ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)

 :slime_doubt: :slime_doubt:


 ต้องข้ออภัยด้วยถ้ากระทู้นี้อาจจะแรงไปหน่อย
ชักทนไม่ได้แล้วนะ  ประเทศนี้เค้าเล่นจะไม่ให้มีองคมนตรี......
ไม่ให้มีประธานองคมนตรี....แล้วเหรอ  คิดได้ไง
เอาอวัยวะส่วนใดคิดบอกหน่อย  ขออนุญาตใช้คำแรง
หน่อยนะ  หรืออำนาจเงินอุดปากจนคิด พูดอะไรๆ
ก็ได้ โดยไม่คำนึงถึงความถูกต้อง ความชอบธรรม
เลยเหรอ   ณ วินาทีนี้  ประเทศไทยต้องปกครอง
โดยใช้หลักธรรมาธิปไตยเท่านั้น  สังคมและบ้านเมือง
จึงจะสงบสุข  อย่ามัวนั่งหลับตา เอาอำนาจเงิน
เอาผลปรโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้งให้มากนักเลย    -----


---ยังเป็นคนไทยที่ยึดถือความชอบธรรม ธรรมาภิบาล
ในหลักการบริหารประเทศหรือเปล่า  ที่มีความคิดจะต่อต้าน


--  ไม่ให้มีตำแหน่งองคมนตรี  บ้าง

--  ต่อต้านการใส่เสื้อสีเหลือง บ้าง

--  ต่อต้าน นายกพระราชทานบ้าง




ที่โพสต์ออกมา  โดยอิทธิพลมีผลประโยชน์หรือเป็นเหยื่ออันโอชะ ของอธรรม
ของคนที่เห็นอำนาจเป็นของหวาน อยากครอบครองประเทศ
โดยขาดความชอบธรรมหรือเปล่า  ถ้ามิใช่ช่วยตอบหน่อย  .....

 ว่า  ---   คิดแบบที่ท่านคิด ความชอบธรรม  หลักศีลธรรม  หลักธรรมาธิปไตย
หลักธรรมาภิบาลจะเกิดขึ้นหรือไม่ ในประเทศไทย ช่วยบอกเหตุผลหน่อย
เอาแบบเหตุ  แบบผลนะ   ดันๆแถๆๆไม่เอา  บอร์ดนี้เป็นบอร์ดสาธารณะ
ที่รองรับการมีเหตุมีผล  ที่คำนึงถึงความชอบธรรม ความสงบสุขในสังคม

มิใช่ บอร์ดล่อเหยื่อของใคร  -----   


กะว่าจะไปหาข้อมูล ข้อเท็จจริง  หาความคืบหน้าเกี่ยวกับข่าวการเมือง
ที่บอร์ดราชดำเนิน คิดว่าอาจจะพัฒนาบ้าง เพราะไม่ได้เข้าไปนานแล้ว
ไปเจอกระทู้นี้  น่าแปลกที่คนเข้าไปตอบแปลความไม่ออกว่า จขกท
เค้าเป็นบ่าง  หรือเค้าเป็นคน เฮโลสารพาเข้าไปตอบกันใหญ่   ---
น่าสงสาร  ----

http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P5210989/P5210989.html


นี่ก็อีกกระทู้หนึ่ง  ที่มีความกล้าหาญชาญชัยในการคิดอะไรที่หลงทางได้เยี่ยมมาก

http://forum.serithai.net/index.php?topic=12154.0

เรื่องใดก็ตามที่สงวนสิทธิเฉพาะการสนับสนุนเท่านั้น แต่โยนบาปและข้อกฎหมายห้ามการแย้งไม่เห็นด้วย....เรื่องดังกล่าวมันก็เป็นเพียงการพูดข้างเดียว คือ มีศรัทธาแต่ปราศจากปัญญาเท่านั้นเองใช่ไหมค่ะ!?!  :slime_doubt:

คนคิดเขาก้ใช้สมองคิดนี่แหละครับ เพียงแต่เขาคิดต่างจากคุณแค่นั้นเอง

ไม่ได้หรือไงครับ :slime_doubt:

