|
หัวข้อ: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: คำตัดพ้อของใบไม้ ที่ 11-08-2006, 21:51 ในวันแต่งงานของผม
ผมจูงมือภรรยาของผม..ไว้ในอ้อมแขน รถแต่งงาน..จอดหน้าที่พักของเรา เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า.. ผมควรจะอุ้มเธอ..เข้าไปในบ้าน ดังนั้น ผมจึงทำตาม เธอเขินอาย..ในอ้อมแขนผม ผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุข..ที่สุดในโลก นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว..สิบปี ในวันถัดๆ มา..ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีลูกด้วยกัน... ผมทำงานอย่างหนัก..เพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว เมื่อเราเริ่มมีฐานะ..ที่ดีขึ้น ความห่างของเรา..ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ทุกๆ เช้า..เราออกจากบ้านไปด้วยกัน แล้วก็ถึงบ้าน..เวลาเดียวกัน ลูกของเรา..เรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเรา..ช่างน่าอิจฉายิ่งนัก แต่แล้ว.. ความสงบสุข..ก็เริ่มเปลี่ยนแปลง..อย่างมิได้คาดหมาย เจน..เข้ามาในชีวิตของผม ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน เจนเข้ามาสวมกอดผม..จากด้านหลัง หัวใจผมเต้นแรง..ด้วยความรัก ที่นี่เป็นอพาร์ตเมนท์..ที่ผมซื้อให้เธอ เธอบอกว่า.. คุณเป็นผู้ชาย..ที่ผู้หญิงทุกคนถวิลหา คำพูดของเธอ..ทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ เธอบอกว่า.. วันที่คุณประสบความสำเร็จ..ผู้ชายอย่างคุณ..จะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา ผมเริ่มรู้สึกลังเล... ผมรู้ว่า..ผมกำลังทรยศต่อภรรยาผม แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว ผมปลีกตัว..ออกจากเจน "วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันนะ.. ผมต้องเข้าออฟฟิศ" แน่นอน... เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่า..เราจะไปด้วยกัน ในตอนนั้น...ความรู้สึกถึงการหย่าร้าง เริ่มวิ่งเข้ามาในความคิดผม ทั้งที่จริงๆ แล้ว..ผมไม่เคยมีความคิดนี้เลย แม้แต่ครั้งเดียว แต่ผมก็พบว่า.. เป็นเรื่องยาก..ที่จะบอกกับภรรยาของผม ไม่ว่า..ผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใด เธอจะต้องเจ็บปวดใจ..อย่างแน่นอน จริงๆ แล้ว..เธอเป็นภรรยาที่ดีมาก ทุกๆ เย็น..เธอจะวุ่นวายกับการทำอาหาร ในขณะที่..ผมนั่งอยู่หน้าทีวี ทานอาหารเสร็จ..เราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน หรือ... ถ้าผมจะเลือกชีวิต...กแบบ นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ มองเรือนร่างอันงดงาม..ของเจน ช่างเป็นอะไรที่หน้าฝันถึงเสียจริง วันหนึ่ง.. ผมพูดทีเล่นทีจริง..กับภรรยาของผมว่า.. คุณจะทำยังไง..ถ้าเราหย่ากัน เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อ..ในสิ่งที่ได้ยิน และเธอก็ไม่ได้ตอบว่าอะไร เธอมั่นใจว่า..การหย่า..เป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่า.. หากเธอรู้ว่า.. เรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้น..เป็นเรื่องจริง..เธอจะเป็นอย่างไร วันหนึ่ง..ภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ สวนทางกับเจน..ที่เพิ่งจะออกไปพอดี พนักงานทุกคน..ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่าง..