ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

คิดเคียดแค้นแน่นดังไฟสุมในอก
ดังนรกตกลงไปฝังในหัว
จะกรีดร้องก้องกู่กูไม่กลัว
มาทำชั่วมั่วหมายไม่อายใจ
จะจับปืนยืนหยัดเข้าอัดกลับ
ชีพจะดับปลดปลงไม่สงสัย
จะปกปักษ์รักษ์เขตประเทศไทย
มิให้ใครบุกแบ่งเข้าแย่งเอา
เห็นเลือดไทยไหลนองต้องสลด
ทุกหยาดหยดจะเสียไปไม่สูญเปล่า
จะตกตายก็อย่าหมายจะได้เอา
แผ่นดินเราตั้งแต่ปู่กูครอบครอง

....

ฆ่ากันเพื่ออะไร? หรือเพื่อสะใจให้หายแค้น
ต้องมีชีวิตตายแทน ความแค้นจึงหายไป
แล้วอีกชีวิตที่ดับเล่า พี่น้องเขาจะแค้นไหม?
แล้วถ้าเขาฆ่าเราไป จะมีใครแค้นแทนเรา?
ไฟที่ดับด้วยไฟ จะอย่างไรก็โดนไฟเผา
หากถือเอาแต่ตัวเรา ชีวิตเขาก็ไร้ความหมาย
ยึดถือการเข่นฆ่า เรียกว่าศรัทธาได้เช่นไร
หากรักเซ่นด้วยความตาย จะไม่ขอรักใครอีกเลย

พระเจ้า หรือพระธรรม จงจดจำในหัวใจ
ทางเดินที่ตามไป ต่างมีไว้ใช้ชี้นำ
เพื่อความสงบสุขและแก้ทุกข์ที่เติมซ้ำ
เพียงทำตามลำนำศาสนาจะพาพ้น
ไม่มีศาสดาที่หวังว่าเอาแต่ตน
เพียงหวังทุกแห่งหนเชื่อตามอย่างทางดีดี

ทางเดินทางใดก็ตาม
ต่างนำแต่ความสุขี
พร่ำสอนให้เป็นคนดี
อย่ามีจิตคิดเคียดแค้น

รักชาติยิ่งนักตระหนักได้
รักจนตายเพื่อไทยได้ทั้งสิ้น
ยอมยืนหยัดอยู่ยงตรงผืนดิน
ให้แดดิ้นสิ้นชาติคงขลาดอาย
เพราะเข้าใจว่าไทยเพียงเชื้อเดียว
ไม่แลเหลียวเชื้อชิ้นแต่ถิ่นไหน
มีแต่ไทยสูงล้ำอยู่ร่ำไป
ไม่สนใจความหลากหลายแต่ใดมา
แต่เดิมไทยใช้ชื่อคือสยาม
ให้ลือนามโดยแสดงทุกแหล่งหล้า
คงความหมายหลายชาติเชื้อทุกเมือมา
แขก ล้านนา รามัญ ยันจีน ลาว ฯลฯ
ฉะนั้นหนาอย่าถือตัวและมั่วนิ่ม
มัวยืนยิ้มกูไทยแท้แต่แง่เหง้า
ตั้งหน้าชังรังเกียจเบียดเบียนเอา
ว่าแผ่นดินถิ่นโคตรเราแต่เก่ากาล