  คิดต่าง  ไม่แปลกหรอก  แต่เหตุแต่ผลในการคิดต่าง เป็นประโยชน์
แก่ส่วนรวมพอมั๊ย  เอางี้ดีกว่า

---จารย์จ๊ะช่วยหาเหตุผลที่เป้นประโยชน์แก่ส่วนรวม  มาแย้งสิคะ
หาเหตุผลที่ถูกต้อง  ชอบธรรมมาแย้ง รับรองได้คนในบอร์ดเสรีไทย
จะเปลี่ยนมาศรัทธา  มานับถือจารย์จ๊ะอีกเป็นกองหน่ะ

คำใด วลีใด พยางค์ใด ที่ท่านค้างคาใจ หรือมองว่าไม่ชอบธรรมก็ว่ามา ----


 :slime_doubt: :slime_doubt: :slime_dizzy:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------


คณะองคมนตรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางมาจาก องคมนตรี)
Jump to: navigation, ค้นหา
คณะองคมนตรี (Privy Council) คือ บุคคลที่มีหน้าที่ถวายความเห็นต่อพระมหากษัตริย์ คำนี้กำเนิดขึ้นครั้งแรกในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงตั้งสภาขึ้น 2 สภา คือ สภาที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน (Council of state) และองคมนตรีสภา (Privy Council) ต่อมาเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ไปเป็นระบอบประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2490 จึงมีบทบัญญัติคล้ายคลึงกันโดยกำหนดให้มี "คณะอภิรัฐมนตรี" ทำหน้าที่นี้ ซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็น "คณะองคมนตรี" ในรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2492 และใช้มาตราบจนถึงปัจจุบัน

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 ระบุว่าเป็นคณะบุคคลที่พระมหากษัตริย์ทรงเลือกและทรงแต่งตั้ง มีผู้ทรงคุณวุฒิเป็นประธานองคมนตรีคนหนึ่งและองคมนตรีอื่นอีกไม่เกิน 18 คน ความเห็นที่ถวายต่อพระมหากษัตริย์ต้องเป็นพระราชกรณียกิจที่พระมหากษัตริย์ทรงปรึกษาเท่านั้น การเลือกและแต่งตั้งองคมนตรีหรือการให้องคมนตรีพ้นจากตำแหน่งให้เป็นไปตามพระราชอัธยาศัย โดยประธานองคมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการแต่งตั้งองคมนตรีหรือให้องคมนตรีพ้นจากตำแหน่ง

องคมนตรีต้องไม่เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกวุฒิสภา กรรมการการเลือกตั้ง ผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ตุลาการศาลปกครอง กรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ กรรมการตรวจเงินแผ่นดิน ข้าราชการซึ่งมีตำแหน่งหรือเงินเดือนประจำ พนักงานรัฐวิสาหกิจ เจ้าหน้าที่อื่นของรัฐ หรือสมาชิก หรือเจ้าหน้าที่ของพรรคการเมือง และต้องไม่แสดงการฝักใฝ่ในพรรคการเมืองใด ๆ ก่อนเข้ารับหน้าที่ องคมนตรีต้องถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ และพ้นจากตำแหน่งเมื่อตาย ลาออก หรือมีพระบรมราชโองการให้พ้นจากตำแหน่ง

คณะองคมนตรี จะทำการประชุมทุกสัปดาห์ ณ ทำเนียบองคมนตรี บริเวณพระราชอุทยานสราญรมย์ ใกล้พระบรมมหาราชวัง ด้านถนนสนามไชย


http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B5

คำใด วลีใด พยางค์ใด ที่ท่านค้างคาใจ หรือมองว่าไม่ชอบธรรมก็ว่ามา ----


 :slime_doubt: :slime_doubt: :slime_dizzy:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------


"ธรรมาธิปไตย" กับการบริหารสมัยใหม่


คอลัมน์ การบริหารงานและการจัดการองค์กร โดย ดร.มิชิตา จำปาเทศ รอดสุทธิ สถาบันการบริหารและจิตวิทยา ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 04 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 ปีที่ 29 ฉบับที่ 3789 (2989)

