ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

นี่เป็นเรื่องที่ผมสงสัยมาก

ใครช่วยอธิบายหน่อยซิ

โดยเฉพาะพวกนิยมประชาธิปไตย โปรอังกฤษน่ะ

 :)
1.อังกฤษเขามีรัฐธรรมนูญแบบไม่เป็นตัวหนังสือ

2.ขุนนางในอังกฤษเป็นกลุ่มผลประโยชน์ใหญ่เก่าแก่กลุ่มหนึ่งที่เขาจำเป็นจะต้องรักษาผลประโยชน์ของกลุ่ม

3.ประเด็นน่าจะอยู่ตรงเขามาตามช่อง/ออกตามประตูหรือไม่ ลากตั้งหรือไม่ และเมื่อตั้งเข้ามาแล้วทำตัวเป็นประชาธิปไตยหรือเผด็จการ ผมไม่ได้มีความรู้อะไรลึกซึ้งในเรื่องนี้ แต่เท่าที่ฟังดู ขุนนางของอังกฤษเป็นผู้ดีจริงๆ ไม่วุ่นวาย เจียมเนื้อเจียมตัว เขาจึงอยู่ได้อย่างมีเกียรติในสังคมและได้รับการยกย่องจากชาวโลก
 :lol:

ที่เขาไม่จุ้นจ้าน ก็เพราะนักการเมืองในสภาล่างเขาทำตัวดี น่าเชื่อถือ ไม่ได้เป็นเครื่องมือของฝ่ายรัฐบาล ที่สำคัญไม่ทำตัวหาผลประโยชน์ของชาติเสียเอง

ถ้าหากพวกสภาล่างไม่ทำตัวเลว พวกสภาสูงจะทำอะไรได้ล่ะครับ

ความเป็นมาของสภาสูงในอังกฤษนั้นยาวมาก ไว้ถ้ากระทู้นี้ยังไม่ตก คืนนี้กลับไปบ้านแล้วจะเอาหนังสือมาเปิดเขียนให้อ่านนะครับ (เพราะจำเองไม่หมด มันเยอะ)

ถ้ากระทู้นี้ยังไม่ตกน่ะนะครับ

เดี๋ยวผมจะคอยดันไว้ไม่ให้คก เพราะผมเองก็อยากอ่าน อิอิ

อำมาตยาธิปไตยชัดชัด    ใช่ไหมคุณจ๊ะ :slime_bigsmile:

 :)
การเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อปี 2475 ถ้าหลวงประดิษฐ์ฯแกไม่แค้นฝ่ายขุนนางมากเกินไป หรือมีหัวทาง socialism มากเกินไป ประนีประนอมเสียหน่อย แล้วจัดให้มีสภาขุนนางแบบอังกฤษ ป่านนี้การเมืองไทยอาจจะไม่วิกฤติแบบนี้ก็เป็นได้  
:D

ปัญหาประชาธิปไตยบ้านเรา มันเกิดจากเมื่อปี 2475 มีคนกลุ่มเดียว เสี้ยน อยากได้ อยากมี อยากเป็น เหมือนฝรั่ง โดยที่ไม่ยอมรับรู้ว่าประชาชนในประเทศยังไม่มีความเข้าใจในเรื่องประชาธิปไตย


ปล. ตะวันออกกลางบางประเทศ (เท่าที่รู้) มันยังเป็นระบอบขุนนางอยู่เลย ไม่เห็นว่าคนมันจะเดือดร้อนอะไร

อย่ายึดติดคำว่าเลือกตั้งคือ ปชต.ครับ สภาขุนนางสืบทอดกันตามสายเลือดครับ เป็นตัวแทนฝ่ายอนุรักษ์นิยมครับ

 :?:
ประชาชนในประเทศยังไม่มีความเข้าใจในเรื่องประชาธิปไตย ?
 :)
โดยรูปแบบอาจจะใช่
 :D
แต่โดยเนื้อหาแล้ว ประชาชนมีความเข้าใจ"ประชาธิปไตยแบบสอดคล้อง"มาตั้งแต่สมัยสุโขทัย
  :(
หลัง 2475 "ประชาธิปไตยแบบสอดคล้อง" กลายเป็นประชาธิปไตยแบบเลือกข้าง" หรือ "ประชาธิปไตยแบบพวกมากลากไป" จนทุกวันนี้
 :roll:

ผมกลับคิดว่าสิ่งที่คณะราษฎร์ในยุคนั้นทำไปนั้น ทำถูกแล้วนะครับ โอเคว่าอาจจะไวไปหน่อย คนไทยยังไม่พร้อม แต่ถ้าใครได้ศึกษาถึงการปกครองประเทศในรัฐบาลตั้งแต่สมัย ร.6-ร.7 จะรู้เลยว่า ขุนนางไทยสมัยนั้นนอกจากจะไม่มีความสามารถแล้ว ยังมีความคิดอยู่เลยว่าประเทศสยามและคนไทยเป็นขี้ข้าของพวกเขา

