ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ทั่วไป => สโมสรริมน้ำ => ข้อความที่เริ่มโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:16



หัวข้อ: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:16
โกวเล้ง อาจจะเป็น หนึ่งบุรุษ
 ที่ถ่ายทอด ความรู้สึกออกมาตรงหัวใจ อีกหลายบุรุษ แม้มิได้อยู่ในยุทธภพ
แต่ ความหยั่งลงลึกถึงจิตวิญญาณ ของตัวละครในเรื่องจาก จินตนาการ ของโกวเล้ง
เป็นความเข้าใจหยั่งลง ถึง ชีวิตแท้ๆ หัวใจแท้ๆ ที่ มี หลากหลายมิติ  




คงเพราะ ประกายดาวรักในงานวรรณกรรม งานเขียนทุกชนิด
จึงอดไม่ได้ที่จะเก็บ ทุกถ้อยคำ สำนวนนั้นไว้ในความทรงจำ เก็บไว้ในใจ

เมื่อหัวใจต้องการ   พรั่งพรู ออกมาได้ ดังสายน้ำไหล ประมาณนั้นเลย

คิดถึง เรื่องราวถ้อยคำที่ มีความลุ่มลึก หลายมิติของถ้อยคำ สำนวนจีน
ที่สามารถเชื่อมโยง ความเข้มแข็ง ลุ่มลึก ปวดร้าวขมขื่น ทั้งจาก
ทั้งมิตร ทั้งศัตรู และนางอันเป็นที่รัก

นึกถึง บางส่วน จาก เดียวดายใต้เงาจันทร์
ความรู้สึกของโกลเล้งเองหรือเปล่า ที่ถูกถ่ายทอด   ผ่านถ้อยคำเยี่ยงนี้

บางครั้งปล่อยตัวไปในกระแสรัก
บางคราโจนทะยานไปในธารเมรัย
บางครั้งก็กระชับดาบ
บางครามือจับพู่กัน
ในระหว่างความเป็นและความตาย
เพียงชั่วกระพริบตาเท่านั้น
มีชีวิตจะเป็นไร
ตายไปก็จะเป็นเช่นไรไปเล่า?
"เดียวดายใต้เงาจันทร์"

น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม
แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน
น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา
แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา
ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด
สวยสดงดงามเพียงไหน
ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์....

จากเรื่อง หงส์ผงาดฟ้า  


ตอนที่ ประทับใจ มากที่สุด เห็นจะเป็น ตรงนี้ค่ะ

"เดียวดายใต้เงาจันทร์"......โก้วเล้งรำพัน.......

"มนุษย์นั้นมากด้วยอารมณ์ความรู้สึก
ท่านต้องการให้ตนเองไม่ไปคิดถึงคน ๆ นั้น
แต่ในสมองก็ปรากฏเงาของคนนั้นอยู่ทุกเวลาทุกนาที
ความรู้สึกเช่นนี้แม้จะมิใช่คมดาบ แต่กลับทำให้ใจคนเหมือนมีดาบเฉือน"

จาก ฤทธิมีดสั้น


(http://www.bloggang.com/data/twinkling-stars/picture/1131591192.jpg)


ในใต้หล้าขอเพียงมีน้ำมิตรคงอยู่
จะเจิดจ้าเรืองรอง .... ตลอดกาล

เพียงหวังให้ทุกคนมากมีเงินทอง
หวังเพียงให้ผู้คนร่วมคู่เคียงกัน
...ในราตรีงดงามนี้
ข้าอยู่เดียวดาย...
ผู้ใดจะร่วมเมามายกับข้า


หากหัวใจของผู้ใด....ตายไปแล้ว
มีอยู่สองวิธีเท่านั้น
ที่จะบันดาลให้มันฟื้นคืนมาได้
หนึ่งคือรัก....หนึ่งคือแค้น


นี่คือตอนที่อ่านแล้วขนลุกขนพอง
อาฮุยได้อาศัยพลังความรัก...จากลี้คิมฮวง
กระตุ้นจนยืนหยัดอยู่ได้
ขณะเดียวกัน...
อาฮุยใช้ความแค้น
ไปกระตุ้นให้จิ้นบ้อเมี่ยฟื้นคืนกลับมา
เพราะอาฮุยต้องการให้จิ้นบ้อเมี่ยมีชีวิตสืบไป
นี่เป็นศัตรูหรือสหายกันแน่??????

