หัวข้อ: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 30-08-2006, 15:11 ในสายลมเบาหวิวผ่านสัมผัส เงียบสงัดหยุดนิ่งยิ่งกว่าฝัน สายรุ้งเรืองทอทาบวูบวาบครัน คราเมื่อนั้นบังเกิดรักในใจคน ซึมสอดแทรกชำแรกเหมือนแยกร่าง ทั่วสรรพางค์บางเบาเกินตาเห็น จิตและกายผสานเดียวไร้ร้อนเย็น เรื่อเรืองเช่นโชติชัชวาลย์ในม่านเมฆ ผะผ่าวแผ่วไออุ่นปกคลุมอยู่ ระลึกรู้ลางเลือนแต่แจ่มใส คะคลับคล้ายประทับกลางดวงใจ เหมือนดั่งไฟดังน้ำแข็งไปพร้อมกัน พลันปรากฎประกายยิ่งเจิดจ้า กว่าดวงตาใดใดจ้องมองได้ สุกสว่างเจิดจรัสอยู่พราวพราย หิวกระหายมลายสิ้นปราศนาการ ดื่มกินได้ไม่สิ้นไร้ขอบเขต ทั่วทิศเทศแคว้นคามไร้ความหมาย อาหารทิพย์อันเจาะจงจักกำจาย แสนสบายเพื่อเธอจะรู้เอง.... :mozilla_cool: หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: la rosa ที่ 30-08-2006, 19:03 เจ้าบรรจงมอบวางไว้กลางใจพี่
คนเขลานี้หลงลมคารมฝัน หว่านคำรักโปรยคำซึ้งถึงดวงมาลย์ จะกี่วานกี่วันเดือนมิเคลื่อนคลาย แม้ตัวจากหัวใจพี่ไม่เคยเปลี่ยน ยังเสถียรรอนางจนร่างสลาย อยากให้รู้ว่าสุดรักไม่กลับกลาย เป็นดาวรายเฝ้ามองน้องเรื่อยไป หากกายเจ้าอิงแอบแนบชายอื่น ขอรักคืนจากเจ้าได้หรือไม่ แม้เคยเป็นอาหารทิพย์หยิบถึงใจ คงกลับกลายเป็นน้ำกรดรดราดริน หากคลอนแคลนใจน้องไม่คงมั่น ไม่คาดคั้นคำสัญญาให้ถวิล ขอเพียงเจ้าบอกลาให้ได้ยิน จะไม่เป็นเหลือบไรริ้นมลทินนวล... หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 06:03 ภักษาหาร ทิพยพิมาน ลำธารใส เสมอใน สะท้านทรวง สนั่นเสียง ก้องกระแส สาดสะพัด สะบัดเคียง กระเซ็นเยี่ยง ระยับย้าย มิพ่ายแพ้ จะเป็นพิษ ฤทธิ์ละร้าย เมื่อพ่ายรัก จงตระหนัก รักมิขัด รักมิสม อาจจะเป็น รักหะห่าม รักมิตรม รักเชยชม รักในรัก จักเป็นคุณ The Supremes A Lover's Concerto (http://www.mthai.com/today/indy/real/supremes_loversconcerto.ram) Richard Marx Can't Help Falling In Love (http://www.mthai.com/today/indy/real/richardmarx_canthelp.ram) หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ariyaka ที่ 31-08-2006, 07:04 สวัสดีครับ จขกท