ผมไม่ได้ว่า ร.7 นะครับ แต่ผมว่าพวกขุนนางในยุคนั้นต่างหาก ทั้งร.6 และ ร.7 ทั้งสองพระองค์มีความสามารถครับ แต่ว่าท่านบริหารบ้านเมืองไม่ได้เพียงลำพัง แล้วสิ่งที่เราในรุ่นหลังๆมักไม่ค่อยรู้ก็คือจริงๆแล้วขุนนางในพระราชสำนัก มีบทบาทและอำนาจมากในสังคมไทย ตั้งแต่ยุคสมัย ร.4 เป็นต้นมา

ดังนั้นการที่คณะราษฎร์ทำโดยเนื้อแท้แล้ว คือการล้างระบอบขุนนางมากกว่าจะโค่นล้มระบอบกษัตริย์ เพราะถ้าต้องการโค่นล้มสถาบันจริงๆ ตอนนั้นจะทำก็ทำได้ครับ แต่ก็ยังยก ร.7 เป็นกษัตริย์เหมือนเดิมแต่ให้อยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ

แต่ผมไม่ได้บอกว่าคณะราษฎร์นั้นดีนะครับ

ถ้าใครศึกษามาจะเห็นว่าหลังยุค 2475 แล้ว การแก่งแย่งอำนาจ การหักล้างกันเองนั้น ก็แสดงธาตุแท้ของพวกคณะราษฎรืได้เป็นอย่างดี

นี่ล่ะครับ ความน่ากลัวของสิ่งที่เรียกว่าอำนาจ มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

สุดท้ายพวกคณะราษฎร์ก็ทำเหมือนกับสิ่งที่ขุนนางสมัยก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองทำ นั่นคือมองว่าปรเทศไทยและคนไทยเป็นของพวกตัวเอง ก็กระทำการย่ำยีจนไม่เห็นหัว

กว่าสายเลือดของพวกคณะราษฎร์จะหมดไปเราก็ต้องรอจนถึง 14 ตุลา 16 นั่นแหละ

เกือบสี่สิบปีเลยนะครับ นานเหลือเกิน

งั้นแปลว่า กว่าเชื้อชั่วๆ ของไอ้เหลี่ยม และ พรรคพวกจะหมดไป ก็ต้องรอ ถึง 20 ปีงั้นซิ  :slime_hmm:

ส่วนคุณ concordance democracy ถ้าคุณเห็นด้วยกับพวกแดกป่าในกระทู้ http://forum.serithai.net/index.php?topic=36692.0 เราก็ไม่ต้องคุยอะไรกันอีก และ ผมรังเกียจคุณในกระทู้ผม

 :?:
กว่าสายเลือดของพวกคณะราษฎร์จะหมดไป เราก็ต้องรอจนถึง 14 ตุลา 16 นั่นแหละ
 :?:
แล้ว 19 กย. / คมช. สายเลือด ?
70/30 สายเลือดอะไร ?
 :?:
หมดไปจริง ?
 :?:

เข้ามาอีกทำไม

เข้ามาเพื่ออะไร

ใครเชิญให้เข้ามา (ในกระทู้ผม)

กรูรังเกียจมรึงว่ะ  :slime_mad: :slime_mad: :slime_mad: :slime_mad:

ไม่ใช่ เพราะไม่มีนปก.(ฮา)

ปัญหาทุกวันนี้มาจาก รธน.ปี 2540
ซึ่ง "บังคับ" ให้ประเทศชาติมีการแบ่งข้าง ( เอาอย่างอเมริกา )
และ "ให้อำนาจพรรคการเมืองมากไป" ถึงขนาดที่ว่านักการเมือง + พรรคการเมือง คือผู้กุมอำนาจ "แทบทุกอย่าง" ในแผ่นดิน
เพราะเข้าใจว่า "ถ้านักการเมือง + พรรคการเมืองแข็งแกร่งและทหารและข้าราชการก็ต้องหลีกทางไป"

...แต่ไม่รับรู้เลยว่า "นักการเมืองและพรรคการเมือง" นั่นล่ะคือตัวปัญหา
เป็น "กลไกสารเลว" ที่มีพื้นฐานมาจาก
1. นายทุน
2. พวกแปลกแยกจากสังคม ( เป็นปฏิปักษ์กับราชวงศ์และระบบสังคมไทยแบบ "ผู้ดี - ขี้ข้า" ) เช่น พวกลูกคนชั้นกลางที่ชอบอ้าง "คนยากจน + ชาวไร่ชาวนา" ราวกับว่าพวกตนรู้จักความลำบากของคนยากจนและชาวไร่ชาวนาดีไปกว่า "ผู้ดี" ที่เขาอุปการะกันมาแต่เนิ่นนาน
3. พวกปีนกระได  อันได้แก่พวก "ทำห่าอะไรไม่เป็น หรือหากินโดยสุจริต + ขยัน + อดออมไม่เป็น" จึงใช้ความเป็นนักเลียไข่ + ปากเก่ง + หน้าด้าน  เกาะพรรค + เกาะนายทุน ( กลุ่มที่ 1 ) ผสมกับ "แอบอ้างขี้ปากพวกแปลกแยก ( กลุ่มที่ 2 )" เพื่อสร้างโอกาสและราคาให้ตนเอง

