ผมเคยฟัง (ฟังมาอ่านมาทั้งนั้นแหละ) เรื่องพัฒนา ผลิตภันท์ของตัวเอง
หลายๆอย่าง ฟังดูอ่านดู เออแฮะมันก็น่าจะพัฒนา แต่ก็ฟังอ่านไว้แค่นั้น ไม่ได้เอามาสื่อต่อให้คนอื่น( เพราะผมรู้แค่หางอึ่ง
)
แล้วพอฟังวิทยุ รายการหนึ่ง มีคนที่คิดว่า อ่านหรือฟังมาแบบผมนี่แหละ เอาเรื่องการสร้างผลิตภันท์ของตัวเอง มาคุยกับผู้จัดรายการ
บอกทำไมเราไม่พัฒนารถอีแต๋นของเรา ให้กลายเป็นรถที่ใช้อเนกประสงค์(ประมาณว่าตีชั้นขึ้นเทียบกับกระบะ)
คนจัดบอก ก็มันไม่ดี เสียงดัง ช้า เป็นคุณๆใช้ไหม รถห่วยๆนะ คนพูดก็บอกเราก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ คนจัดก็บอกพัฒนาก็พัฒนาซิ แต่ถ้ามันยังห่วยใครจะใช้
ผมเป็นคนฟัง ฟังแล้วก็คิดแล้วก็คิดต่อ... (คิดมานานแล้วนะเพราะเรื่องนี้ฟังมาเป็นปีแล้ว)
... เออเนอะตอนเราอ่านเรื่องการพัฒนาผลิตภันท์ของตัวเอง ดูมันเป็นทางไฮเวย์ซะเหลือเกิน เราก็พัฒนาจากสิ่งที่เรามี ทำให้มันดีขึ้นคนใช้กันแพร่หลาย ประเทศไทยไชโย
แต่ในทางปฎิบัติ เออจะสู้เขายังไงหว่า เราจะพัฒนาของๆเราในสิ่งที่คนอื่นก็มีอยู่แล้วดีกว่าเราด้วย (เน้นว่าเป็นของที่คนอื่นมีอยู่แล้วนะครับ ถ้าเป็นของใหม่เจ็งๆ คนละเรื่องกันเน้อ) สิ้นค้าที่เป็นของกำลังพัฒนา ใครจะซื้อหว่า
แล้วพอเราพัฒนามันจะถึงระดับที่ของเราดีกว่ารึเปล่า
(อย่างอีแต๋นของเราถ้าจะพัฒนาไปเรื่อยๆวันหนึ่งมันจะวิ่งได้ระดับเดียวกะวีโก้รึเปล่า
)
คิดๆแล้วก็ปวดหัว ดูๆเหมือนว่าจะได้แค่ สิ้นค้ายี่ห้อของไทยเท่านั้นเอง ขนาดรถมอเตอร์ไซค์ ที่ว่าเราดูดเทคนิคการผลิตของญี่ปุ่นมาหมดแล้ว
ผมก็เชื่อด้วยว่า รถมอเตอร์ไซด์ของไทยคุณภาพทัดเทียมกับรถญี่ปุ่นที่ทำในไทยด้วยกันแล้ว แต่ขายในประเทศยังสู้รถญี่ปุ่นไม่ได้อยู่ดีต้องไปร้องไชโยที่เวียดนามโน่น (ไปผลิตขายเวียดนาม)
ปล. ปวดหัวไหม? ผมปวดหัว