ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ดั่งธนูน้าวถึงคราวแผ่นดินเดือด 31 พฤษภาคม 2551    กองบรรณาธิการ "แล้วจะเอายังไงกันต่อไป?" ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่ต่างคน-ต่างถาม โดยใครก็ยังให้คำตอบใครไม่ได้ ถึงแม้ "นายจักรภพ เพ็ญแข" ประกาศลาออกจากรัฐมนตรี และญัตติแก้ไขรัฐธรรมนูญ "ตกไป" แล้วก็ตาม แต่การเมือง "ภาคประชาชน" ยังคุโชน..รุกต่อ ครับ..ประชาชนทางการเมืองนั้น  ปลุกยาก  แต่เมื่อปลุกตื่นแล้ว  ก็ยากที่จะให้กลับไปหลับ-ไปนอนได้ง่ายๆ การประชุมใหญ่ของ "มวลชนพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย" ตอนหัวค่ำวานนี้ (๓๐  พ.ค.๕๑) ที่มัฆวานรังสรรค์ มีเรื่องเดียวที่ทั้งสำเร็จ และล้มเหลว ที่ล้มเหลวคือ "ห้ามฝน" ไม่อยู่ แต่ที่สำเร็จคือ มวลชนยังอยู่! ก็ โอเค น่ะ!! ประเมินจากมวลชนเป็น "มหาประชามติ" วานนี้แล้ว ผมบอกได้คำเดียวว่า..หนักใจแทนรัฐบาลนอมินีทักษิณ และ..หนักใจแทนแผ่นดินของเราทุกคน!! ทำไม..แกนนำพันธมิตรฯ จึงไม่สลายมวลชน ในเมื่อเป้าหมายบรรลุแล้ว เพราะนายจักรภพก็ลาออกแล้ว ญัตติแก้ไขร่างรัฐธรรมนูญก็ตกไปแล้ว..พันธมิตรฯ ได้คืบจะเอาศอก ต้องการป่วนบ้าน-ป่วนเมืองงั้นหรือ? อืมมมม..มองเผินก็น่าคิด แต่ถ้ามองพิศ เรื่องนี้มันมี "รากพิษ" ฝังยาวที่ต้องขุด-ต้องถอนเป็นไมล์เป็นกิโลฯ ก็ต้องย้ำจากที่บอกว่า "หนักใจ" แต่ต้น เป็น "วิตก-หวั่นไหว" แทนครับ! การที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ยกระดับการชุมนุมจากเงื่อนไขจักรภพ เงื่อนไขแก้รัฐธรรมนูญ ขึ้นไปสู่เงื่อนไขขับไล่รัฐบาล "สมัคร-นอมินีทักษิณ" แล้วประกาศเป็น "มหาฉันทามติ" ว่า เดินหน้า..ชุมนุมต่อ นั้น นับจากนี้  มิถุนา-กรกฎา-สิงหา ไปสิ้นสุดที่กันยา ผมไม่รับประกันว่า "มหาสงกรานต์เลือด" จะไม่เกิด!? ทำไงได้ล่ะครับ  เมื่อสิ้นเหตุ-สิ้นผลจะตอบ ผมก็คงต้องกำปั้นทุบดินว่า..สุดแต่ชะตา-วาสนาชาติบ้านเมืองจะเป็นไปเถอะ? ถ้าผมหรือใครจะบอกฝ่ายพันธมิตรฯ ตอนนี้ว่า เพลาฟืนจากเตาไฟ รอดูฝ่ายรัฐบาลเขาก่อนสักระยะดีไหม  ถ้าไม่เห็นแก่ใคร  ก็ขอให้เห็นใจประชาชนที่มาร่วมชุมนุมทุกคืนจะได้ไหม? อยู่กันอย่างนี้  ๕  วัน ๑๐ วัน ก็พอไหวหรอก แต่ถ้าจะต้องอยู่กันเป็นเดือน เป็นปี โดยมีเป้าหมายที่ตอบได้ในความชอบธรรมไม่ชัดเจน ก็จะเหมือนพม่าล้อมกรุงศรีอยุธยาหน้าน้ำ ตั้งค่ายก็ยาก  เสบียงกรังก็ขาด ไพร่พลก็ห่วงหน้า-พะวงหลัง ลงท้ายก็ต้องรื้อค่ายกลับหงสาวดี..