ช่วงที่ผ่านมานี้ท่านผู้อ่านอาจได้ยินคำว่า "ธรรมาธิปไตย" กันพอสมควรจากสื่อรูปแบบต่างๆ บางท่านอาจสงสัยว่า ธรรมาธิปไตยคืออะไร แล้วใช้ได้หรือในการบริหารสมัยนี้ ธรรมะจะช่วยได้หรือ เป็นระบอบการปกครองแบบใหม่หรือ ฯลฯ ผู้เขียนได้มีโอกาสอ่านหนังสือ "ธรรมาธิปไตยไม่มา จึงหาประชาธิปไตยไม่เจอ" ของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต) จึงจะขอนำเนื้อหาในหนังสือเล่มนั้นมาวิเคราะห์ด้วยหลักการบริหารสมัยใหม่ ที่เราใช้กันโดยทั่วไปในวงการบริหารองค์กรในปัจจุบัน

ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) กล่าวไว้ในหนังสือชัดเจนว่า ธรรมาธิปไตยไม่ใช่ระบบแยกต่างหาก อีกระบบจากประชาธิปไตย แต่เป็นคุณภาพ "เป็นหลักเกณฑ์ในการตัดสินใจของบุคคลที่อยู่หรือร่วมอยู่ในระบบการปกครองนั้น" (พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) ปี 2549 หน้า 13) ถ้าการตัดสินใจโดยตรวจสอบเรื่องราว สืบค้นความจริง หาข้อมูลให้ชัดเจนถ่องแท้ ใช้ปัญญาพิจารณาในการตัดสินใจต่างๆ เช่น ถ้าในระบอบประชาธิปไตยก็เป็นการตัดสินใจเลือกตั้ง โดยพิจารณาว่าผู้สมัครคนไหนเป็นคนดี มีความสามารถ มุ่งทำประโยชน์ให้ส่วนรวมจริงๆ ก็ตัดสินใจไปตามความดีงามความถูกต้องนั้น นี้เรียกว่าเป็นธรรมาธิปไตย แต่ถ้าเลือกโดยเอาผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก นี้เรียกว่าอัตตาธิปไตย หรือตัดสินใจเลือกโดยว่าไปตามกระแส ลงคะแนนแบบเฮตามพวกไป นี้เรียกว่าโลกาธิปไตย


ถึงตรงนี้นักบริหารจัดการก็ร้องอ๋อ ที่แท้ก็สอด คล้องกับหลักการตัดสินใจ (decision-making) แบบหลักการบริหารสมัยใหม่ คือการตัดสินใจโดยอยู่บนพื้นฐานข้อมูลข้อเท็จจริงและคุณธรรมจริยธรรมที่ถูกต้อง ซึ่งยังผลให้การตัดสินใจนั้นๆ ไม่ขึ้นอยู่กับอคติหรืออารมณ์ชั่ววูบของผู้ตัดสินใจนั้นๆ ไม่ว่าผู้ตัดสินใจนั้นจะเป็นนักบริหารหรือสมาชิกในแต่ละองค์กร การมีอำนาจในการตัดสินใจนี้ก็เป็นพื้นฐานสำคัญของการบริหารงานแบบมีส่วนร่วม (participative management) หรือการสร้างให้คนมีอำนาจในการทำงานในการตัดสินใจในขอบเขตของตน ซึ่งเราคุ้นหูกันว่าเอ็มเพาเวอร์เมนต์ (Empowerment)

