ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ตั้งไว้ทดสอบเก็บของก็ได้เหมือนกัน   :slime_bigsmile:  :slime_cool:

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

ทดสอบได้ครับ แต่อย่าลืมว่ากระทู้ห้องทดสอบ สามารถโดนลบได้โดยไม่มีเงื่อนไขนะครับ  :slime_smile:

ลบอ่ะลบได้ค่ะ แต่ลบออกไปจากหัวใจนี้ยากนะค่ะ  :slime_whistle: :slime_o: :slime_bigsmile:

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_shy: :slime_shy: :slime_shy:

สวัสดียามบ่ายครับทุกท่าน

รักจะทดสอบก็ต้องรู้จัก การแบ็คอัพจัดเก็บไว้ด้วย เพราะเราจะมีสิ่งดีๆเก็บไว้มากกว่าครับ

ถึงเวลาอันควร เราก็ควักออกมาใช้ได้ตลอดเวลาเหมือนกัน   :slime_smile2:

ก็แบคอัพนะค่ะ แต่เวลาเอามาใช้ไม่รู้เก็บไว้ไหนนะจิค่ะ  :slime_bigsmile:

หาไม่เจอทุกที เลยต้องทดสอบบ่อยๆๆๆ  :slime_smile2:

เอามาฝากผมก็ได้ แต่ผมคิดค่ารับฝากและค่าเรียกใช้นะ ไม่แพงหรอก แค่ตามใจผมเท่านั้นก็พอแล้ว   :slime_cool:

น่าคิดเหมือนกันว่าเราจะหาวิธีลบอะไรออกไปจากหัวใจได้ยังไง??  :slime_cool:

ต้องหาคนมาช่วยลบครับ  :slime_bigsmile:

ง่า...อายุคงจะเยอะ  อาจขี้หลงขี้ลืมไปบ้าง...
เห็นควร หาคู่ใจ  ไว้ช่วยจดจำ..ครับป๋ม

คนช่วยลบนี่แหละครับอันตราย  แต่ก็น่าคิดเหมือนกัน ถ้าหากเราลบเองไม่ได้

บางที่การยอมให้คนอื่นช่วยลบก็น่าจะเป็นวิธีหนึ่งที่ต้องใช้ยามจำเป็นเหมือนกันครับ   
                                                                                                      :slime_dizzy: :slime_cool:

 :slime_o: :slime_o: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:


----ส่งเสียงขัน  แต่วันเลยนะจ๊ะ----พ่อไก่-----

อ้าว พ่อไก่ที่บ้าน ไม่ขันหรือครับ เลยเห็นอะไรเป็นไก่ไปหมด??

เข้าใจวิธีแบ็คอัพข้อมูล ก็เล่ามาได้จ๊ะ น้องหนูรวงของคนอื่น !!   :slime_cool:

ถึงเราลบได้ แต่มันก็ยังมีรอยอยุ่ดี ยกตัวอย่างเวลาเราเข้าไปแก้ไข้ข้อความของเรา มันจะขึ้นบอกเลยว่า แก้ไขเมื่อเวลาเท่าไร

ไม่มีอะไรลบไปจากใจเราได้หมดสิ้นหรอกค่ะ ถึงคนช่วยลบนั้นจะดีวิเศษ ใช้โปรแกรมอะไรลบก็ตาม ก็คงได้แค่บรรเทา แต่รอยนั้นก็คงจะลางเลือนไปบ้าง ถึงรอยนั้นมันไม่จางหาย แต่ก็เก็บไว้เตือนหรือสอนเรา ไม่ดีหรือค่ะ  :slime_bigsmile:


อย่างเวบมาสเตอร์ว่า "สามารถโดนลบได้โดยไม่มีเงื่อนไข" แต่คุณก็สามารถเลือกลบได้ใช่ไหมค่ะ   :slime_p:
ปล. เราคุยเรื่องอะไรกันเหรอค่ะ

จริงๆแล้วการลบแบบไร้ร่องรอย ก็ทำได้ แต่มันก็คือการทำลายอย่างหนึ่ง

มีเพลง  ตั้งคำถามเหมือนกันว่า เราจะทำลายโลกที่เราสร้างขึ้นมาทำไม?

และจงรักฉันเหมือนกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้ไม่ดีกว่าหรือ???
                                                                            :slime_cool:

รอยบางอย่างก็มีคุณค่า  ดึก ๆ หนาว ๆ ในเวลากลางคืน ก็ยังสามารถเก็บมารำลึกถึงได้

หรือยามแก่เฒ่า ก็ยังเล่าให้ลูกหลานฟังได้ แก้เหงา  อิอิ

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

อ้าปากก็เห็นลิ้นไกหน่ะ----

ก้าวข้ามมาถึงประเด็นการเลือกนี่ น่าปวดหัวเมื่อเรามีฐานข้อมูลใหญ่ๆ ที่ขาดการจัดโครงสร้างภายในของเราเอง

ดังนั้นการจัดระเบียบฐานข้อมูลเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ท้าทายผู้ดูแลฐานข้อมูลขนาดใหญ่ โดยเฉพาะที่ควบคุมอะไรไม่ได้..!!!

ส่วนการคัดเลือกตัวแปรและการสร้างแบบจำลอง เป็นศิลปะ ที่อาจจะตัดสินอนาคตได้ทีเดียว..

                                                                                                                             :slime_cool:

อ้า...อ้าไปเถอะ ถ้าอยากรู้ หรืออยากให้เห็นอะไรต่อมิอะไร สำคัญต้องสังเกตตัวเอง...

 :slime_inlove: :slime_agreed:

 :slime_v: :slime_v:


  คุณน้องคะ  คุณเจ้าของกระทู้คะ

บอกอะไรหน่อยนะ  ถ้าอยากเป้นคนน่ารัก
เวลาเถียงกับสุภาพสตรี  เค้าต้องแกล้งแพ้
ไว้ก่อนจำไว้-----เดี๋ยวจะว่าไม่แนะกันบ้างอีก

ถ้าเป้าหมายไม่สำคัญหรือไม่มี ก็ป่วยการที่จะไปคิดวิธีอะไรมากมายครับ..

เพราะมันก็ไร้ความหมายเหมือนกัน การสร้างโดยไม่ต้องทำลายอะไรที่ดี จึงเป็นศิลปะขั้นสูง

พอๆกับการทำลายสิ่งไม่ดีอย่างไร้ร่องรอยเหมือนกัน ซึ่งทุกคนต้องตัดสินใจในส่วนรับผิดชอบของตัวเองอยู่แล้ว
                                                                                                                                             :slime_cool:

เมื่อเราคงบคุมอะไรไม่ได้ ที่สำคัญเราต้องรุ้ว่า เรายืนอยู่จุดไหนแล้ว จากนั้นการเป็นตัวของตัวเองจะสำคัญสุด

เมื่อถึงเวลานั้น ไม่ว่า ฐานข้อมูลจะใหญ่ขนาดไหน เราก็ควบคุมได้ พึงระวังเสมอแค่ว่า อย่าสูญเสียความเป็นตัวของตังเองค่ะ  :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:


ปล. ประเด็นนี้ไม่ใช่การโต้เถียงนะค่ะ คงไม่มีฝ่ายแพ้หรือชนะ ถือเป็นการแรกเปลี่ยน ความคิดเห็นก็ได้ :slime_bigsmile:

การแกล้งแพ้กับการ นำชัยชนะมาให้สุภาพสตรีที่น่ารัก ไม่เหมือนกันหรอก..
สตรีที่ดีจะรู้จัก บทบาทหน้าที่ของตนดี และจะมีจิตใจที่ละเอียดอ่อนในการพิจารณาสิ่งต่างๆ

ตรงนี้ถ้าเป็นตัวของตัวเองได้จริง ก็ต้องเข้าใจว่าตนเองจะเจริญขึ้นได้อย่างไร?? แต่ไม่ใช่สิ่งที่เราทำเองได้ทั้งหมด..

เรามีส่วนทั้งในการสร้างและทำลายด้งที่กล่าวไปแล้ว  การสร้างและรักษาไว้จึงมีความสำคัญกว่า นั่นแสดงความเป็นเจ้าของหรือ ผู้ดูแลที่แท้จริง...