มือเปล่า เสียทั้งฟอร์ม เสียทั้งประวัติศาสตร์! นับจากวันที่  ๑  มิถุนายน  ๒๕๕๑  เป็นต้นไป ศึกยกใหม่นี้เห็นทีต้องเรียกว่า "ปฏิบัติการตีหมาจนตรอก" ท่านก็คงทราบกันแล้วว่า สัญชาตญาณหมา เมื่อจนตรอกมันไม่ "มุดตรอก" หนี แต่มันจะหันหลังกลับมาสู้ และการสู้แบบหมาจนตรอกนี่แหละ ไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บไปข้าง! ถ้าลองไปกรองคำแถลงลาออกของนายจักรภพ ก็จะเห็นว่า ที่ลาออกนั้น ใช่ว่านายจักรภพสำนึกในสิ่งที่ตัวได้กระทำลงไปไม่ แต่ที่ลาออกนั้น ลาเป็นกตัญญู-กตเวทิตาต่อผู้บังคับบัญชาที่เขาเคารพรักในน้ำใจคือ "นายสมัคร สุนทรเวช" ไม่ได้เป็นการลาด้วยจิตสำนึกต่อวาจาที่เขาพาดพิงถึงสถาบันแต่อย่างใด? และอีกอย่าง นายจักรภพย้ำชัดเจน ถึงออกไปแล้ว ไปพูดที่ไหน คิดที่ไหน เขาก็จะพูด จะคิดอย่างนั้นเหมือนเดิม เพราะมั่นใจว่า..นั่นไม่ผิด! นี่ก็กลายเป็นเงื่อนไขใหม่ที่ฝ่ายพันธมิตรฯ มองยาวไปถึง "เจ้าของคอก" ด้วยมุมมองเชิงตรรกะว่า  นายจักรภพเป็นเช่นนี้  เพราะเจ้าของ  ซึ่งนายจักรภพเรียกว่า "ผู้สนับสนุนทางการเมือง" มีความคิด-ความเห็นต่อสถาบัน เป็นดังที่นายจักรภพแสดงนั่นเอง นี่เป็นอีก ๑ เหตุปัจจัยที่พันธมิตรฯ ไม่ถอยทัพ! และการที่ ส.ว.ล็อตสุดท้ายในบัญชีญัตติขอแก้ไขรัฐธรรมนูญ ไปขอถอนชื่อเพื่อให้ "ญัตติตกไป" วานนี้  ใครต่อใครทราบข่าวก็ถอนหายใจเฮือก  เหมือนสลักระเบิดถูกถอดเข็มแทงชนวนในนาทีสุดท้าย แต่แล้ว ในการประชุมพรรคพลังประชาชน  ก็มีมติออกมาว่า ในเมื่อญัตติที่ ส.ส.-ส.ว.ที่เข้าชื่อกัน  ๑๖๔  คนต้องตกไป เขาก็จะให้ ส.ส.พลังประชาชนล้วนๆ จำนวน ๑ ใน  ๕  ของสมาชิกสภาผู้แทนฯ เท่าที่มีอยู่ ทำญัตติร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญเสนอประธานสภาฯ  ขึ้นไปใหม่  ให้ทันสมัยประชุมวิสามัญที่ ๙  มิ.ย.นี้! เป็นไปตามรัฐธรรมนูญมาตรา ๒๑๙ (๑) นั่นแหละครับ จำนวน ส.ส. ๑ ใน ๕   ครั้งนี้ก็ ๙๕-๙๖  คน กะกันว่า ในสภาฯ ก็จะแก้รัฐธรรมนูญกันไป ส่วนนอกสภาฯ ก็จะทำประชามติควบคู่กันไป อย่างนี้ก็เลยเข้าล็อก ไฟพอจะมอด ได้เชื้อชิ้นใหม่ ไฟก็โชนอีก! นี่ก็เป็นเหตุปัจจัยที่  ๒ ที่ฝ่ายพันธมิตรฯ สามารถใช้อ้างเป็นเงื่อนไขไม่สลายการชุมนุม  เพราะฝ่ายรัฐบาลนอมินีทักษิณยังไม่ละความพยายามที่จะใช้ประชาธิปไตยใจนอก สถาบัน เป็นเครื่องมือแก้รัฐธรรมนูญ "ชิงศพ" นายเหนือหัว! เมื่อหยิบแต่ละส่วนมาดูและเห็นอย่างนี้ ก็บอกได้ว่า ต่างฝ่ายต่างพร้อมประจันหน้า และต่อจากนี้ เป็นการประจันแบบ "ธนูน้าวสุดสาย" ฉะนั้น การล้มตายยากจะไม่ให้เกิด!! เห็นได้ข่าวว่า "นายกฯ สมัคร" จะเปิดรายการ "สนทนาประสาสมัคร" ภาคพิเศษ-เฉพาะกิจเช้าวันเสาร์นี้ ผมก็ไม่แน่ใจว่าท่านจะอ่านไทยโพสต์ปูพื้นไปก่อนฟัง หรือว่าฟังแล้วมาอ่านทีหลัง