ในสายลมเบาหวิวผ่านสัมผัส เงียบสงัดหยุดนิ่งยิ่งกว่าฝัน สายรุ้งเรืองทอทาบวูบวาบครัน คราเมื่อนั้นบังเกิดรักในใจ...คน ซึมสอดแทรกชำแรกเหมือนแยกร่าง ทั่วสรรพางค์บางเบาเกินตา...เห็น จิตและกายผสานเดียวไร้ร้อนเย็น เรื่อเรืองเช่นโชติชัชวาลย์ในม่านเมฆ....ไม่นิยมลงคำท้ายบทด้วยคำตายเสียงยาว หากจะใช้คำตาย..นิยมใช้คำตายเสียงสั้นเสียงตรีเท่านั้น..ภพ..ซบ..ครบ..รัก..พักตร์ ฯ ไม่แน่ใจว่าตั้งใจเขียนกลอนแปดหรือเปล่า แต่เห็นว่าขาดสัมผัสระหว่างบท คำสุดท้ายบทแรก คือ คน คำสุดท้ายวรรค ๒ ของบทต่อมา คือ เห็น ซึ่งไม่รับสัมผัส ต้องเป็น แม่กน เหมือน คน คือ หน..ผล..ด้น..ข้น..หม่น... จึงจะร้อยกลอนระหว่างบทต่อกันไปได้ ผะผ่าวแผ่วไออุ่นปกคลุมอยู่ ระลึกรู้ลางเลือนแต่แจ่มใส คะคลับคล้ายประทับกลางดวงใจ....คะคลับคล้าย..ก็คลับคล้าย..จะดีกว่า เหมือนดั่งไฟดังน้ำแข็งไปพร้อมกัน พลันปรากฎประกายยิ่งเจิดจ้า กว่าดวงตาใดใดจ้องมองได้ สุกสว่างเจิดจรัสอยู่พราวพราย....สระอาย..ไม่ใช้รับ...สระไอ หิวกระหายมลายสิ้นปราศนาการ ดื่มกินได้ไม่สิ้นไร้ขอบเขต ทั่วทิศเทศแคว้นคามไร้ความหมาย อาหารทิพย์อันเจาะจงจักกำจาย แสนสบายเพื่อเธอจะรู้เอง.... กลอนแต่ละบทที่เขียนถูกต้องในตัวอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่รับส่งระหว่างบทเท่านั้น หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ariyaka ที่ 31-08-2006, 07:10 ๐ เพลงยาว ๐
๐ บรรจงจารอักษรเว้าวอนถึง ว่าท่วมอกลึกล้ำรอยคำนึง แต่ผู้ซึ่งไกลห่างอยู่ต่างแดน ๐ จากกระท่อมหลังเก่าใต้เงาพฤกษ์ ฝากรำลึกถึงใครผู้ไกลแสน เรียงบุปผาดังถ้อยเอาร้อยแทน ให้หอมแม้นเสน่หาที่อาวรณ์ ๐ สู่เคหาสน์ยศถาบรรดาศักดิ์ ถวิลนักก็แต่ทอดฤทัยถอน หวังย่อมหวังสายตาเหลือบอาทร รับรู้ร้อนรอยเลศในเจตนา ๐ เหมือนสืบชาติปางหลังแต่ครั้งเก่า พอเห็นเข้าเฝ้าคอยละห้อยหา เสมอรูปพิมพ์ร่างท่านสร้างมา ให้หลอนตาลอบเร้นไม่เว้นวาย ๐ พี่เหมือนไม้ลอยแช่กระแสสินธ์ จะดับดิ้นก็ย่อมแต่กระแสสาย ลำธารเล่ห์เสน่หาไหลท้าทาย อาจดับหมายอันถวิลจนสิ้นลม ๐ รอคอยความปรานีใครมีให้ ต่ออาลัยเป็นพลังพลอยสั่งสม แนบช่วงกาลชุ่มชื่นมอบรื่นรมย์ ให้หอมห่มกรุ่นมนต์สุคนธา ๐ เหนี่ยวพุ่มพวงบุปผาบรรดาสี แทนใจที่มุ่งมาดด้วยปรารถนา วางกำลังสุจริตเป็นฤทธา เพื่อคุณค่าเผยในน้ำใจเดียว ๐ บำบวงทิพสังคีตให้กรีดกล่อม ใจหนึ่งน้อมเผื่อแผ่ช่วยแลเหลียว ค่ำคืนจักแขวนขวัญกับจันทร์เรียว ทั้งลอบเหนี่ยวอีกขวัญผูกกันไป ๐ ร้อยวาจาแทนใจมอบให้เจ้า อยู่กับเหย้ารอหน้าได้อาศัย ค่ำคืนนี้จะแทรกฝ่านิทราใคร เตรียมเถิดใจ...รอรับ...ทุกหลับตา หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 07:27 สวัสดีครับ จขกท ในสายลมเบาหวิวผ่านสัมผัส เงียบสงัดหยุดนิ่งยิ่งกว่าฝัน สายรุ้งเรืองทอทาบวูบวาบครัน คราเมื่อนั้นบังเกิดรักในใจ...คน ซึมสอดแทรกชำแรกเหมือนแยกร่าง ทั่วสรรพางค์บางเบาเกินตา...