|
หัวข้อ: ความโศกเศร้า..สูญเสีย...ผลกระทบต่อจิตใจ เริ่มหัวข้อโดย: THE THIRD WAY ที่ 02-08-2006, 08:46 ความโศกเศร้า ความสูญเสีย
ที่มนุษย์ต้องพานพบในครั้งหนึ่ง หรือหลายครั้งของชีวิต การสูญเสียบุพการี หรือผู้มีพระคุณ บุตร ธิดา ภรรยา สามี พี่น้อง การสูญเสีย หรือพลักพรากบุคคลผู้เป็นสุดที่รัก คนที่มั่นหมายว่าจะต้องใช้ชีวิต และฟันฝ่าอุปสรรคร่วมกัน การสูญเสียเพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ ด้วยความอธรรมของอำนาจรัฐ และกฎเถื่อน ย่อมส่งผลกระทบต่อความรู้สึก กระทบจิตใจอย่างรุนแรง อาจเลยเถิดไปถึงการคิดสั้น หรือการกระทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง เคยไหมครับ ได้รับผลกระทบกับการสูญเสียที่ไม่มีวันคืนกลับ เมื่อได้รับการกระทบดังกล่าวท่านมีทางออกอย่างไร? :cry: :cry: :cry: หัวข้อ: Re: ความโศกเศร้า..สูญเสีย...ผลกระทบต่อจิตใจ เริ่มหัวข้อโดย: ภูพาน ที่ 02-08-2006, 10:27 ไม่ทราบว่าเพื่อนเคยเห็นหรือยัง? แต่ผมได้ภาพมาจากคุณ Thai Lady
นำมาโพสไว้ที่อรุณสวัสดิ์ อาจเป็นข้อคิดให้เห็นสัจธรรมแห่งชีวิต การเวียนว่ายตายเกิด เป็นวงล้อของทุกชีวิตที่จะหลีกเลี่ยงไม่ได้ http://img133.imageshack.us/img133/4174/6203ag7.gif หัวข้อ: Re: ความโศกเศร้า..สูญเสีย...ผลกระทบต่อจิตใจ เริ่มหัวข้อโดย: ประกายดาว ที่ 02-08-2006, 11:57 ประกายดาว มีความสุข ด้วยความไม่เพลิดเพลินค่ะ ... ลึกซึ้ง กับ สุข .... พอ ถึงตอน มีความทุกข์ หนู ไม่กดข่ม หนูก็ร้องไห้ แงๆ ....น้ำตาท่วมหน้า น้ำมูกไหลกระจุยกระจาย หน้าตาเลอะเทะ กลัวไม่สวย เพราะหนูร้องแบบกระซิกๆ เพื่อให้หน้าสวยๆ ไม่เป็น ดังนั้น หนูร้องพอเป็นสังเขป... ครั้งที่ หนึ่ง ประกายดาวรู้จักการสูญเสียครั้งแรก ที่เป็นความผูกพัน ก็คือ การจากไปของ ยายจ๋า ที่หนูรักเท่าแม่ ...เงินเดือนออกเดือนแรก หนูพายายจ๋าไปตัดแว่นตาใหม่ ไปกินข้าวที่ร้านสีฟ้า ไป ดูละครที่โรงละครแห่งชาติ ...ยายจ๋า หลับไป ตอนกลางคืน ตอนที่ป่วยไข้ ประกายดาวไปเยี่ยมตอนสายๆ ยายจ๋าก็ ไม่กลับมาแล้ว ... ครั้งที่สอง เป็น หนึ่ง พี่ ที่ ประกายดาวรัก ...และ ผูกพัน ... พี่เป็น ลูคีเมีย...โรคที่แสนน่ากลัว...ในอายุแค่สามสิบต้นๆ หนู ขับรถพา พี่เค้า ไป หา หมอ เพื่อนรักของพี่เค้าเองที่ ศิริราข เพื่อเข้ารับการเปลี่ยนถ่ายไขกระดูก วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์พอดี ...