ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

ตั้งแต่เด็กๆ ไม่ว่าจะเล่นอะไรก็ตาม จะทำของเล่นเองหรือแม่ซื้อให้ หรือเก็บเงินซื้อเอง แม้กระทั่งขโมยเงินแม่ไปซื้อ

ของเล่นแต่ละชิ้น เป็นต้องโดนไอ้น้องสาวตัวแสบเอาไปเป็นเจ้าของจนหมด บางอย่างเล่นได้หนเดียว มันก็ยึดไปเป็นเจ้าของ พอแย่งคืนมา มันก็ร้องไห้จ้าดังไปสามบ้านแปดบ้าน ร้อนถึงพ่อต้องมาห้ามทัพ และผมก็โดนฟาดด้วยก้านมะยมไปทุกครั้ง

พ่อตีไปก็พล่ามพูด "......หัดแบ่งปัน หัดเสียสละ บ้างสิ น้องยังเด็ก ให้น้องเล่นก่อน พูดกับน้องดีๆ เป็นพี่ชาย ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีอำนาจเหนือน้องไปเสียทุกอย่าง."

น้ำตาตกใน ทุกครั้งที่พ่อพูดแบบนี้ แล้วผมล่ะ .......ทำไมน้องไม่เสียสละให้ บ้าง เป็นน้องก็ใช่ว่าจะต้องโดนตามใจทุกอย่าง  ผมอยากจะเถียงเหมือนกัน แต่เถียงไม่ออก เพราะปากนั้นไม่ว่างต้องแหกปากร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อก้านมะยมมันฟาดลงมาที่ก้น

ซ้ำร้ายไปกว่านั้น ทุกครั้งที่พ่อตีผม พ่อก็ยังลงโทษต่อด้วยการกระซิบให้แม่เอายาหม่องมาทาให้ผมแสบแผลหนักไปอีก


แม้กระทั่งเรื่องกิน มีครั้งหนึ่งพ่อซื้อไอติมฝาหรั่ง ยี่ห้อ ดีบี (เดลี่เบบล์ มั๊ง) ซึ่งสมัยนั้นหายากมาก  พ่อซื้อมาให้ครบทุกคน แต่ยัยน้องสาวตัวแสบ มันกินไม่พอ ขออีก  พ่อบอกให้ผมแบ่งให้น้องกิน ผมยังไม่ได้กินสักคำ ก็ต้องแบ่งให้มันไป เผลอแป๊บเดียว มันฟาดหมด
ผมโมโหมาก น้อยใจด้วย ก็เลยเตะก้นมันไปทีนึง

พ่อจับผมไปฟาดนับไม่ถ้วนแล้วเอาไปขังในห้องเก็บของกลางสวน มืดก็มืด ยุงก็เยอะ ไอ้ตุ๊กแกตัวใหญ่ตาโตๆก็เต็มไปหมด  เด็กๆอย่างผมทั้งกลัวทั้งเสียใจ แต่ก็ต้องทน

แม่แอบมาเปิดให้กลับไปนอนที่บ้านตอนดึกแล้ว ส่วนพ่อนั้นไม่รู้หายไปไหน ผมไม่สนอะไร นอนหลับเป็นตาย
พอตอนเช้า ที่หัวเตียงกลับมีไอติมอีกถ้วยวางอยู่  แม่บอกว่า พ่อจ้างเรือไปลงต้นคลองแล้วต่อรถไปเยาวราช เพื่อไปซื้อมาให้ทุกคนอีก

............ถ้าพ่อจะทำแบบนี้ ทำไมไม่ซื้อมาเยอะๆแต่แรก ทำไมปล่อยให้น้องมาแย่งของของผม 

ไอติมที่พ่อซื้อมาให้ ตอนเช้ามันก็ละลายเกือบหมดแล้ว  ผมไม่ได้กินสักคำ  พ่อซื้อมาประชดผมน่ะสิ.!!!


