ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง

เด็กธรรมศาสตร์เขารู้ว่าอะไรเป็นอะไร ตอนเพิ่งปฏิวัติใหม่ๆ มีไอ้กลุ่มที่อ้างว่ารักปชต.ต้านปฏิวัติไปเปิดเวทีริมสนามบอลหลังตึกโดม ใช้เครื่องขยายเสียงดังลั่น นักศึกษาป.โทที่เรียนอยู่เขาออกมายืนด่าสาปแช่ง บางคนก็นั่งดื่มกาแฟหน้าตึกหัวเราะคนพวกนี้ มีกลุ่มเด็กวัยรุ่นเดินผ่านมาเข้ามาถามผมว่าเขาทำอะไรกัน ผมแกล้งตอบว่าไม่รู้ลองเดินเข้าไปดูสิ พวกเขาก็เดินเข้าไป พอรับใบปลิวที่คนพวกนี้แจก ทุกคนเดินหนีออกมาหมด บางคนหัวเราะ บางคนแบะปากพออ่านใบปลิว ผมเห็นแล้วได้แต่อมยิ้ม

จากเรื่องจริงที่ผมเล่ามา ลองคิดดูสิครับ คนพวกนี้มีการศึกษาทั้งนั้น แต่ทำไมพวกเขาจึงเฉยเมยกับสิ่งที่พวกที่บ้าปชต.แบบขาดสติเรียกร้อง เขารู้ว่าเผด็จการคืออะไร เขารู้ว่าปฏิวัติคืออะไร และเขาก็รู้ว่าประชาธิปไตยคืออะไร เหมือนกับที่กลุ่มคนที่มาปลุกระดมรู้นั่นแหละ แต่เขากลับยอมรับได้ ในขณะที่อีกกลุ่มจะเอาเป็นเอาตายให้ได้ คุณคิดว่าเป็นเพราะอะไร?

.


หลัง 14 ตุลา 2514
เผด็จการ ศัก...นา ต่างเข็ดเขี้ยว นักศึกษาหัวก้าวหน้า
ที่พัฒนาปัญญาล้วงลึก ไปถึงสิทธิ และหน้าที
ยิ่งนานยิ่งเข้าใจใน ประชาธิปไตย ถ่องแท้

การรวมตัวเรียกร้องสิทธิ์เริ่มทวีความรุนแรง เกินสิทธิ์
เกินกว่าประชาธิปไตย สุดที่ เผด็จการ ศัก...นา ทนรับได้

6 ตุลา 19 นักศึกษาหัวก้าวหน้า ถูกซ้อนกล
ด้วย ลูกเสือชาวบ้านที่ถูกจัดตั้ง รวมถึงทหารที่ปลอมตัว
เข้ากวาดล้างทำลาย ล้มตายเป็นใบไม้ร่วง

ที่รอดตาย ต่างหนีหายเข้าป่า หนีการตามล่าเพื่อถอนโคน
จากวันนั้นเป็นต้นมา นักศึกษาที่เข้าป่า ต่างจับอาวุธลุกขึ้นสู้
จัดตั้งกองกำลัง ต่อสู้ทางการ สร้างความสูญเสียใหญ่หลวง

จึงเกิดแผน ๖๖/๒๓ นิรโทษกรรม แก่นักสู้ที่อยู่ในป่า
แก้หลักสูตรการศึกษา ตัดต่อพันธุกรรม ทำให้กลายเป็นตุ๊ด
ด้วยหลักสูตรยิ่งยวด ก้มหัวศึกษา ไม่มีเวลา มาก่อกวน
ไม่หวลคิดการเมือง เรื่องผู้ใหญ่ เป็นภัยแก่การ ครอบงำ

เพิ่มเวลาท่องจำ กิจกรรมเฮฮา มีปริญญา แต่ปัญญาไม่แน่
ให้สุมหัวศึกษาไม่มีเวลาคิดการเมือง
เน้นแข่งขัน อย่างเข้มข้น คัดคนเก่งไปทำให้ งง หลงทางและเสียเวลา

ล่วงถึงปัจจุบัน เป็นไปตามแผน ไม่มีนักศึกษาคิดก้าวหน้า
ใช้เวลาไปกับเรื่องสนุกสนาน ไม่สนใจความคิดสร้างสรรค์
ผู้วางแผนร้าย ทำเด็กไทยเป็นตุ๊ด คือ ตาเฒ่า ตัวดี และ น้าจิ๋ว ตัวแสป
เจ้าตำหรับ ๖๖/๒๓ อันลือลั่นสนั่นเมือง...


.........................เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้



.

ความเป็นมาของข้อเรียกร้องกลุ่มโดมแสบคืออะไร

จริงๆ หนูไม่ได้เพิ่งเรียกร้องในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ให้เลิกสนับสนุนกลุ่มเผด็จการ ซึ่งมันผ่านมา 9 เดือนแล้ว ข้อเรียกร้องเรามีมาตั้งแต่แรกๆ ซึ่งมันกึ่งๆ สิ้นหวัง แต่เราก็ไม่สิ้นหวัง เราจะประณามและตอกย้ำว่าคุณเลือกข้างไปแล้วนะ และประกาศว่าฉันจะทำอย่างนี้อย่างชัดเจน คือมาประกาศให้เห็นว่ามีข้างอยู่ชัดเจน แต่ว่าหนูไม่คิดว่าเขาจะกลับใจหรือเรียกร้องให้เขาออกหรืออะไร เพราะก่อนหน้านี้มีกลุ่มโดมแดงมาทำลงชื่อให้คนเลือกระหว่างตำแหน่งในคณะรัฐประหาร ตำแหน่งใน สนช. (สภานิติบัญญัติแห่งชาติ) หรือว่าตำแหน่งผู้บริหาร เขาก็เลือกแล้วว่าเขาจะควบ วันนี้เราก็ออกมาย้ำว่าคุณเลือกแล้ว เรามีสิทธิ์ที่จะมาแสดงความไม่เห็นด้วยได้

หนูไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกกระตุ้นเตือนเลย พูดจริงๆ การเคลื่อนไหวครั้งนี้ ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกรู้สาอะไรหรอก

ในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีการคัดค้านเผด็จการมากขึ้นไหม

จริงๆ ตัวหนูเอง กับคำว่าธรรมศาสตร์ ไม่ค่อยคาดหวัง หรือรู้สึกกับคำว่าจิตวิญญาณอะไรแบบนี้ มันเหมือนเป็นเพียงแค่การถูกสอนให้ท่องจำ อย่างที่เคยบอกว่าตอนปี 1 รู้สึกกับมันมาก เพราะเราถูกสอนให้ท่องจำ แต่การที่เราอยู่นานเข้า ทำให้หนูได้เรียนรู้ว่ามันเป็นคำที่เบามาก เบาหวิวจริงๆ เบาหวิวเหลือทนมาก เรารู้สึกว่าวัฒนธรรมธรรมศาสตร์ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกสำเหนียกกับความผิดหรือถูกต้องในสังคมแล้ว คือหมายความว่าเท่าที่หนูเห็นทุกวันนี้ ใครจะออกมาทำอะไรมันไม่ได้อยู่ที่เขาจะเป็นฝ่ายเราหรือไม่

เมื่อก่อนมันอาจจะมี พอคุณมาธรรมศาสตร์ สวมชุดธรรมศาสตร์ปุ๊บ มันจะมีอะไรบางอย่างเข้ามาสวมในวิญญาณเรา แต่เดี๋ยวนี้มันเป็นแค่บทท่องจำ และให้รู้สึกว่าตัวเองสำคัญและใหญ่กว่าคนอื่น

หนึ่ง คือสิ่งที่ถูกบอกว่าได้อะไรจากธรรมศาสตร์ หนูเรียนรู้มาตั้งแต่ใครก็ตามบอกครูบาอาจารย์ คุณมีสิทธิ์ มีเสียง มีที่มีทางในการทำงาน เรียนจบดีกว่าคนอื่น คุณมีสิทธิ์ได้ทำบัตรเครดิต อะไรแบบนี้ นั่นคือตำแหน่งหน้าที่ทางสังคม ฐานะ แต่พอจะบอกว่าคุณธรรมศาสตร์ ไปเรียกร้องอะไร ไปทำอะไรนี่มันไม่มีแล้วใน พ.ศ. นี้

คำกล่าวที่ว่า ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน มันสื่อถึงอะไรในยุคนี้ ทำให้เกิดการตื่นตัวทางการเมืองหรือไม่

หนูว่าในยุคหนูมันก็ชินๆ กับมัน และถ้าเราอ่านในประวัติศาสตร์มันก็จริงของมัน ส่วนยุคของหนู เราอาจจะชินกับมันตอนที่เราอยู่ปี 1 เรารู้สึกไปฝั่งโน้น บางคนอาจจะรู้สึกว่าการทำกิจกรรมเพื่อสังคมหรือทำเพื่อประชาชนมันดูเท่ แต่หนูไม่ได้มองว่ามันเสียหายนะ ถ้าแม้ว่าคำๆ นี้จะทำให้เขาเริ่มทำกิจกรรมเพราะเขาดูเท่ แต่สิ่งที่เขาเรียนรู้จากนั้นมันจะซึมซับไปเอง แต่ทีนี้มันไม่มีพัฒนาการของมันเอง พอปี 1 ปุ๊บ คำนี้มันเท่ ท่องติดปาก พอปี 2 ปี 3 มันก็ ฉันก็คือ การศึกษาของฉันคือทำให้ฉันมีบันไดที่สูงกว่าคนอื่น ไปกอบโกยอะไร หมายถึงว่ายืนอยู่ในที่สูงกว่าคนอื่น แม้จะเป็นเด็กมหาวิทยาลัยเหมือนกัน แต่ธรรมศาสตร์ จุฬาฯ ปุ๊บ คุณสูงกว่าคนอื่นทันที มันไม่ใช่ประชาชนนะ มันสูงกว่าประชาชน ไม่ได้ออกไปรับใช้ประชาชนนะ แบ่งแยกเลย ฉันเป็นนักศึกษา คุณคือประชาชน ทั้งที่นักศึกษาก็คือประชาชน แต่นักศึกษาธรรมศาสตร์คือเทวดา

คำๆ นี้ ถ้าในยุคสมัยของหนู คิดว่ามันไม่มีอยู่จริงๆ นะ มันแค่คำพูดเท่ๆ

คำว่า อาจารย์ปรีดี พนมยงค์ ผู้ประศาสน์การ หรือ อาจารย์ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ออกมาต่อต้านเผด็จการทหาร ลองเปรียบเทียบกับอาจารย์ในมหาวิทยาลัยขณะนี้

จริงๆ ถ้ามองเข้ามาในมหาวิทยาลัยรู้สึกผิดหวังนะ เพราะเด็กที่เข้ามาอย่างไม่รู้อะไรเลย แล้วเข้ามาสวมเสื้อธรรมศาสตร์ มันจะรู้สึกฮึกเหิม และคิดว่าเสื้อคลุมอัศวิน เราจะทำอะไรได้อย่างที่เราอยากจะทำจริงๆ แต่พออยู่ไปๆ มันไม่ใช่ มันแค่เสื้อคลุมที่ทำให้คุณสูงกว่าคนอื่น เพราะฉะนั้นเมื่อก่อนอาจจะผิดหวัง โวยวายเรียกร้องเอากับคนอื่น แต่วันนี้ค่อนข้างจะเฉยๆ แล้ว เพราะถ้าคุณจะทำคุณทำไปแล้ว ถ้าคุณไม่ทำ ต่อให้เป็นใครชนชั้นไหน ใส่เสื้ออะไรอยู่ อัศวินตัวไหนก็ไม่ทำ