เราจูงมือกันเดินไป ไปไหว้พระ ไปคุยกับหมอ อย่างเปี่ยมไปด้วยความหวัง หนู จาก กับ พี่ที่ ห้องไอซียุ ตึกสยามมินทร์ เช้าตรู่ ของเดือนเมษา .. ตลอดเวลาที่พี่ป่วย เราไม่เคยร้องไห้ ...หัวเราะ และ ยิ้มแย้ม ...หนุอ่านหนังสือให้พี่ฟัง เราสวดมนต์ด้วยกัน ...พี่สอนหนูว่า ความรักคือทุกวันดีๆ มีความหมายทุกรายละเอียด ครั้งที่สาม พ่อ ...ผู้ชายคนแรกที่หนูรัก หมดหัวใจ พ่อ หนูไม่ใช่พ่อ ในฝัน ...แบบ พ่อๆ ต้นแบบ พ่อเป็นผู้ชายธรรมดา ที่มีพลาด มีเผลอ มีเกเร ให้ แม่ปวดหัว มีหนูเป็นผู้ช่วยพ่อ ทำให้แม่อารมณ์ดีขึ้น แม่ สอนให้ หนุคอยเอาน้ำไปให้พ่อ ไปถอดถุงเท้าให้ เอาหนังสือพิมพ์ไปให้ ก่อนไปวิ่งเล่น พ่อเป้นผู้ชายเกเรที่แสนเจ้าชู้ พ่ายแพ้กิเลส อยู่บ่อยๆ แต่พ่อก็คือ พ่อ แม่บอกว่า เรื่องของแม่ไม่เกี่ยวกับหนู...กับ พ่อ ...พ่อชอบหอมแก้มลูกสาวโดยไม่โกนหนวดค่ะ เขียนถึงพ่อได้เท่านี้ ...ค่ะ หนูเป็นลุกศิษย์ ที่ดี ของพระพุทธเจ้า ค่ะ ซาบซึ้ง ในสัจธรรม ของการ มีกรรมเป็นที่เกิด และ ที่อิงอาศัย การตั้งอยู่ไม่ได้ของสรรพสิ่ง แล้วชีวิต ก็ ดำเนินต่อไป ค่ะ หนูยังยิ้มได้ ... หัวข้อ: Re: ความโศกเศร้า..สูญเสีย...ผลกระทบต่อจิตใจ กับลัทธิ ร้องไห้ พอสังเขป เริ่มหัวข้อโดย: ThailandReport ที่ 02-08-2006, 12:14 ไม่ทราบว่า ต้องการคำตอบแบบไหนครับ
ถ้าตอบแบบว่า จะทำอย่างไรกับระยะสั้น เฉพาะหน้าผมจะตอบแบบนี้ครับ ลองไปอ่านดูแล้วปรับใช้นะครับ http://forum.serithai.net/index.php?topic=5002.msg69475#msg69475 แต่ถ้าให้ตอบระยะยาว ผลกระทบ ดังกล่าว ขึ้นอยู่กับตัว แต่ละบุคคลครับ ความหมายคือ...แต่ละคน มีความสามารถในการรับ -ระดับความสูญเสีย ไม่เท่ากัน.. บางคนจิตใจหนักแน่น มั่นคง ผ่านประสบเหตุการณ์ร้ายๆมามากตั้งแต่เล็ก เขาจะแกร่งและรับได้อย่างรวดเร็วว่า มันคือ ลิขิตหรือบัญชาสวรรค์ หรืออาจคิดว่านั่นคือวิถีของเกิดแก่เจ็บตาย ที่มาจากกรรม(ของแต่ละชีวิต) แต่บางคนตรงกันข้ามครับ การเศร้าโศก เสียใจ..เสียใจ..และเสียใจอย่างรุนแรง และไม่มีวันสิ้นสุด กลับ.....ก่อให้เกิดจุดจบของอีก 1 หรือ อีกหลายๆชีวิต ตามมา สำหรับอีกส่วนหนึ่ง คือ..คนที่ เดินสายกลาง...ดำรงชีวิตบนสายตาที่กระจ่างสุกใส ดั่งดวงดาว ยามแสงจ้าทิวาวาร ก็หลบเร้นหาเรื่องราวประโลมใจ ยามราตรี มืดมิดก็ไม่คิดกลัวเกรงภัย ยังคงหรี่แสงเล็กๆ หวังเป็นเครื่องชี้ทิศทางแก่เหล่านักผจญโชคเผชิญภัย สรุป... ลัทธิ...ร้องไห้พอสังเขป. :shock:..ผมคิดว่า..สมควรได้รับการแพร่ขยายครับ แฟ้มบุคคล ขอปรบมือให้ครับ.....................(เปาะแปะๆๆๆๆ ) :mrgreen: :lol: :D |