|
หัวข้อ: ใครอยาก จะหลั่งไหล ร้อยรส โอสถอักษร เชิญ เริ่มหัวข้อโดย: โอสถ ที่ 01-09-2006, 17:31 (http://www.agalico.com/board/attachment.php?attachmentid=4671&stc=1&d=1157106034) สูงล้ำ ค้าฟ้า ภูผาแกร่ง เป็นเจ้าแห่ง ขุนเขา เหล่าภูผา กำบังหลอก หมอกทะมืน หมื่นเมฆา ปิดบังตา ลอยเด่น ไม่เห็นดิน เจ้าลืมพื้น พสุธา ที่มาค้ำ ยิ่งสูงล้ำ ยิ่งใหญ่ ให้ถวิล ลืมเสียงนก เสียงใบไม้ เคยได้ยิน ลืมหมดสิ้น กลิ่นปุบผา สุมามาลย์ สูงล้ำ ค้ำฟ้า ภูผาโดด ปิดบังโสต บังตา น่าสงสาร ดูไม่จืด มืดมน อนธการ ทรมาณ สูงแล้วหนาว ร้าวคีรี ดูเหมือนแกร่ง แต่ข้างใน อะไรกร่อน พึงสังวรณ์ แบกหนัก แบกศักดิ์ศรี ยิ่งสูงใหญ่ ใยยิ่งแบก แปลกสิ้นดี เขาลูกนี้ สูงกี่โยชน์ โปรดจงฟัง ถอยหนึ่งก้าว ทะเลกว้างไกล ในภาษิต ได้รู้ทิศ ลายแทง เป็นแผนผัง อันอัตตา มารมายา เวลาบัง บอกกี่ครั้ง ไม่ชำแรก แทรกดวงมาลย์ เสียงธุลี เสียงน้ำค้าง กลางใบหญ้า เปล่งวาจา ถึงเขาใหญ่ อันไพศาล เสียงน้อยน้อย ด้อยพลัง ไม่กังวาล กังสดาล ผ่านหมู่เมฆ ถึงเอกคีรี ยิ่งใหญ่ยิ่งต้องฟัง เสียง มด หนอน ใบไม้ น้ำค้าง ธุลีดิน หัวข้อ: Re: ใครอยาก จะหลั่งไหล ร้อยรส โอสถอักษร เชิญ เริ่มหัวข้อโดย: ariyaka ที่ 02-09-2006, 11:37 สวัสดีครับคุณโอสถ
๐ หอมหัวใจ ๐ ๐ เพียงผืนผ้าเหลืองส้มปลิวลมปะ ก็รู้ว่าวันพระมาอีกหน พอสิ้นเสียงสาธุ บรรลุตน ก็เหมือนป่นโมหะจนละลาย ๐ ทิวแถวท่านผู้ขอเคลื่อน/รอ/หยุด เหมือนคอยฉุดเถื่อนถ่***ให้ลอยหาย ก้าวย่างนั้นคืบเค้นความเป็นตาย อันวิญญาณทั้งหลายเทียวว่ายเวียน ๐ หน้าก้มเพียรกอปรบุญเข้าอุ่นอก ผลักวิตกโศกศัลย์ให้หันเปลี่ยน หวังเท่าหวังทางธรรมจักจำเนียร เพื่อถอนเสี้ยนวงกรรมหักทำลาย ๐ พอสิ้นเสียงสาธุบรรลุโสต ก็ปราโมทย์ซ่านไปดั่งใจหมาย คือสวรรค์ลอยล่างลงข้างกาย อุบัติ-วายด้วยจิตสัมฤทธิ์รู้ ๐ ข้าวเหลือขันหอมใส่จนใจหอม ทั้งห่อหอมแนบให้หอมใจอยู่ แถวผู้ขอลับตอนเกินย้อนดู กลับย้อนสู่ด้วยมรรคแปดหลักนั้น ๐ ชั่วเพียงบาลีก้องทำนองแว่ว จิตก็แผ้วผ่องใสสิ้นไหวหวั่น พอใบโพธิ์พลิกรับแสงวับวัน ก็วาบสั่นยอแสงเข้าแทงใจ. |