จากเธอ เธอเหมือนจะรับรู้มันได้ แต่เธอก็ยิ้มน้อยๆ.. กับพนักงานทุกคน แต่ผมก็สังเกตเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอ..ภายใต้รอยยิ้มนั้น ในที่สุด...เจนก็บอกกับผมว่า... หย่ากับเมียคุณนะ..แล้วเราจะได้อยู่ด้วยกัน ผมพยักหน้า.... ผมจะลังเล.กต่อไปไม่ได้.กแล้ว ผมตัดสินใจบอกภรรยาผม..ในอาหารค่ำ ผมมีอะไรจะบอกคุณ เธอนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ ผมสังเกตเห็น..แววตาอันเจ็บปวดของเธอ มันทำให้ผม..พูดในสิ่งที่ผมต้องการพูดไม่ออก แต่ท้ายที่สุด..ผมก็พูดออกไป ผมต้องการหย่า... เธอดูไม่ตกใจ..กับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย ผมย้ำกับเธอ.กครั้ง เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง แล้วตะโกนใส่หน้าผมว่า.., คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย! เราไม่ได้คุยกัน.กเลย..คืนนั้น เธอร้องไห้อย่างหนัก ผมรู้ว่า..เธออยากรู้ว่า..เกิดอะไรขึ้น..กับชีวิตแต่งงานของเรา แต่ผมเอง..ไม่สามารถหาคำตอบ..ให้กับตัวเองได้ เป็นเพราะ..ใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้ว..งั้นเหรอ ผมคงไม่สามารถบอกเธอ..อย่างนั้นได้ มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้นไป.ก ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น ระบุว่า..เธอเป็นเจ้าของบ้าน..ทุกๆ อย่างในบ้าน ทั้งรถ... หุ้นบริษัท 30%% ผมยกให้เธอหมด เธอเหลือบมองกระดาษที่ผมร่างขึ้น...แล้วฉีกมันทิ้ง มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมา..เป็นระยะเวลาสิบปี กลายเป็นคนแปลกหน้ากัน..ภายในหนึ่งวัน ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปได้ เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจ..อย่างที่สุด สำหรับผมแล้ว... การร้องไห้ของเธอ เหมือนเป็นการปลดปล่อยความสับสน..ของตัวผมเอง หลังจากที่ผมกลุ้มใจ..กับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม ในที่สุด...มันก็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริง ๆ เสียที คืนนั้น...ผมกลับถึงบ้านค่อนข้างดึก เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ ผมหลับไปอย่างรวดเร็ว..ด้วยความเพลีย ผมตื่นขึ้นมา.กที..แล้วพบว่า... เธอเขียนเงื่อนไขการหย่าร้างว่า.. เธอไม่ต้องการสิ่งใด..จากผม แต่เธอต้องการให้ผม..ให้เวลาเธอหนึ่งเดือน เพื่อตั้งตัว..สำหรับการหย่า และในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้น ทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ ด้วยเหตุผลที่ว่า.. เธอต้องการให้ลูกจบการศึกษา..ซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน เธอไม่อยากให้ลูกต้องเห็น..ความล้มเหลวในการแต่งงาน..ของพ่อแม่ ก่อนเวลานั้น..จะมาถึง รัชต์.. คุณจำได้มั๊ย...วันที่เราแต่งงานกัน คุณประคองฉันไว้ในอ้อมกอด..ในวันที่เราเข้าเรือนหอ ผมพยักหน้า.. นั่นเป็น..ความทรงจำที่ดีที่สุดของฉัน ฉันมีเรื่องขอร้อง... ฉันอยากให้คุณประคองฉันไว้ในอ้อมกอด จากห้องนอน..ไปถึงด้านล่างทุกวัน นับจากวันนี้ไป..จนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน ผมยอมรับ..ด้วยความเต็มใจ ผมรู้ดีว่า.. เธอคิดถึงวันดีๆ เหล่านั้น และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานของเธอ จบลง..ด้วยความทรงจำที่ดี ผมบอกเจน..ถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้น..