"ผมว่าผมเองก็พูดไม่ถูกแล้วตอนนี้ ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว อยากไปอยู่ป่า กับคนไม่อยากอยู่แล้ว" นายบรรหาร กล่าวและว่า การเมืองควรจะประนีประนอม ออมชอมกันให้เกิดประโยชน์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็ควรถอยกันบ้าง อย่างบางคนบอกจะถอยแต่ก็ไม่ถอย มันก็มีเหมือนกัน
...
"บางทีไอ้ความโกรธของคน ถ้าระงับได้บ้าง มันก็จะทำให้เรื่องที่เกิดดีขึ้น บางคนไปด่าเขาไว้มากๆ เขาก็เกิดความผูกใจเจ็บ เขาก็อาจจะทำเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมาอย่างนี้ เช่น ถ้ามีคนมาด่าหัวหน้าพรรคชาติไทย ผมเองถ้าไม่ไปโต้ตอบไม่อาฆาตมาดร้าย เหตุการณ์มันก็ไม่เกิดขึ้น แต่ถ้าผมอาฆาตมาดร้าย เล่นงานแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน เหตุการณ์มันก็เกิดขึ้นแล้วบานปลาย ตรงนี้ผมเล่าให้ฟัง โดยที่ผมไม่ได้หมายถึงใครเป็นพิเศษ ความโกรธมันต้องระงับกันไว้บ้าง อย่าโกรธกันให้มากนัก อย่าอาฆาตกันให้มากนัก เมื่อในอดีตที่ผ่านมา ผมถูกว่าถูกด่าตั้งเยอะ ผมยังละได้ ไม่ถือมาเป็นข้อคิดข้ออาฆาต เพราะถ้าอาฆาตไป การเมืองตอนนี้ทุกคนเป็นศัตรูผมหมดแล้ว เพราะอดีตเคยว่าผมมาเยอะแยะไปหมด แต่ทีนี้เราเห็นว่าอนาคตอาจจะมาเป็นพันธมิตรกันบ้างก็ได้ เลยไม่อยากไปต่อล้อต่อเถียงกับใคร นอกจากอดทนไม่ได้จริงๆ ก็สวนกลับไปบ้าง" นายบรรหาร กล่าว
http://www.komchadluek.net/2006/06/29/a001_23262.php?news_id=23262ผิดหวังเรื่องอะไรกันหนอ...