เห็น จิตและกายผสานเดียวไร้ร้อนเย็น เรื่อเรืองเช่นโชติชัชวาลย์ในม่านเมฆ....ไม่นิยมลงคำท้ายบทด้วยคำตายเสียงยาว หากจะใช้คำตาย..นิยมใช้คำตายเสียงสั้นเสียงตรีเท่านั้น..ภพ..ซบ..ครบ..รัก..พักตร์ ฯ ไม่แน่ใจว่าตั้งใจเขียนกลอนแปดหรือเปล่า แต่เห็นว่าขาดสัมผัสระหว่างบท คำสุดท้ายบทแรก คือ คน คำสุดท้ายวรรค ๒ ของบทต่อมา คือ เห็น ซึ่งไม่รับสัมผัส ต้องเป็น แม่กน เหมือน คน คือ หน..ผล..ด้น..ข้น..หม่น... จึงจะร้อยกลอนระหว่างบทต่อกันไปได้ ผะผ่าวแผ่วไออุ่นปกคลุมอยู่ ระลึกรู้ลางเลือนแต่แจ่มใส คะคลับคล้ายประทับกลางดวงใจ....คะคลับคล้าย..ก็คลับคล้าย..จะดีกว่า เหมือนดั่งไฟดังน้ำแข็งไปพร้อมกัน พลันปรากฎประกายยิ่งเจิดจ้า กว่าดวงตาใดใดจ้องมองได้ สุกสว่างเจิดจรัสอยู่พราวพราย....สระอาย..ไม่ใช้รับ...สระไอ หิวกระหายมลายสิ้นปราศนาการ ดื่มกินได้ไม่สิ้นไร้ขอบเขต ทั่วทิศเทศแคว้นคามไร้ความหมาย อาหารทิพย์อันเจาะจงจักกำจาย แสนสบายเพื่อเธอจะรู้เอง.... กลอนแต่ละบทที่เขียนถูกต้องในตัวอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่รับส่งระหว่างบทเท่านั้น โอวิจารณ์ตรงๆ ดีครับ เพราะผมแต่งกลอนตามแบบธรรมชาติ ไม่เคยศึกษาเรื่องฉันทลักษณ์จริงจังเลยครับ เข้าใจว่าคงมีประโยชน์ในแง่แบบแผน เพื่อไม่ให้เพี้ยนไปมาก ส่วนรับระหว่างบทก็คงเพื่อให้สามารถมีเสียงเชื่อมโยงเป็นสักวาอะไรไป ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 07:41 แต่งเพลงยาวเรียงร้อยเรียกร้อยกรอง ท่วงทำนองโบราณว่าเกี้ยวสาว หากจะแต่งต่อถ้อยสร้อยเรื่องราว คงถึงดาวที่พราวพรายประกายรัก หรือจะแต่งกาพย์กลอนท่องโคลงฉันท์ คำประพันธ์บอกใจผูกสมัคร ก็ยาวได้จนจบประสบพักตร์ เขาคึกคักข้าก็ว่าน่าจะดี.. หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 07:53 กลับมา เรื่องรัก บทพัน กำนัล จากฟ้า ฤาไฉน จะแต่ง ก็ แต่งไป สุขใจ ได้ แต่งเอย เอยแล้วก็ไม่จบได้ ร้องไห้ให้แกล้งเฉลย เรียกว่ากลอนยั่วก็เคย กลอนเกยไร้รูปจะจูบดม อิอิ จนครบพัน หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ariyaka ที่ 31-08-2006, 08:15 ครับ
ยินดีที่ได้พูดคุยกัน ๐ งานบุญ ๐ ๐ จะเอื้อมคว้าดอกไม้..........เด็ดประดับ เกรงภู่ภมรขยับ..................แย่งยื้อ ไรเกศระริกรับ....................รอมาศ ฤๅแม่ มาลย์กลิ่นเกรงอับอื้อ..........เมื่อกลั้วเกศศรี ๐ แต่งานบุญจุลกฐินได้ยินเสียง กลองกรับฉิ่งฉาบเคียงสำเนียงก้อง มวลดอกไม้โกสุมพานพุ่มทอง เคลื่อนสู่ท้องโรงทานข้างลานวัด ๐ ชั่วเพียงลมโบกปลิวผ่านริ้วหน้า ก็สบตาอกต้อง...