ในการหย่าร้าง เธอหัวเราะถึงความไร้สาระ..ของเงื่อนไข ภรรยาผม..บอกกับผมว่า.. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม.. ฉันจะต้องยอมรับ..ผลของการหย่าร้างให้ได้ คำพูดของเธอ..ทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง เราไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวกันเลย นับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า ความจริง..เหมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน..ด้วยซ้ำไป พอถึงวันที่..ผมประคองเธอลงจากห้อง..วันแรก มันจึงทำให้ผม..ทำตัวไม่ถูก ลูกชายของเราตบมือ แล้วพูดด้วยความดีใจว่า.. ว้าว... วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น เธอบอกว่า.. อย่าบอกลูกเรา..ถึงเรื่องของเรา ผมพยักหน้า..ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม ผมขับรถไปส่งเธอ..ที่ป้ายรถเมล์ แล้วเลยไปออฟฟิศ วันถัดมา... ความรู้สึกขัดเขิน..เริ่มน้อยลงไป เธอซบบนอกผม เราใกล้ชิดกันมาก..จนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ ผมถึงได้ตระหนักว่า....เธอไม่ใช่เด็กสาว.กต่อไปแล้ว เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้า..มากขึ้น ในวันที่สาม... เธอกระซิบบอกผมว่า.. สวนกำลังรื้ออยู่..เดินระวังด้วย ในวันที่สี่... มันช่างเหมือนกับว่า..เราเป็นคู่รักที่หวานชื่นมาก ภาพของเจนเริ่มเลือนรางไป วันที่ห้าและหก.. เธอคอยเตือนผม..ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่น เธอวางเตารีดไว้ที่ไหน ผมควรจะระวังอะไรบ้าง..ตอนทำอาหาร และอื่นๆ .กมากมาย ความสนิทสนมของเรา..เพิ่มมากขึ้นทุกที ผมไม่ได้บอกเจน..ถึงเรื่องนี้เลย ผมรู้สึกว่า..ผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวัน โดยไม่ได้สังเกตถึง..ความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเลย หรือบางที..คงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น แต่แล้วผมก็พบว่า..มันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด เป็นเพราะว่า..เธอผอมลง..จนไม่สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้ นั่นต่างหาก..ที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่ายขึ้น ผมรู้ดีว่า..เธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้ ลูกของเราร้องขึ้นว่า.. พ่อ..ได้เวลาอุ้มแม่แล้วนะ สำหรับลูกแล้ว... การได้เห็นพ่ออุ้มแม่..เป็นภาพที่เขามีความสุขที่สุด เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริงๆ ผมกลัวว่า..ผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย และแล้ว..วันสุดท้ายก็มาถึง ผมอุ้มเธอไว้..ในอ้อมกอด เท้าผม..แทบจะก้าวไม่ออก เธอบอกกับผมว่า... ความจริงแล้ว...ฉันอยากให้คุณอุ้มฉัน..ไปจนเราแก่เฒ่า ผมกอดเธอแน่น และผมก็ตระหนักว่า.. ชีวิตคู่ของเรา..ขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ผมขึ้นรถทันที..เพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่ ผมลังเลเล็กน้อย แต่ในที่สุดแล้ว..ผมก็มาพบเจนจนได้ เธอเปิดประตูออก ผมบอกเธอว่า.. เจน..ผมขอโทษ...ผมจะไม่หย่า เธอมองหน้าผม.. แตะหน้าผากผม คุณสบายดีหรือเปล่า เจน...ผมขอโทษ.. ผมขอโทษจริง ๆ... ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม ชีวิตการแต่งงานของเรา..น่าเบื่อ มันเป็นเพราะ..ผมไม่ได้ให้ความสำคัญ..กับรายละเ.