเล็กเพียงเสี้ยวธุลี แบบฝุ่นผง ในจักรวาล

พี่ดาว ...เข้าใจ หัวใจ น้องเดือน ค่ะ
หรือ แม้แต่ น้อง โอ๋ น้องดาวจรัสแสง  หนึ่งน้องคนเก่ง อีกคนที่พี่ดาวห่วงใยเสมอ
ที่เลือกการ ถอยห่างออกไป ....เพราะผิดหวังในปัญหา

แต่การ ที่ สมาชิก ในเวปบอร์ดทุกคน มี ตัวตน ในการเป็น หนึ่ง ตามแบบของ พวกเขาเหล่านั้น
ก็เป็นสิ่งที่ พี่ดาว ว่าเราต้องเคารพให้มาก แม้ว่าจะชอบหรือ ไม่ชอบ
เหมือนสังคมโลก ที่เราพบ ผู้คนหลากหลายนั้นแหล่ะ
ในบอร์ดตรงนี้ เป็นสนามฝึกซ้อมที่ดีที่สุด แห่งหนึ่งค่ะ

พี่เอง กำลังเรียนรู้ การอยู่ร่วมกับคนที่แตกต่างไปจาก ตัวเอง อย่าง สงบค่ะ
มองเห็นความขัดแย้งเป็นเรื่องธรรมดา เป็น รรมชาติของมนุษย์ เป็น ความต่าง ที่ ต้องเรียนรู้

บางช่วง พี่ดาวก็ โซๆเซๆ ร้องไห้ น้ำตาท่วมจอ จน พี่ที่นับถือ งวยงง
ที่ ประกายดาว เป็นเอามาก แยกไม่ออกหรืออย่างไร ระหว่าง โลกที่มาเพื่อ หาที่พักใจ
อย่างในอินเตอร์เน็ต มาเป็น การรับ ความทุกข์มาใส่ใจ .....
พี่ดาว ไม่มี ภูมิคุ้มกันอะไร มารักษา ค่ะ
นอกจาก ยอมรับ ใน ธรรมชาติ ที่ ความเปลี่ยนแปลงนั้น พร้อมจะเกิดขึ้นได้ เป็นสัจธรรม ......

คิดถึง น้องเดือน และ น้อง โอ๋ ดาวจรัสแสง ค่ะ

[ประกายดาว]

กาพย์ สุด รัก

ของพี่ดอกฟ้าฯ


ร้อยศรีมณีสรวง         ที่หยาดร่วงด้วยห้วงใจ
กี่ล้านคอยฝักใฝ่        เสรีไทยฯที่ใฝ่ฝัน

ทุกข์โศกวิโยคตรม     พลันขื่นขมทุกคืนวัน
ฟันฝ่าจะฝ่าฟัน          ถึงฝั่งฝันไม่เกรงภัย

รวมจิตเป็นหนึ่งเดียว  จะกลมเกลียวเป็นหนึ่งใจ
ทอถักด้วยรักใคร่        ขอให้ไทยยั้งยืนยง

ประกายดาวรักมาก
เปิดไปอ่านซ้ำๆ
อ่านแล้ว มีความสุขค่ะ หนึ่งความสุขอย่างง่ายๆ ของประกายดาว

[cameronDZ]

ได้ข่าวว่า น้องเดือน ไม่สบาย

เป็นห่วงนะ ไม่มีอะไรจะมอบให้ได้เลย นอกจาก "กำลังใจ" เหมือนเดิม

ขอให้หายไว ๆ สบายกาย สบายใจ แล้วจะกลับเข้ามา "เล่น" ที่นี่อีกก็ได้

ส่วนพี่ ชีวิตตอนนี้ยุ่งนิดหน่อย กับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ บางอย่าง

แต่ยังสนุกกับการใช้ชีวิตอยู่

"ชีวิต" ก็เท่านี้ เราเล่นกับมัน มันก็เล่นกับเราบ้าง

[ปุถุชน]

เข้ามาอ่านครับ.....ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

[แสวง]

ใจจริงก็อยากจะเขียนอะไรต่ออะไรเพิ่ม ..
แต่ความเห็นของผมอีกอันหนึ่งอยู่ระหว่างประมาณที่ 85-86
โดนลบไปทั้งๆที่เป็นความจริงใจที่มีต่อเสรีไทย
เขียนไว้หลายบรรทัดเหมือนกัน .... ซึ่งผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้มาหลายวันแล้ว
...
(แล้วความเห็นอันนี้จะโดนอีกไหมนี่)
..

ความสุขที่แท้จริง .. มันต้องมีความจริงใจต่อกัน..
ไม่โกหกไม่หลอกลวงไม่เสแสร้ง ..

[คำตัดพ้อของใบไม้]

ความสุขที่แท้จริง .. มันต้องมีความจริงใจต่อกัน..
ไม่โกหกไม่หลอกลวงไม่เสแสร้ง ..

[engg]