รธน.ปี 2540 เดินตามตูดฝรั่ง ( อเมริกา + อังกฤษ ) อย่างซื่อบื้อ ๆ
ไม่ดูตาม้าตาเรือ - ไม่ดูราก ( สันดาน ) คนไทยและฝรั่งว่ามันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
สสร.ชุดนั้นเป็นพวก "เด็กจบเมืองนอกไร้ราก"
...ฉลาดทาง "รับรู้ - ลอกเลียน" แต่โง่บัดซบทาง "ตระหนัก - วิเคราะห์" ( ความฉลาดแบบสัตว์เลี้ยง )
อีกทั้งยังมีรากมาจาก "ความกลัว ( ภยาคติ )" ต่อทหาร - การทำรัฐประหาร
ถึงขนาด "สร้างระบบ" ขึ้นมาเพื่อปกป้อง "พวกที่ไม่ใชทหาร ( และข้าราชการ )"
แล้วก็กลายเป็น "การปกป้อง "นักการเมืองและพรรคการเมือง" ชั่ว ๆ
...เอาประชาชนทั้งแผ่นดินไปเป็นเกราะกำบังให้ "นักการเมืองและพรรคการเมือง" ชั่ว ๆ
ทั้ง ๆ ที่ปัญหาทางการเมืองไทยนั้นล้วนมาจาก "ตัวตน" หรือ "อัตตา"
ไม่ใช่ความบกพร่องของ "ระบบ"

ตอบให้แล้วคงเลิกโง่ได้แล้วมั่ง

 
ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าขุนนาง ก็อำมาตย์นั่นแหละครับ

แต่รู้สึกว่าสภาอำมาตย์ของอังกฤษไม่มีอำนาจบทบาทมากเท่าไหร่ ไม่แรงเหมือน สว. บ้านเรา :?

 :slime_slapped: เจ็บแทน














 :slime_smile2: :slime_smile2: :slime_smile2:

เอ้า ช่วยดันๆๆๆๆๆ :slime_fighto:

จะรออ่านนะค๊าบบบบบ :slime_sentimental: :slime_sentimental: :slime_sentimental:

รอ ร๊อออ รอออออออ

รอ ร๊อออ รอออออออ

 :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

สภาขุนนาง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


   สภาขุนนาง (อังกฤษ: House of Lords) หมายถึงสภาสูงของสหราชอาณาจักร ประกอบไปด้วยสมาชิกที่เรียกว่า ลอร์ดส (Lords) หรือ เพียร์ส (peers) ประมาณ 700 กว่าคน ซึ่งมาจากการแต่งตั้งทั้งหมด (ตรงข้ามกับสภาสามัญชน ซึ่งมาจากการเลือกตั้งทั้งหมด) โดยแบ่งเป็น 4 ประเภทคือ

ขุนนางชั่วชีพ (Life Peers) มาจากการแต่งตั้งโดยนายกรัฐมนตรี และจะดำรงตำแหน่งไปตลอดชีวิต ปัจจุบันสมาชิกของเฮาส์ออฟลอร์ดสจำนวนมากอยู่ในประเภทนี้

ขุนนางสืบตระกูล (Hereditary Peers) มาจากการสืบทอดตำแหน่งทางสายเลือด โดยสมัยก่อนนั้นเฮาส์ออฟลอร์ดสมีเฉพาะสมาชิกประเภทนี้เท่านั้น แต่ปัจจุบันถูกลดจำนวนเหลือเพียงแค่ 92 คน โดย Parliament Act 1999 โดย 90 คนมาจากการเลือกตั้งโดย Hereditary Peers ด้วยกัน และอีกสองคนเป็นผู้ที่ดำรงตำแหน่งซึ่งเกี่ยวเนื่องกับรัฐสภาโดยตรงอยู่ก่อนแล้ว ได้แก่ Great Lord Chamberlain และ Earl Marshall

ขุนนางศาสนา (Spiritual Peers) มาจากตัวแทนของศาสนา เช่น บิชอปและอาร์คบิชอปต่าง ๆ

ขุนนางนิติ (Law Lords) เป็นสมาชิกที่มีความรู้ด้านกฎหมาย และทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษาศาสสูงสุดของสหราชอาณาจักรด้วย ประกอบไปด้วยผู้พิพากษา 26 คน

ดึงข้อมูลจาก "http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%87".

สภาสามัญชน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สภาสามัญชน (อังกฤษ: House of Commons) หรือ สภาสามัญ หมายถึงสภาล่างของสหราชอาณาจักร ประกอบไปด้วยสมาชิกสภาที่เรียกว่า เอ็มพี (MP - Member of Parliament) ที่มาจากการเลือกตั้งทุก ๆ 4-5 ปี โดยนายกรัฐมนตรีเป็นผู้กำหนดวันเลือกตั้ง

หัวหน้าพรรคที่มีเสียงมากที่สุดในสภาล่างนี้จะได้รับการแต่งตั้งจากกษัตริย์ให้เป็นนายกรัฐมนตรี โดยปัจจุบันพรรคแรงงาน (Labour Party) เป็นพรรคที่ครองเสียงข้างมากจากการชนะการเลือกตั้งเมื่อปี 2005 นายกอร์ดอน บราวน์ ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแทนนายโทนี แบลร์ ที่ลาออก