ยดเล็กน้อย ผมขาดการเอาใจใส่ในตัวเธอ มันไม่ได้หมายความว่า..เราไม่ได้รักกัน ตอนนี้..ผมเข้าใจแล้วว่า.. ตั้งแต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน เธอมีลูกให้ผม ผมควรจะประคองเธอไปจนแก่ เจน..ตบหน้าผมอย่างแรง และกระแทกประตูใส่ผม ระหว่างทางกลับบ้าน ผมแวะร้านดอกไม้ พนักงานขาย ดอกไม้ถามว่า.. จะเขียนว่าอะไร ผมให้เธอเขียนว่า... ผมจะอุ้มคุณทุกเช้า..จนกว่าเราจะแก่ หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: so what? ที่ 11-08-2006, 21:56 ผมเพิ่งได้ฟอร์เวิร์ดเมล์มามเมื่อวานเอง :mrgreen:
หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ธ.ส. ที่ 11-08-2006, 21:58 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆครับ
หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: แนวสกา ที่ 11-08-2006, 22:15 :)อืม....ดีครับ :)
หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ThailandReport ที่ 11-08-2006, 22:35 อ่านจบแล้วทำให้ผมตั้งใจว่า
ผมจะไปสมัคร ชมรมยกน้ำหนัก วันอังคารนี้เลยครับ ผมจะต้องยกน้ำหนักให้ได้อย่างน้อย 50 โล แบบสบายๆ (มีกำลังใจฮึกเหิมๆๆๆๆ ) :mrgreen: :mozilla_tongue: :lol: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: THE THIRD WAY ที่ 11-08-2006, 22:44 ไม่มีใครให้อุ้ม
แง.......ๆ....ๆ....ๆ...ๆ..ๆ.ๆ :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: 999 ที่ 11-08-2006, 23:19 เลิฟสตอรี่ก็มีฉากอุ้มครับ..ฉากนั้นดีมาก อุ้มเข้าประตูหน้าบ้าน.. :mozilla_oops: :mozilla_cool: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: THE THIRD WAY ที่ 11-08-2006, 23:23 :mozilla_cry:
:mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: :mozilla_cry: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: No_Tuky ที่ 11-08-2006, 23:37 ,.-､ ,..-‐－- ､、
/^`~", :＼ ,ィ":::::::::::::::::::;;;;;iii>;,、 ,.-", /......:::::i::l /:::::::::::::::;;;;;;;;iii彡" ::ﾔi､ ,.i .| :ｷ:::::::::::|::Ｖ::::::::::::;:"~￣ ::i||li / 、 | ,;:::::l:::::::::::ﾏ,.-‐-､j'_,.ィ＞､、 .:::iii》 i、 ﾍ :＼:::::::ｷ;:::::::（:::j::）:...） `‐-‐"^{"^ヾﾉ" ﾔ、 ＼:::::＼,::::＼:;;;:iゞ:-:;ィ ,.,li｀~~i ／￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣ .,;iiλ＼.,,ィ^-‐'`ー",:::|::;Ｘ'::7、 ･=-_､, .:/ ＜ อ่านแล้วอ่ะนะ ! ";ii::i｀ゝ､::;;;:､-‐-;;;;i‐'''| .〉'.ﾍ '' ./ ＼＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿ .;ill;;:＼::::::::::::::::;ノﾉl} ィ|､.／:ー-`=‐-､、ノ iilllllli;;:::`:‐-‐'":;ﾉ │丶=‐-､,,_`l, ,.へ llllllllllllii;;,,___;;;iill|||（ ´ⅴ｀） ＼ー＝､7^ヾ'‐-､、 |||||||||||||||||||||||j'::::（U,U‐"､:::::＼..::/ ＼ `ヽ UU หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: koo ที่ 12-08-2006, 00:04 เฮ้อ.....
อ่านรอบเดียวก็เกินพอ ลองแหลมไปมีคนอื่น ยากนักที่จะกลับมาอุ้มเมียเก่า ถ้าหากไม่โดนหลอก หรือถูกทิ้ง หึหึ พิมพ์ไปแหยงไปนะนี่ กว่ากลายเป็นเบื้อกรอบ 2 หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: 1ktip ที่ 12-08-2006, 00:23 ถ้าแอบไปนอกใจแล้วขอหย่า แฟนผมคงใช้เวลาแค่หนึ่งวันฝังผมไว้ที่ไหนซักแห่งแทน :?
หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 12-08-2006, 08:32 สุภาพสตรี ขอ บอกว่า ....