ซุนเซี่ยวอั้งยืนมองด้วยความสงบ
จิตใจของลี้คิมฮวงยิ่งใหญ่เช่นนี้เสมอมา
บุคลิกภาพก็ยิ่งใหญ่เช่นนี้
แต่....ยิ่งมองยิ่งเห็น
อาฮุยก็แทบคล้ายลี้คิมฮวงเช่นกัน

นี่คือพลานุภาพของ
"ตอเช้งเกี่ยมแขะ บ้อเช้งเกี่ยม"
ซึ่งแปลว่า
"มือกระบี่มากรัก กระบี่ไร้น้ำใจ"
พากย์เป็นภาษาไทยโดย
ว. ณ เมืองลุง ใช้ชื่อ ฤทธิ์มีดสั้น





น้ำตา - - ความจริงมีรสเค็ม
แต่มีน้ำตาบางประเภท ที่จำต้องปล่อยให้ไหลอยู่ในอก
นั่นมิเพียงเค็มเท่านั้น ยังขมขื่นอีกด้วย

โลหิต - - ความจริงก็มีรสเค็ม
แต่หากเข้าใจคน คนผู้นั้นแหลกสลายแล้ว
โลหิตที่หยดหยาดในดวงใจ ยังขมฝาดมากกว่าน้ำตามากมายนัก/

 ฤทธิ์มีดสั้น /โกวเล้ง

(http://www.bloggang.com/data/twinkling-stars/picture/1131761791.jpg)

ประกายดาวเชื่อว่า
บุรุษ หลายท่าน คงหลงไหลในบรรยากาศร่ำสุราแบบเดียวกับ โกวเล้งเป็น แน่แท้
ไม่อยากเล่าถึง ก่อนการจากพราก ทั้งจากยุทธภพ รัก และชีวิตของตัวเอง
การร่ำสุรา...สหายสนิทของโกวเล้งก็ พา โกวเล้งจากไป ก่อนเวลาอันควร

บุรุษ ทั้งหลาย ผู้ มีอารมณ์ ยามร่ำสุรา เป็น สหาย
เป็นความชื่นฉ่ำหัวใจ เป็นอะไรก็แล้วแต่ ทุเลาๆ บรรยากาศ และ อารมณ์ ร่ำสุรา กันบ้างนะคะ
:mozilla_smile:






หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: 500 ที่ 15-05-2006, 22:24
 :roll:


(http://img453.imageshack.us/img453/5873/00228142pc1yc2md.gif)


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:31
(http://www.jadedragon.biz/img/gulong3.jpg)


นี่แหละ ค่ะ หน้าตาของผู้สร้างจอมยุทธ ประดับยุทธภพ

ประวัติโกวเล้ง 古龙


โกวเล้งมีชื่อจริงว่า โสงเอี๋ยวฮว่า เกิดที่ฮ่องกงแต่มาโตที่ไต้หวัน มีฐานะยากจน
ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย จนกระทั่งจบมหาวิทยาลัยตั้นเจียง
(วิทยาลัยภาษาต่างประเทศแห่งไต้หวัน) ทำงานเป็นบรรณาลักษ์ของห้องสมุดยูซีสของไต้หวัน
 โกวเล้งได้เขียนหลายเรื่องมากเช่น ศึกสายเลือด พิฆาติทรชน เซียวฮื้อยี้ หรือขุนพลผู้ไร้ทวน
ซึ่งเคยฉายทางช่อง3 ฤทธิ์มีดสั้น และอีกเพอะมาก เสียชีวิตด้วยวัยเพียง 48 ปี (พ.ศ. 2538 )
 มีผู้แปลหนังสือของโกวเล้งหลายทานเช่น ว.ณ. เมืองลุง,น.นพรัตน์ , แก้วชาย ธรรมาชัย,

(http://image2.sina.com.cn/ent/e/2005-07-12/U1141P28T3D777781F358DT20050712170415.jpg)