ปัจจุบันสภาสามัญชนมีบทบาทมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเทียบกับสภาสูงหรือสภาขุนนาง (House of Lords) ที่มาจากการแต่งตั้ง ซึ่งมีบทบาทน้อยลงเมื่อเทียบกับอดีต โดยบทบาทของสภาสามัญชนนั้นเพิ่มขึ้นอย่างเป็นรูปเป็นร่างครั้งแรกเมื่อปี 1911 จากการออกกฎหมาย Parliament Act 1911 ซึ่งกำหนดให้สภาขุนนางสามารถระงับกฎหมายได้ไม่เกิน 2 ปีเท่านั้น และไม่สามารถแตะต้องกับกฎหมายซึ่งเกี่ยวเนื่องกับการเงินการคลังของประเทศได้ ต่อมา Parliament Act 1949 ลดระยะเวลาการระงับกฎหมายเหลือเพียง 1 ปีเท่านั้น

การเมืองการปกครอง
 

ใช้ระบอบการปกครองแบบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ โดยพระมหากษัตริย์ทรงใช้อำนาจบริหารผ่านคณะรัฐมนตรีซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าคณะรัฐบาล

คณะรัฐมนตรีนั้นเลือกจากรัฐสภาและมีหน้าที่รับผิดชอบต่อรัฐสภาเช่นเดียวกัน

รัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรเป็นระบบสภาคู่ แบ่งเป็น 2 สภา คือ เฮาส์ออฟลอร์ดส เป็นสภาสูงที่มาจากการแต่งตั้ง และเฮาส์ออฟคอมมอนส์ เป็นสภาล่างที่มาจากการเลือกตั้ง

โดยหลักการแล้วผู้นำของรัฐสภาคือพระมหากษัตริย์ สหราชอาณาจักรเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่ไม่มีรัฐธรรมนูญเป็นลายลักษณ์อักษร

แต่ขนบธรรมเนียมประเพณี และกฎหมายรัฐธรรมนูญแยกกันไป

พระมหากษัตริย์องค์ปัจจุบันคือ สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 2 นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันคือ นายกอร์ดอน บราวน์ จากพรรคแรงงาน ซึ่งเข้ารับตำแหน่งหลังจากนายโทนี แบลร์ ลาออกเมื่อกลางปี พ.ศ. 2550 ในส่วนของมกุฏราชกุมารที่จะครองราชย์สมบัติเป็นคนต่อไปจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าชายแห่งเวลส์ก่อน จึงจะมีความชอบธรรมในการเป็นมกุฏราชกุมารแห่งสหราชอาณาจักร เจ้าชายแห่งเวลส์ในปัจจุบันคือเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ ซึ่งมิได้อาศัยอยู่ที่เวลส์แต่อย่างใด หากแต่อาศัยอยู่ที่สวน High Grove ใน Tetbury ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ

ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ หรือ
ปรมิตตาญาสิทธิราชย์ (constitutional monarchy)

ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ หรือ ปรมิตตาญาสิทธิราชย์ (constitutional monarchy) เป็นระบอบการปกครองแบบราชาธิปไตยที่จัดตั้งขึ้นภายใต้ระบอบที่มีรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุด โดยมีพระมหากษัตริย์จากการคัดเลือกหรือการสืบราชสันตติวงศ์ ระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญสมัยใหม่มักใช้หลักการ "แบ่งแยกอำนาจ" โดยพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของฝ่ายบริหารหรือทรงมีพระราชกรณียกิจในพิธีการต่างๆ ระบอบที่พระมหากษัตริย์มีอำนาจเบ็ดเสร็จ คือ ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ กระบวนการของรัฐบาลและกระบวนการทางกฎหมายในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์สามารถแตกต่างอย่างมากจากระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ

ในประเทศที่ใช้ระบอบประชาธิปไตยแบบมีผู้แทนควบคู่กับระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ดังเช่น ในสหราชอาณาจักร พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของรัฐ อย่างไรตามนายกรัฐมนตรีซี่งมาจากการเลือกตั้งทางตรงหรือทางอ้อมเป็นหัวหน้ารัฐบาล

ถืงแม้ว่าระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญส่วนมากเป็นแบบระบอบประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน (ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข) แต่ในประวัติศาสตร์ระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญในบางรัฐก็ไม่เป็นประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน ในประวัติศาสตร์ รัฐที่ปกครองในระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญใช้รัฐธรรมนูญแบบฟาสซิส (หรือกึ่งฟาสซิส) ซึ่งตัวอย่างดังกล่าวเคยเกิดขึ้นในประเทศอิตาลี ญี่ปุ่น สเปน