ถึงตอนนั้น หนูก็ห่วงเค้าเหมือนกันค่ะ...จูงมือเค้า เฉยๆ ...ก็ อุ่นเกินพอ (http://i58.photobucket.com/albums/g253/Mobius714/Toon%20and%20File%20GIF/couplewalking2.jpg) หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: freeman ที่ 12-08-2006, 10:53 ผมเข้ามาอ่านครับ ( รอบเดียว )
:mozilla_laughing: :mozilla_laughing: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: RiDKuN ที่ 12-08-2006, 12:26 อืม พอดีเป็นเรื่องแต่งมั้งครับ
ถ้าเป็นชีวิตจริงหย่าไปแล้ว :mrgreen: หัวข้อ: ********ขอเถียง Admin หน่อยเหอะ (วะ...เอ้ย! ครับ) ^ ^ " ************* เริ่มหัวข้อโดย: ThailandReport ที่ 12-08-2006, 12:34 อืม พอดีเป็นเรื่องแต่งมั้งครับ ถ้าเป็นชีวิตจริงหย่าไปแล้ว :mrgreen: ขอเถียง Admin หน่อยเหอะ (วะ...เอ้ย! ครับ) ^ ^ " ผมเชื่อว่า ต่อให้เป็นชีวิตจริง.....ก็มีทางเป็นไปได้ครับ !! เหตุผล คือ...คนให้ความเห็น ( ตาริดกุนนี่แหละ) ยังไม่มีข้อมูลยืนยันว่า เป็นไปไม่ได้ และ...เรื่องเล่า หรือเรื่องแต่งนี้ เค้าโครงมีความเหมาะสมเป็นไปได้อยู่มากเลยทีเดียว เรียกได้ว่าอาจเป็นปัญหาสังคม ข้อหนึ่งที่เราเผชิญอยู่ อย่างเงียบๆ เพียงแต่...ผู้แต่งเรื่องนี้ พยายามชี้ทางออกที่...สวยงามประทับใจ ..... อีกทั้งยัง รักษาจริยธรรม มโนธรรมที่บอบช้ำจาก จริตในสังคม...ทุกวันนี้ด้วยครับ หัวข้อ: Re: ********ขอเถียง Admin หน่อยเหอะ (วะ...เอ้ย! ครับ) ^ ^ " ************* เริ่มหัวข้อโดย: คำตัดพ้อของใบไม้ ที่ 12-08-2006, 13:21 อืม พอดีเป็นเรื่องแต่งมั้งครับ ถ้าเป็นชีวิตจริงหย่าไปแล้ว :mrgreen: ขอเถียง Admin หน่อยเหอะ (วะ...เอ้ย! ครับ) ^ ^ " ผมเชื่อว่า ต่อให้เป็นชีวิตจริง.....ก็มีทางเป็นไปได้ครับ !! เหตุผล คือ...คนให้ความเห็น ( ตาริดกุนนี่แหละ) ยังไม่มีข้อมูลยืนยันว่า เป็นไปไม่ได้ และ...เรื่องเล่า หรือเรื่องแต่งนี้ เค้าโครงมีความเหมาะสมเป็นไปได้อยู่มากเลยทีเดียว เรียกได้ว่าอาจเป็นปัญหาสังคม ข้อหนึ่งที่เราเผชิญอยู่ อย่างเงียบๆ เพียงแต่...ผู้แต่งเรื่องนี้ พยายามชี้ทางออกที่...สวยงามประทับใจ ..... อีกทั้งยัง รักษาจริยธรรม มโนธรรมที่บอบช้ำจาก จริตในสังคม...ทุกวันนี้ด้วยครับ :) :) เพียงแต่...ผู้แต่งเรื่องนี้ พยายามชี้ทางออกที่...สวยงามประทับใจ ..... อีกทั้งยัง รักษาจริยธรรม มโนธรรมที่บอบช้ำจาก จริตในสังคม...ทุกวันนี้ด้วยครับ หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: buntoshi ที่ 12-08-2006, 13:50 ซึ้งครับ แต่สำหรับ คู่ที่มีภรรยาผอมๆนะ
ถ้าเป็น คู่ที่ผมรู้จัก (ไม่ใช่ผมนะ :twisted:) เค้าคงหย่า ตั้งแต่พยายามอุ้มวันแรก :lol: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ThailandReport ที่ 12-08-2006, 13:53 ซึ้งครับ แต่สำหรับ คู่ที่มีภรรยาผอมๆนะ ถ้าเป็น คู่ที่ผมรู้จัก (ไม่ใช่ผมนะ :twisted:) เค้าคงหย่า ตั้งแต่พยายามอุ้มวันแรก :lol: เพ่ บุญโต น่าจะแนะนำ ให้ ฝ่ายภรรยาไป มารีนฟร้านซ์ (ไ ม่ใช่ไปหา ฟร้านซ์ แบ้คเค่นบราวนะ!! ) ก่อนให้สามีอุ้มสัก 2 อาทิตย์ครับ ดูเฮเลน - อรอนงค์ - กิ้ก สุวัจนีย์ เป็นตัวอย่างดิ้ ... :mrgreen: :lol: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: Prometheus, The Titan ที่ 12-08-2006, 19:04 สามัญสำนึกและความรักคือหลักการ