รำพึงในคืนค่ำ

รำพึงในคืนค่ำ

- คนผู้หนึ่งไม่อาจหนีตัวเองได้ ความผิดพลาดของตัวเอง ความเสียใจของตัวเอง
ความรับผิดชอบของตัวเอง ล้วนแต่หนีไม่ได้ เนื่องเพราะนั่นคล้ายเป็นเงาของตัวเอง
 ซึ่งติดตามตนไปทุกแห่งหน ไม่อาจหนีรอดได้เด็ดขาด-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- คนเสเพล ปีศาจสุรา มิเห็นที่ใดไม่ดี นั่นยังประเสริฐกว่าวิญญูชนจอมปลอม
  สวมหน้ากากออกหลอกลวงมากมายนัก หรือมิใช่ ?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ตอนนั้น เป็นเวลาที่ความรู้สึกเปราะบางที่สุด คนเราเมื่ออยู่ในความว้าเหว่เปราะบาง
 มักจะกล่าววาจาที่กระทั่งตัวเองก็นนึกไม่ถึงจะเปล่งออกมาจากปากได้...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- สุราอยู่ในจอก โคมไฟริบหรี่แสงเลือนราง มีสุราเหลืองขุ่น นี่มิใช่สุราดี
 แต่สุราดีหรือเลวหาได้อยู่ที่ตัวมันไม่......กลับอยู่ที่ท่านดื่มมันเวลาใด ?
หากเป็นคนที่คับแค้นรันทดจนสุดซึ้ง มาตรว่าเป็นเมรัยรสเลิศในดินแดน
ยามล่วงล้ำลำคอก็ขมฝาดจนบอกไม่ถูก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- หากคนคุ้นเคยกับความเงียบเหงาว้าเหว่มาเนิ่นนานจนชาชินอย่างนั้น
สำหรับกับมันแล้ว การรอคอยมิใช่เป็นการปวดร้าวทรมานอีกเลย
นี่เลยค่ะ อารมณ์ โกวเล้ง





หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:37
เมื่อโกวเล้ง รำพันถึง ความรัก


ความรัก

...อาจบางทีความรักเป็นเช่นนี้เอง
...ท่านอาจคิดเสพย์สุขอันหวานชื่นของความรัก ก็ต้องกล้ำกลืนความกลัดกลุ้มและปวดร้าว
ซึ่งสืบเนื่องจากความรักด้วย   :mozilla_cry:


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ท่านยิ่งแสร้งเป็นไม่แยแสสนใจต่อเรื่องราวหนึ่ง ยิ่งแสดงว่าท่านผูกพันกังวลมันเป็นพิเศษ..............
 โดยเฉพาะอิสตรี... :?:


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ที่ประหลาดพิกลที่สุด หยั่งคำนวณไม่ออกที่สุดในโลกนี้ ก็คือหัวใจของมนุษย์นี่เอง
 หัวใจของอิสตรีต่างเป็นเช่นเดียวกัน


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- บุรุษที่เจ็บแค้นเพราะความรักนั้น มีอากัปกิริยาที่กระจ่างอย่างยิ่ง...
ดุจดังดอกไม้เขียวขจีพลันเหี่ยวเฉาลงไปก็ปาน


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ท่านยิ่งแสร้งเป็นไม่แยแสสนใจต่อเรื่องราวหนึ่ง ยิ่งแสดงว่าท่านผูกพันกังวลมันเป็นพิเศษ โดยเฉพาะอิสตรี


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน....น้ำมิตรต้องผ่ารการทดสอบของการเวลา
 แต่ความรักมักเกิดในช่วงชั่วพริบตา ช่วงพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัดปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน
  ช่วงพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นชั่วนิรันดร์


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- คนผู้หนึ่งขอเพียงปลงได้ตก ในโลกก็ไม่มีเรื่องใด ควรคู่ให้ปวดร้าวกลัดกลุ้มอีก


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- กุหลาบเพียงหนึ่งเดียวที่ไร้หนาม คือความรักระหว่างมิตร


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ที่ประหลาดพิกลที่สุด หยั่งคำนวณไม่ออกที่สุดในโลกนี้ ก็คือหัวใจของมนุษย์นี่เอง
หัวใจของบุรุษและสตรี ต่างเป็นเช่นเดียวกัน


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- สตรีหากรักชอบบุรุษผู้หนึ่ง ขอเพียงไม่ใช่คนตาบอด ต้องดูออก....