รัฐธรรมนูญฉบับแรกของโลก

ในวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1215 ขุนนางและพระราชาคณะจำนวน 25 คน ได้บังคับให้พระเจ้าจอห์นลงนามในเอกสารที่เรียกว่า "มหากฎบัตร" (The Great Charter, Magna Carta) ซึ่งเป็นสัญญาระหว่างพระมหากษัตริย์กับขุนนางและพระสงฆ์ โดยในมหากฎบัตรได้กำหนด ถึงการจัดองค์กรและการบริหารอำนาจของสภาสูง (Magnum Concillium) และกำหนดว่าพระมหากษัตริย์จะเก็บภาษีบางอย่างตามที่กำหนดไว้โดยมิได้รับความเห็นชอบจากสภาสูงมิได้ จะจับกุมคุมขังบุคคลได้ก็ต่อเมื่อ มีคำพิพากษาที่ชอบด้วยกฎหมาย มหากฎบัตรนี้ นักกฎหมายบางท่านเห็นว่า เป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรก

รัฐธรรมนูญในสหรัฐอเมริกาและฝรั่งเศส ในภาษาของประเทศทั้งสอง คำว่ารัฐธรรมนูญต่างใช้คำว่า Constitution ซึ่งแปลว่า การสถาปนา หรือการจัดตั้ง ซึ่งหมายถึงการสถาปนาหรือจัดตั้งรัฐนั่นเอง โดยทั้งสองประเทศมีรัฐธรรมนูญที่เป็นลายลักษณ์อักษร แต่ประเทศอังกฤษไม่มีรัฐธรรมนูญเป็นลายลักษณ์อักษร

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/02/Magna_Carta.jpg/490px-Magna_Carta.jpg)

Magna Carta

ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม

ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม (Participatory Democracy) หมายถึง การมีส่วนร่วมในทางการเมืองการปกครอง ตลอดจนการกำหนดวิถีชีวิตที่สอดคล้องกับการเมืองการปกครองแบบประชาธิปไตย ทั้งนี้ไม่ว่าเกี่ยวข้องกับเรื่องสิทธิเสรีภาพ หน้าที่ ตามระบอบการเมืองการปกครองที่ไม่ไปก้าวก่ายหรือก่อความเดือดร้อนแก่ผู้อื่นหรือสังคมส่วนรวม การมีส่วนร่วมในทางการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอาจจะจำแนกเป็น 3 ระดับ คือ

การมีส่วนร่วมในระดับเบื่องต้น เช่น ร่วมแสดงความคิดเห็นในทางการเมือง, ร่วมพูดคุยอภิปรายเรื่องราวทางการเมืองและสถานการณ์ปัจจุบัน, ร่วมลงชื่อเพื่อเสนอเรื่องราวหรือประชาพิจารณ์เกี่ยวกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งในทางการเมือง, รวมกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อแสดงความคิดเห็นในทางการเมือง, เป็นสมาชิกพรรคการเมือง

การมีส่วนร่วมในระดับกลาง เช่น ร่วมเดินขบวนเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม, ร่วมปราศัยในการชุมนุมเรียกร้องเรื่องราว, ร่วมลงชื่อเพื่อเสนอให้ฝ่ายที่มีอำนาจตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่ง, ร่วมอดข้าวประท้วงหรือร่วมกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อเรียกร้อง

การมีส่วนร่วมในระดับสูง เช่น ร่วมลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภา, ร่วมก่อตั้งพรรคการเมือง, ร่วมก่อตั้งรัฐบาล
ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับวิธีการกระจายอำนาจและทรัพยากรต่าง ๆ ที่ไม่เท่าเทียมกันอันมีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนและวิธีการที่ประชาเหล่านั้นมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจที่มีผลกระทบต่อตน

โดยที่กล่าวถึงข้างต้น ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม จึงหมายถึง การที่อำนาจในการตัดสินใจไม่ควรเป็นของกลุ่มคนจำนวนน้อย แต่อำนาจควรไดรับการจัดสรรในระหว่างประชาชน เพื่อทุก ๆ คนได้มีโอกาสที่จะมีอิทธิพล และจัดเป็นกระจายอำนาจและเปิดต่อการมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางของประชาชนในกระบวนการทางการเมือง ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ

จากคำนิยามดังกล่าวข้างต้นอาจสรุปหลักการหรือองค์ประกอบสำคัญของคำว่าประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมได้ ดังนี้

การให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการเมืองและการบริหาร

เน้นการกระจายอำนายในการตัดสินใจและการจัดสรรทรัพยากรต่าง ๆ ในระหว่างประชาชนให้เท่าเทียมกัน
 
อำนาจในการตัดสินใจและการจัดสรรทรัพยากรต่าง ๆ นั้น จะส่งผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน

เพิ่มการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชน

มีความยืดหยุ่นได้ กล่าวคือ มีโครงสร้างการทำงานที่สามารถตรวจสอบได้ มีความโปร่งใสและคำนึงถึงความต้องการทรัพยากรของผู้มีส่วนร่วม

การมีส่วนร่วมของประชาชนมีทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ

แคทท์ (Catt 1999, 39-56) ได้เสนอไว้ว่า องค์ประกอบและเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดของความเป็นประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม คือ

ทุกคนสามารถยกประเด็นปัญหาใดปัญหาหนึ่งขึ้นมา เพื่อกำหนดเป็นวาระของการประชุม สามารถเสนอทางเลือกและมีส่วนร่วมในการเลือกหรือการตัดสินใจสุดท้ายได้