นั่นซิค่ะ มันยากมาก ที่เราจะรักษาความเป็นตัวของเราไว้ได้ :slime_smile:

สร้างมาแล้ว ยังต้องรักษา และทำความเข้าใจกับมันอีก  :slime_smile:

เป็นไปไม่ได้ ที่เราจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราตั้งใจสร้าง

แต่การดูแลกลับต้องมีความรู้มากกว่าเดิมเฉพาะทางมากขึ้นและต้องเหนื่อยบ้าง...
                                                                                                         :slime_smile: :slime_cool:

ตัวเองหรือตัวของตัวเอง เป็นสิ่งที่ไดนามิค ดังนั้นต้องมีทิศทางและเป้าหมายเดียวในที่สุด

แต่อาจจะมีหลายวิธีที่ดีกว่าจะไปถึงได้ครับ....
                                                       :slime_cool:


ก็คุยกันบ้าง สนุกๆ หวังว่าจะได้ประโยชน์จากการได้คุยกันของเรานะครับ   :slime_smile: :slime_v: :slime_fighto: :slime_worship:

คุยเรื่องคูณ ไทมุงเป็นผู้ญิงครับ มันค้างมาจากกระทู้ก่อน..  :slime_smile2: :slime_cool: :slime_smile:

เป็นกระทู้ทดสอบ ครับ มีสมมุติฐานอะไร ก็สามารถใช้กระทู้นี้ หรือห้องทดสอบได้..

ภายในขอบเขตต่างๆหน่ะครับ..
                                                :slime_cool:

ถึงความสวยจะเป็นเรื่องมุมมองเฉพาะบุคคล

อืมม ผมก็คงต้องทำนายว่า คุณไทยมุง ไม่มีปัญหาเรื่องความสวยครับ

คือ มีมากพอ ให้คนที่ได้เห็น เกิดอาการชะงักได้เหมือนกัน..     
                                                                                 :slime_sentimental: :slime_cool: :slime_smile:

 :slime_o: :slime_v: :slime_v:


---เป็นธรรมชาติของคนสวยค่ะ---มักจะเฉยชากับการวิพากษ์ถึงความสวย
เพราะได้รับคำชมจนเคยชินอะจ๊ะ----เลยมองข้ามประเด็นนี้ไป

อยากให้ใครมาว่าขี้เหร่ด้วยซ้ำ

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

---แต่สำหรับนามแฝง  รวงข้าว  แปลกอะนะ  ขี้เหร่ยังไง๊   ยังไง------
ก็สรุปว่าตัวเองสวย  เสมอ  ชินกับการสรุปของตัวเองเหมือนกัน
เชื่อมั๊ย---

อยากสวยก็ไม่บอก ฮา จน รวงฮาก เลย...555

ในชีวิตของคนเราไม่จำเป็นต้องมีเป้าหมายเดียวหรอกค่ะ ไม่งั้นเขาจะเรียกเหรอว่า ชีวิตคือการเรียนรู้ ชีงิตคือการทดสอบ

บางคนจนแก่ตัวยังหาตัวเองไม่เจอเลย

ปล. บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจว่าเราสร้างอะไรอยู่ และสิ่งที่เราสร้างนั้นจะออกมาในรูปแบบไห ดังนั้นต้องทดสอบต่อไปค่ะ  :slime_bigsmile:

บางอย่างเกี่ยวกับวัย บางอย่างเกี๋ยวกับสิ่งที่เราได้รับการถ่ายทอดมา

ดังนั้นการเข้าใจสิ่งต่างๆ รวมทั้งเป้าหมายเดียวที่พูดถึง จึงไม่เหมือนกัน

การพิสูจน์ด้วยชีวิตตนเองเป็นสิ่งที่ต้องใช้สติปัญญาเต็มที่ในเรื่องเป้าหมายเดียวที่กล่าวไปแล้ว

เพราะเป็นหนทางที่ดีทีสุดที่จะไปถึงได้ เป้าหมายอื่นเป็นส่วนประกอบที่ดูเหมือนจะสำเร็จได้เอง เมื่อทุกอย่างสอดคล้องกับเป้าหมายเดียวที่เหมาะสมสำหรับแต่ละคนครับ