             อีกครั้งหนึ่ง พ่อซื้อปลาริวกิวมากินกัน ปลานี้หายาก หากเป็นริวกิวแท้ๆ  ห่อนิดเดียว แพงบรม  ผมกลับจากโรงเรียนมาช้า เหลือชิ้นเดียวเท่าฝ่ามือ  พ่อบอกว่าทุกคนกินกันหมดแล้ว นี่เหลือไว้ให้แก

แต่ก็แปลก ตอนเอาจานไปล้างแม่บอกว่าอร่อยไม๊ลูก ผมบอกว่าอร่อยแต่มีน้อยไป แม่บอกว่า พ่อซื้อมานิดเดียว ให้น้องไปกินชิ้นนึง เหลือให้ผมชิ้นนึง อีกสามชิ้นเอาไปให้ยาย เพราะ พ่อไม่ชอบกินปลาริวกิว

ผมมารู้ทีหลังว่า พ่อโกหกชะมัด จากอาพงษ์เพื่อนพ่อ เพราะไม่นานหลังจากนั้น อาพงษ์แกซื้อปลาริวกิวนี่แหละมาฝากที่บ้าน บอกว่า พ่อชอบกินมากๆ
พ่อขี้โกหก  ผมเกลียดพ่อจริงๆ


           สมัยก่อนรุ่นผม เอ็นทรานส์นั้นสำคัญมาก หากใครสอบไม่ติด เหมือนกับโลกนี้สีดำไปเลย ผมโชคดีที่เอ็นติดมหาวิทยาลัยรัฐ คณะดีซะด้วย  แต่ในบ้านกลับไม่มีใครดีใจกับผมเลยสักคน โดยเฉพาะพ่อ

แทนที่จะจัดเลี้ยงมีปาร์ตี้เหมือนคนอื่นๆ พ่อกลับเอาเงินไปซื้อมอเตอร์ไซค์คันหรู(ในสมัยนั้น)มาขับเล่นซะอยู่เกือบเดือน แต่พอเบื่อ ในช่วงมหาวิทยาลัยกำลังจะเปิด ก็ยกให้ผม

ผมเกลียดพ่อจริงๆ ลูกสอบได้ แทนที่จะให้รางวัล แทนที่จะจัดปาร์ตี้ให้หรูๆ ดันไปซื้อมอเตอร์ไซค์มาขับเล่น แค่ไม่กี่วันก็เบื่อแล้วก็ยกให้ผม  เชอะ


...........เงินเดือนก้อนแรกที่ผมได้ ผมซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้าให้แม่ น้อง และพ่อ
โดยเฉพาะพ่อ ผมตั้งใจที่จะเอาใจท่านให้มาก เพื่อท่านจะได้ไม่เกลียดผมเหมือนที่ผ่านๆมา
ผมซื้อ เสื้อมองตากู สีฟ้าควันบุหรี่ซึ่งมันแพงเอามากๆ ให้ท่าน

แต่แทนที่จะใส่ พ่อกลับเก็บมันไว้ในตู้และไม่เคยเอามาใส่เลย พ่อไม่เคยเห็นความดีของผมเลยสักนิด ผมเกลียดพ่อมากๆ


.......................หลายๆปีต่อมา ในวันเผาศพพ่อ

แม่ถือกล่องกระดาษแบนๆที่ยังดูดีอยู่ เอามาให้ผม

ผมเปิดดูในนั้น มีเสื้อมองตากูตัวที่ผมซื้อให้พ่อ และมีโน๊ตเล็กๆในกระดาษ

"........ของขวัญที่ภูมิใจที่สุดในชีวิต ที่ลูก......(ชื่อเล่นผม) ซื้อให้ในเงินเดือนก้อนแรก  "


ผมเกลียดพ่อจับใจ  พ่อรักผมมาตลอด แต่ทำไม พ่อไม่แสดงออกให้ผมรู้บ้าง จนกระทั่งวันที่พ่อจากผมไป


ผม.....เกลียด  พ่อ

ความจริงคือ ทั้งคุณลูก และคุณพ่อต่างรักกันสุดหัวใจ  :slime_worship:

อ่านแล้วประทับใจค่ะ

เท่าที่ทราบ หลายครอบครัวในบ้านเรา มักจะเป็นแบบนี้แหละค่ะ ซึ่งต่างจากครอบครัวของฝรั่งส่วนใหญ่ ซึ่งมักจะแสดงออกด้านความรักระหว่างพ่อแม่ลูกมากกว่า ทั้งคำพูด และการสัมผัส ส่วนบ้านเรามีน้อย

หลายปีที่ผ่านมา จึงมีคำแนะนำให้กอดกันมากขึ้น บอกว่ารักกันระหว่างสมาชิกในครอบครัว พ่อแม่ลูกให้มากขึ้น ซึ่งจะช่วยเป็นเกราะสร้างความเข้มแข็งให้กับครอบครัวด้วย

ผมก็อารมณ์คล้ายๆคุณ heat แต่ไม่มากเท่าครับ

นั่นดิครับ  พ่อโบราณๆก็เป็นอย่างนี้แหละ

คือไม่รู้ว่าแกอยู่ในโลกของอะไรถึงชอบแสดงออกอย่างแข็งกระด้างกับคนในครอบครัว
ไม่มีค่อยพูดค่อยจากัน  เอาแต่ใจ ชอบแสดงอำนาจ

แล้วจะมาดราม่า ซาบซึ้งภายหลัง บางกรณีเกือบจะสายเกินไปแล้ว  มันจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมานะ
ไม่แปลกหรอกครับที่บางคนจะไม่รู้สึกรัก ผูกพัน

*  กำแพง  .............  บางที   มันก็  มีเสน่ห์       ในตัวเอง

    กำแพง  .............  บางที   มันก็   ทำร้ายเรา   ว่ามั๊ย !!

ถ้าลูกเขียนถึงผม  มันคงเริ่มต้นที่...
"คำว่าพ่อ  ในความคิดของข้าพเจ้าคือผู้ชายคนหนึ่งที่มักจะพูดจาหยาบคายและลามกสัปดน... 

ถ้าถามถึงงานอิเรกของพ่อ  มันคงตอบว่า
"พ่อสะสมรูปโป๊และหนังโป๊..."

ถ้าถามว่าภาคภูมิใจในตัวพ่อหรือไม่  มันคงตอบอย่างมั่นใจว่า
"ไม่ ...โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับแม่"

ถ้าถามว่าชอบพ่อตรงไหนบ้าง  มันคงตอบว่า
"เอร่อ....."

ถ้าถามว่าเวลาใดมีความสุขทีสุด  มันคงตอบว่า
"เวลาที่พ่อไม่อยู่..."

ถ้าถามว่าหากมีปัญหา  จะร้องขอความช่วยเหลือหรือคำปรึกษาจากใครในบ้านก่อน  มันคงตอบว่า
"ไอ้เตี้ย ( ชื่อสุนัข )"

ถ้าถามว่าสิ่งที่ทำให้พ่อภูมิใจที่สุดคืออะไร  มันคงตอบว่า
"การช่วยพ่อโกหกแม่ ว่าพ่อยุ่งอยู่กับการทำงาน..."



...เฮ้อ
สงสัยผมต้องซื้อปลาสลิดทอดกรอบวางไว้ให้มันสัก 1 กล่องใหญ่ ๆ
เพราะมันมีความทรงจำที่เลวร้ายจากการกินปลาสลิดทอดแล้วก้างติดคอ
ถึงขนาดทำให้ไม่กล้ากินปลาแทบทุกชนิด  มาจนถึงทุกวันนี้
 :slime_bigsmile:

เอิ๊กๆๆๆๆ... :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile: :slime_bigsmile:

อ่านแล้วประทับใจดีจริงๆครับ... :slime_agreed: :slime_agreed:

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย ขอบคุณ คุณ h_e_a_t นะคะที่นำมาให้อ่าน  :slime_smile:

 :slime_inlove: :slime_inlove: :slime_inlove: :slime_inlove: :slime_inlove:

เคยไม่เข้าใจ....ความรักของพ่อ

แต่เมื่อเสียท่านไป.....ได้ลำดับเรื่องราวสิ่งที่ท่านทำให้ นำมาคิดและประมวล

ถามหาถึงแก่นรากของการกระทำ ว่าพ่อมีเหตุผลอย่างไร


พอถึงวันนี้......อยากให้พ่อรู้ว่า...รักและอาลัยพ่อมากที่สุด

พ่อไม่เคยจากไปไหน หรือจากไกลลูกเลย

รักพ่อ จริงๆค่ะ....


 :slime_worship:

ซึ้งเลยตอนจบ

อ่านแร้วซึ้งมากมาย คิดถึงพ่อเร้ย งิ  :slime_sentimental:

คิดถึงพ่อ ที่อยู่บนสวรรค์   :slime_sentimental:

เหมือนกันครับ..

จากคนที่เป็นพ่อ.. ถึง..คนที่เป็นลูก

                  ตราบใดที่ยังไม่เป็นพ่อคน  ตราบนั้นเราจะยังไม่รู้ซาบซึ้งว่า ความรักของพ่อที่มีต่อลูก  มันมากขนาดไหน  เสียแต่ว่า พ่อคือผู้ชายที่รักลูก รักมาก  ตั้งความหวังไว้มาก  แต่แสดงออกไม่เป็น  การด่าลูก  ตีลูกทุกครั้งเกิดจากอารมณ์ที่มากกว่าปกติ เพราะตั้งความหวังไว้สูง  แต่รู้ม๊ย การด่า การตี พ่อไม่เคยมีความสุข  พ่อไม่เคยสบายใจ  พ่อเสียใจทุกครั้ง  แต่บอกใครไม่ได้  แสดงออกไม่เป็น คิดหรือว่าพ่อเสียใจไม่ได้ ร้องไห้ไม่เป็น บ่อยครั้งเวลาที่ลูกหลับ พ่อยืนมองเงียบๆ บางครั้งก็เอามือลูบหัวให้เบาๆ ใครที่มีพ่อแสดงออกเป็น นับว่าคุณโชคดี แต่โดยมากจะโชคร้าย  เพราะพ่อแสดงออกไม่เป็น  เพียงแต่อยากให้รู้ว่า ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้น พ่อรักลูกเสมอ รักเท่าชีวิต พ่อเก็บความดีใจ  ภูมิใจไว้เงียบๆเสมอ  เพราะฉะนั้น  ทุกวันนี้ เราจึงได้แต่คิดถึงพ่อ อยากบอกพ่อว่ารัก อยากซื้อของให้พ่อ  อยากแสดงออกมากมาย อยากกอดพ่อ ขอโทษพ่อ แต่ไม่รู้ว่าพ่ออยู่ไหน ความตายของพ่อคือความเสียใจมากที่สุดครั้งหนึ่ง  แต่ความคิดถึงมันก็ทรมาณไม่แพ้กัน  ต่อไปจะกอดใครแล้วรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเท่านี้  ใครที่ยังมีพ่อ ดูแลให้ดีนะ ทุกอย่างให้อภัยพ่อเถอะ  ถ้าอยากรู้ว่าพ่อรักเรามากแค่ไหน ลองเปิดดูอัลบั๊มเก่าสมัยเด็ก จะเห็นสีหน้าแววตาของพ่อกับเราได้ชัดเจน เพียงอยากจะบอกลูกทุกคนแทนพ่อบางคนว่า..พ่อรู้ว่าลูกโกรธ..แต่ยกโทษให้พ่อนะลูก.. ที่แสดงออกไม่เป็น..  แต่ยังไม่สายหรอกนะ  ขอให้ดูแลแม่ พี่  น้องที่เหลืออยู่  ดูแลตัวเองให้ดีนะลูก...เพราะวันนี้  ไม่มีพ่ออีกแล้ว....

เสียดาย ที่ยังไม่ได้ทำหน้าที่ พ่อ ที่สมบรูณ์   :slime_shy:  พ่อตา เอาลูกผมไปเลี้ยงตั้งแต่เกืดได้ 5 วัน