เป็นการประชุมที่ทุกคนสามารุพูดคุยกันได้อย่างทั่วถึง (face-to-face meeting)

มีการปรึกษาหารือ หรืออภิปรายประเด็นปัญหาที่หยิบยกมาพิจารณากันอย่างกว้างขวาง ทุกคนต้องการมีส่วนร่วมในการอภิปราย และสามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่

มีแนวโน้มที่พยายามจะให้เกิดความเห็นพ้อง (consensus) ร่วมกันในประเด็นปัญหาที่พิจารณา

การมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นกระบวนการซึ่งประชาชน หรือผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้มีโอกาสแสดงทัศนะและเข้าร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ ที่มีผลต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน รวมทั้งมีการนำความคิดเห็นดังกล่าวไปประกอบการพิจารณากำหนดนโยบายและการตัดสินใจของรัฐ

การมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นกระบวนการสื่อสารในระบบเปิด กล่าวคือ เป็นการสื่อสารสองทาง ทั้งอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการ ซึ่งประกอบไปด้วยการแบ่งสรรข้อมูลร่วมกันระหว่างผู้มีส่วนเสียและเป็นการเสริมสร้างความสามัคคีในสังคม

ทั้งนี้เพราะการมีส่วนร่วมของประชาชน เป็นการเพิ่มคุณภาพของการตัดสินใจการลดค่าใช้จ่ายและการสูญเสียเวลา เป็นการสร้างฉันทามติ และทำให้ง่ายต่อการนำไปปฏิบัติ อีกทั้งช่วยหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าใน “กรณีที่ร้ายแรงที่สุด” ช่วยให้เกิดความน่าเชื่อถือและความชอบธรรมและช่วยให้ทราบความห่วงกังวลของประชาชนและค่านิยมของสาธารณชน รวมทั้งเป็นการพัฒนาความเชี่ยวชาญและความคิดสร้างสรรค์ของของสาธารณชน

การมีส่วนร่วมของประชาชนมีความสำคัญในการสร้างประชาธิปไตยอย่างยั่งยืนและส่งเสริมธรรมาภิบาล ตลอดจนการบริหารงานหากมีการมีส่วนร่วมของประชาชนมากขึ้นเพียงใดก็จะให้มีการตรวจสอบการทำงานของผู้บริหารและให้ผู้บริหารที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมมากยิ่งขึ้น อีกทั้งยังเป็นการป้องกันนักการเมืองจากการกำหนดนโยบายที่ไม่เหมาะสมกับสังคมนั้น ๆ นอกจากนี้การมีส่วนร่วมของประชาชนยังเป็นการสร้างความมั่นใจว่าเสียงของประชาชนจะมีคนรับฟัง อีกทั้งความต้องการหรือความปรารถนาประชาชนก็จะได้รับการตอบสนอง

กล่าวโดยสรุป ระบบประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม ซึ่งเปิดโอกาสให้ประชาชนได้แสดงทัศนะและมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ที่จะมีผลต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน นอกจากจะช่วยให้การตัดสินใจของผู้เสนอโครงการหรือรัฐบาลมีความรอบคอบ และสอดรับกับปัญหาและความต้องการของประชาชนมากยิ่งขึ้นแล้ว ยังเป็นการควบคุมการบริหารงานของรัฐบาลให้มีความโปร่งใส (Transparency) ตอบสนองต่อปัญหาและความต้องการของประชาชน (Responsiveness) และมีความรับผิดชอบหรือสามารถตอบคำถามของประชาชนได้ (Accountability) อีกด้วย ซึ่งเท่ากับเป็นการส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตยให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้นอีกด้วย

70/30 คือคำที่พุดออกมาลอยไม่ยอมเจรไนจนกระทั่งมาเตะปากตัวเอง ขนาดวันนี้ เค้าบอกแล้วว่าเลือกตั้งครบ100%แต่ขอแบ่งไปให้สาขาอาชีพได้แสดงทรรศนะ ไม่ให้นักเลือกตั้งโชว์พาวบ้าอำนาจ100%

ก้ยังหยิบ70/30มาถามถึง ก็ไม่รู้จะถามถึงทำไม 19 กย. พูดไปเหมือพายเรือในอ่าง ไม่ทำคนก็ตีกันตาย ทำแล้วไม่ดี ทำไปทำไม อีกฝ่ายก็พูดคำเดิน ไม่ทำก้ตีกันตาย วนไปวนมาเป็นแผ่นเสียงตกร่อง

คมช.ไปแล้วไปลับ แล้วก้ถามถึง คมช. ผมเห็น โกวิท ก็ยังเกาะหญิงอ้ออี้ ได้เก้าอี้มา

การเลือกตั้งไม่ใช่คำตอบนะครับ วันนี้ดูช่องสามช่วงเย็นกับปัญหาโลกร้อนและน้ำแข็งละลายแล้ว หากการเมืองใหม่มีขึ้นมาจริงๆๆอยากเห็น ส.ส. สาย กรีน(พวกนิเวศวิทยาการเมือง)ที่มีอย่างบางประเทศจัง เพื่อจะกาให้1เสียงไปดูเเลเรื่อง นิเวศวิทยา