ถ้าเรามองในแง่ภาพลักษณ์หรือบทบาทของสังคม ว่าเราทำอะไรอยู่ มันไม่เหมาะเลยใช่ไหมคะ คุณใช้ชื่อของมหาวิทยาลัยต่อสู้เรื่องนี้นะ คุณอาศัยเครดิตของมหาวิทยาลัยที่ต่อสู้เรื่องของประชาธิปไตย แต่คุณใช้เครดิตตรงนี้ไปไต่เต้าในเส้นทางอีกแบบหนึ่ง ตรงนี้อาจจะไม่เหมาะ แต่ถ้าเขาเชื่อในวิถีทางนั้นจริงๆ ก็ทำไป เชื่อว่าเผด็จการมันจะให้คำตอบอะไรได้ เชื่อว่ามันจะเป็นผลประโยชน์ตอบแทนกับเขา

คือทุกวันนี้กลายเป็นว่า จิตวิญาณมีความลื่นไหลไงคะ วันหนึ่งหนูเคยรู้สึกกับมัน แต่ 4-5 ปีที่ผ่านมา หนูอาจจะรู้สึกเฉยๆ อีก 10 ปีต่อไป หนูอาจจะไม่สนใจ หนูอาจจะเดินตามรอยเขาก็ได้ ถ้าหนูได้ผลประโยชน์ที่มันพอดีจริงๆ เพราะหนูเชื่อว่าอุดมการณ์มันเลื่อนไหลไปกับสถานการณ์ กับผลประโยชน์ที่คุณได้รับ

อย่างทุกวันนี้หนูต้องการผลประโยชน์ ก็บอกเลยว่าหนูต้องการสิทธิ การเข้ามาของรัฐบาลทหารทำให้เราไม่มีสิทธิเสรีภาพ มาคิดแทนเรา ทำให้เราเป็นแค่สัตว์เลี้ยงเดินตาม ผลประโยชน์ของหนูคือ การให้ได้อิสระเหมือนเดิม หนูทำเพื่อผลประโยชน์อันนั้น ขณะที่คนที่เขาได้ตำแหน่ง อาจจะเป็นผลประโยชน์ตรงนั้น เขาอาจจะเชื่อตรงนั้นมากกว่าของเราก็ได้

คิดว่าพลังนักศึกษาอ่อนแอลงไปมากหรือไม่

ต้องดูว่านักศึกษาคือใคร มันคือคนที่ได้เปรียบทางสังคมอยู่แล้ว คือชนชั้นกลางที่ค่อนไปทางสูง มีปัญญามาเรียนได้ใช่ไหม เรียนเพื่อไปทำงาน บางคนส่งเข้ามาถูกคาดหวังว่าการเรียนของตนคือเรื่องทางสังคม เรื่องสถานะ เพราะฉะนั้นเมื่อมันมีบริบทแบบนี้ มีข้อจำกัดแบบนี้ ถ้ามันจะให้ออกมาสู้อะไร ในเมื่อเขาเป็นชนชั้นที่ได้ประโยชน์ พ่อแม่ของนักศึกษาได้ประโยชน์ พ่อแม่ของนักศึกษาไม่ใช่ชาวนา ไม่ใช่กรรมกรที่ลูกเรียนเก่งแล้วดั้นด้นมาเหมือนเมื่อก่อนนี้ เมื่อเขาได้ประโยชน์เขาจะเรียกร้องอะไรอีกเล่า เท่าที่สัมผัสส่วนที่คิดดีคือ ส่วนแรกคือส่วนที่ได้ประโยชน์แล้ว ฉันไม่ต้องเรียกร้องอะไร พ่อแม่ก็ได้ประโยชน์ ฉันเป็นนักศึกษาที่มีชื่อ มีความสุข กับสองคือ คิดดีทำดีมีอยู่จริง และเชื่อว่าต้องรีบเรียนให้จบ หน้าที่การงานใบอันนี้จะช่วยเหลือได้ คือเชื่ออย่างนั้น คือไม่ได้เชื่อในเส้นทางแบบหนู ไม่ได้เชื่อว่าการออกมาพูด การเป็นนักศึกษาควรออกไปเคลื่อนไหวอย่างไร แต่เชื่อว่าต้องรีบเรียนให้จบ ให้มีหน้าที่การเงิน ให้มีวิชาความรู้ เพื่อนบางคนเรียนกฎหมายยังไม่ได้มากพอแค่ 2-3 ปี สิ่งที่เขาต้องทำคือ ขอกลับไปเรียนกฎหมาย เขาเชื่อว่าเมื่อเขารู้มากพอเขาจะกลับมาช่วยได้ หลายๆ คนหนูเชื่อว่าเขาคิดแบบนี้โดยบริสุทธิ์ใจ แต่เมื่อจบออกไปก็หลุดหายกันไป

รุ่นพี่ที่ต่อสู้ในช่วงเดือนตุลาคมและพฤษภาทมิฬ คิดว่าบรรยากาศการต่อสู้จางลงเยอะหรือไม่

บางคนจะรู้หรือเปล่านะว่าอะไรเคยเกิดในมหาวิทยาลัยเรา เอ้า...นี่ จริงๆ เลยนะ อย่างแบบที่บอกคำว่า ฉันรักธรรมศาสตร์ หรือ ปรีดี เขาคือพ่อของเรา อะไรอย่างนี้ หรืออาจารย์ป๋วย... แต่เขาไม่เคยมีคำอธิบายต่อว่าคนพวกนี้ทำอะไร ทำไมเราถึงต้องยกย่องคนพวกนี้ นอกจากเขาจะเป็นผู้ก่อตั้ง เป็นอดีตอธิการฯ สอน นี่ตัดจากประเด็นว่าคุณจะไปหาความรู้จากที่อื่นนะ ซึ่งสิ่งที่มหาวิทยาลัยนี้บอกกับนักศึกษาของตัวเอง ไม่รู้เพื่ออะไรนะ ไม่รู้กลัวพวกนี้มันจะฮึกเหิมและลำพอง แล้วหลงงมงายอยู่ในมหาวิทยาลัยตัวเอง คิดว่าเป็นเทวดา แต่เขาไม่ได้บอกต่อไป โอเค คุณเป็นเทวดาได้ คุณลำพองได้ ถ้าคุณลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงอะไรในมหาวิทยาลัยหรือเปล่า เพราะความจริง เขาเอาเครดิตมาหล่อเลี้ยงนักศึกษา เพื่อให้นักศึกษามันฮึกเหิมและลำพอง และหลงงมงายในตัวเอง คิดว่าตัวเองเป็นเทวดา

โอเค หนูไม่ได้ปฏิเสธว่าหนูเป็นเทวดาได้ อย่างนั้นก็ได้นะ ฉันเป็นเทวดา จะออกไป ไปทำบัตร วีซ่า ที่เด็กธรรมศาสตร์ได้ทำก่อน อะไรแบบนี้

คำว่ารัฐประหารกลายเป็นสิ่งถูกต้องตามที่หลายฝ่ายตีความเข้าข้างตัวเอง

หงุดหงิด เวลาอ่าน เอาสายที่เห็นด้วย ที่พยายามใช้วิชาความรู้ที่มีอยู่จริง และวิทยฐานะของตนเองมาอธิบายในเรื่องความรู้ หนูอาจจะไม่เถียงว่าจะใช้แง่มุมกฎหมายไหนมาอธิบาย เพราะบางทีเราไม่เห็นข้อด้อยจริงๆ แม้จะรู้สึกตะหงิดๆ แต่ที่หนูยอมไม่ได้เพราะพวกนี้ใช้ตำแหน่งตัวเองมาพูดด้วย และคนที่จับไม่ได้ไล่ไม่ทันจริงๆ คนส่วนมากแค่เห็นชื่อก็เชื่อแล้ว

กลุ่ม 19 กันยาฯ มีใครบ้าง มีนักศึกษาเท่านั้น กับอีกคนมีอาจารย์เท่านี้ เป็นคณบดีคณะนิติศาสตร์ สอนกฎหมายระดับประเทศ คนก็ตะหงิด เอ...พวกหนูถูกจริงหรือ รัฐประหารมันน่าจะดี คุณพูดในสิ่งแบบนี้ หนูเชื่อว่าเขารู้อะไรผิดอะไรถูก ถ้าไปดูในคำพูดเขาจริงๆ บางทีเหตุผลมันอ่อนๆ หรือถ้ามันไม่มีข้อโต้แย้ง แต่มันก็มีที่เป็นอาจารย์น้ำดีที่ออกมาแย้ง เลยโกรธคนพวกนี้ไง เหมือนกับที่ตะหงิดๆ กับพวกเพื่อนนักศึกษาว่า คุณสวมชุดนี้ คุณใส่เข็มนี้ แต่ว่าคุณใช้สร้างเครดิตเพื่อตัวเอง คือหนูไม่เคยมีปัญหากับคนที่บอกว่าฮึกเหิมกับคนที่เป็นธรรมศาสตร์นะ หรือถือชื่อธรรมศาสตร์เพื่อทำประโยชน์ หนูก็เคย เมื่อก่อนทำกิจกรรม ไปทำกิจกรรมกับเพื่อนในต่างจังหวัด เอ่ยชื่อมหาวิทยาลัยไป มันมีเครดิตส่วนหนึ่งอย่างที่ปฏิเสธไม่ได้ แต่อีกหลายๆ คนใช้ชื่อเสียงนี้ไปไต่เต้าทางอื่น

เคยมีอยู่ในปี 2543 มีการถ่ายแบบชุดนักศึกษา จะโชว์ว่าฉันนักศึกษาจริงๆ แล้วถ่ายแบบเซ็กซี่ นั่นคือใช้มหาวิทยาลัยหากินเหมือนกัน

คือมันเป็นปัญหาว่า คนพวกนี้เขาใช้เครดิตในอดีตของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งไม่ใช่การต่อสู้ของพวกเขาด้วยนะ เอามาเป็นเครดิตของเขาในการนำสู่สาธารณะ หรือในการเข้าไปรับใช้ คมช. ซึ่งไม่คิดว่าตัวเองได้ทำลายหลักการ เช่น ตัวเองสอนนักศึกษา เป็นอาจารย์กฎหมาย มีหน้าที่ต้องพูดถึงหลักนิติธรรม หลักนิติรัฐ แต่ไปฉีกกฎพวกนี้ แล้วไปสนับสนุนคนที่ฉีกกฎหมายหลักของประเทศ ไหนสอนนักสอนหนา การปกครองที่ดีที่สุดของประเทศคือระบอบประชาธิปไตย แต่ตัวเองกับสวนทาง ทำลายหลักการ สนับสนุนทหารทำลายระบอบประชาธิปไตย

ปัญหาคนพวกนี้คือ ใช้เครดิตในความเป็นธรรมศาสตร์ เวลาเขาอ้างนี่เขาจะอ้างว่า มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน ฉันรู้เรื่องกฎหมาย เรื่องรัฐศาสตร์ดีกว่าทุกคนในประเทศนี้ แต่กลับบิดเบือน ทั้งที่ตัวเองไม่ใช่ ไม่รู้ แต่ตัวเองบิดเบือนหลักการแบบนี้ หรือหลอกคนอื่นด้วยหลักการแบบนี้ เพื่อไปสนับสนุน คมช. สิ่งที่ได้จาก คมช. คือ ได้เงินค่าตอบแทนเพิ่มมากขึ้น และได้เกียรติและได้กล่อง เช่น อธิการบดี ก็มีชื่อไปแล้วว่าจะเล่นการเมืองในพรรคการเมือง ที่อาจจะเป็นพรรคสามัคคีธรรมก็ได้ อะไรคือจิตวิญญาณธรรมศาสตร์ที่คนพวกนี้ยึดถือ หรือยึดเพียงอย่างเดียวในจิตวิญญาณธรรมศาสตร์ คือว่า อะไรก็ได้ที่ขายได้ อะไรก็ได้ที่ขายตัวได้ หลอกคนอื่นได้ว่าตัวเองเป็นประชาธิปไตย แล้วทำหน้าที่เหมือนซักฟอกเผด็จการทหารจากสีดำให้เป็นสีเทาลง เพื่อหลอกคนอื่นในสังคมว่า เชื่อเถอะ มันไม่ใช่เผด็จการที่เป็นเผด็จการ แต่มันเป็นเผด็จการที่เป็นประชาธิปไตย ปัญญาชนกับพวกผมยังเข้าไปทำงานกับเผด็จการ กับ คมช. ยังได้เลย

