หากท่านเป็นผู้บริหารประเทศไทย ท่านจะจัดลำดับความสำคัญ และนโยบายอย่างไร?

[********Q********]

สวัสดีครับ...

อยากให้ช่วยกันคิด และผลักดันการพัฒนาประเทศไทยของเรากันต่อไปอย่างเต็มกำลังครับ

 

[********Q********]

ผมรู้สึกว่า น่าจะเน้นเรื่องแผนงานและผลงาน มากกว่าตัวบุคคคลครับ

ควรมีการปรับเปลี่ยนค่านิยมต่างๆของสังคมอย่างเป็นระบบ คือมีแผนและเดินตามแผนแม่บท

สื่อและสาธารณชนก็ต้องให้ความสนใจเดินตามกรอบดังกล่าว อย่างสม่าเสมอต่อเนื่อง...

[********Q********]

เมื่อประเทศไทยเรามีปัญหาหมักหมมอยู่ไม่น้อย

การมีกิจกรรม 5ส. ระดับนโยบายของประเทศก็เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องทำควบคู่กับแผนงานต่างๆ

[********Q********]

ผมจัดเรียงลำดับโดยเน้น ตามลำดับดังนี้

1.สังคม การศึกษา ชีวิตความเป็นอยู่ทั่วไป ค่านิยม
2.เศรษฐกิจ  โอกาส อุปสรรค ข้อจำกัด การเพิ่มศักยภาพโดยรวม
3.การเมือง เน้นการแข่งขันการทำงานเชิงสร้างสรรค์ หรือเชิงบวก ตั้งแต่ระดับแกนนำในทุกภาคส่วนทางสังคมการเมือง

[********Q********]

ส่วนนักการเมือง ผู้มีอิทธิพลน้ำเน่า ผมเสนอให้สังคมลดบทบาท

ให้โอกาสกับนักการเมืองหน้าใหม่ๆ คนหนุ่มสาวไฟแรง ให้มีโอกาสแสดงผลงานโดยอิสระมากขึ้นมากขึ้น

[login not found]

ไม่ว่าจะเรื่องไหนอยากให้บ้านเราวางแผนกันยาวๆบ้างแบบยี่สิบปี ร้อยปี
ในปัจจุบันวางแผนกันแค่จะทำทำแล้วแก้ แก้แล้วทิ้ง
เช่นส่งเสริมปลูกยาง พอยางราคาขึ้นก็ส่งเสริมให้ปลูก อีกสิบปียางล้นยางไม่มีคุณภาพก็เจ๊ง
หรือโครงการสร้างถนน วางโครงข่ายโทรศัพท์ ขุดแล้ววาง วางเสร็จก็ขุดใหม่
หรือการศึกษาหลักสูตร เอนทรานส์วางแผนสามปี เน่าไปสิบปี เด็กโง่ลงเรื่อยๆ
เลยเกิดพวกขาดจริยะธรรม บกพร่องทางการรับฟังแบบ จ๊ะ แถ
การไม่วางแผนแบบนี้ทำให้เสียสูญเสียทรัพยากรไปมากมายในทุกๆด้าน ที่ควรจะพัฒนาก็สะดุด
ลองวางแผนกันยาวๆ มีปัญหาค่อยแก้ ค่อยปรับปรุง ทำได้บ้างไหมครับ

[********Q********]

การประเมินผลงาน ต้องหันมาเน้นเรื่อง

ความซื่อสัตย์ สุจริต ความพร้อมในการับภาระหน้าที่ และประสิทธิผลเป็นหลัก

คือดูอัตราดัชนีชี้วัดประสิทธิผลอย่างต่อเนื่อง

และความความซื่อสัตย์สุจริต

เป็นปัจจัยพื้นฐานที่คำนึงถึงเป็นอันดับแรกสุดในการสรรหาบุคคลากรตำแหน่งต่างๆ ก่อนจะมาพิจารณาดูความพร้อมและความสามารถกันต่อไป

ความเกี่ยวพัน เส้นสายพิจารณา ในแง่การให้การรับรองสนับสนุนบุคคลดังกล่าว มากกว่าเส้นสายเพื่อความสมานฉันท์แบบซ่องโจร...