ถ้าอ่านก่อน ทราบข่าวนี้ก็รีบไปนั่งหน้าจอ คอยฟังเถอะครับว่านายกฯ สมัครในฐานะ "หัวหน้ารัฐบาลนอมินี" จะประกาศการรับรู้การทำสงครามยืดเยื้อของฝ่ายพันธมิตรฯ ด้วยลีลาไหน? คนอย่างสมัครถอยเป็นซะที่ไหนล่ะ ถ้ามีรายการ "ต่อปาก-ต่อคำ" รับรองกวาดแชมป์ทุกรายการ ฉะนั้น ด้วยเหตุผล ๑๑-๑๒ ข้อที่นายสนธิ ลิ้มทองกุล ประกาศเป็นมูลฐานให้ต้องยกระดับการชุมนุมเป็น "ขับไล่รัฐบาล" ต่อเนื่องจากนี้ไปนั้น นายสมัครจะรับคำท้าสงคราม  หรือประกาศยอมสงบศึก  ๙ โมงเช้า ต้องตามฟังกันเอานะครับ เดี๋ยว..ขอคั่นรายการซัก ๒-๓ บรรทัด เพราะถ้าไม่ชี้แจงจะมีคนเข้าใจผิดเหมือนในกรณีข่าวลือปฏิวัติ  คือ  ๒-๓  วันที่ผ่านมา หนังสือพิมพ์ "ไทยโพสต์" หายหน้าไปจากแผงในภาคกลางหลายจังหวัด ยังอยู่ดี สุขบ้าง-ทุกข์บ้าง ตามประสาภาวะน้ำมัน "๒ ลิตรร้อยนั่นแหละครับ"  ยังไม่ล้มหายตายจากไปทางไหน  แต่เกิดเหตุไม่พึงประสงค์ คือแท่นพิมพ์ซึ่งมีอายุไล่เลี่ยกับผมกระเสาะกระแสะ  หนังสือพิมพ์ก็เลยตกรถ-ตกรา ผมยืนดูกองหนังสือที่พิมพ์เสียกระดาษเปล่า ส่งไปขายไม่ทัน ต้องขนกลับมาชั่งโลด้วยความปวดใจ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะยังไม่มีเงินซื้อแท่นใหม่ๆ เองนี่ครับ  จึงรายงานให้ทราบตามนี้ สำหรับโทรศัพท์ที่ถามกันเข้ามา..นึกว่าเจ๊งแล้ว! เอาละครับ เข้าเรื่องต่อ  ผมยอมรับว่า ถ้าผมเป็นแกนนำพันธมิตรฯ และเป็นแกนนำรัฐบาล "คิดไม่ออกจริงๆ" ครับว่า จะบริหารเรื่องราวต่อไปข้างหน้าให้จบแบบ WIN-WIN กันได้อย่างไร? ฝ่ายทหาร จะใช้บทเรียนเก่าๆ มาเป็นบทปฏิบัติการใหม่ๆ  เพื่อรักษาความสงบสุขบ้านเมืองได้แบบไหน โดยไม่ปฏิวัติ? พูดถึงปฏิวัติ ต่อให้นองเลือด รับประกัน..ก็จะไม่มีการปฏิวัติ "ปีนี้" แน่นอน!! การเมือง ต้องแก้กันด้วยการเมือง เพราะการเมือง แก้ด้วยการทหารตรงๆ ๑๐๐% มาแล้วหลายครั้ง ปรากฏว่า..พังทุกครั้ง ฉะนั้น ต้องปล่อยครับ ปล่อยให้กระบวนการการเมืองไปด้วยตัวของมันเองให้สุดๆ  จะได้รู้ว่า สุดทางด้วยพลังและสติปัญญาของการเมืองนั้น มันไปได้ยาวไกลที่สุดขนาดไหน? ขืนใครเข้าไปคั่นกลางอยู่เรื่อย  มันก็ข้องใจ  ต้องมีไฟต์ล้างตากันอยู่เรื่อย ฉะนั้น คราวนี้ต้องปล่อย ปล่อยให้กัดกันเขี้ยวรุ่นๆ จนหัวขาดไปข้าง แพ้-ชนะ จะได้เข็ดเขี้ยวกันไปเอง ทุกคนมีเหตุ-มีผล และมีสติรู้อะไรควรแค่ไหน ไม่ควรแค่ไหนด้วยกันทั้งนั้น จึงป่วยการอ้างความรัก ความสามัคคีขึ้นมาห้าม  ก็มันต้องแตกสามัคคี แยกเขี้ยวด้วยไม่รักกันให้ถึงที่สุดเสียก่อนนั่นแหละ "รักแท้-สามัคคีถาวร" จึงจะเกิดตามมาทีหลัง ก็อย่างที่เคยบอก "สังคมกำลังลอกคราบ" ไงครับ.

(http://www.vanhara.com/wp-photos/thumb.20061028-231702-5.jpg)

http://www.thaipost.net/index.asp?bk=thaipost&iDate=31/May/2551&news_id=159265&cat_id=200 :slime_worship:

ยันดูท่าทีก่อนครับ

มวยกำลังต่อยบนเวที

รอดูลีลาแต่ละฝ่าย

สุดท้ายที่หวังคือ "รัฐบาลลาออก"

เหตุผลคือ แถลงการณ์ฉบับที่ 11 นั่นแหละครับ

มีเหตุสมควรที่ต้องขับไล่รัฐบาล

ส่วนรัฐบาลไปแล้ว ก็ปรับตัวแก้ไขไปตามสถานการณ์

ที่สำคัญ พันธมิตรต้องไม่เรียกร้องการปฏิวัติเด็ดขาด

เมื่อธนูโก่งจนล้า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

หากคราวนี้ พันธมิตรถอยไป ทักษิณก็ไม่เลิกครอบงำอำนาจปกครองประเทศ

สู้ให้แตกหักดีกว่าครับ

ให้มันรู้ไปว่า แม้ทักษิณหนีไปแล้ว หรือรับโทษ หรือ ชนะในทางการเมืองต่อไป

ประเทศชาติจะได้รู้กันเสียทีว่า ประเทศนี้ต้องการให้มีนายทุนมาซื้ออำนาจของประเทศไทย

ผมยังมีความเห็นว่า เราต้องสู้ครับ ให้เด็ดขาดไปซักที