อุ้มไหว/ไม่ไหว คือเนื้อแท้ :mrgreen: หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: z e a z ที่ 12-08-2006, 19:22 โอว...นึกถึงหนังเกาหลีจัง... :mozilla_laughing: :mozilla_laughing: :mozilla_laughing:
หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: Şiłąncē Mőbiuş ที่ 13-08-2006, 02:01 อิอิอิ
อ่านแล้ว ทำให้รู้สึกว่าต่อไปเราต้องดูแลความรู้สึกของคนใกล้ตัวให้มากขึ้น :D หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: คำตัดพ้อของใบไม้ ที่ 13-08-2006, 10:58 ...ผู้หญิงหลายคนทีเดียว ....ที่มักจะท่องคาถา
...เย็น ....หยุด ....และยอม ....** ซึ่งดูว่าทำยาก .... จขกท. คิดเช่นนี้ และเคยทำมาแล้ว ก็ค้นพบผลสำเร็จที่เกิดขึ้น เพียงแต่ระยะเวลา กว่าจะเกิดผลสำเร็จมันยาวหน่อยเป็นสิบปีเท่านั้นเอง ( ....ไม่ทราบ ใครมีประสบการณ์ตรงนี้นำมาแลกมาแชร์กัน เผื่อว่ามีวิธีการที่ดีกว่านี้นำมาคุยเพื่อเป็นประโยชน์แก่คนรุ่นหลัง ก็เป็นประโยชน์ได้มากทีเดียวนะคะ ) .... เย็น คือใจเย็น ที่จะยืนดู นั่งดู เฝ้าดู ความเปลี่ยนแปลง หรือ อุบัติเหตุทางอากาศที่อาจจะเกิดกับคู่ครองของเราได้ทุกเวลา ...ยืนดู แอบดู เฝ้าดู อย่างใจเย็นๆไม่โวยวาย ไม่ส่งเสียงกระโตก กระตาก ไม่แสดงออกว่ารู้.....เฝ้าดูแล้วอย่างใจเย็นๆ....เพื่อดูว่า อะไรกันแน่คือข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น ....เพื่อคืบคลานไปยังตัวต้นเหตุ ของปัญหาด้วยวิธีการที่นิ่มนวล และมีกุศโลบาย ไม่ให้ใครคนใด คนหนึ่งรอบข้างต้องเดือดร้อนแม้สักคนเดียว มิว่า พ่อแม่ทั้งสองฝ่าย ก็มิควรให้รู้เด็ดขาด ...... ....หยุด .... คือ ถ้าทราบเหตุการณ์ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นว่าเป็นอะไรที่ แน่นอนแล้ว ....ก็จะหยุดเหตุการณ์ด้วยวิธีการสมานฉันท์ ( รายละเอียด ต้องแล้วแต่เหตุการณ์ๆๆไป) หยุดเหตุการณ์ด้วยวิธีการให้แต่ละฝ่าย เจ็บปวดน้อยที่สุด โดยคิดเสมอว่า ผู้หญิงคนหนึ่งที่หลงเข้ามาแทรก ซ้อนในชีวิตคู่ของคนอื่น เขาก็คงไม่ตั้งใจหรอก เขาก็มีสิทธิ์เจ็บปวด เช่นกัน เพราะฉะนั้น เมื่อจะให้เขาไปจากเส้นทางของชีวิตคู่ของเรา เราก็ต้องมีคำว่า เมตตา และกรุณา อุเบกขา กับเขาพอควร ถ้าเป็นไ ปได้ พยายามให้เหตุการณ์จบลงให้ได้ ด้วยคำว่า มิตรภาพกับทุกฝ่าย เป็นดีที่สุด ...ยอม ....ในขณะที่ผจญอยู่ในเหตุการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ขณะที่ ผู้หญิงอีกคนเข้ามาแทรกในชีวิตคู่ของเรา ทางที่ดีที่สุด คือเราต้อง ยอม คือ ยอมทนดู ทนฟัง ทนเห็น ทุกอย่าง อย่างมีสติ ปล่อยให้เหตุการณ์ สุกงอมเต็มที่ .... ความคลี่คลายของเหตุการณ์มันจะฟ้องข้อเท็จจริงออก มาเอง โดยเรายืนนิ่งๆๆในที่ๆเราควรจะยืนยืนอย่างสง่าผ่าเผย ในฐานะเรา คือคนที่ไม่ผิด ยืนให้นิ่งตั้งสติให้ดี คิดคำว่า เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบก ขาให้มั่นคงและหนักแน่น ทนดูให้ได้ เชื่อแน่นะคะว่า .... จากสิ่งร้ายจะกลายเป็นดี ......ผู้ทำผิดจะแพ้ภัยตนเองและจะมาขอโทษ เราในที่สุด http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4618512/P4618512.html หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: RiDKuN ที่ 13-08-2006, 17:48 ก็ผู้ชายดีๆ มันมีแต่ในนิยาย
ชีวิตจริงถ้ากล้านอกใจขนาดนั้นแล้ว ไม่มีกลับตัวกลับใจหรอกครับ :lol: (จะโดนกล่าวหาว่าทำลายความฝันของผู้หญิงมั้ยเนี่ย) หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ThailandReport ที่ 13-08-2006, 18:01 ขาดไปข้อนึงครับ คุณคนชอบตัดพ้อ...
