ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

จะว่าไปแล้ว วงการกีฬา กับวงการเมือง มีบางอย่างที่คล้ายคลึงกัน คือ การแข่งขัน เพื่อผล แพ้ ชนะ

แต่สิ่งที่ต่างกันก็คือ การนำเอาผล แพ้ชนะ มาสร้างกุศโลบายอันยิ่งใหญ่ เพื่อให้เป็นผู้ชนะที่ผู้แพ้ ยอมรับจากใจ จริงๆมากกว่า ยอมรับผลการพ่ายแพ้ และรอวันแก้แค้น.

สิ่งที่นักการเมืองไทยโดยเฉพาะในปัจจุบัน และลุกลาม ไปยังหมู่ประชาชนที่ชมชอบแนวทางของพรรคการเมืองแต่ละขั้วนั้น  มองข้ามไป คือ การชนะใจผู้แพ้


การชนะใจผู้แพ้ นั้น ถือเป็นชัยชนะที่อาจกล่าวได้ว่ายิ่งใหญ่ที่สุดก็ว่าได้  และอาจจะใหญ่กว่าการเอาชนะใจตนเองเสียด้วยซ้ำไป

การชนะใจผู้แพ้ คือ การปรับทรรศนะ แนวคิด พฤติกรรม ของทั้งสองฝ่าย คือ ผู้ชนะ และผู้แพ้ ให้มีความเข้าใจกันและกัน มากขึ้น

มันคือการทำให้ผู้ที่แพ้ ยอมรับอย่างมีเหตุผล  ยอมรับผลด้วยใจที่ไร้ความรู้สึกว่า ฉันจะรอวันแก้แค้น  แต่จะทำให้ผู้แพ้นั้นเกิดความยอมรับในแนวคิดและการกระทำ จนยอมเข้าร่วมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันทั้งความคิดและการกระทำ

แต่ไม่ใช่ด้วยการบังคับ หรือ อามิสสินจ้าง

การจะทำให้ผู้ชนะ ชนะอย่างแท้จริงได้นั้น หลักใหญ่ น่าจะต้องมีคำว่า เมตตาธรรม และ กุศลจิต ต่อผู้แพ้ เสียก่อน  หากไร้สองสิ่งนี้แล้ว ชัยชนะไม่ว่าจะได้มามากน้อยเท่าใด มันก็เป็นเพียงชัยชนะภาพลวงตา


.......................ชัยชนะในสงครามใดๆก็ตาม ไม่ใช่ชัยชนะที่เด็ดขาด  หากผู้ชนะในสงครามนั้นๆ ไม่เข้าใจผู้แพ้ และไม่สามารถโน้มน้าวให้ผู้แพ้ เข้ามาร่วมเป็นส่วนเดียวกับตนได้

สงครามกลางเมืองในหลายประเทศ ก่อกำเนิดมาจากแนวคิดที่ต่างกันคนละขั้วและไม่สามารถประสานกันได้ ทั้งสิ้น
และในสงครามกลางเมืองนั้นๆ นั่นเอง ที่สงบลงและมีสันติภาพอันยั่งยืน  กลับมาจาก การสร้างความเข้าใจอันเริ่มมาจากผู้ชนะต่อผู้พ่ายแพ้  การโน้มน้าวและดำเนินการสร้างความเข้าใจในความคิด ให้อีกฝ่ายเอนเอียงและยอมรับ จนในที่สุดก็สามารถประสานกันได้เป็นหนึ่งเดียวกัน


เป็นเรื่องยากมากกว่า สำหรับผู้แพ้ในสงครามใดๆก็ตาม จะพยายามเข้าใจ ฝ่ายชนะ
แต่เป็นเรื่องที่ง่ายกว่ามาก สำหรับผู้ชนะ ที่จะสร้างความเข้าใจต่อผู้แพ้ เพราะผู้ชนะย่อมอยู่ในสถานภาพที่เหนือกว่าอันเป็นปกติอยู่แล้ว


"ผู้ที่สูงกว่า หากรู้จักก้มตัวลงหาผู้ที่ต่ำกว่า ย่อมได้รับการยอมรับ มากกว่า ผู้ที่สูงกว่า แต่เหยียบย่ำผู้ที่ต่ำกว่า"
สิ่งนี้เป็นสัจจธรรม ที่มีค่ายิ่งนัก โดยเฉพาะนักการเมืองไทย

เห็นด้วยครับ

แต่คงเป็นไปได้ยากส์




กติกาที่มีอยู่ยังหาช่องหามุมเล่นตุกติกเอาเปรียบกันแบบไม่รู้จักอาย

จะหวังให้มีน้ำใจนักกีฬาคงลำบากหน่อย :mozilla_sealed: :mozilla_money:

ผมว่าเขาไม่ได้มองข้ามหรอกครับ
แต่มันไม่มีเอาเสียเลยในจิตใจของนักการเมืองไทย
ผมเห็นด้วยกับ จขกท. ครับ
แต่เหมือนกับงมเข็มในทะเลจริงๆ

เมื่อมีการแข่งขันก็ต้องมีแพ้ชนะนะครับ
แต่ต้องมีน้ำใจนักกีฬา รู้มารยาท มีศักดิ์ศรีที่จะสู้กันแบบยุติธรรม

ไม่ใช่เล่นกันทุกท่า ไม่ว่าจะสกปรกขนาดไหน
แบบนั้นมันเหมือนหมากัดกันมากกว่ามนุษย์ที่มีอารยธรรม :?

อันนี้ผมเข้าใจครับ

แต่มันก็มีความแตกต่างกันอยู่ ระหว่างการออกไปทำงานกับคนอื่นๆ ในสภาพแวดล้อมที่มีการแข่งขัน แล้วเกิดผู้ชนะ-ผู้แพ้ คนเก่ง-คนบ๊วย ขึ้นมาในสนามตามธรรมชาติของมัน

...กับการถือดาบเงื้อง่าวิ่งออกจากบ้านไปด้วยความคิดที่ว่า กรูจะไปข่มขี่คนอื่นๆ ให้พวกมันยอมสยบอยู่ใต้บาทากรูให้จงได้

นักการเมืองไทย คือผู้ที่เข้ามาเพื่อแสวงหาประโยชน์จากอำนาจรัฐ
ดังนั้นนักการเมืองจึงไม่เคยมองข้ามการพัฒนาประชาธิปไตย แต่จะเมินเฉยและขัดขวางเสียมากกว่า
เพราะประชาธิปไตยยิ่งพัฒนามากขึ้น การกอบโกยผลประโยชน์ก็ยิ่งทำได้ยากลำบากมากขึ้นตามไปด้วย