จนข้องขัด เจ้า..ชดช้อยค่อยย่างอยู่กลางชัฏ เดินเลาะลัดผ่านเห็นใจเต้นรัว ๐ ปอยเส้นผมปัดปลิวคลอริ้วแก้ม แต่เมื่อแย้มชำเลืองก็เรืองทั่ว ห้องหัวใจโลมรดจนหมดมัว เริ่มกาลกลั้วอกกล้ำสู่ลำเค็ญ ๐ นิ้วเรียวนั้นหยิบจับสำรับส่ง ธำมรงค์วงไหนก็ไม่เห็น กิริยาจับเลือกล้วนเยือกเย็น นั่น.!..เหมือนยิ้มลอบเร้นพอเห็นนัย ๐ หรือ..มีบุญหนุนสร้างแต่ปางเก่า พอเห็นเข้าตรึงจิตพิสมัย ยากแต่ละสายตาจากหน้าไป ง่ายก็ใจรุ่มร้อนเกินผ่อนลง ๐ แม่เอย..ดั่งหยาดฝนที่หล่นต้อง ให้อกนองชื่นชุ่มด้วยลุ่มหลง ประทับล่วงสู่จิตเกินปลิดปลง คือรูปทรงเจ้าประทับอยู่นับนาน ๐ ถึงกาลเพลเกณฑ์แรงช่วยแบ่งจ่าย ร่วมถวายข้าวปลาภัตาหาร มือต่อมือแตะซ้ำเริ่มตำนาน สร้างยิ้มหนึ่งแสนหวานให้ผ่านตา ๐ สุรโลกชะลอลงก็คงใช่ แต่เมื่อใจผูกกันปลายพรรษา แม่เอย..ที่พร่างแพร้วในแววตา ย่อมรูปหน้าแม่หยั่ง...เสียทั้งนั้น ๐ แต่ละก้าวยกย่างแม่วางไว้ คอยเหยียบย่ำอกใจจนไหวสั่น แต่ละท่วงทีเคลื่อนก็เหมือนทัณฑ์ ที่กระทั้นเข้าแทรกชำแรกทรวง ๐ พอเสียงใจเต้นรัวร่ำทั่วอก ก็เหมือนยกอาลัยเป็นไห้หวง โหยเห็นปรารถนาสุดาดวง เกรงจะล่วงลับคำสิ้นสำเนียง ๐ พี่ดุจนกโบยบินมาถิ่นเหนือ ช่วยจุนเจือต่อถวิลให้ยินเสียง ขอบุญพระอุ้มชูได้คู่เคียง ร่วมภพเพียงแม่นั้นนิรันดร์เทอญ ๐ รอยภพราวแผ่ซ้อน...........ทับกัน ดึงจับสองใจพัน..................ผูกไขว้ ลำบากจักพรากขวัญ...........ไกลห่าง นะแม่ คงสาปใดบ่งไว้...................แน่นแฟ้นเหลือฝืน หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 08:15 ในสายลมเบาหวิวผ่านสัมผัส
เงียบสงัดหยุดนิ่งยิ่งกว่าฝัน สายรุ้งเรืองทอทาบวูบวาบครัน คราเมื่อนั้นบังเกิดรักในคนเป็น ซึมสอดแทรกชำแรกเหมือนแยกร่าง ทั่วสรรพางค์บางเบาเกินตาเห็น จิตและกายผสานเดียวไร้ร้อนเย็น เรื่อเรืองเช่นโชติชัชวาลย์ในม่านไหม ผะผ่าวแผ่วไออุ่นปกคลุมอยู่ ระลึกรู้ลางเลือนแต่แจ่มใส ณ คลับคล้ายประทับกลางดวงใจ เหมือนดั่งไฟดั่งน้ำแข็งพร้อมกันไป พลันปรากฎประกายยิ่งเจิดจ้า กว่าดวงตาใดใดจ้องมองได้ สุกสว่างเจิดจรัสอยู่พราวพราย หิวกระหายมลายสิ้นล้วนกลับกลาย ดื่มกินได้ไม่สิ้นไร้ขอบเขต ทั่วทิศเทศแคว้นคามไร้ความหมาย อาหารทิพย์อันเจาะจงจักกำจาย แสนสบายเพื่อเธอจะรู้เอง.... บทที่1001...เพื่อ ariyaka และกลอนกานท์ หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ariyaka ที่ 31-08-2006, 09:14 :D
หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 31-08-2006, 09:35 กาพย์กลอนนั้นหายาก