เย็น หยุด ยอม และ อย่าละเลย ต้องปรับปรุง ---ด้วยครับ เพราะสาเหตุของเรื่องจริงๆ ต้องมีเหตุให้เกิดเรื่อง ซึ่งต้องหาให้เจอนะครับ ว่าคืออะไร อย่าละเลย และ ทำการแก้ไขซะด้วย ไม่งั้น เย็น หยุด ยอม แล้วก็ต้อง หย่า ต่อด้วย ไปอยู่วัด หรือ บางคน ฆ่าตัวตาย ไปยมโลก ครับ อ้างถึง ข้อความโดย: RiDKuN ใส่การอ้างถึงคำพูด ก็ผู้ชายดีๆ มันมีแต่ในนิยาย ชีวิตจริงถ้ากล้านอกใจขนาดนั้นแล้ว ไม่มีกลับตัวกลับใจหรอกครับ (จะโดนกล่าวหาว่าทำลายความฝันของผู้หญิงมั้ยเนี่ย) ผมอยากแย้ง ความคิดเห็นนี้ ด้วยเหตุและผล เพราะคิดว่ามีแง่มุมที่เป็นประโยชน์กะลูกผู้หญิงซ่อนอยู่ อนุญาต หรือไม่ครับ ท่านเจ้าของกระทู้ ผมเกรงว่าเจ้าของความคิดเห็น จะอคติ ว่าผมจองล้างจองผลาญ ตามกระแนะกระแหนเขาอีก ช่วยตัดสินด้วย คุณ คนชอบตัดพ้อ หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: ภูพาน ที่ 13-08-2006, 19:54 สำหรับผมแล้วอ่านเรื่องนี้แล้วบอกว่าเป็นไปได้มากเชียว ไม่ใช่มีแต่หนังเกาหลีหรอก
บางครั้งการจะอยู่ด้วยกันหรือไม่ มันเป็นเรื่องเปราะบางมาก การจะอยู่ต่อหรือเลิก ขึ้นอยู่กับวินาทีนั้นเอง เหตุการณ์อาจผันกลับไปมาได้ตลอดเวลา ขึ้นกับทั้งสองฝ่าย จะมีใครมองหาแง่บวกกันหรือไม่ บางครั้งคุณอาจรู้สึกว่าเพียงขอให้เขาจับมือคุณ และมองตาเท่านั้น ...ไม่ว่าสวรรค์หรือนรกคุณก็จะตามเขาไป... หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: GN-001 Exia ที่ 14-08-2006, 22:23 ครอบครัวที่สร้างขึ้นมาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดครับ...
ลองลดเวลางานลงอยู่กับครอบครัวให้มากขึ้น... ประเทศชาติจะดีขึ้นเองครับ... หัวข้อ: Re: ....สุภาพบุรุษ ...ช่วยอ่านหลายๆรอบหน่อยนะคะ เริ่มหัวข้อโดย: superman ที่ 15-08-2006, 14:20 แล้วเจนละ ไปอยู่ไหนเสีย กลายเป็นว่าเธอเป็นส่วนเกินของชีวิตหรือนี่
ไม่เถียงใครหรอกว่าการเป็นเมียน้อยใครไม่ดี เหมือนเจ๊เบียบชอบว่า แต่ถึงที่สุดแล้วไม่น่าใช่ความผิดของเจนคนเดียว น่าจะมาจากความผิด ของฝ่ายชายด้วยนี่นา แต่เมื่อสองสามีภรรยาจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งแล้ว น้องเจนจะไปยืนตรงจุดไหนละเนี่ย? |