ลองมาเทียบกันในหลักการพัฒนาองค์กร (OD: Organizational Development) เรื่องการทำให้พนักงาน มีส่วนร่วมในองค์กรมากขึ้น หรือ employee involvement มีเทคนิคสำคัญอยู่ที่เรื่องเดียวกันนี้คือ การให้พนักงานหรือสมาชิกในองค์กรนั้นๆ (ถ้าเทียบกับเรื่องธรรมาธิปไตยคือประชาชน ผู้ซึ่งเป็นสมาชิกขององค์กรใหญ่ชื่อว่าประเทศ) มีส่วนร่วมในการตัดสินใจยิ่งมากเท่าไหร่ ดีกรีการมีส่วนร่วมของพนักงานในองค์กรก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งจะยังผลให้องค์กรนั้นๆ มีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น เพราะคนหรือสมาชิกในองค์กรสามารถช่วยกันคิดช่วยกันตัดสินใจกันนำพาให้องค์กรเจริญเติบโตไปได้ดี ไม่ต้องไปขึ้นกับใครคนใดคนหนึ่ง ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่สุดขององค์กรนั้นๆ ถ้าแทงหวยถูกก็ดีไป ถ้าได้หัวหน้าไม่ดีมา ไม่มีจริยธรรม หรือไม่มีความ สามารถองค์กรก็ต้องเหนื่อยกันอีก




ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) ยังกล่าวไว้ในหนังสืออีกว่า อำนาจตัดสินใจ (decision-making power) เป็นหัวใจของระบบการ ปกครองนั้นๆ ใครมีอำนาจตัดสินใจสูงสุด นั่นคือตัวกำหนดระบบการปกครองนั้น

กล่าวคือถ้าเป็นระบอบเผด็จการ ก็คือบุคคล เดียวที่เรียกว่าผู้เผด็จการหรือผู้นำ มีอำนาจในการตัดสินใจ ถ้าเป็นคณาธิปไตย ก็คือหมู่คณะหรือกลุ่มบุคคล เป็นผู้มีอำนาจในการตัดสินใจ ถ้าเป็นประชาธิปไตย ก็คือประชาชนมีอำนาจในการตัดสินใจ หรือว่าประชาชนเป็นเจ้าของอำนาจตัดสินใจ

ทีนี้ใครมีอำนาจในการตัดสินใจ ก็ต้องให้คนนั้นตัดสินใจบนฐานของธรรมาธิปไตยหรือตัดสินใจด้วยเกณฑ์ของธรรมาธิปไตย เมื่อประชาธิปไตยอำนาจตัดสินใจอยู่ที่ประชาชน ก็จึงต้องมีการพัฒนาคุณภาพของประชาชน เพื่อให้ประชาชน ผู้เป็นเจ้าของอำนาจในการตัดสินใจนั้น ทำการตัดสินด้วยปัญญา โดยมีเจตนาที่เป็นธรรม และตรงนี้แหละคือ ธรรมาธิปไตย (พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) ปี 2549 หน้า 17)



การพูดถึงอำนาจการตัดสินใจที่มีคุณภาพนี้ เป็นอีกหนึ่งเสียงประสานจากศาสตร์ต่างๆ กันในเรื่องทำนองเดียวกัน แบบสหวิชาการ หรือ multi-disciplinary ที่ชี้มาจากคนละศาสตร์แต่ชี้มาที่เดียวกันว่า การให้คนในองค์กร หรือประชาชนมีอำนาจในการตัดสินใจเป็นความชอบธรรมที่ทำให้เกิดผลดีต่อองค์กรนั้นๆ

แต่นั่นควรจะต้องอยู่บนพื้นฐานที่สำคัญคือคนในองค์กรหรือประชาชนควรได้รับข้อมูลจริง ไม่ว่าจะจากสื่อต่างๆ หรือขวนขวายหามาเอง และมีอิสระในการตัดสินใจบนพื้นฐานความเป็นจริงนั้น โดยไม่ถูกครอบงำจากบุคคล คณะบุคคล หรือแม้แต่อคติของตัวเอง การตัดสินใจขององค์กรนั้นๆ หรือเพื่อองค์กรนั้นๆ จึงจะมีประสิทธิภาพจริง

ถ้าเรามองกันให้ละเอียดขึ้นไปอีก การตัดสินใจในองค์กรที่กล่าวมานั้น โดยทั่วๆ ไปไม่ได้เกิดขึ้นหนเดียวแล้วหายไปเลย เหมือนการที่เราเลือกตั้งผู้แทนกัน แต่เกิดขึ้นตลอดกิจกรรมที่องค์กรมี ถ้าเรานึกถึงองค์กรธุรกิจทั่วไปก็จะเห็นภาพชัดขึ้น เช่น พอองค์กรที่พนักงานมีส่วนร่วมมากกว่าต้องเลือกซื้อวัตถุดิบมา พนักงานที่มีหน้าที่ก็จะสามารถตัดสินใจในขอบเขตของตนตามที่มีความรู้หรือถูกฝึกมาได้