[********Q********]

ไม่ว่าจะเรื่องไหนอยากให้บ้านเราวางแผนกันยาวๆบ้างแบบยี่สิบปี ร้อยปี
ในปัจจุบันวางแผนกันแค่จะทำทำแล้วแก้ แก้แล้วทิ้ง
เช่นส่งเสริมปลูกยาง พอยางราคาขึ้นก็ส่งเสริมให้ปลูก อีกสิบปียางล้นยางไม่มีคุณภาพก็เจ๊ง
หรือโครงการสร้างถนน วางโครงข่ายโทรศัพท์ ขุดแล้ววาง วางเสร็จก็ขุดใหม่
หรือการศึกษาหลักสูตร เอนทรานส์วางแผนสามปี เน่าไปสิบปี เด็กโง่ลงเรื่อยๆ
เลยเกิดพวกขาดจริยะธรรม บกพร่องทางการรับฟังแบบ จ๊ะ แถ
การไม่วางแผนแบบนี้ทำให้เสียสูญเสียทรัพยากรไปมากมายในทุกๆด้าน ที่ควรจะพัฒนาก็สะดุด
ลองวางแผนกันยาวๆ มีปัญหาค่อยแก้ ค่อยปรับปรุง ทำได้บ้างไหมครับ

ครับเห็นด้วยครับ

ญี่ปุ่น เกาหลี คนเอชียด้วยกันไม่ได้เก่งกว่าไทย แต่ทีมเวิร์ค และการรักษาแผนงาน ทำได้ดี

ระบบรายงานวัดผลตัวเลขต่างๆประยุกต์ได้ดี ตรงกับข้อเท็จจริงของงาน

จะเห็นว่าการพัฒนาประเทศ มีประสิทธิภาพประสิทธิผลในภาพรวมต่างกันมาก

[นทร์]

ปราบคอรับชั่น ให้ได้จริงๆจังๆเสียที

ไม่ใช่สร้างแต่ภาพ จัดการฟันจริงๆไปเลย

ขอข้อเดียวพอ 

[********Q********]

ปราบคอรับชั่น ให้ได้จริงๆจังๆเสียที

ไม่ใช่สร้างแต่ภาพ จัดการฟันจริงๆไปเลย

ขอข้อเดียวพอ 

 

[********Q********]

มาถึงตรงนี้ ขอวกมาเรื่องแมว ที่เลี้ยงไม่เชื่องสักนิดนะครับ


คือ คำนึงถึงผลประโยชน์และเหตุผล ข้อเท็จจริงทุกด้านของคนไทยแล้ว  ผมมีความเห็นว่า


ควรจัดการโดยเด็ดขาดและรวดเร็ว ให้สามารถสงบปากสงบคำ และเบ็ดเสร็จเด็ดขาดครับ ทั้งแมวและเครือข่ายวงในของแมวตัวนี้ทั้งหมด


มิฉะนั้นจะถ่วงประเทศของเราทำให้เดินหน้าต่อไปไม่ได้ดี ไปอีกนาน...


อันนี้ก็เป็นปัจจัยภายนอกที่ต้องจัดการอันดับแรก ที่ใช้คำว่าภายนอกเพราะผมถือว่าแมวเหล่านี้ควรถูกลงโทษโดยอัปเปหิหรือเนรเทศได้แล้วครับ

[********Q********]

ไว้มาต่อเรื่องประเด็นลำดับความสำคัญและนโยบายด้านต่างๆกันต่อนะครับ


จะได้ภาพความคิดของทุกท่านที่ปรารถนาดีต่อประเทศในยามนี้ สมบูรณ์ยิ่งขึ้นร่วมกันครับ...