เราจะเห็นได้อย่าง ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ (คณบดีคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) ยังออกมาบอกว่า คมช. ชุดนี้ดูเหมือนจะเป็นเผด็จการ แต่มีความเป็นประชาธิปไตยสูง คุณออกมาพูดแบบนี้ได้อย่างไร คุณทำวิทยานิพนธ์เรื่องอะไร ทำเรื่อง 2475 การเปลี่ยนแปลงการปกครองจากสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบบรัฐสภา แล้วออกมาพูดแบบนี้ได้อย่างไร คือสิ่งที่พวกนี้ทำอาจจะถูกพิสูจน์แล้วว่า อดีตที่ผ่านมาของพวกเขาเป็นอดีตที่เขาไม่ยึดถือ ไม่เคยมีอุดมการณ์ที่ชัดเจนหรืออย่างไร ปัจจุบันได้ท้าทายกับพวกเขาแล้ว และประวัติศาสตร์ได้จารึกแล้วว่า คือพวกที่อุ้มสม สมสู่กับเผด็จการใช่หรือไม่ ต่อไปข้างหน้าคุณไม่มีเครดิตอีกแล้วทางสังคมที่จะมาพูดกับเรา

ในฐานะที่เราเป็นประชาคมธรรมศาสตร์ เป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์ เรารู้สึกเลยว่าพวกคุณไม่มีเครดิต เราไม่เรียกร้องจากพวกคุณหรอก แต่สิ่งที่เราทำคือว่า ประจานและประณามในฐานะที่เราเป็นประชาคมธรรมศาสตร์

เป็นการท้าทายคุณธรรม จริยธรรม ของคนกลุ่มนี้หรือไม่

คำถามคือว่า ปัจจุบันโลกไปถึงสมัยที่อาจารย์มหาวิทยาลัยเงินเดือนมันน้อยมาก อันนี้เป็นความจำเป็นเลย คือคุณเห็นตำรวจจราจรกำลังหารายได้พิเศษอยู่บนท้องถนน คุณก็จะบอกว่าเงินเดือนน้อย แต่ว่านักวิชาการพวกนี้จะไปอย่างนั้นซึ่งๆ หน้าไม่ได้ สิ่งที่เขาทำได้คือ หาโอกาสหาช่องที่จะไปทำกำไร หรือหาผลประโยชน์ตอบแทนกับคนที่มีอำนาจรัฐ โดยเฉพาะอำนาจเผด็จการทุกวันนี้ นักวิชาการทั้งหลายที่ไปรับใช้เผด็จการก็ไม่ต่างกับตำรวจที่ไปรีดไถประชาชนนั่นแหละ แต่พวกเขามีเครดิตทางสังคมมากกว่า

สอง นักวิชาการในมหาวิทยาลัยเงินเดือนมันน้อยใช่ไหมคะ แต่มันมีช่องทาง สมมติช่องทางในมหาวิทยาลัย อาจารย์ที่ไม่ได้มีเครดิตทางสังคมพวกนี้ก็จะไปสอนพิเศษ ไปหากิน ทำตำราบ้างอะไรบ้าง พวกนี้ไม่เป็นพิษเป็นภัยหรอกนะ แต่ไอ้คนที่เอาเวลาสอนหนังสือเด็กไปรับใช้เผด็จการ ไปนั่งเป็น สนช. ออกกฎหมายเผด็จการ ไอ้พวกนี้ทุเรศมากกว่า หากินแล้วยังเก็บกล่องอีก

อยากจะถามจริงๆ ว่า คนพวกนี้สอนรัฐศาสตร์หรือนิติศาสตร์ เรื่อง 19 กันยาฯ การรัฐประหาร คุณจะอธิบายอย่างไร ในเมื่อหลักการที่เป็นหลักการขั้นพื้นฐานจากนักคิดทั้งหลายแหล่ ไม่ว่าจะเป็น รุสโซ หรือใคร ที่เป็นสมัยใหม่ในยุคนี้เขาพูดหมดเลยว่า เผด็จการเป็นสิ่งที่ไม่ดี คุณจะสอนเด็กอย่างไร หรือคุณเก็บหลักการไว้ในกระเป๋า แล้วลืมๆ มันไป

เรื่องพวกนี้มันสะท้อน เช่น กรณีนิติศาสตร์ กรณีที่ศาลเข้ามาเกี่ยวกับการเมืองมากในปัจจุบัน เราจะเห็นเรื่องนิติรัฐ หลักการเรื่องนิติธรรม มันไม่มีในสังคมไทย คนพวกนี้จบจากที่ไหน คนที่เป็นศาล ผู้พิพากษา อัยการ จบจากธรรมศาสตร์ เป็นหลักเลย ผู้ปกครอง ผู้ว่าฯ นายอำเภอ จบจากที่ไหน ธรรมศาสตร์ เป็นหลักเลย สิงห์แดง สิงห์โน่นสิงห์นี่ เราเชื่อว่านักศึกษาที่จบจากธรรมศาสตร์เป็นน้ำดี เลือดดี แต่คนพวกนี้เข้าไปเป็นแพ็ก ทำอย่างไรก็ได้เพื่อฟอกตัวให้สิ่งชั่วร้ายแล้วตัวเองจะได้ประโยชน์ คุณธรรม จริยธรรม มีไหม

หนูไม่รู้ว่าคุณธรรม จริยธรรม ในขณะนี้มันคืออะไร คิดว่ามันเป็นลักษณะจำเพาะแต่ละบทบาท ตำรวจ หมอ ควรจะเป็นอย่างไร เหมือนจรรยาบรรณ คุณธรรมของนักวิชาการคือจรรยาบรรณนักวิชาการ คือบทบาทของสังคมที่หาความจริงของสังคม ซึ่งมีหรือเปล่าเราไม่รู้ แต่เราต้องหาความจริงให้มากที่สุด แล้วเอาความจริงมาเปิดเผยและยอมรับกับความจริงอย่างไม่บิดเบือน แม้มันจะขัดกับสิ่งที่เคยเชื่อมา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ คุณเรียนรู้ความจริงและต้องการเผยแพร่ในแง่มุมที่ได้ประโยชน์ที่สุด เพื่อที่จะได้บิดเบือนมัน คนที่รู้หลักมันก็บิดเบือนหรือปกปิดได้ ซึ่งคนพวกนี้น่ากลัวมาก นี่คือการบิดเบือน ไม่ได้ทำตามคุณธรรม จริยธรรม คุณปรุงแต่งความจริงทั้งที่คุณรู้อยู่

สมมติถ้าคนสอนรัฐศาสตร์ บอกมาเลยว่าไม่เชื่อในประชาธิปไตยแล้ว เพราะฉะนั้นผมหันมาถือเผด็จการ เผด็จการควรจะเป็นการปกครองที่ดีที่สุดในประเทศนี้ บอกไปเลย เราไม่ซีเรียส แต่นี่ดันมาบอกว่า ผมสอนรัฐศาสตร์ ผมรู้ว่าหลักการประชาธิปไตยคืออะไร เพราะฉะนั้นทหารชุดนี้เป็นประชาธิปไตย เผด็จการเป็นประชาธิปไตย ถ้าแน่จริงก็พูดไปเลย ไม่เอาแล้วประชาธิปไตย อันนี้ยังรับได้

อย่างกลุ่มอาจารย์ที่มีการหัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยามคนที่ยังชื่นชอบทักษิณ หรือระบอบทักษิณ ถ้าเขาพูดว่าไม่เห็นด้วยกับการเลือกตั้งทั้งที่เป็นวิธีหนึ่งของระบอบประชาธิปไตย ต้องใช้วิธีแต่งตั้งโดยนักวิชาการ ฉันจะไม่แต่งตั้งทักษิณ อย่างนี้พูดมา

นักวิชาการบอกว่า รัฐประหารไปแล้วก็มาตั้งหลักกันใหม่

อย่างตอนรัฐบาลทักษิณ ที่เลือก ส.ว. ชุดใหม่ นายสุรพล นิติไกรพจน์ อธิการบดีธรรมศาสตร์ บอกว่า เห็นหน้าตาแล้วหมดหวังท้อแท้ แต่เข้าใจ หวังระบบตรวจสอบ เห็นแบบนี้แกผิดหวัง อันนี้คือความผิดหวัง แต่ 5 เดือนหลังรัฐประหารนั่นคือความผิดหวังของหนู

หนูคิดว่าคนควรจะเรียนรู้จากประชาธิปไตยด้วยตัวเอง พูดง่ายๆ คือ มันเละเทะขนาดไหน มันจะพาประเทศไปสู่จุดตกต่ำขนาดไหน คือสิ่งที่พวกเราต้องยอมรับ เพราะเสียงส่วนใหญ่เลือกมา ถ้ามันเกิดอะไรที่เป็นความซวย คนทั้งประเทศก็ต้องร่วมรับผิดชอบ แต่เกิดมีคนมาคิดแทน พวกอัศวินที่มาคิดแทน คณะรัฐประหารมาคิดแทน ระบบที่ทำกันอยู่ พอแล้ว ล้างไพ่ใหม่ นั่นแหละคือความผิดหวังของหนู คือผิดหวังว่าเราไม่เคยได้เรียนรู้ประชาธิปไตยแบบสุดๆ และเราก็ไปประณามเขา รากหญ้าโง่เง่า เลือกใครก็ไม่รู้ แล้วคุณเคยเปิดโอกาสให้เขาเรียนรู้ไหมว่าเขาจะได้อะไรบ้างจากการที่เขาเลือกใครไป เหมือนประชานิยมทักษิณใช่ไหม จะนำไปสู่ความหายนะ มีหลักฐานมาบอก แต่สิ่งที่ทำมันน่าจะปล่อยให้ประชานิยมไหลไปเรื่อยๆ หากมันจะล่มจม หนูยอมเสียยังดีกว่าที่จะให้มันมาสู่วงจรเดิมแบบนี้

หนูไม่ได้บอกว่านโยบายประชานิยมมันไม่มีข้อผิดพลาด หรือไม่นำไปสู่การล่มสลาย จะเจ๊งหรือไม่เจ๊ง คนที่รับผิดชอบก็คือประชาชน ที่เสียงส่วนใหญ่เขาเลือก มอบอำนาจให้ไปทำงานไง และพร้อมชดใช้ด้วย เพราะมันเป็นการเรียนรู้ประชาธิปไตย อีก 75 ปีข้างหน้า ถ้าไม่มีรัฐประหาร และเราล้มจริงจากนโยบายประชานิยม ประชาชนจะเรียนรู้เอง ฉลาดขึ้นเอง ตื่นตัว นโยบายที่แล้วมันทำให้เจ๊งไปเกือบสิบปี แต่นี่เราไม่รู้ พอทำท่าจะง่อนแง่น ดูโอ๊ย...น่ากลัว เปลี่ยนไพ่ใหม่อีกแล้ว จัดการกันเองตลอด คนไม่เคยรู้เลยว่าปลายทางคืออะไร