ตามคุณ แคน ว่า

house of commons บางทีก็เรียกว่า house of representatives

มันก็คือ สภานิติบัญญัติ และ วุฒิสภานั่นแหละ

ข้อมูลเยอะดี ขอบคุณคัรบ  :slime_bigsmile:

จะกลุ่มอำมาตย์หรือกลุ่มทหาร หรือจะเป็นประชาชนเอง มันก็เป็นกลุ่มผลประโยชน์ด้วยกันทั้งนั้น

การจะไปตัดคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งออก แล้วบอกว่าเป็นประชาิธิปไตย มันก็คงไม่ใช่

หลักการมันก็บอกอยู่แล้ว ว่าทุกคนมีส่วนร่วม ในระบอบประชาธิปไตย

เพียงแต่เราจะทำอย่างไรจึงจะสามารถจัดสรรผลประโยชน์ได้อย่างลงตัว ไม่มีการเอาเปรียบกัน

ฉะนั้นไม่ว่าคุณจะอยู่กลุ่มผลประโยชน์ใด แต่ถ้าผลประโยชน์นั้นได้มาถูกต้องตามกฏกติกา หลักจริยธรรม

มิใช่ใช้อำนาจเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์เฉพาะตัวเอง  ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

อังกฤษใช้ "สภาคู่" นั่นแหละครับ

ส่วนวุฒิสภา สมาชิกแบ่งเป็น 4 ส่วน มีสัดส่วนที่มาจากการแต่งตั้งของนายกรัฐมนตรี  ( สมาชิกตลอดชีพ ตายแล้วนายกตั้งเสริมใหม่ มีจำนวนมากที่สุด )

ไทยก็เคยใช้แบบนี้ แต่แต่งตั้งจากนายกทั้งวุฒิสภา ( เพิ่งมาเปลี่ยนเป็น วุฒิสมาชิกเลือกตั้งเมื่อปี 2540 )

ไทยไม่มีสัดส่วนจาก ศาล และ พระราชวงศ์

ส่วน สภาล่าง ก็เหมือนไทย แต่ไทยไปเอาระบบสัดส่วนมาจาก ระบบของเยอรมัน

เอาระบบองค์กรอิสระมาจากอเมริกา ( ผู้ตรวจการระฐสภา / กรรมการสิทธิ์ )

ไทยไปลอกมาแต่โครงร่าง ไม่เอาจิตวิญญาณประชาธิปไตยมาด้วย

ถ้าจะเอาแบบอังกฤษ วุฒิสภาก็ควรแบ่งสัดส่วนตามเค้าดูสิ...ระดับที่มี "ศาล" เข้าไปอยู่ในวุฒิสภา

ย่อมมีมุมมองของนักกฎหมายที่ใช้กฎหมายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

ทุกระบบมันก็มีข้อดีข้อเสียทั้งนั้น โดยเฉพาะหากอำนาจนั้นตกอยู่ในมือของคนชั่ว

ขอโทษครับลุงแคน ขอแย้งนิดนึงระบบ ผู้ตรวจการรัฐสภา ไทยเราเอามาจากสวีเดนกัลแถบสแกนดิเนเวียนครับ สวีเดนคือต้นแบบผู้ตรวจการรัฐสภา(เท่าที่อ่านเจอคร้าบ)

ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่ามาจากไหน

แต่ประเด็นคือ เอามาแล้ว เคยเห็นผลงานของผู้ตรวจการรัฐสภาหรือไม่

คือถ้าเอาของเค้ามาเพียงเพื่อความโก่เก๋ ไม่เอาจิตวิญญาณมา หรือ ทำงานไม่ได้ ก็ไร้ประโยชน์ เปลืองงบประมาณอีกต่างหาก

รัฐธรรมนูญ 2540 ให้องค์กรอิสระ ประเมินตัวเอง ไม่ทราบว่ามีการประเมินหรือไม่...ตรงนี้คือสิ่งที่ต้องศึกษา

คิดระบบ ลอกระบบดีแค่ไหน แต่ถ้าคนในสังคมไม่รู้สึกรู้สา ไม่นำพา มันก็แค่นั้นแหละครับ

ประมวลจริยธรรมที่ออกมา ก็มีโทษหน่อมแน้ม จนเหมือนให้ศีลของชาวพุทธ ไม่ทำก็แค่บาป แต่มีผลในทางปฏิบัติที่เป็นรูปธรรม

00000000000

การอ้างว่า สภาแต่งตั้งไม่เป็นประชาธิปไตย

แต่ไหง สภาสูง สภาขุนนางของอังกฤษ ทำหน้าที่ร่วมกับสภาล่าง สร้างสรรค์ประเทศให้เป็นประชาธิปไตยต้นแบบได้

นี่ก็ต้องนำมาพิจารณาด้วย

สำหรับผม การปฏิวัติ 2475 ก็แค่พวกขุนนางชั้นล่างๆ ไม่กี่คน ไม่พอใจกับการที่ถูกตัดงบ ก็เลยออกมาโวยวาย บอกว่าตัวเองไม่ได้รับความยุติธรรมทั้งๆ ที่ขุนนางผู้ใหญ่อยู่กันสุขสบาย แต่ผมว่าตอนนั้นมันช่วงสงครามโลก ศก. กำลังแย่ แล้วมันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายละครับ

สรุปแล้ว ก็แค่พวกที่ต้องการความยุติธรรมกับพวกตนแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่ดูปชช ประชาธิปไตย มันก็เลยเอียงกะเท่เล่งี้ไงครับ

ตั้งแต่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง

การเมืองไทยก็ผ่านการจัดรูปแบบของสภามาแทบจะทุกอย่างแล้วครับ

มันขึ้นอยู่กับว่า ใครมีเสียงดังในสังคมช่วงนั้น ๆ ก็สร้างกติกาให้พวกตัวเองได้เปรียบ พอเกิดความไม่พอใจก็ล้มรัฐธรรมนูญ

แต่ไม่ได้ลงไปทำประชาธิปไตยฐานราก หรือ มีแนวทางพัฒนาประชาธิปไตยที่แท้จริง

สุดท้ายมันก็เป็นเพียงวาทกรรม ที่จะสร้างอำนาจให้กลุ่มตัวเอง พวกตัวเอง

รัฐธรรมนูญ 2540 ก็ใช้มาจนเกือบ ๆ 10 ปี ประชาธิปไตยก็ยังเต่าคลาน จนมีเหตุให้ต้องล้มล้างกันลงไป

รัฐธรรมนูญ 2550 ก็พยายามปิดจุดอ่อนเหล่านั้น เนื้อหาก็เป็นแบบ 2540 เดิม ๆ ไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากไปกว่า มีวุฒิสรรหามาครึ่งหนึ่ง

แต่ตัวปัญหาใหญ่ที่ทำให้การเมืองพิกล พิการ น่าจะเป็นการทำงานในระบบเลือกตั้ง

ตั้งแต่ตัวประชาชนเอง นักเลือกตั้ง และ กกต.

นี่คือตัวปัญหาหลัก ที่ทำให้ระบบการคัดคนเข้าสู่อำนาจ ไม่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของการเมืองในระบอบประชาธิปไตย

ไม่ว่าจะเปลี่ยนรูปแบบไปถึงไหน หากยังมีการฉ้อฉลกันตั้งแต่เริ่มเข้าสู่อำนาจ โกงเลือกตั้ง ล้อบบี้ในกลุ่มอาชีพ

ถึงที่สุด มันก็หนีไม่พ้นการล้อบบี้ การซื้อเสียงในสภา เพียงเพื่อจัดตั้งรัฐบาล

ถึงวันนี้ ผมก็ยังเชื่อว่าหากจะปฏิรูปการเมือง แบบที่พันธมิตรทำ พยายามตัดพวกนักเลือกตั้ง ให้ออกจากการออกแบบรัฐธรรมนูญใหม่

คงเป็นไปได้ยากยิ่ง....เพราะหากถึงเวลาจวนตัว นักเลือกตั้งก็จะยุบสภา ให้กลับไปสู่วังวนการโกงเลือกตั้งแบบเดิม ๆ

เพราะยังไม่มีกติกาใหม่ เค้าก็อ้างความชอบธรรม ตามกติกา รัฐธรรมนูญ 2550 อยู่เช่นเดิม

กว่าจะกลับมาแก้ไข มาตรา 271 ก็ต้องแลกกับการเสนอเงื่อนไข ต้องทำรัฐธรรมนูญให้มีข้อเสนอของฝ่ายนักเลือกตั้งอยู่ดี

การแย่งอำนาจให้ฝ่ายตนได้เปรียบ มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์

ตราบใดที่ไม่สร้างความเข้มแข็งให้เกิดจากฐานราก

ตราบใดไม่สร้างความตื่นตัวทางการเมืองในหมู่ประชาชนตลอดเวลา

ปล่อยให้การเมืองเป็นเรื่องของนักเลือกตั้ง ตราบนั้น ประชาธิปไตยไทยก็จะยังคงพายเรือในอ่างอยู่แบบนี้แหละครับ

มันขึ้นกับผู้คนในสังคม มากกว่าระบบ ระบอบอะไรทั้งนั้น

ถึงที่สุด พันธมิตรต้องตอบคำถามให้ได้ว่า ต้องการล้างผู้คนในระบอบการเมืองเก่า

หรือจะล้างระเบียบด้วยการปฏิรูปการเมืองเพียงแค่สร้างรัฐธรรมนูญใหม่

พันธมิตรตระเตรียมประชาชน ให้มีความพร้อมเพื่อเข้ามามีบทบาททางการเมืองมากน้อยแค่ไหน

ฝ่ายตรงข้ามกับพันธมิตร พร้อมจะก้าวเดินไปด้วยกันหรือไม่

ฟังพลตรีจำลองบอกว่า ฝ่ายอาจารย์มหาวิทยาลัยทำไป พันธมิตรก็ทำไปแบบคู่ขนาน

เลยไม่ทราบว่า มันจะมีจุดบรรจบกัน ณ ที่ใด