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


อ่านไปอ่านมา

ประกายดาว ว่า ตาโกวเล้งนี่ สับสนชะมัด โดยเฉพาะเรื่องความรักนี่ ท่าทางเด๋อด๋าเอามากๆ


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:41
เมื่อโกวเล้ง พูดถึง บุรุษและ สตรี


บุรุษและสตรี




- ในโลก ความจริงไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใจอีกผู้หนึ่งโดยกระจ่างอย่างแท้จริง มิว่าเป็นสามี
 ภรรยาเป็นมิตรสหายก็ตาม อย่าว่าแต่สตรีความจริงก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อไม่ให้คนเข้าใจอยู่แล้ว


 :roll: :shock: :?:


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- รักคือเสียสละ...ไม่ใช่ยึดครอง

โอ ...
อันนี้แบบ รักในอุดมคติ  :wink:


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ยามเมื่อบุรุษพบว่าตนเองถูกสตรีซึ่งตนรักหลอกลวงน้ำใจ ความเดือดดาลและปวดร้าวที่ได้รับ
 ในโลกแทบไม่มีเรื่องอื่นเปรียบเทียบได้

 :mozilla_sealed:



หัวข้อ: สตรีความจริงก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อไม่ให้คนเข้าใจอยู่แล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 15-05-2006, 22:55
 :roll:
 :?:

 :mozilla_sealed:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: Think Earth ที่ 16-05-2006, 06:48
 :P :P :P :P :P


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: แนวสกา ที่ 17-05-2006, 14:41
 :Dครับ :D

ครองใจบุรุษหลายท่าน มีไม่น้อยในที่นี้ที่ชื่นชอบท่าน

ผมก็หนึ่งในนั้น


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เสลา ที่ 17-05-2006, 15:21
"รอยยิ้มที่เย้ยหยัน
บางครั้งก็เป็นความเศร้าเสียใจชนิหนึ่ง
เป็นความเศร้าเสียใจที่อับจนปัญญา
บางครั้งมักอาศัยวิธียิ้มเย้ยหยันเป็นเครื่องแสดงออก"


จาก:-ศึกทะเลทราย


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ภูพาน ที่ 18-05-2006, 19:35
   ลำนำคลื่นกระทบหาดทราย
   นอกม่านพิรุณพรำพร่าง
   วสันตทัศน์ปลิดโปรย
   ห่มผ้าเกินผืนหนาวยามห้า
   ในฝันมิรู้ตนคืออาคันตุกะ
   ละโมบในความรื่นรมย์อยู่เสมอมา
      อยู่เดี่ยวมิควรเหม่อพิงระเบียง
      สายน้ำขุนเขามิรู้สิ้น
      ยามจากแสนง่าย พบนั้นยาก
      น้ำไหล มาลีโรย วสันต์จากแล้วหนอ
      ไปสู่ฟากฟ้า หรือสู่แดนดิน  (หลี่โฮ่วจู่)


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: aiwen^mei ที่ 25-09-2007, 09:57
(http://www.jadedragon.biz/img/gulong3.jpg)


นี่แหละ ค่ะ หน้าตาของผู้สร้างจอมยุทธ ประดับยุทธภพ

ประวัติโกวเล้ง 古龙


โกวเล้งมีชื่อจริงว่า โสงเอี๋ยวฮว่า เกิดที่ฮ่องกงแต่มาโตที่ไต้หวัน มีฐานะยากจน
ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย จนกระทั่งจบมหาวิทยาลัยตั้นเจียง
(วิทยาลัยภาษาต่างประเทศแห่งไต้หวัน) ทำงานเป็นบรรณาลักษ์ของห้องสมุดยูซีสของไต้หวัน
 โกวเล้งได้เขียนหลายเรื่องมากเช่น ศึกสายเลือด พิฆาติทรชน เซียวฮื้อยี้ หรือขุนพลผู้ไร้ทวน
ซึ่งเคยฉายทางช่อง3 ฤทธิ์มีดสั้น และอีกเพอะมาก เสียชีวิตด้วยวัยเพียง 48 ปี (พ.ศ. 2538 )
 มีผู้แปลหนังสือของโกวเล้งหลายทานเช่น ว.ณ. เมืองลุง,น.นพรัตน์ , แก้วชาย ธรรมาชัย,

(http://image2.sina.com.cn/ent/e/2005-07-12/U1141P28T3D777781F358DT20050712170415.jpg)