ขบวนการที่ออกมาเคลื่อนไหวคือไม่เอาเผด็จการอย่างเดียว หรืออะไร

ค่ะ คือหลักๆ เมื่อเราไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น อะไรก็ตามที่ตามมาหลังจากวันนั้นเราไม่ยอมรับมันไปด้วย ซึ่งหนูไม่แน่ใจว่าที่ พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หรือ พล.อ.สพรั่ง กัลยาณมิตร หัวเราะเยาะเรื่องที่เราเรียกร้องให้ คมช. ออกไป แกบอกว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะหากออกไปทุกอย่างที่ผมตั้งมา คตส. อะไรทั้งหลายก็ต้องล้ม หนูก็จะบอกว่านั่นแหละคือสิ่งที่พวกเราต้องการ คุณพูดถูกแล้ว คุณออกไป ทุกสิ่งที่คุณตั้งมา กระบวนการทุกอย่างโมฆะจริงๆ ไทยรักไทยที่เคยมีอยู่ รัฐธรรมนูญที่เคยมีอยู่ อะไรที่เคยมีอยู่ต้องกลับคืนมา แล้วจะบอกทักษิณโกงอย่างไร ประเทศเสียหายแค่ไหน นั่นมาสู้ในระบบ สู้ด้วยสภาก็ได้ ที่คนพวกนี้ไม่ยอมให้กลับเป็นแบบนั้น เพราะคนพวกนี้ไม่มีปัญญาที่จะสู้ในสภาไง ถ้าหนูเป็นนักการเมือง มีเสียงน้อย หนูจะสู้แบบนี้ จะเอาทักษิณลงด้วยสภา ด้วยระบอบประชาธิปไตย

สิ่งที่เราอยากเรียกร้องต่อไปคือทุกอย่างในก่อนวันที่ 19 กันยายน 2549 ต้องกลับมา ทักษิณบอกไม่เล่นแล้วไม่เป็นไร แต่ 111 คนต้องกลับมา พรรคไทยรักไทยต้องกลับมา คนต้องมีตัวเลือก วันนี้เลือกตั้งจะให้ไปเลือกใครล่ะ เพราะมันเหลือใครให้เลือกล่ะ จะให้ไปเลือกพรรคประชาธิปัตย์ ม.7 หรือพรรคที่ระบอบศักดินา ระบอบอำมาตยาธิปไตยคุมได้หมดแล้ว พรรคพวกนี้บอกว่าเป็นการเลือกตั้ง จะเป็นนักการเมือง แต่พอมีพรรคอื่นที่ได้เสียงมากกว่าตัวเองก็ไม่เอา ไม่พอใจ และยอมรับการรัฐประหาร ตอนนี้หนูไม่เคยชอบนักการเมือง พรรคการเมือง แต่หลังจากเหตุการณ์นี้หนูเกลียดมากๆ เกลียดในความขี้ขลาด เกลียดในความ...เกลียดตัวกินไข่ของพวกมัน ยอมรับรัฐประหาร เพราะรู้ว่าทหารจะกำจัดศัตรูทางการเมืองของพวกมันให้ พรรคที่ใหญ่ที่สุดที่ไม่มีปัญญาไปสู้กับเขา ไม่มีปัญญาแข่งนโยบาย ไม่มีปัญญาทำได้แบบเขา จึงไปยอมรับรัฐประหาร หนูทุเรศทุรังมากๆ

พล.อ.สนธิ อาจจะอยากได้พรรคที่ไม่เป็นคู่กรณีกับทหาร

พรรคไหนๆ สำหรับเขาคงได้ ตอนนี้ไม่มีใครอยากจะเลือกตั้งเท่าเขา พวกนี้ไม่ได้มาขัดแข้งขัดขาเขาแล้ว จึงอยากจะรีบเลือกตั้งให้ได้เร็วๆ แต่เป็นการเลือกตั้งที่เป็นรูปแบบ แต่มีเนื้อหาเป็นเผด็จการ เอาเข้าจริงๆ ต้องดูด้วยว่าเป็นการเลือกตั้งแบบไหน ใครจัดการเลือกตั้ง ภายใต้สภาวการณ์แบบไหน มันเป็นเผด็จการทุนโดยแท้ อย่าไปคิดว่าประชาชนไม่รู้เรื่องนะ ตอนนี้ปมที่ คมช. วางเอาไว้คือปลดล็อกเหลือแต่พรรคที่ผสมพันธุ์กับ คมช. ได้เท่านั้น แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือว่าคุณไม่มีทางเลือกให้ประชาชน พรรคที่ผสมพันธุ์เหล่านั้นจะอยู่ไปอีก 5-10 ปี คุณจะได้กลับไปสู่ระบอบเปรมาธิปไตยแบบเดิม เราจะได้ขุนนาง ข้าราชการทหาร ที่จะเข้ามาเป็นนักการเมือง เข้ามาเป็น ส.ว. เข้ามาเป็นองค์กรอิสระ คนเหล่านี้เอาเสื้อคลุมประชาธิปไตยมาบังหน้าตัวเอง แต่เนื้อแท้แล้วคือเผด็จการทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเราถึงบอกว่าเราไม่ยอมรับทั้งหมด เราไม่ยอมรับรัฐประหารและผลพวงทั้งหมดของมันด้วย สิ่งที่เราต้องการคือกลับไปสู่ก่อนการรัฐประหาร 19 กันยายน

ท่าทีในเรื่อง พ.ร.บ.ความมั่นคงภายใน

คัดค้าน เพราะเนื้อหามันร้ายแรงกว่า พ.ร.บ.คอมนิวนิสต์ เสียอีก และ ตัวร่าง พ.ร.บ. มันขัดต่อสิทธิเสรีภาพของประชาชนทุกด้าน หมายความว่าคุณสามารถเข้าไปใช้อำนาจของทหาร ประชาชน ได้ตลอดเวลา คุณชุมนุมไม่ได้ห้ามมั่วสุมทางการเมืองเกิน 7 คน และหัวใจหลักของมันคือความมั่นคง หมายความว่าอะไร อะไรเป็นคำอธิบายความหมายของความมั่นคง การห้ามคน 5 คนคุยเรื่องความมั่นคง ทหารก็จับเราได้แล้ว ในอดีตความมั่นคงเป็นเรื่องของรัฐต่อรัฐ เป็นยุทธศาสตร์ทหารที่จะพูดเรื่องรัฐกันชน อธิปไตยของประเทศ แต่วันนี้ที่มันทุเรศที่สุดทำลายประชาธิปไตยที่สุดคือว่าเอามาใช้กับสถานการณ์ภายใน ที่เห็นต่างจากประชาชนและต่างจากสถานการณ์ในเวลานั้นๆ นี่คือความอันตรายของมันที่สุด

เป็นเครื่องมือกำจัดประชาชนเหมือนในอดีต หรือไม่ก็เพื่อสืบทอดอำนาจใช่ไหม

ปัญหาคือทหารครองเมือง หากสู้ไม่ชนะ รูปแบบนี้มันออกมาอยู่แล้ว และมันเป็นการวางยาสังคมไทยในอีก 10-20 ปีข้างหน้า ความหมายแบบนี้คือ ต่อไปไม่ต้องยกกองทัพทั้งหมดมาทำรัฐประหารแล้ว เพราะรัฐธรรมนูญกำหนดแล้วว่าต่อไปนี้มีวิกฤติก็มีองค์กรขึ้นมา หรือโครงสร้างทางการเมืองในอายุขัย 5 ปีของพวกเขา เขามีหลักประกันว่าเขาจะอยู่ในสังคมไทยได้อย่างปลอดภัย ไม่ต้องขนกำลังทหารเข้ามาแล้ว เพราะพรรคการเมืองเป็นพรรคผสม ที่สมยอมกับ คมช. ไม่มีใครเสนอหน้าขึ้นมาต่อสู้อำนาจทหาร อำนาจขุนนาง อำนาจศักดินา ได้อีกแล้ว ต่อสู้ประชาชน ต่อสู้เผด็จการ หากเราให้ คมช. ออกไปไม่ได้มันจะเป็นหายนะของสังคมในอีก 5-10 ปีข้างหน้าด้วยซ้ำ ดังนั้นกฎหมายความมั่นคงจึงนำมาใช้เพื่อกำจัดศัตรู และควบคุมความเห็นแตกต่าง และปกป้องตัวเอง เพราะฉะนั้น เราเรียกร้องต่อประชาชนไทย คุณไม่ต่อต้าน คมช. ก็ได้ แต่คุณต้องต่อต้านกฎหมายนี้ให้มันผ่านไปไม่ได้ และไม่มีความจำเป็นจะต้องให้มันผ่าน ตอนนี้รัฐบาลมี พ.ร.บ.บริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเราจะกลับไปสู่ยุค "ถีบลงเขา เผาลงถังแดง" การใช้อำนาจของทหารจับกุมประชาชนไปหมดเลย

บรรยากาศการแสดงออกของประชาคมธรรมศาสตร์ ถูกปิดกั้นเยอะหรือไม่

ตอนแรกหนูคิดว่าไม่ถูกปิดกั้น ถ้าอยากจะทำอะไรก็ทำ แค่นักศึกษาไม่ได้รับการสนับสนุน แต่วันนี้หนูเริ่มไม่แน่ใจแล้วคะ อย่างที่บอกว่าสังคมมันเห็นแย้งเห็นต่าง เห็นขัดกับผู้เป็นใหญ่เป็นโต ของแต่ละคนที่มีวุฒิการศึกษาสูงๆ มองพวกหนูว่าเป็นพวกโง่ พวกป่วน ตอนนี้หนูเป็นทั้งโง่และป่วนสำหรับมหาวิทยาลัยแห่งนี้ นี่คือการลิดรอน เมื่อก่อนอาจจะลิดรอนคือสั่งห้าม มีคนมาคุม ห้ามทางกายภาพ ตอนนี้มันห้ามโดยสังคม โดนแบน นั่นคือการลิดรอน

กลุ่มโดมแสบจะทำการเคลื่อนไหวอย่างไรต่อไป

อย่างที่บอกคือ จดหมายข่าวซึ่งมีคนบริจาคให้ เมื่อสักครู่มีคนมาบริจาคคืออาจารย์จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย บริจาคให้เลย 100 บาทบ้าง อะไรบ้าง ทำจดหมายข่าว 1-2 แผ่นพับแล้วแจกไปตามคณะต่างๆ แต่เราทำเพื่อเน้นบอกสิ่งที่เราคิด แต่คงไม่ได้คิดว่าจะดึงใครเข้ามาร่วมอะไรมาก จริงๆ กลุ่มโดมแสบนี่ไม่ใช่เป็นคนเพียง 4 คน แต่เป็นรูปแบบและพื้นที่สำหรับการต่อสู้ต้านเผด็จการแบบคุณไม่ต้องเคร่งเครียด

คือไม่ต้องคิดว่าจะต่อสู้กับนักกฎหมายคุณต้องไปเรียนกฎหมายมา ไม่ต้องแล้ว สู้วิธีแบบพวกเรานี่แหละ เราไม่ได้พูดสักแต่ว่าอารมณ์ เมื่อวันที่ประท้วงหน้าหอประชุมเล็ก (27 มิถุนายน) (ตอนสวมปลอกคอประท้วง กลุ่ม รศ.ดร.อุดม รัฐอมฤต อาจารย์นิติศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ ได้เข้ามาต่อว่า) เขาหัวเราะเยาะ พยายามดึงเราไปเป็นพวกทักษิณ คนพวกนี้คิดได้เท่านี้จริงๆ หรือ ไม่เอา คมช. แสดงว่าเป็นลิ่วล้อทักษิณแล้ว ทักษิณแล้วทำไมหรือ พวกนี้เป็นอาจารย์สอนกฎหมายนะ สอนรัฐศาสตร์นะ ไม่ยอมรับทักษิณซึ่งมาจากการเลือกตั้ง ส่วนการเคลื่อนไหวนอกมหาวิทยาลัยคงจะไม่ใช้ชื่อโดมแสบ

