หนูไป เวียดนาม 3 ครั้ง ไม่เคยพบสาวเวียดนาม ที่น้ำหนักเกินพิกัด ...
แบบ โอเว่อร์ เวท ไม่ค้นพบเจ้าค่ะ
พบแต่ เอวกิ่ว อกอึ๋ม ขาขาวผ่อง ยาวเรียว ขาสั้นๆ ก็ไม่มี งงมากๆ
คุณสมบัติเรือนกายเธอ จรรโลงสายตาเป็นอันมากค่ะ 
( บรรทัดนี้ หลอกล่อ คุณ พี่ คาเมรอนDZ น่าดู เอิ๊ก อ๊ากๆ )[/b]
อาจเป็นเพราะ ผักนานาชนิดมากมายที่ประกอบในอาหารแต่ละมื้อ
หรือไม่ก็ การ กินอาหารแต่พอประมาณ ด้วยในอดีต สมัยสงคราม
เวียดนามก็ ไม่ได้กินดีอยู่ดี แบบปัจจุบัน ....สงครามและ การต่อสู้ที่ยาวนาน
ทำให้ คนเวียดนาม อดทน แข็งแกร่ง นะคะ หนูว่า
วันหนึ่ง หนูกับ เพื่อนๆ ไปเที่ยววัดแห่งหนึ่ง ที่ เก่าแก่ยาวนานเหมือนเป็น
มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่ง ในฮานอย ...วัดสวยค่ะ สวยมาก ชอบ
ด้านหนึ่ง มีเต่า ทำด้วยหิน ขนาดค่อนข้างใหญ่เรียงรายอยู่
บนหลังเต่ามีรายชื่อ ผู้มีความรู้ขั้นสูง ติดอยู่เป็นเกียรติประวัติมั้งคะ
นี่ถ้า ใบไม้ทะเล จบหลักสูตร ไอ้เจ้า พีๆ เอชๆ อะไรนั่น
ก็ต้องได้แปะชื่อ ไปบนหลังเต่าตัวนึงด้วย
ที่ เมืองปลาดิบจ้างก็ไม่มี หนู พบคุณยาย หญิงชรา เวียดนามคนนึง กำลังนั่งฟังดนตรี ในนั้น
เราคุยกัน หลังจากส่งยิ้ม แบบ ประจำชาติถึงกัน หนูกับเพื่อนย้ายไป
นั่งใกล้ๆ คุณยายทันที ...แน่นอน ประสบการณ์ หลากหลาย ผ่านช่วงเวลานั้น
ที่ เวียดนามมีแต่การต่อสู้ การบังอาจ อย่างที่สุด ของมหาอำนาจอย่างอเมริกา
และ การต่อสู้กับ พรรคคอมมิวนิสต์จากจีนนนนนนน
คุณยาย เล่าช้ามาก.....เหมือนจะนึก ย้อนกลับไป รำลึก อารมณ์เหล่านั้น
หนู เอง ยังอด คิดไม่ได้ นี่เรากลำงนั่งอยู่ในอีกบรรยากาศหนึ่ง ที่ ฮานอย
ดินแดน เวยดนามเหนือ ที่ ใครๆ ก็นึกไปถึง พรรคคอมนิสนิสต์เวียดนาม
ความโหดร้าย และ อื่นๆ ...หนูเศร้านะคะ วันนั้น
ยังไม่ถึง กลยุทธิ์ ตรง นั้นเสียที ....ก็มันสยองนี่นา ....
การข่มขืน กับการกลืนชาติ หนู รังเกียจการกระทำอย่างนี้ อย่างที่สุด ฆ่ากัน
เสียดีกว่า ที่จะ เหลือแต่ลมหายใจที่ต้องรับรู้ถึงการสังเวย จิตวิญญาณ ของผู้หญิง
ด้วย การกระทำแบบนั้น
ยังไม่ถึง กลยุทธ์ การป้องกันอยู่ดี ......