รำพึงในคืนค่ำ

รำพึงในคืนค่ำ

- คนผู้หนึ่งไม่อาจหนีตัวเองได้ ความผิดพลาดของตัวเอง ความเสียใจของตัวเอง
ความรับผิดชอบของตัวเอง ล้วนแต่หนีไม่ได้ เนื่องเพราะนั่นคล้ายเป็นเงาของตัวเอง
 ซึ่งติดตามตนไปทุกแห่งหน ไม่อาจหนีรอดได้เด็ดขาด-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- คนเสเพล ปีศาจสุรา มิเห็นที่ใดไม่ดี นั่นยังประเสริฐกว่าวิญญูชนจอมปลอม
  สวมหน้ากากออกหลอกลวงมากมายนัก หรือมิใช่ ?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- ตอนนั้น เป็นเวลาที่ความรู้สึกเปราะบางที่สุด คนเราเมื่ออยู่ในความว้าเหว่เปราะบาง
 มักจะกล่าววาจาที่กระทั่งตัวเองก็นนึกไม่ถึงจะเปล่งออกมาจากปากได้...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- สุราอยู่ในจอก โคมไฟริบหรี่แสงเลือนราง มีสุราเหลืองขุ่น นี่มิใช่สุราดี
 แต่สุราดีหรือเลวหาได้อยู่ที่ตัวมันไม่......กลับอยู่ที่ท่านดื่มมันเวลาใด ?
หากเป็นคนที่คับแค้นรันทดจนสุดซึ้ง มาตรว่าเป็นเมรัยรสเลิศในดินแดน
ยามล่วงล้ำลำคอก็ขมฝาดจนบอกไม่ถูก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- หากคนคุ้นเคยกับความเงียบเหงาว้าเหว่มาเนิ่นนานจนชาชินอย่างนั้น
สำหรับกับมันแล้ว การรอคอยมิใช่เป็นการปวดร้าวทรมานอีกเลย
นี่เลยค่ะ อารมณ์ โกวเล้ง





ขอรำลึกถึง "โกวเล้ง" อีกครั้ง  :slime_worship:

เพราะประทับใจ "อินทรีผงาดฟ้า"  ที่กลับมาอ่านใหม่อีกรอบได้อย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดตอน  :slime_smile:

http://forum.serithai.net/index.php?topic=16634.0


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เล่าปี๋ ที่ 25-09-2007, 10:26


    ผมนึกไม่ถึงเลยว่า สมาชิกขบวนการเสรีไทยของเรา

    จะมีหนอนหนังสือ กำลังภายในของ "โก้วเล้ง"หลายคน

    เสียดายท่านปีศาจสุรา โก้วเล้ง มาด่วนตายจากไปเร็วไป

     ทำไมยังคงมีนิยาย ที่ดีๆ  คารมที่คมคายแขวงไว้ด้วย

     ปรัชญาอันลึกซึ้งไป ขอรำลึกนึกถึงท่าน "มังกรโบราณ"ไว้ ณ.ที่นี้ด้วยครับ
:slime_worship:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: Mr. Nice Guy ที่ 02-10-2007, 07:01
 :slime_agreed:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ปุถุชน ที่ 02-10-2007, 15:56
ลืมเลือนกระทู้นี้ไปแล้ว...
ขอขอบคุณ คุณเม่ย ทำให้ได้อ่านซ้ำอีก....

เนื้อหาโวหารของโกวเล้ง
สำนวนภาษาของ น.นพรัตน์ และ ว.ณ เมืองลุง
ได้อ่านอีกครั้ง ยังจำได้ ไม่เลอะเลือน.....ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า




หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: (ลุง)ถึก สไลเดอร์ ที่ 02-10-2007, 16:22
ใครยังคิดถึง ประกายดาว อย่างผมบ้าง
ยกมือขึ้น......เอิ้กกกกกก

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: aiwen^mei ที่ 02-10-2007, 20:35
ลืมเลือนกระทู้นี้ไปแล้ว...
ขอขอบคุณ คุณเม่ย ทำให้ได้อ่านซ้ำอีก....