โดยหลักๆ แล้วกลุ่มโดมแสบไม่ได้เป็นกลุ่มนำการต่อสู้หรือรวบรวมคนมาต่อสู้ แต่วาระหลักของเราตอนนี้คือ เล็กๆ จุดกระแสพยายามบอกให้เห็นว่าธรรมศาสตร์ตกอยู่ในสภาวะแบบไหน ให้นักศึกษาหรืออาจารย์ที่อยู่ในประชาคมธรรมศาสตร์ได้เห็นได้คิดและได้เปลี่ยนจิตใจให้รู้สึกว่าคุณจะต้องออกมาต่อสู้แล้ว คุณจะไปต่อสู้กับใครก็ได้ จะไปรวมกับกลุ่มไหนก็ได้ กลุ่มโดมแสบจะเป็นกลุ่มที่จำกัดภาระหน้าที่อยู่แค่นี้ แต่อนาคตอาจจะออกไปมากกว่านี้ แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่

เป็นการจุดไฟในธรรมศาสตร์ หรือการเผาธรรมศาสตร์ รมควันไล่หนู ให้เห็นว่าคนในธรรมศาสตร์มีใครทำหน้าที่รับใช้เผด็จการ มีหน้าที่ไปรับใช้อย่างไร

ตอนที่ส่งกำหนดการให้นักข่าว เราใช้คำว่า "โดมแสบ แอบเผาโดม" คือหมายถึงว่าเราเอามารมควัน เวลาที่เรารมควัน เราจะเห็นอะไรก็ตามที่อุดอยู่ในรูมันจะวิ่งออกมา ในการประท้วงของพวกเรา เห็นไหมว่าหนูถูกรมควันแล้วมันวิ่งออกมาเลย

และมีการถามกันมากว่านักศึกษาไปไหน วันนี้โดมแสบทำให้เห็นแล้วว่า นักศึกษามีอยู่ 4 คน เลิกถามเสียทีว่านักศึกษาไปไหน นี่เราทำให้เห็นแล้วมีอยู่ 4 คน อาจจะมากกว่านี้แต่ยังเรียนอยู่

เคยคุยกับรุ่นพี่ที่เคยเรียกร้องประชาธิปไตย เพื่อขอคำแนะนำการเคลื่อนไหวหรือไม่

ไม่เคยคิดคะ ไม่ได้คิด คือถ้าในแง่ที่เราจะคุยกับเขา คือ เรียกร้องหาจุดยืนในสถานการณ์แบบนี้ กับขอคำปรึกษา ซึ่งจะต้องมีแนวคิดเดียวกับเรา ไม่ต้องเห็นเหมือนกันทั้งหมดหรอก แต่มีบางอย่างที่มาเชื่อมกันได้ เช่น อาจจะไม่เอารัฐทหารเหมือนกันแบบนี้คือมีอยู่และหาได้ พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ คนที่มีความคิดต้านรัฐประหารจะดึงดูดเข้ามาหากัน มีการแชร์ความคิดกัน ส่วนนี้หนูไม่ต้องเรียกร้องมาก เราเดินไปคุยกับเขาเมื่อไรก็ได้ หรือเขามาคุยกับเราเมื่อไรก็ได้

อีกส่วนคือการเรียกร้องแสดงจุดยืน หนูไม่ได้ทำด้วย เพราะว่ารัฐประหารครั้งนี้ไม่ใช่รัฐประหารที่น่ากลัว เพราะหากคุณมีจุดยืนคัดค้าน เราสามารถแสดงออกได้ทันทีตั้งแต่วันแรกๆ จะมาอ้างว่าคุณกลัวอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าคุณมีแนวคิดต่อต้านคุณต้องออกมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว ถ้าจนป่านนี้คุณยังไม่ออกมา หนูจะไม่ไปเรียกร้องอะไรแล้ว การที่เงียบมันคือการแสดงจุดยืนอย่างหนึ่งแล้ว จุดยืนหนูชัดเจน

หรือแบบหนูนา ในวันที่เราไปทำการประท้วง (27 มิถุนายน) เราไม่ต้องทำอะไร เขาก็แสดงออกมาเอง เราไม่ต้องไปตัดสิน หรือไปประณามอะไรเขา

ตกใจหรือไม่ที่ในวันประท้วง (27 มิถุนายน) มีกลุ่มคณาจารย์มายืนชี้นิ้วต่อว่า

ไม่หรอก ยังงงอยู่เลย

แปลกใจหรือไม่ที่อาจารย์มีทัศนคติเคลื่อนไหวแบบนี้

หนูเข้าใจเขาค่ะ คนที่อยู่ตรงนั้นจะไม่ค่อยคิดอะไรที่กว้างเป็น ห้องทำงานแบบนี้จะเล็กๆ แคบๆ

กลัวไหมที่เจอแบบนี้

ไม่หรอก ถามวินาทีนี้หนูตั้งใจว่าสัมภาษณ์พิเศษ (ประชาทรรศน์) แล้วหนูจะโทร.หาแม่ จะบอกว่าหนูพอกันทีกับการเป็นนักศึกษา หนูเบื่อ มันแบบ... (เสียงสั่น-น้ำตาคลอ) หนูทน...เรียนมาปีนี้ปีที่ 6 ทนเรียนมาเพื่อที่จะบอกว่า หนูพยายามที่จะบอกกับคนรอบข้างแม่หรืออะไร มันไม่สำคัญ หนูมีความสามารถที่จะทำงานได้โดยไม่ต้องใช้ชื่อธรรมศาสตร์ แล้วในที่ที่หนูทำงานเขาเปิดโอกาสให้หนู หนูเขียนหนังสือ หนูเขียนหนังสือได้เล่มหนึ่ง หนูได้รางวัล เขาไม่เห็นต้องแคร์เลยว่าหนูจบจากที่ไหน แต่แม่เขาก็ขอ หนูเชื่อว่าแม่จะไม่พูด แต่ส่วนลึกๆ แล้วส่วนหนึ่งอุตส่าห์ได้เข้าธรรมศาสตร์

แต่ความคิดของคนต่างจังหวัด ความคิดของพ่อแม่ที่เป็นข้าราชการธรรมดาๆ ตัวเล็กๆ เพื่อนฝูงพ่อแม่เขาดีใจ เขารอให้เราได้สวมครุยธรรมศาสตร์ กับวินาทีนี้หนูอยากจะบอกว่า พอกันได้แล้ว หนูจบหนูก็ไม่ใส่ หนูอยากอ้วกกับมหาวิทยาลัยแห่งนี้มาก หนูพูดตรงๆ และเมื่อหนูมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ "กูอยากอ้วกกับพวกมึง" ไม่อยากสังฆกรรม ไม่จำเป็นที่หนูต้องใช้ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยนี้เพื่อตัวหนูเองอีกแล้วค่ะ

อยากจะเป็นฮีโร่ อยากจะเป็นแบบ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล อดีตผู้นำนักศึกษาในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 หรือไม่

รุ่นหนูนะ รหัส 45 ประมาณ 4-5 ปีที่ผ่านมานี้ ใครคือ เสกสรร ประเสริฐกุล ใครคือ ธีรยุทธ บุญมี มีคำถามนี้จริงๆ เพราะฉะนั้น 1.คุณจะมาบอกว่า เราอยากดังแบบเสกสรรค์ มันไม่ใช่ฮีโร่ มันไม่ใช่ Idol (บุคคลที่ชื่นชอบ) ของคนยุคนี้แล้ว จะมาบอกว่าหนูอยากเป็นเสกสรรค์มันก็ดูเช้ย...เชย 2.บางคนจะมาบอกหนูเป็นคอมมิวนิสต์ เดี๋ยวนี้เขาด่าว่าพวกโมเดิร์นค่ะ คอมมิวนิสต์แปลว่าอะไรหนูไม่เคยรู้จัก และ 3.เรื่องดังไม่เคยคิด แต่ถ้าดังแล้วทำให้พวกเขาขายขี้หน้าได้และกระชากหน้ากากพวกคุณออกมาได้ก็อยากจะดัง หนูก็อยากเป็นฮีโร่ ถ้าหนูทำให้ไอ้พวกนี้มันยอมกล้าเดินมาแลกกับหนู หนูดีใจมากที่เขาประกาศจุดยืนออกมา ณ วินาทีที่เขาต่อสู้ ยืนประชันหน้ากับหนู เขาประจานตัวเองโดยที่หนูไม่ได้พูดอะไรเลย หนูไม่ได้ด่าเขาด้วยเมื่อตอนนั้น (การประท้วงในวันที่ 27 มิถุนายน 2550) เขาประจานตัวเอง ขอบคุณเขามาก หนูยังไม่รู้จักชื่ออาจารย์คนนั้น ขอบคุณเขามาก ใครก็ไม่รู้ หนูไม่รู้จักชื่ออาจารย์คนนั้น ขอบคุณค่ะ

การออกมาเรียกร้องในวันที่ 27 มิถุนายน 2550 เสียใจกับการกระทำนี้ไหม

ไม่ค่ะ แต่จริงๆ มันไม่ใช่ครั้งแรก นักศึกษาเคลื่อนไหวมาตั้งแต่วันแรก ที่หนูบอก ทั้งตัวเราเองและอีกหลายๆ คน แต่มันก็เงียบ วันนี้คือการยืนยันอีกครั้งหนึ่งว่าในมหาวิทยาลัยนี้สยบยอมกับวินาทีนั้นที่ใครคุมอำนาจ หนูไม่เสียใจ หนูจะเสียใจมากกว่านี้ถ้าหนูไปยอมกับเขา

นักศึกษาควรยอมรับบทบาทของอาจารย์ที่ไม่เห็นด้วยกับการประท้วงในวันที่ 27 มิถุนายน 2550 หรือไม่

อาจารย์สำหรับหนูบางคนคือคนที่หนูไปเอาวิชา บางคนที่หนูไปเรียนด้วย หนูเรียนภาพยนตร์ ก็รู้ว่าอาจารย์เขาเก่ง ฉลาด ตรงนั้นไม่ใช่อุปสรรค หนูอยากรู้เรื่องนี้จึงลงเรียนกับแก มันอาจจะดูผิดจากคำว่าลูกศิษย์กับอาจารย์ในสมัยดั้งเดิม ซึ่งมันถูกทำให้สร้างวัฒนธรรมลูกศิษย์กับอาจารย์ มันไม่ใช่แค่การให้กับการรับ แต่มันคือสายสัมพันธ์ แต่แน่ใจหรือว่าจะมีอย่างนี้ในสังคมไทยจริงๆ ไม่ต้องมหาวิทยาลัย มัธยมฯ ประถมฯ เพราะอาจารย์คือคน คืออำนาจรัฐอีกแห่งหนึ่ง คือผู้กุมอำนาจ

การออกมาเคลื่อนไหวขนาดนี้แล้วยังมีพลังเงียบอยู่เยอะนี่มองอย่างไร อยากฝากอะไรให้เพื่อนนักศึกษา

มีคนฝากบอกว่าอย่าเผลอนะ ไม่งั้นเดี๋ยวเราจะไปเผา คือไม่มีอะไรจะฝากจริงๆ ในฐานะที่คุณใช้ชีวิต ชีวิตของคุณไม่ใช่จะปลอดภัยในรั้วมหาวิทยาลัยเท่านั้น คุณใช้ชีวิตในประเทศนี้ ในระบบนี้ มหาวิทยาลัยก็ตาม หรือแม้กระทั่งบ้านคุณ มาดูทุกอย่างมันไม่พ้นอำนาจใหญ่โตของประเทศนี้ ยกเว้นว่าคุณจะไปปลูกกระท่อมอยู่ในป่าลึก อ้าว...ไม่ได้อีก ในป่าลึกเขาก็ตามไปบอกว่าเป็นป่าสงวน มันหลุดพ้นไม่ได้แล้วหากคุณอยู่ประเทศนี้ ยกเว้นคุณจะไปเปลี่ยนสัญชาติและไม่ยุ่งกับการเมืองไทย

คิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ระหว่างมดกับยักษ์ หรือไม่

เพิ่งอ่านสารคดีมาว่า มดตัวเดียวมันแบกของที่ใหญ่กว่าตัวมันได้ 20 กว่าเท่า ยักษ์ทั้งตัวระวังจะโดนกิน ประชาชนเป็นมดจริงๆ มดก็มดเถอะ

ในสายตาเพื่อนๆ เขามองเราเป็นตัวตลกไหม

ในสายตาเพื่อนเขามองว่าสมเพช ทำไปทำไม ขนาดคนที่ทำกิจกรรมอย่างยาวนาน เขายังพูดออกมาได้เลยว่า สิ่งใดมันเกิดขึ้นไปแล้วมันแก้ไขไม่ได้แล้ว นี่ขนาดคนที่ทำงานเกี่ยวกับสังคมเขายังพูดแบบนี้ แล้วนักศึกษาที่ไม่ได้ติดตามจริงๆ ล่ะ ก็ต้องรู้สึกเหมือนกันว่าเรียกร้องอะไร มันผ่านไปแล้ว เป็นเรื่องตลก กับ 2 คือเป็นคนโง่ หรือคนรักทักษิณ เพราะตอนนี้คนรักทักษิณถูกทำให้เป็นคนโง่นะ มองว่าอ่านเกมนโยบายไม่ออก และข้อ 3 คือ อันนี้ไม่ใช่เกิดจากพวกหนูทำ คือเป็นตัวป่วน เป็นตัวที่ทำให้เกิดความไม่สงบ ความไม่สมานฉันท์ ความไม่สามัคคี แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ เป็นพวกทำให้การเลือกตั้งช้า แต่หนูว่าข้อกล่าวหาที่ 3 ไม่ได้เกิดจากพวกหนู แต่เกิดจากสื่อที่พยายามประโคมสื่อของรัฐ เขาพยายามจะมองแบบนี้มากกว่า และอยากจะบอกว่าพวกหนูไม่ได้สนุกกับการชุมนุมหรอกนะ หนูไม่ได้เป็นคนสนใจทางการเมือง เมื่อก่อน 19 กันยายน 2549 หนูแค่ทำตามกระแส หนูมาสนใจจริงๆ หลัง 19 กันยายน หนูเพิ่งมาสนใจการเมือง 9 เดือนมานี่ และหนูเบื่อการชุมนุมมาก หนูอยากไปดูหนังกับแฟน อยากกลับบ้านไปหาแม่ แต่ทำไม่ได้ เพราะอะไร เพราะเขายังอยู่ อย่าคิดว่าการชุมนุมเป็นเรื่องสนุก พวกหนูมีแต่เสีย เสียตัง เสียเงิน เสียทอง ลองไปคิดตรองดูแล้วกันว่าทำไมหนูต้องมาทำแบบนี้ เพราะสิ่งที่หนูหวงอย่างยิ่งคือหนูอยากทำอะไรก็ได้โดยไม่ต้องถูกกระทำในนามความมั่นคงหรือตัวป่วน

อยากจะฝากบอกว่าถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับกลุ่มพวกเรา ให้รู้ไว้เลยว่าอาจจะไม่ใช่ คมช. ที่จะลงมาจัดการอะไรกับพวกเรา เพราะเขาคงรู้สึกว่าพวกเรามันเด็กมาก เราก็ชอบความเป็นเด็กมาก แต่ถ้าหากมีอะไรเกิดกับพวกเราขอให้รู้ไว้เลยว่าผู้บริหารจอมสามานย์ของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ที่จะทำ และจะเป็นหลักประกันขั้นพื้นฐานได้ว่า ธรรมศาสตร์ไม่เคยมีเหตุการณ์นี้นะ (เหตุการณ์ชุมนุมประท้วงวันที่ 27 มิถุนายน 2550 โดยมีอาจารย์มาแสดงความไม่เห็นด้วย) ถ้าคุณจำ 6 ตุลาคม 2519 ได้ นักศึกษาโดนล้อมจับที่นี่ คนที่ถูกปราบถูกพลังฝ่ายขวามาข่มขืนมาฆ่าในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คนเหล่านั้นคือเพื่อนของ สุรพล นิติไกรพจน์ คือเพื่อนของ คุณนครินทร์ เมฆไตรรัตน์ คนพวกนี้กำลังลืมไปแล้ว ต้องถามหัวใจของพวกเขาว่าคุณจำได้หรือเปล่าว่า 6 ตุลาคม 2519 เกิดอะไรขึ้น คุณอยู่ที่ไหน พฤษภาทมิฬ เกิดอะไรขึ้น คุณอยู่ที่ไหน คนเหล่านั้นคือเพื่อนคุณ เพียงเพราะว่าคุณไม่ตายใช่ไหมคุณเลยกลับมาอธิบายประวัติศาสตร์ใหม่ทั้งหมดเลย เอาเลือดของเขามาเซ่นไหว้แล้วขายวิญญาณกับ คมช. เพื่อผลประโยชน์

ที่ถามว่ามีอะไรจะฝากหรือไม่ กลุ่มโดมแสบถูกสร้างขึ้นมาเพื่อจุดอะไรให้คนเห็นในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พยายามจะบอกว่ามีบุคลากร คนในมหาวิทยาลัย รับใช้เผด็จการ แล้วพยายามผลักให้คนในมหาวิทยาลัยได้คิดแล้วต่อสู้กับเผด็จการ ถ้ามองว่าเป็นตัวป่วน มองว่าเป็นเรื่องน่ารำคาญ หรือทำให้เสื่อมเสียมหาวิทยาลัย ข้อแม้ข้อเดียวที่จะให้เราหยุดกิจกรรมคือ บุคลากรภายในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เลิกพูดคำว่า ประชาธิปไตย ประชาชน ทุกๆ 4 ประโยค ถ้าคุณเลิกพูดเรื่องนี้เมื่อไร เท่ากับว่าคุณเป็นแค่มหาวิทยาลัยที่ทำหน้าที่สอนหนังสือ ทำงานวิชาการ เราก็จะไม่มาเรียกร้องเรื่องนี้กับพวกคุณ

หรืออาจจะเปลี่ยนป้ายมหาวิทยาลัยใหม่ เป็น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการค้า หรือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และเผด็จการ โอเคเลย เราจะไม่มีกลุ่มโดมแสบ เราจะไม่มายุ่งกับคุณ หรือห้ามท่อง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และประชาชน เลิกชวนเชื่อด้วยประโยคนี้ หรือเลิกพูดคำว่า ท่านปรีดี พนมยงค์ เป็นผู้ประศาสน์การ ห้ามพูดถึงเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 ที่นักศึกษานำขบวนขับไล่เผด็จการ เรียกร้องประชาธิปไตย ห้ามภูมิใจว่าตัวเองอยู่ในนั้น หรือจะทุบประติมากรรมที่พยายามจะโยงว่าทุกๆ เหตุการณ์ในการเรียกร้องประชาธิปไตย เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แล้วก็ตั้งโชว์

////////////////////////////////////////

ที่มา นิตยสาร ประชาทรรศน์ ฉบับที่ 22 วันที่ 2-8 กรกฏาคม 2550

เภกเอ๊ยเภก...................

ว่างัยยยย...

อุบาทว์เหมือนเจ้านายตัวเองงัย ไม่สมประโยชน์ หาคนมากินหญ้าแห้งๆไม่ได้เลยมาป่วน

แบบนี้ คนแถวบ้านเรียกว่า.....อภิมหาอมตะ หน้าด้านแบบไม่มีจิตสำนึกรู้ผิดชอบชั่วดีงัย :slime_mad:

เพก

คุณไม่ไหวแล้วนะ
มารยาทในการใช้เว็บบอร์ดของคุณย่ำแย่ทีเดียว
ผมเข้าใจว่าคุณพยายาม "นำเสนอข้อมูล"
แต่ "อะไรล่ะคือประเด็น ?"
ไม่ว่าจะเป็นกระทู้ก่อนหน้า  ที่คุณเข้ามาบ่น ๆๆๆ พล่ามพร่า
หรือกระทู้ที่เข้ามาโวยวาย นินทา ด่าทอ "ใครก็ไม่รู้"
ไม่ว่าจะเป็นการใช้ตัว Font ใหญ่ ๆ
หรือในกระทู้นี้  ที่จะว่าไปแล้ว  คุณแค่ทำ Link หรือ URL ไว้ก็ได้
ซึ่งถ้าคุณกลัวว่าผู้คนจะไม่สนใจ  คุณอาจจะ "ยกเอาตอนใดตอนหนึ่ง" ที่คุณน่าจะใช้ความพยายามสักหน่อยในการ "หามันมาเป็นไฮไลท์" เพื่อ "กระตุ้นความสนใจ" ของคนอื่น

...ไม่ใช่กระทำการ Flood กระทู้ - Thread แบบนี้
...ไม่ใช่ "เข้ามาทำตัวเด่นแบบไร้มารยาท" แบบนี้

ดูเหมือนคนไม่มีวุฒิภาวะน่ะเพก
...เหมือนเด็กพยายามเรียกร้องความสนใจ
...ซึ่งไม่เหมาะกับวุฒิวัยของคุณ
และยังทำให้ผม หรืออาจจะรวมทั้งผู้ใช้เว็บบอร์ดท่านอื่น ๆ เข้าใจว่า  เพกไม่ให้เกียรติ  หรือไม่ยินดีที่จะแสดงความเป็นผู้ดีของตนต่อบุคคลอื่น ในที่นี้


รบกวนพิจารณาด้วยนะครับ

ให้ทำการลบเสียเช้นนั้น รึ ...

ไม่เมตตาบ้างเลย เหรอ ตะเอง...อิอิ

คนโกหกตอแหล แม้แต่คำแก้ตัวก็ยังแถกแถมาหน้าด้านๆ
ไม่ใช่ขุ่นข้องที่เข้ามาอาศัยหรอก
แต่สะอิดสะเอียนความชั่วของคุณมากกว่า

ยินดีรับฟังด้วยความเคารพ และน้อมรับ
หลายประการได้ทำการปรับปรุงแล้ว เช่นกรณีใช้ตัวอักษร
หากท่านมีข้อแนะนำเพิ่มเติมประการใด
เพื่อความอยู่ร่วมอย่าง สงบ และ สันติ
พิเภก ยินดีน้อม ปฏิบัติ...


.

เอาน่า เราคนไทยด้วยกัน หน้าตายังไม่เคยเห็น อาจบางกะได้นะ ตะเอง...

ต้องขออภัย ที่ พิเภก ชั่ว
แต่ว่า ต้องขอประทานอภัย
พอชี้แจงเป็นทานได้หรือไม่ ว่า ชั่วอย่างไร...


.

เวรตะไลเอ๊ย

ว่าเมื่อกลางวัน ไอ้ส้นเท้ามหาเทพ อะไร(จ๊ะ)นั่น
ฟลัดกระทู้ตัวเอง แบบใครตอบอะไรมา กรูเอามาตอบต่อปากต่อคำหมด
จนกระทู้ตัวเอง ไหลท่วมเต็มหน้า

มาเจอ ไอ้บ้าเภก
ซอยข้อความ ในกระทู้ ที่ควรจะเป็นแค่กระทู้เดียว (หรืออย่างมากก็ไม่เกิน 2 - 3)
ออกมาเป็นกระทู้หางว่าว ยาวเฟื้อย ท่วมบอร์ด
อุบาทว์กว่าอันแรกอีก

ถ้าผมมีหน้าที่จัดการได้
คงไม่ทันโพสต์ได้ถึงครึ่งหนึ่งหรอก

ผู้ดูแล...ได้โปรดจัดการขยะเว็บบอร์ดแบบนี้ด้วยค่ะ

มีบางท่านแน่ะให้ซอย ย่อย เพื่ิอให้ง่ายต่อการอ่าน
พิเภก เห็นเป็นบทความที่มีเหตุผล จึงนำมาแสดง
หากไม่ถูกใจ ขออภัยก็แล้วกัน...


.

อย่าทำเลย เอาไว้คุยกัน หาความรู้กันดีกว่า นะ...



.

*  คุณเภก ...........

    ฟลัด กระทู้  ตัวเองเต็มหน้ากระดานแบบนี้เด๋วก็ โดนแบน หรอก

    อีกอย่างการทำแบบนี้ .... นอกจากเขาจะรำคาญแล้ว

    สิ่งที่  เภก  อยากนำเสนอ .... ก็จะไม่มีใครเขาสนใจอ่าน  เข้าใจ๋

ขอบคุณที่แนะนำ จากนี้ไป ไม่ตั้งกระทู้ใหม่
ขอใช้กระทู้เดิม...


.

การ Flood กระทู้หรือ Thread
มีผลทำให้กระทู้อื่นตกไปอย่างรวดเร็วจากหน้าแรก
ซึ่งบางที ก็ทำให้เรื่องดี ๆ "ของคนอื่น" เสียโอกาสได้รับการพิจารณา

ซึ่งนั่นคือ "ความเสียหาย" ที่ผู้ Flood กระทู้ได้กระทำขึ้น ต่อบุคคลอื่นหรือต่อสังคมส่วนรวม
แบบที่ผมเรียกว่า "ไร้มารยาท" หรือบางทีก็ใช้คำว่า "ไม่มีวัฒนธรรม" ในการใช้เว็บบอร์ด


อันที่จริงแล้ว 
ผมไม่ควรต้องเข้ามาอธิบายหรือขยายความในเรื่องนี้เลย
เพราะลำพัง เพียงการมีจิตสำนึกรับผิดชอบด้วยวิสัยแห่งวิญญูชน  ก็ย่อมน่าจะรับรู้หรือตระหนักเองได้

รับทราบ และ ยินดี ปรับปรุง
ขอบคุณที่กรุณาชี้แนะ

เห็นใจน่ะเภก  ประสพการณ์ใช้บอรด์นับสิบปี ไม่ได้ช่วยเล้ยยย .... เล่นหมักกะลาไม่บันยะบันยัง ซะงั้น
พุดโธ่ เจ้ากลากเฒ่าเอ้ยยย......... :slime_bigsmile:

จะมาแกล้งไม่รู้ หาเรื่องหยั่งเสียงลองวิชา
ดูสติปัญญาของคนในบอร์ด ก็ไปลากดำนาโน่น
จะมาตอแหลทำเป็นไม่รู้ หน้าด้านหน้าทนให้เขาด่า
ก็ไม่มีใครหลงกล ไม่มีใครเชื่อเภกหรอก
 :slime_slapped: :slime_hitted: :slime_slapped:

แถวนี้ไม่มีพวกลากดำนา นะ

เภก ตอนปวดหัว อย่าไปเอาโทนาฟมากิน อันนั้นเขาใช้ทาแก้ขี้กลาก

คนอะไรว่ะ แก่ จะตายห่ะ ยังไม่ฟลัดบอร์ด แบบทุเรศๆ อยู่ได้

โตเป็นควายแล้ว ยังไม่รู้อะไรควรไม่ควร

สมองมีแค่นี้อย่าไปว่าเด็กมันเลย เดี๋ยวเด็กมันจะย้อนเอา ว่านับเกิน 800 หรือยังลุง

แล้วจะอาย

ท่าจะบ้า อยากพูดอะไรพูด สั้นๆได้ ไหม ผมขี้เกียจอ่าน

เอาเป้นว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับเด็กม.ธรรมฯที่คุณยกมาอ้าง เอาง่ายๆๆ ไม่ต้องเล่ายาวแบบบุญชู(มันบ้านนอก) เอาเนื้อ จะได้อ่านได้แบบนี้ไม่อยากอ่านอย่างแรง

ไอ้เพก 2 เพศ สาดดดดดดดดดดดดด เอ้ย!   ขอโทษครับที่หยาบคาย

.



จะเอ๋ หลังถูกแบน 24 ชม.ครบกำหนด ได้กลับมาเผยความจริงต่อไป
ใครบิดเบือนได้บิดไป บิดได้ ไม่พ้นความจริง
สู้เหตุผลและความจริงมิได ้ใช้หยาบคาย และ พวกมาก

แม้นชนะก็ไม่ยั่งยืน ไม่ได้รับการเคารพ ชนะได้ก็ไร้ประโยชน์ จิงป่าว
เหนืออื่นใดคือเหตุผล เหนือเหตุผลคือความจริง
วันนี้ ไทยศิลป์ ปิดไป หนึ่ง ลอยแพพนักงานมากกว่า 6 พันคน!!!!

จากนี้ถึงสิ้นเดือน มีแบบนี้อีก 12 กิจการ รอปิดตาม คอยจับตา
อาจมีญาติกา ของท่านบ้าง นั้นคือกรรมติดจรวด
คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ เด็กไทยแท้ต้อง อรุณวณา

ขี้กลากเป็นคุณ ในด้านเกา แก้เหงา เกามันสสส์
คนแก่เก่าสาวชอบ สาวบอก คนแก่ช่างเอาใจ
ไม่เชื่อถาม เด็กเด็ก แถวนี้ดูกะด้ายยยย แก่ดีมีทีเด็ดนะ จะบอกไห่ (อ้อ มีหน้าด้านด้วย แถมให้...อิอิ)

ต่อให้ขนมาหมดบอร์ด เอาชนะ พิเภก ไม่ได้
นอกจากลบ พิเภก ออกไปจากบอร์ด
ลบ พิเภก ออกเมื่อใด เป็นวันมีชัย พิเภก ขอบอก (ลบแบบ ไร้เหตุผล ก้าป่าวววว)...


.

.



ถูกด่านับเป็นมงคล วันไหนม่ายยย โดน นอนม่ายยยหลับ อิอิ...




.

่ฟลัดบอร์ด ทำให้ กระชุ่มกระชวย งัย

แก่ จะตายห่ะ แต่ลีลาใช้ได้ สาวติดใจ ตามมาเพียบ

ตลก ดีกว่าหยาบคาย น่ารักจะตาย พิเภก ขอบอก

โตเป็นควายแล้ว ตกลงเอางัยแน่ เดี่ยวหาว่าแก เดี่ยวหาว่า้พิ่งโต อิอิ

(ชอบหมอนี่จิงจิง ด่ามันสสส์ ดี....เอาอีก เอาอีก...ชอบ.ชอบ)


.

หายนะจากฝีมือ"กบฏ" มันเริ่มลามใกล้ถึงตัวท่านแล้ว

ไล่หลังจากกระทรวงการคลังญี่ปุ่นได้ออกแถลงการณ์ระบุว่า
ได้เพิ่มจำนวนทุนสำรองเงินตราต่างประเทศขึ้นอีก 1 เท่าตัว
จาก 102,000 ล้านบาท เป็น 204,000 ล้านบาท พร้อมสำหรับประเทศไทย

กรณีอาจมีความเป็นไปได้ของการเกิดวิกฤติทางการเงินหรือ
วิกฤติด้านอัตราแลกเปหลี่ยนขึ้น
ภายใต้ข้อตกลงในการป้องกันวิกฤติค่าเงินในภูมิภาค

ยักษ์ญี่ปุ่นส่งสัญญาณอันตราย

ในที่สุดมันก็ลามถึงตัวจนได้
กับเหตุการณ์พนักงานบริษัท ไทยศิลป์อาคเนย์ อิมปอร์ต-เอ็กซ์ปอร์ต
จำกัด กว่า 5,000 คน
ได้ชุมนุมปิดถนนย่านบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ

ประท้วงกรณีบริษัทปิดกิจการโดยไม่มีการแจ้งให้พนักงานทราบล่วงหน้า



กลายเป็นเหยื่อชุดแรกที่ประเดิมเซ่นวิกฤติเงินบาทแข็งค่า


ผู้ประกอบการส่งออกเจ๊ง แบกรับภาระขาดทุนไม่ไหว
ต้องปิดกิจการหนี นี่คือสิ่งที่นักธุรกิจน้อยใหญ่
ออกมากระตุกขาเตือนรัฐบาลและธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.)

แต่ไม่มีอะไรกระเตื้องเลย

สำหรับประเทศไทย วันนี้ไม่ได้มีแค่วิกฤติการเมือง
รัฐธรรมนูญฉบับใหม่จะผ่านประชามติหรือไม่
จะได้เลือกตั้งปลายปีหรือเปล่า

วิกฤติเศรษฐกิจปี 2540 มันกลับมาหลอนอีกรอบแล้ว

นี่คือโจทย์หนักหนาสาหัสของรัฐบาล พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี

และต่อเนื่องไปถึงการบ้านข้อใหญ่ของรัฐบาลใหม่
ที่จะเข้ามารับช่วงต่อ

เจอด่านโหดแน่

และไม่แน่ใจว่าจะอยู่ในเงื่อนไขด้วยหรือไม่
กับคิวที่ "บิ๊กบัง" พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ผู้บัญชาการทหารบก
และประธานคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ (คมช.)

ออกลีลาแทงกั๊กอนาคตลงสนามการเมืองหลังเกษียณอายุราชการ

"ต้องดูสถานการณ์ก่อนว่าบ้านเมืองเป็นอย่างไร
ไปรอดหรือไม่ ถ้าไปรอดเราก็จะได้พ้นภาระ"

ก็อย่างที่เห็น
วิกฤติเศรษฐกิจรอบใหม่กำลังกลับมาเคาะประตูบ้าน
บ้านเมืองทำท่าจะไปไม่รอด

เห็นที "บิ๊กบัง" คงจะหนีภารกิจเพื่อชาติไม่ได้แล้ว

แต่จริงๆเลย มันก็แค่ลีลา

อย่างที่เจ้าตัวแบไต๋ล่าสุด ยังมีเวลาอีกตั้ง 2 เดือน
หากจะตัดสินใจต้องสมัครเป็นสมาชิกพรรคการเมืองก่อน
30 วัน ยังมีเวลาอีกเยอะแยะ

อาการยึกๆยักๆ แทงกั๊กของ "บิ๊กบัง"
ก็เหมือนกับเซียนพนันเขี้ยวๆ
ตราบใดที่ยังถือไพ่อยู่บนมือก็ยังคุมเชิงไว้ได้

ทำไมจะรีบหงายไพ่เล่น

ขืนเผลอแบไต๋ ทิ้งไพ่ในมือหมดเมื่อไหร่
เจอคู่ต่อสู้หงายไพ่เจ๋งกว่าเกทับ

ก็หมดตูดแค่นั้น

เอาเป็นว่าในเบื้องต้น ณ วันนี้
มีการยืนยันจากคนที่จับสัญญาณ
เกาะติดความเคลื่อนไหวของประธาน
คมช.มาอย่างใกล้ชิดและต่อเนื่อง ถึงขั้นกล้าท้าพนัน
ถ้าหาก "บิ๊กบัง" ตัดสินใจลงสนามการเมือง

พื้นที่เป้าหมายคือกรุงเทพมหานคร

เพื่ออาศัยคะแนนคนเมืองหลวง
ประทับความเนียนในการถอดเครื่องแบบทหาร
สวมสูทเข้าสภาผู้แทนราษฎรโดยผ่านกระบวนการเลือกตั้ง

แค่นี้ที่พอจะคาดเดาได้

และต่อเนื่องกับการตัดสินใจอนาคตการเมืองของ "บิ๊กบัง"

ล่าสุดก็เป็นนายมีชัย ฤชุพันธุ์
ประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ที่ออกมาสะกิด
ให้คิดถึงตำแหน่งประธาน คมช.ด้วย

หาก "บิ๊กบัง" ออกไปเล่นสนามการเมือง
นั่นหมายถึงต้องถอดหัวจ่าฝูง คมช.
ตั้งคนเข้ามากุมบังเหิ่ยนแทน

วกไปวนมาก็ไปพัวพันกับว่าที่ ผบ.ทบ.คนใหม่
จะเสี่ยงพวงมาลัยให้ใคร

อันนี้เดาไม่ออกเลยจริงๆ.



.

กลับมาแล้วเรอะ

กลับมาแล้วก็เบี่ยงไปเรื่องโรงงานเอกศิลป์ ซะงั้น ถ้าจะพูดเรื่องนี้ไปกระทู้เรื่องนี้เลยมีอยู่ เค้าตอบกันไปบานตะไทแล้ว จะไม่ตอบตรงนี้อยากได้คำตอบไปหากระทู้เรื่องนี้
อย่าเบี่ยงประเด็นเด็กธรรมศาตร์ที่คนในนี้ถามว่า คุณอยากพูดอะไรเกี่ยวกับ เด็กธรรมศาสตร์ที่พิมพ์ ข้อความตามกล่าวอ้างแบบสั้นๆๆ ยาวๆๆไม่อยากอ่าน มาแล้วก็แถไปเรื่องอื่นอย่างปลาไหลเลยนะ

ส่วนเรื่องบิ๊กบังอย่าทำตัวเป้นหมดดูทำนายว่าเล่นแน่ๆๆ เค้าอาจจะไม่เล่นแต่พูดไปสร้างภาพให้กลุ่มบางกลุ่มตื่ตตัวก็ได้ เรื่องที่ไม่เกิดขึ้นอย่าพึ่งพูด

และถ้าสมมุติเค้าออกจากทหราแล้วลงรับสมัครเป้น สส.ตามระบบการเลือกตั้งคุณจะบอกว่าเค้าไม่มีสิทธิ์หรือไงมันก็สิทธิ์ของเค้าคุณจะไปกล่าวหาอะไรหละ รอเค้าเป็นนายกโดยไม่ได้มาจากการเบือตั้งก่อน คุณได้เห็นเดินขบวนสมใจๆคณแน่ๆไม่ต้องห่วง แต่ถาเค้ามาตามระบอบตามกติกา คุณจะไปห้ามเค้าก็ไม่ได้ จะเล่นหรือไม่เล่น ไม่เกี่ยวกับเค้าเป้นใคร เกี่ยวแต่เค้ามาตามระบบที่ถูกต้องไหมตั้งหาก

ที นายกฯทักษิณ เล่นตามกติกา
ทำไมไม่ให้ท่านเล่นบ้าง
แบบนี้เรียกยุติธรรมได้งัย
สองมาตรฐานนี่นาจริงไหม...


.

.


เหมือนบอกให้ เภก รักษา มรรยาท
ทีสมาชิก เสรีไทย หยาบคาย ไม่เห็นตักเตือน
หยาบคายแบบนี้ไม่เรียกว่า เสียมรรยาท ไม่รู้ที่นี่เรียกว่าอย่างไร ????

ท่านทั้งหลาย ทำตัวหนังสือเล็กใหญ่ได้ เภก ทำบ้างโวยวาย
ความเห็นสู้ไม่ได้เบี่ยงประเดน ว่า ทำตัวหนังสือเกะกะ
ตีสองกว่า หาว่าฟลัดกระทู้ก่อกวน กวนที่ไหน ดึก ผีหลอกขนาดนั้น

ว่ากันด้วยข้อเท็จจริงดีกว่ามั้ง อย่ามัวออกลูกหยาบอยู่เลย มันไม่ประเทือง
ชาวบ้านเขาพบเห็น พากันครหาได้ ว่า โวยวายรังแก ขี้แพ้ชวนตี
สู้กันต้องด้วยเหตุผล และ ความเป็นจริง มันถึงเจริญ ไม่ออกลูกนักเลง นะนะ...


.

ก็เพราะ กติกาที่ลงเล่นการเมืองพรรค(ใหญ่พราคเดียว) แล้วทีเหลือเวียนเทียน กติกาแบบนี้รับได้เหรอครับ

แล้วการตรวจสอบที่ไม่ยอมรับเลี่ยงมันทุกทางที่ทำได้ ขนาดประชุมสภาทั่วไปซักถามทั่วไปยังยุบสภาหนีด้วยเหตุผลไม่ชอบธรรมที่ไม่เคยมีมาก่อน และไม่เข้าข่ายกฎข้อไหนของการประกาศยุบสภาเสียด้วยซิ

สนับสนุนคนมีอุดมการณ์(ดักดาน)เปรอะเปื้อน :slime_agreed: :slime_agreed:

http://forum.serithai.net/index.php?topic=15050.msg200417#msg200417

.


อานันท์ชำแหละการเมืองก่อปัญหา
ทำสังคมไทยแตกแยกทั้งประเทศ
16 ล้านเสียงไม่มีความหมาย

ชวนคนไทยเลือกข้างยืนอยู่ฝ่ายความถูกต้อง
นายอานันท์ ปันยารชุน
ประธานองค์กรเพื่อความโปร่งใสในประเทศไทย
และอดีตนายกรัฐมนตรี

กล่าวปาฐกถาเปิดการเสวนา
“การปฏิรูปสังคมและการเมืองครั้งใหม่”
ที่โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ ว่า

ปัจจุบันสังคมไทยแตกเป็นสองซีก
ตัวเลขไม่สำคัญว่ารัฐบาลจะได้รับ
เสียงจากการเลือกตั้ง 16 ล้านเสียง หรือ 19 ล้านเสียง

ถ้าสังคมไทยยังแตกแยก เกลียดชังถึงขั้นนี้
และสิ่งแวดล้อมเอื้ออำนวยให้มีความเกลียดชังกันต่อไป
ให้มีการประหัตประหารกันต่อไป น่ากลัวมาก
เป็นสิ่งที่ทุกๆ ฝ่ายต้องพยายามป้องกันไม่ให้เกิดขึ้น




.

เมืองไทยกำลังจะหลุดเข้าไปสู่มิคสัญญีกลียุค
เพราะเกิดความแตกแยกกันอย่างไม่เคยมีมาก่อน
ปัญหาบ้านเมืองก็แก้ไขไม่ได้ ผู้คนก็ขัดแย้งกันมากขึ้น

ถึงขั้นเรียกร้องให้ปลดประธานองคมนตรี
พระเดินขบวนขู่จะปิดล้อมสภาและเคลื่อนไหวคว่ำร่างรัฐธรรมนูญ

นอกจากนี้ยังมีคนบอกว่าประเทศมหาอำนาจบางประเทศ
มีบริษัทรับจ้างโค่นล้มรัฐบาลต่างชาติ รวมถึงฆาตกรรมผู้นำด้วย

ถ้าใครจ้างเงินเยอะๆมันก็ทำ
ถ้ามันมาทำกับประเทศของเรามันจะยุ่งยากอีกทวีคูณ
สิ่งเหล่านี้เป็นสภาพโกลาหลที่กำลังเกิดขึ้นในบ้านเมืองของเรา

ทั้งนี้สังคมจะต้องช่วยกันสร้างความถูกต้อง
ไม่เช่นนั้นจะไปสู่มิคสัญญีกลียุคนองเลือดได้
ขอให้เลิกชุมนุมประท้วงเสีย บ้านเมืองจึงสงบราบคาบได้...




"เหมือนคนกำลังข่มขืนลูกตัวเอง แล้วมีคนออกมาประท้วงขับไล่
อยู่ๆ ก็มีคนออกมาบอกอย่าประท้วงต้องสามัคคี
คนๆ นั้นก็ข่มขืนลูกต่อไป

ดังนั้น มันต้องแก้ที่ต้นเหตุ
ถ้าแก้เหตุไม่ได้ความสามัคคีมันก็ไม่เกิด
ความสามัคคีจะเกิดต้องมีความจริง ความถูกต้อง

ถ้าเรียกร้องให้หยุดประท้วงก็เข้าล็อกเขา
อ้างว่า เพื่อความสงบ เขาก็ข่มขืนลูกต่อไป

คนที่เรียกร้องความสามัคคีเต็มไปหมดตอนนี้
พลาดเป้ากลายเป็นเหยื่อทำให้เขาทำอย่างเก่าต่อไป"
นพ.ประเวศ ระบุ
.

"เหมือนคนกำลังข่มขืนลูกตัวเอง แล้วมีคนออกมาประท้วงขับไล่
อยู่ๆ ก็มีคนออกมาบอกอย่าประท้วงต้องสามัคคี
คนๆ นั้นก็ข่มขืนลูกต่อไป

ดังนั้น มันต้องแก้ที่ต้นเหตุ
ถ้าแก้เหตุไม่ได้ความสามัคคีมันก็ไม่เกิด
ความสามัคคีจะเกิดต้องมีความจริง ความถูกต้อง

ถ้าเรียกร้องให้หยุดประท้วงก็เข้าล็อกเขา
อ้างว่า เพื่อความสงบ เขาก็ข่มขืนลูกต่อไป

คนที่เรียกร้องความสามัคคีเต็มไปหมดตอนนี้
พลาดเป้ากลายเป็นเหยื่อทำให้เขาทำอย่างเก่าต่อไป"
นพ.ประเวศ ระบุ



ทั้งนี้ ขอเตือนคนไทยว่า ให้ระวัง พ.ต.ท.ทักษิณ
เพราะเขาเป็นนักการตลาดที่เก่ง
สามารถชักจูงความสนใจของคนไปตรงนั้นที ตรงนี้ที

มีข่าวลอบสังหารบ้าง ผู้มีบารมีบ้าง
มีคนจะมาแย่งอำนาจบ้าง ทำให้หลุดจากความสนใจต้นตอปัญหา

อย่าไปพลาดต้องมีสติ การตลาดทำให้คนเสียสติ
พลาดจากความคิดตัวเอง อย่าให้การปล่อยข่าวพาเราไปที่อื่น



.

"คนไทยส่วนใหญ่ไม่มีความรู้ ดังนั้น ควรให้คนส่วนน้อยที่มีความรู้ความสามารถ เป็นผู้ตัดสินใจแทน
"ชาวบ้านตามบ้านนอกยังขี่เกวียนกันอยู่ ไม่รู้เรื่องหุ้นหรอก"

"นั่งอ่านหนังสือ เห็นว่ามีการทุจริตมากมาย"

"สิ่งที่น่าห่วงอีกอย่าง คือการที่รัฐบาลเข้าไปแทรกแซงสื่อ
ทำให้คนต่างจังหวัดไม่ทราบความจริง
เพราะได้ดูจากทีวี และวิทยุ ซึ่งไม่มีความจริง
แต่พวกเราอ่านหนังสือพิมพ์ จึงเข้าใจทุกเรื่อง"
............................................................

เสียชนชั้นปกครอง เสียงชนชั้นนายทุน สรุปไว้ให้ท่านทั้งหลาย เช่นนี้
และ ยังมีอีกมาก โปรดติดตามอย่าให้คลาดสายตา...