แต่องค์กรที่ผู้จัดการลุยเองหมด หรือพนักงานมีส่วนร่วมต่ำ ผู้จัดการก็ต้องสั่งเอง มาดูสินค้าเอง เลือกเอง ดูเผินๆ จากภายนอกอาจดูว่า ผู้จัดการคนนี้ขยันขันแข็ง เก่งจริงๆ ทำงานวุ่นไปหมด แต่ดูอีกทีเราอาจพบว่า ที่แท้เธอก็คือผู้จัดการสันดานเสมียนนั่นเอง เรื่องบางเรื่องลูกน้องก็ทำได้ ยังอุตส่าห์ไปทำ

อาจเพราะคิดว่าตัวเองทำดีกว่าลูกน้อง ไม่ไว้ใจลูกน้อง หรืออยากอวดคนทั่วไปว่าองค์กรนี้ต้องพึ่งฉันเท่านั้นนะ คนอื่นเข้ามาไม่ได้หรอก สู้ฉันไม่ได้ ไม่ว่าแบบไหนเราคงจะดูกันออกว่ารากฐานความคิด ก็มาจากว่าผู้จัดการคนนี้นึกว่าตนเหนือกว่าผู้อื่น หรือลืมนึกถึงผู้อื่นไปหน่อย ลืมนึกว่าคนอื่นก็อาจทำได้ หรือถ้าสู้เธอไม่ได้ เธอก็สามารถสอนงานให้ได้ แล้วพอกระจายงานให้ทำกัน ผู้จัดการคนนั้นก็มีเวลาไปคิดเรื่องต่างๆ ที่มีคุณค่ามากขึ้นได้ ไม่ได้วิ่งวุ่นเป็นฮีโร่แต่หัวซุกหัวซุนเหมือนเดิม

ซึ่งกิจกรรมเหล่านี้ไม่เพียงแต่สั่งซื้อวัตถุดิบ แต่มีกิจกรรมต่างๆ ต่อเนื่องไปจนกระทั่งส่งสินค้าถึงมือลูกค้า ในแต่ละขั้นตอนผู้จัดการสามารถให้อำนาจตัดสินใจแก่พนักงานหรือคนในองค์กรของตนได้

การให้อำนาจการตัดสินใจแก่คนในองค์กรอาจอันตรายมากกว่าตัดสินใจด้วยตัวผู้นำหรือผู้จัดการเอง ถ้าคนในองค์กรไม่ได้ข้อมูลที่ครบถ้วนดีพอ หรือไม่ได้ถูกฝึกมาให้ตัดสินใจได้ด้วยตนเองมาก่อน หรือเหมือนจะได้ตัดสินใจเอง แต่ถูกครอบงำแทรกแซงโดยตลอด จึงทำให้คนในองค์กรนั้นๆ ไม่ได้แข็งแรงเองจริงๆ ดังนั้นเราจึงพบบางกรณีที่คนในองค์กรตัดสินใจพลาด เพราะได้รับข้อมูลมาอย่างบิดเบือนตั้งแต่ต้น หรือมีโอกาสได้รับข้อมูลเพื่อใช้ในการตัดสินใจจำกัด อีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้การตัดสินใจผิดพลาดได้คือการที่มีอคติเข้าครอบงำ หรือมีอารมณ์ส่วนตัวเข้ามาพัวพันมากเกินไป แน่นอนล่ะปุถุชนคนธรรมดาอย่างเรายังมีอารมณ์รักโลภโกรธหลงกันอยู่บ้าง เพียงแต่ทำอย่างไรจึงจะลดปริมาณอารมณ์ส่วนเกินนี้ลงให้มากที่สุดเหมือนทำน้ำคลองที่กระเพื่อมอยู่ในแก้วให้นิ่งขึ้น ตะกอนต่างๆ ก็จะนอนก้นได้ทำให้มองเห็นอะไรอะไรชัดขึ้น