เนื้อหาโวหารของโกวเล้ง
สำนวนภาษาของ น.นพรัตน์ และ ว.ณ เมืองลุง
ได้อ่านอีกครั้ง ยังจำได้ ไม่เลอะเลือน.....ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า




ยินดียิ่งค่ะ  :slime_smile:


ใครยังคิดถึง ประกายดาว อย่างผมบ้าง
ยกมือขึ้น......เอิ้กกกกกก

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

โอ..นับว่าเม่ยไร้วาสนาที่ไม่เคยคุยกับแม่นางประกายดาวเลย แต่จากการที่ได้อ่านสำนวนคารมของแม่นางในกระทู้ต่าง ๆ แล้ว รู้สึกว่าเธอเป็นสตรีที่มีเสน่ห์ อ่อนหวาน ออเซาะฉอเลาะ น่ารักน่าเอ็นดูนางหนึ่งทีเดียวค่ะ  :slime_inlove:

เบื้องหลังไม่ทราบแน่ชัด ได้ยินแต่คำร่ำลือ มิรู้ว่า จริงกี่ส่วน เท็จกี่ส่วน ในที่สุด เธอก็จากไป ล็อกอินครั้งสุดท้ายตรงกับวันรัฐประหาร 19 กันยายน ปีที่แล้วพอดิบพอดี อะไรจะช่างประจวบเหมาะปานนั้น เรื่องราวบางเรื่องในใต้หล้านับว่าสุดหยั่งคาดจริง ๆ  :mozilla_surprised:



หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เล่าปี๋ ที่ 02-10-2007, 20:49


    ผมคิดถึงอ่ะครับลุง  แต่สงสัยซะแล้วซีครับ

     ว่าคุณประกายดาว กับคุณ  aiwen^mei เนี่ย

      คือคนๆเดียวกันหรือปล่าวคร้าบบบ  เดาผิดก็ขออภัยนะครับ


       งิงิ  ไม่ทราบว่าจะเรียกคุณเม่ย   โกวเนี้ยดี หรือว่าฮูหยินอ่ะครับ :slime_smile:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: aiwen^mei ที่ 03-10-2007, 18:40

    ผมคิดถึงอ่ะครับลุง  แต่สงสัยซะแล้วซีครับ

     ว่าคุณประกายดาว กับคุณ  aiwen^mei เนี่ย

      คือคนๆเดียวกันหรือปล่าวคร้าบบบ  เดาผิดก็ขออภัยนะครับ


       งิงิ  ไม่ทราบว่าจะเรียกคุณเม่ย   โกวเนี้ยดี หรือว่าฮูหยินอ่ะครับ :slime_smile:

ไฮ้ ! ท่าน nammatum ไยสงสัยเช่นนั้น  :mrgreen: ข้าน้อยมิมีความสามารถในปลอมแปลงโฉม ความสามารถที่ต่ำต้อยของข้าพเจ้าก็มิอาจทัดเทียบเปรียบกับแม่นางประกายดาวได้หรอกนะท่าน  :slime_surrender:

ส่วนคำว่า โกวเนี้ย และฮูหยิน ทั้งสองคำนี้ ข้าน้อยก็มิกล้ารับค่ะ  :mrgreen: :slime_smile: :mrgreen:




หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เล่าปี๋ ที่ 16-12-2007, 23:54
ไฮ้ ! ท่าน nammatum ไยสงสัยเช่นนั้น  :mrgreen: ข้าน้อยมิมีความสามารถในปลอมแปลงโฉม ความสามารถที่ต่ำต้อยของข้าพเจ้าก็มิอาจทัดเทียบเปรียบกับแม่นางประกายดาวได้หรอกนะท่าน  :slime_surrender:

ส่วนคำว่า โกวเนี้ย และฮูหยิน ทั้งสองคำนี้ ข้าน้อยก็มิกล้ารับค่ะ  :mrgreen: :slime_smile: :mrgreen:






  ถ้าคุณ เม่ยไม่กล้ารับทั้งสองอย่าง ก็เป็น"เสียวเจี๊ยะ"แล้วกัน อิอิ :slime_smile2:









หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เล่าปี๋ ที่ 04-01-2008, 21:14


  เข้ามาอ่านและดัน กระทู้นี้ไว้ เพื่อจะได้อ่านได้อีกครับ  :slime_smile:


หัวข้อ: Re: โกวเล้ง รำพึงรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เล่าปี๋ ที่ 01-04-2008, 07:44



คุณประกายดาวอยู่ที่ไหนครับ ? มาโพสต์กระทู้นี้ต่อทีครับ.... :slime_v: