ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ทั่วไป => สโมสรริมน้ำ => ข้อความที่เริ่มโดย: opensky ที่ 24-12-2006, 23:23



หัวข้อ: เรื่องย่อ Pride And Prejudice บทที่ บทที่ ๓๓ - ๓๖
เริ่มหัวข้อโดย: opensky ที่ 24-12-2006, 23:23
เรื่องย่อ Pride And Prejudice บทที่ บทที่ ๓๓ - ๓๖

แต่งโดย Jane Austen


Elizabeth ต้องมาบังเอิญเจอ Darcy ทุกเช้าตอนที่เดินอยู่ในสวน 
ทั้งๆ ที่ Elizabeth ก็บอก Darcy แล้วว่านี่คือที่เดินประจำของเธอตั้งแต่เช้าวันแรกที่เจอกัน  เพื่อให้ Darcy ใช้เส้นทางอื่น 
เธอรู้สึกหงุดหงิดที่เมื่อ Darcy เจอเธอแล้วแทนที่จะแยกทางไป
กับถือโอกาสเดินร่วมกับเธอตอนขากลับ   

วันหนึ่งเธอเจอพันเอก Fitzwilliam จึงคุยกับเขาเรื่องนิสัยของ Darcy 
แล้วได้รู้ว่า Darcy นี่เองเป็นตัวการพราก Jane ออกจาก Bingley   
Elizabeth โกรธและร้องให้  ที่ Pride ของ Darcy  ได้ทำลายความสุขของ Jane
คนที่เธอถือว่ามีใจประเสริฐที่สุด  และน่ารักที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอมา 
เธอตัดสินใจที่จะไม่ไปกินน้ำชาที่คฤหาสน์ในเย็นวันนั้น  เพราะเห็นว่าอารมณ์ไม่ดีพอที่จะพบ Lady Catherine 
และไม่อยากเจอหน้า Darcy 
เธอบอก Charlotte ว่าเธอปวดหัว


Elizabeth เข้าใจ Darcy ผิด   
เธอเข้าใจว่า Darcy เป็นคนห่วงแต่ยศศักดิ์ตำแหน่งฐานะ  จึงได้พราก Jane ออกจาก Bingley 
เธอไม่รู้ว่าที่ Darcy ทำเช่นนี้เพราะทั้ง Bingley and Darcy สงสัยว่า Jane รัก Bingley หรือเปล่า 
ทั้งนี้เพราะ Jane  ทำตัวเฉยๆ  ดูห่างๆ  เวลาอยู่ใกล้ Bingley


วันรุงขึ้นElizabeth ก็ต้องแปลกประหลาดใจอย่างยิ่งที่ Darcy มาหา 
เขาถามถึงสุขภาพของเธอ  แล้วก็เงียบไป 
จากนั้นสักพักก็ทำให้ Elizabeth ตกตะลึงด้วยการบอกรักและขอแต่งงาน
 
แรกสุดนั้น Elizabeth รู้สึกปลื้มใจที่เขาเห็นคุณค่าของเธอ  ทนไม่ได้ที่จะไม่บอกรักเธอ 
ต่อมาก็โกรธเมื่อ Darcy บอกถึงเหตุผลที่เขาพยายามไม่รักเธอ
เช่นการที่เธออยู่ในชนชั้นที่ต่ำกว่าซึ่งจะดึงให้เขาต่ำลงไปด้วย 
ปัญหาการไม่มีกิริยามารยาทของครอบครัวเธอ 
กลายเป็นว่าเธอคือตัวฉุดรั้งให้เขาลงสู่ความตกต่ำที่เขาไม่สามารถฝืนได้ 
เมื่อบวกกับความโกรธที่ถูกสุมมาแล้วหนึ่งวัน 
Elizabeth จึงกระแทก Darcy ด้วยการปฏิเสธที่แข็งกร้าว  พร้อมกับบอกว่าเขาเป็นผู้ชายสุดท้ายในโลกที่เธอคิดจะแต่งงานด้วย 
เธอประณามเขาที่พราก Jane จาก Bingley  ที่โกง Wickham  ที่ยโสโอหัง  ที่เห็นแก่ตัว 
Darcy รับข้อกล่าวหาโดยไม่รู้สึกว่าตัวเองผิด 
ทั้งยังแสดงท่าทางดูหมิ่นความคิดเธอด้วย 

เขาผงะเมื่อเธอกล่าวหาเขาว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษ 
ที่ขอเธอแต่งงานโดยพยายามสร้างเงื่อนไขต่างๆ 
บีบให้เธอไม่มีทางเลือกอย่างอื่นนอกจากต้องตอบรับอย่างเดียว 
เมื่อ Elizabeth พูดจบเขาโกรธ  แล้วเดินออกไป


Elizabeth รู้สึกอัดอั้นด้วยอารมณ์ต่างๆ ที่ประดังเข้ามาจนท่วมท้น 
เธอร้องให้อยู่ครึ่งชั่วโมง  และเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง


เช้าวันรุ่งขึ้น  ขณะที่ Elizabeth เดินอยู่  Darcy ก็เข้ามายื่นจดหมาย 
ขอร้องให้ Elizabeth อ่าน  แล้วก็เดินจากไป 
ในจดหมายนั้น Darcy ไม่พูดถึงเรื่องการขอแต่งงานอีก 
แต่พูดถึงข้อกล่าวหาของ Elizabeth สองข้อคือ

ข้อที่เขาพราก Jane จาก Bingley 

Darcy บอกว่าเขาเชื่อว่า Jane ไม่ได้รัก Bingley
และเขาก็โน้มน้าว Bingley บ่อยๆ ให้เห็นอย่างนั้น 
เขายอมรับว่าเขาต้องการปกป้อง Bingley จากการแต่งงานที่ผลุนผลันเช่นนั้น
เขาย้ำว่าเขารู้สึกเช่นนี้เพราะ Jane ไม่มีทีท่าว่ารัก Bingley เลย  มีทีท่าที่ห่างเหินอยู่ตลอดเวลา 
Darcy ยังเพิ่มอีกว่าแม่ของเธอ  น้องสาวทั้งสามของเธอ  และแม้กระทั่งพ่อของเธอก็ทำตัวไม่เหมาะสมต่อหน้าคนในงาน
และทำตัวน่าขายหน้ามากที่หวังทรัพย์สมบัติจาก Bingley จนออกนอกหน้า


ส่วนเรื่อง Wickham 

Darcy บอกว่า Wickham ดูเป็นคนน่าประทับใจ  แต่จริงๆ แล้วเป็นคนเหลวไหล  โลภมาก  และเจ้าคิดเจ้าแค้น 
Darcy บอกว่าเขาไม่ได้โกง Wickham เลย 
ตรงกันข้ามเขาให้เงิน Wickham 3,000 ปอนด์เพื่อเรียนกฎหมาย 
Wickham กลับใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย  พยายามขอเงินเพิ่ม 
เมื่อไม่ได้ก็วางแผนพาน้องสาว Darcy หนีตามกันไป 
ซึ่งขณะนั้นน้องสาวมีอายุ ๑๕ ปีเท่านั้น   
Darcy ย้ำขอร้องให้ Elizabeth ค้นหาความจริงโดยไปถามพันเอก Fitzwilliam


ในตอนแรก Elizabeth ปฏิเสธที่จะเชื่อ 
แต่เมื่อเธออ่านแล้วอ่านอีก 
ทบทวนเหตุการณ์ไปมาตามที่ Darcy เขียน
ไม่ช้าเธอก็ตระหนักว่าสิ่งที่ Darcy เขียนนั้นเป็นความจริงทั้งหมด 
เธอทั้งตกตะลึงและทั้งเสียใจ 
เมื่อนึกย้อนไปถึงการกระทำและความคิดของเธอในช่วงที่ผ่านมา 
เธอรู้สึกประหวั่นและละอายใจ 
เธอที่เคยทรนงในความฉลาดกลายเป็นคนโง่สุดๆ 
ประหลาดใจที่ค้นพบว่าจริงๆ แล้วเธอไม่เคยรู้จักตัวเธอเอง

เธอเดินกลับบ้านด้วยอารมณ์หดหู่และด้วยความรู้สึกละอาย 
เมื่อมาถึงบ้านก็ทราบว่า Darcy และ พันเอก  Fitzwilliam มาหาและไปแล้ว

Elizabeth ได้เรียนรู้ว่าความเชื่อใจในภูมิของตนนั้นทำให้เธอโง่เขลาขนาดไหน


Elizabeth แสดงให้เห็นถึงความเป็นคนมีวิจารณญาณตอนที่อ่านจดหมายนี้ 
ก่อนอ่านจดหมายนั้นเธอเชื่อมั่นว่าเธอถูก  และหวังว่าจะได้รับคำขอโทษจาก Darcy  แต่ไม่เป็นเช่นนั้น
 
เธอพยายามหาความจริง 
โดยพิจารณาว่า มีสักเรื่องหนึ่งไหมที่ Darcy พูดถูก 
แล้วเธอก็หาเจอ
จากหนึ่งเป็นสอง  และเจอไปเรื่อยๆ
จนค้นพบว่า  ที่ Darcy เขียนมานั้นถูกทั้งหมด 
จากนั้นเธอก็สามารถใคร่ครวญเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อยืนยันคำพูดของ Darcy 
เธอเข้าใจชัดและแจ่มแจ้งโดยไม่ต้องพึ่งพันเอก Fitzwilliam เพื่อมายืนยัน  ตามที่ Darcy ขอร้องเลย
จากนั้นเธอก็ยอบรับความผิดพลาดของเธอเอง 
เห็นข้อบกพร่องของเธอ 

ทั้งหมดนี้เธอทำได้ภายในสองชั่วโมง 
โดยไม่ต้องปรึกษาใครเลย


ความรู้สึกของ Elizabeth ที่มีต่อ Darcy เปลี่ยนไป 
เธอมีความเคารพในความคิดเห็นของ Darcy 
เห็นด้านดีของเขามากขึ้น  เห็นใจเขา
แต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่อยากเจอหน้าเขา 
เพราะไม่เห็นด้วยกับวิธีการแก้ปัญหาของเขา 
ที่ยังยืนอยู่ที่ว่าตัวเองเป็นผู้สูงศักดิ์กว่า  ส่วนเธอและครอบครัวต่ำต้อยกว่า 

อีกประการหนึ่งที่ทำให้เธอไม่อยากเจอหน้า Darcy  ก็คือเธอไม่กล้าสู้หน้า Darcy   
เธอยอมรับว่าครอบครัวเธอมีความโลภและไม่มีกิริยามารยาทจริง  และแก้ไขไม่ได้  มีแต่จะเป็นมากขึ้น 
และที่สำคัญก็คือที่ผ่านมาเธอทำร้ายจิตใจของ Darcy มาก
ข้อบกพร่องเหล่านี้ทำให้เธอเห็นว่าตัวเธอไม่สมควรที่จะเจอ Darcy อีก


Darcy ได้เรียนรู้ว่าการไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไรกับตัวเองนั้นเสียหายอย่างไร
Darcy มีโอกาสที่จะชี้แจงแก้ความเข้าใจผิดของ Elizabeth ทีมีต่อเขา  แต่เขาไม่ยอมทำ 
เขาไม่เคยทำมาก่อนเพราะมี pride มากจนไม่สนใจว่าใครจะคิดอย่างไรกับเขา 

เมื่อตระหนักชัดว่า pride อันนี้ทำให้ Elizabeth กำลังหลุดออกไปจากชีวิตเขาอย่างไม่อาจกลับมาได้ 
เขาพบว่าเขากำลังสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตไป 
ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องเรียนรู้การอ่อนน้อมถ่อมตน 
ด้วยการเขียนจดหมายชี้แจงการกระทำของเขา 
เพื่อให้ Elizabeth เข้าใจเขาได้ถูกต้อง