     ทฤษฎีทางจิตวิทยาของ อีริค เบิร์น เรื่องการวิเคราะห์การสื่อสาร (transactional analysis) ก็พูดในเรื่องทำนองนี้ว่า

ผู้บริหารที่เป็นผู้ใหญ่ (A: adult) คือไม่เล่นบทแต่เป็นเด็ก (C: child) นั้นคือคนที่สามารถเก็บควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ดีกว่า ซึ่งสมัยนี้เรานิยมเรียกกันว่าเป็นคนมี EQ สูง ซึ่งพฤติกรรมหลักของความเป็นผู้ใหญ่สามประการคือ

 1.การตัดสินใจอยู่บนฐานข้อมูลจริง (objective dataprocessing)
 2.การมีความรับผิดชอบทางศีลธรรม (ethic responsibility)

 และ 3.การมีบุคลิกภาพน่าเชื่อถือ personal Attractiveness) นั่นคือถ้าผู้บริหารท่านใดตัดสินใจด้วยอารมณ์หรือด้วยข้อมูลไม่เพียงพอ
(1.) ผู้บริหารใดไม่มีศีลธรรมหรือไม่สนใจรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวทำผิดศีลธรรม
 (2.) ผู้บริหารใดไม่มีบุคลิกภาพน่าเชื่อถือหรือมีพฤติกรรมที่ทำให้คนเขาไม่เชื่อถือในตน
 ผู้บริหารที่มีลักษณะเหล่านี้ก็ไม่นับว่าเป็น "ผู้ใหญ่" หรือผู้ซึ่งมีลักษณะเหมาะสมน่าศรัทธาหรือน่าทำงานด้วย ในความหมายของอีริค เบิร์น

 ดังนั้นถ้าเราจะดูว่าใครควรหรือไม่ควรเป็นผู้นำหรือผู้บริหารของเรา หรือตัวเราเองเป็นผู้นำหรือผู้บริหารที่เหมาะสมแล้วหรือยัง
เราสามารถเปรียบเทียบได้จากหลักเกณฑ์ต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้นนี้



ถึงส่วนนี้ ท่านผู้อ่านคงจะเห็นภาพที่นักวิชาการจากหลายสาขาวิชาตั้งแต่ศาสนา รัฐศาสตร์ การพัฒนาองค์กร การบริหารองค์กร และจิตวิทยา ชี้มากันที่เดียวกันถึงความสำคัญของการตัดสินใจที่มีคุณภาพ ต่อการบริหารองค์กรทั้งขนาดเล็กขนาดใหญ่ ว่าการตัดสินใจขององค์กรที่มีประสิทธิภาพสูงนั้น เกิดจากอำนาจการตัดสินใจของคนทั่วไปในองค์กรในเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่มีคุณภาพได้เมื่อได้รับข้อมูลที่เป็นจริง และเพียงพอ ประกอบกับการมีอิสระ และความสามารถในการแยกแยะผิดถูกชั่วดีของผู้ตัดสินใจหรือประชาชนขององค์กรนั้นๆ

ซึ่งนั่นก็สอดคล้องกับหลัก "ธรรมาธิปไตย" ที่พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) กล่าวไว้ในหนังสือดังกล่าว สุดท้ายนี้ขออวยพรให้ทุกท่านเป็นนักตัดสินใจที่มีคุณภาพด้วยกันทุกท่านทุกคนเพื่อองค์กรน้อยใหญ่ของเรา จะได้ดำเนินต่อได้อย่างยั่งยืนและเป็นสุขในระยะยาวด้วยเทอญ


http://www.nidambe11.net/ekonomiz/2006q2/2006may04p7.htm

ผัวอิชั้นฝากมาบอกคุณรวงข้าวฯว่า....ถ้ากฎหมายไทยยกเลิกข้อหาหมิ่นฯได้เมื่อไหร่ คนที่เค้ารู้จริงถึงกล้านำข้อมูลที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยรู้มาบอกกล่าวกันได้ คุณรวงข้าวฯไม่สงสัยรึค่ะว่าหากดีจริง...ทำไมไม่กล้าให้มีการวิจารณ์!?!  :slime_doubt:

---  คนที่เค้ารู้จริงถึงกล้านำข้อมูลที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยรู้มาบอกกล่าวกันได้ คุณรวงข้าวฯไม่สงสัยรึค่ะว่าหากดีจริง...ทำไมไม่กล้าให้มีการวิจารณ์!?

------------------------------------------------------------------------------------------------

---  ก็เพราะรู้ไม่จริงนะสิ  และใส่สีตีไข่เข้าว่า นั่นล่ะที่เค้ากลัวกันนัก
ตัวทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย  มีใครกล้าออกมารันตี คนรู้จริง  คนจริง
แบบขุนพันบ้างล่ะ  คนจริงในประเทศนี้มีไม่กี่คนหรอก  นับคนได้หน่ะ

เคยคุยกับคนที่วิจารณ์หลายคน ก้ไม่เห็นมันจะรู้จริง แค่ฟังเค้ามา

.

***  มันก็เป็นเรื่องที่แปลกมากกกก....แปลกอย่างผิดปกติ
โดยทั่วไป  ตรงที่ว่า  ข่าวที่ปล่อยมาตามกระแส  ข่าวที่ฟังเค้าเล่ามา
กลับดัง  กลับพยายามจะกลบข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น

** ดูตัวอย่าง  อย่างกรณี ไอทีวี  จนข้อเท็จจริงเชว์ออกมา
จนรัฐบาลต้องเข้าไปดูแล  ยังจะร้องแหกปากตะโกนร้อง
ว่าไม่ผิด  ๆๆๆ...มันเพราะอะไรล่ะ  ลองคิดดูง่าย ๆ...เรื่อง
ง่ายๆ ...เห็นได้ชัดเจน  กระแสยังเพี้ยนได้เลย

คนที่ฟังคนอื่นและพิจารณาข้อมูลด้วยสติย่อมได้รับการสรรเสริญกว่ากลุ่มคนที่มีแต่ศรัทธาอันเกิดจากการล้างสมองเช้า-เย็น และปิดกั้นการรับรู้ข้อมูลอีกด้านเฉกเช่นที่เป็นอยู่ขณะนี้และนานมาแล้ว!!

ป้ายสีองคมนตรี เสียดสีเศรษฐกิจพอเพียง  เป้าหมายของปฎิญญาฟินด์แลนด์

มันเท่านั้นเองค่ะคุณรวงข้าว  เป็นแผนที่เขาส่งมาให้ทำ จึงจะเห็นว่าเป้าหมายของพวกนี้ก็เพียงต้องการ ดึงฟ้าต่ำ  เพื่อเปลี่ยนแปลงการปกครองให้เป็นไปในรูปแบบที่เขาต้องการ  ถึงวันนี้จะรู้ว่าหมดหวังแล้ว แต่แรงแค้นของทีมอดีตคอมมิวนิสต์ ที่สั่งสมความพยาบาทมานานนับสิบปี แค้นนั้นฝังลึกจนถึงว่าแม้นไม่อาจจะล้มได้ ก็ขอผลักให้สะเทือน

เท่านั้นเองจริงๆค่ะ  ความเห็นไปกันคนละขั้วชนิดสุดขั้วแล้ว  เหมือนยุคคอมมิวนิสต์ คุยกันไม่รู้เรื่องค่ะ  สุดท้ายก็คงต้องออกกำลังกายกัน ไปวัดผลแพ้ชนะเอาตอนนั้นค่ะ   :slime_v:

อิ อิ นอกจากผีคอมฯแล้วยังมีผีฟิลแลนด์อีกแน๊ะ.....ทุกอย่างมันขึ้นกับกรรมอ่ะคร้า ไม่มีอะไรหรือใครที่อยู่ได้ตลอดไปโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง It is matter of when and how เท่าน้านเจงๆๆๆ


 :slime_smile2:

อ้าว เวร โดนลบซะงั้น 555 สงสัยจะยอมรับความจริงไม่ได้