ต้องลำบากค้นคว้ามา เรื่องราวตามประสา เขาจะว่าว่าอย่างราย แต่งต่ออย่าแต่งร้าย จิตสบายมิเคยว่า หากแต่งแย้งไปมา อาจเสียท่าให้ได้อาย ตามใจนะสหาย เรื่องคลับคล้ายไม่พูดกัน ต่อให้ถึงสวรรค์ ก็แค่ฉันกับตัวเธอ หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกฟ้ากับหมาวัด ที่ 01-09-2006, 02:54 พ่อนิ่มเนื้อนวลใยอบไออุ่น
กลิ่นกรุ่นกรุ่นหอมหวนยวนใจหญิง มาบอกรักรักลวงฤารักจริง อยากแอบอิงพิงซบอบอุ่นไอ หรือเพียงล่อหลอกลวงดวงใจสาว ให้เจ็บร้าวอะคร้าวทรวงต้องร่ำไห้ มาแลตาแสร้งรักแล้วลืมไป ตัดบัวไม่เหลือใยเศร้าใจจริง ดั่งรักเร่เล่ห์รักถวิลหา รักเจ้าขารักข้าฯดังถูกสิง รักเจ้าเอยหลอกล่อคล้ายฝูงลิง อย่าเฉยนิ่งโปรดตอบขอขอบคุณ มาทำการบ้านส่งครูค่ะ :mozilla_smile: หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: komyen ที่ 01-09-2006, 11:29 พี่เนื้อเหี่ยวเรี่ยวแรงน้อยค่อยค่อยย่อง
คอยเยี่ยมเยี่ยมมองมองแม่น้องหญิง ใจไม่กล้าจะว่ารักหนักใจจริง หวังแอบอิงพิงหลังยืมตังค์เธอ ไม่ลวงหลอกดอกสาวพี่หนาวเหน็บ ถึงปวดเจ็บคอยจ้องมองเสมอ จะคอยเฝ้าเจ้าไว้ไม่เผอเรอ หวังน้องเผลอไผลปลื้มให้ยืมตังค์ สวัสดีครับคุณ๙๙๙ คุณอริยกะ คุณดอกฟ้า หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: somebody ที่ 01-09-2006, 14:23 กลอนตลาดการตลกก็ทำมา กลอนนำพาการนำกลอนมาผ่อนผัน กลอนพาไปไปพาเธอทุกคืนวัน กลอนพาฝันฝันเป็นเธอละเมอครวญ ชวนยืมตังส์ตังส์ของชวนหรือทักษิณ ชวนไปบินบินไปชวนต้องสอบสวน ชวนดมดอมดอมดมโดยโชยยั่วยวน ชวนลำดวนดวลยืมตังส์พังน่ะซี หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกฟ้ากับหมาวัด ที่ 02-09-2006, 01:30 อยากตัดเยื่อไม่เหลือไว้ใยสวาท
อยากตัดขาดจากโลกและทุกสิ่ง เพราะหลงรักเข้าแล้วจากใจจริง ด้วยรักยิ่งยอมทุกสิ่งพร้อมเผชิญ ''เถอะน้องจ๋าพี่ยืมก่อนผ่อนทีหลัง'' นั่งอึ้งฟังหลังพิงฝาทำท่าเขิน ตอนแรกรักทำท่ารักเหลือเกิน แสนบังเอิญน้องเพิ่งรู้อยากกู้เงิน สวัสดีทุกท่านค่ะ :mozilla_smile: หัวข้อ: Re: อาหารทิพย์ อาหารสำหรับคนพิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: komyen ที่ 02-09-2006, 13:53 กลอนตลาดดาษดื่นพี่ฝืนเขียน
กลอนพากเพียรเรียนมาอย่าเห็นขัน กลอนพาไปใจพาเพ้อละเมอพลัน กลอนพาฝันกันใจเผลอเก้อเขินจริง จะตัดเยื่อเหลือไยเอาไว้บ้าง ตัดสวาทขาดร้างห่างมิตรหญิง คนเข็ญใจไร้หลักให้พักพิง หนักใจยิ่งเธอทิ้งไปไม่ให้ยืม ตอบ๒คนเลย คุณซัมบอดี้ คุณดอกฟ้า สวัสดีครับ |