เสียดายจริงๆ เสียดายภาษีของคนไทย ที่ส่งเสียคน คนหนึ่งให้ได้เรียน
และยังส่งเสียหล่อเลี้ยงให้ประกอบอาชีพเป็นรั้วของชาติ
กลับกลายเป็นรั้วเลื้อยมาล้อมกรุง รั้วไม้เลื้อย อยู่ที่ว่าจะไปเกาะเสาไหน
ถ้าเสธ.แดงนั่งอยู่เฉยๆ คงไม่มีใครว่าเป็นขอทานหรอกนะ ความเก่งทุกคนยอมรับว่าเสธ.เก่ง
และก็ไม่มีใครว่า เสธ.แดง หง่อยเปรี้ยเสียขานะ ถ้าเสียขานะ ประชาชนยังคงต้องเลี้ยงดูเสธ.ในฐานะทหารผ่านศึก
เป็นเสารั้วหลักปักล้อมประเทศ น่าจะดีกว่าเป็นรั้วไม้เลื้อยล้อมอิสรภาพของประชาชน
ขอสักอย่างได้มั๊ยเสธ.อย่าเอาแต่สมองที่ปราดเปรื่องคิด ให้เอาจิตที่สำนึกแล้วเป็นกรอบคิดด้วย
น้อยคนนะที่จะมีโอกาสอย่างเสธ. อย่าคิดว่าตนเองมาเป็นได้ขนาดนี้เพราะความเก่งรอบรู้ของตน
โอกาสที่ประเทศชาติประชาชนมอบให้ต่างหากที่เป็นแก่นฐานที่แท้จริงของเสธ.
เสื้อผ้ารองเท้าที่สวมใสอยู่ มาจากภาษีของประชาชนทั้งนัน ไม่ได้ตกมาจากฟากฟ้าไหนหรอก
แน่จริงแก้ผ้ามาบัญชาการรบสิ มามือเปล่าสิ ปลดเปลื้องสิ่งที่ประชาชนห่อหุ้มร่างเสธ.ออกสิ
เสธ.กลับมาเป็นผู้รับใช้ประชาชนดีกว่า ดีกว่าตกเป็นทาสของทรราชทักษิณนะ
ประกาศราชดำริของกษัตริย์ก่อน พ.ศ.2475 ถือว่าเป็นกฎหมาย
รัชกาลที่ 5 ประกาศเลิกทาสถือว่าเป็นกฎหมาย
ถือได้ว่า บุคคลใดมีทาสไว้ในครอบครองและบุคคลใดบังอาจเป็นทาส บุคคลนั้นต้องอาญาแผ่นดิน
เสธ.เก่งกฎหมาย ลองแหกกฎข้อนี้ให้ดูสิ ถ้าแหกได้จะก้มกราบเลย เว้นแต่เสธ.ไม่เป็น หรือเป็นแล้วเลิกแล้ว
ศุภัทร์ลาภ ทาสะโก
