หัวข้อ: เรื่องย่อ Pride And Prejudice บทที่ บทที่ ๓๓ - ๓๖ เริ่มหัวข้อโดย: opensky ที่ 24-12-2006, 23:23 เรื่องย่อ Pride And Prejudice บทที่ บทที่ ๓๓ - ๓๖
แต่งโดย Jane Austen Elizabeth ต้องมาบังเอิญเจอ Darcy ทุกเช้าตอนที่เดินอยู่ในสวน ทั้งๆ ที่ Elizabeth ก็บอก Darcy แล้วว่านี่คือที่เดินประจำของเธอตั้งแต่เช้าวันแรกที่เจอกัน เพื่อให้ Darcy ใช้เส้นทางอื่น เธอรู้สึกหงุดหงิดที่เมื่อ Darcy เจอเธอแล้วแทนที่จะแยกทางไป กับถือโอกาสเดินร่วมกับเธอตอนขากลับ วันหนึ่งเธอเจอพันเอก Fitzwilliam จึงคุยกับเขาเรื่องนิสัยของ Darcy แล้วได้รู้ว่า Darcy นี่เองเป็นตัวการพราก Jane ออกจาก Bingley Elizabeth โกรธและร้องให้ ที่ Pride ของ Darcy ได้ทำลายความสุขของ Jane คนที่เธอถือว่ามีใจประเสริฐที่สุด และน่ารักที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอมา เธอตัดสินใจที่จะไม่ไปกินน้ำชาที่คฤหาสน์ในเย็นวันนั้น เพราะเห็นว่าอารมณ์ไม่ดีพอที่จะพบ Lady Catherine และไม่อยากเจอหน้า Darcy เธอบอก Charlotte ว่าเธอปวดหัว Elizabeth เข้าใจ Darcy ผิด เธอเข้าใจว่า Darcy เป็นคนห่วงแต่ยศศักดิ์ตำแหน่งฐานะ จึงได้พราก Jane ออกจาก Bingley เธอไม่รู้ว่าที่ Darcy ทำเช่นนี้เพราะทั้ง Bingley and Darcy สงสัยว่า Jane รัก Bingley หรือเปล่า ทั้งนี้เพราะ Jane ทำตัวเฉยๆ ดูห่างๆ เวลาอยู่ใกล้ Bingley วันรุงขึ้นElizabeth ก็ต้องแปลกประหลาดใจอย่างยิ่งที่ Darcy มาหา เขาถามถึงสุขภาพของเธอ แล้วก็เงียบไป จากนั้นสักพักก็ทำให้ Elizabeth ตกตะลึงด้วยการบอกรักและขอแต่งงาน แรกสุดนั้น Elizabeth รู้สึกปลื้มใจที่เขาเห็นคุณค่าของเธอ ทนไม่ได้ที่จะไม่บอกรักเธอ ต่อมาก็โกรธเมื่อ Darcy บอกถึงเหตุผลที่เขาพยายามไม่รักเธอ เช่นการที่เธออยู่ในชนชั้นที่ต่ำกว่าซึ่งจะดึงให้เขาต่ำลงไปด้วย ปัญหาการไม่มีกิริยามารยาทของครอบครัวเธอ กลายเป็นว่าเธอคือตัวฉุดรั้งให้เขาลงสู่ความตกต่ำที่เขาไม่สามารถฝืนได้ เมื่อบวกกับความโกรธที่ถูกสุมมาแล้วหนึ่งวัน Elizabeth จึงกระแทก Darcy ด้วยการปฏิเสธที่แข็งกร้าว พร้อมกับบอกว่าเขาเป็นผู้ชายสุดท้ายในโลกที่เธอคิดจะแต่งงานด้วย เธอประณามเขาที่พราก Jane จาก Bingley ที่โกง Wickham ที่ยโสโอหัง ที่เห็นแก่ตัว Darcy รับข้อกล่าวหาโดยไม่รู้สึกว่าตัวเองผิด ทั้งยังแสดงท่าทางดูหมิ่นความคิดเธอด้วย เขาผงะเมื่อเธอกล่าวหาเขาว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษ ที่ขอเธอแต่งงานโดยพยายามสร้างเงื่อนไขต่างๆ บีบให้เธอไม่มีทางเลือกอย่างอื่นนอกจากต้องตอบรับอย่างเดียว เมื่อ Elizabeth พูดจบเขาโกรธ แล้วเดินออกไป Elizabeth รู้สึกอัดอั้นด้วยอารมณ์ต่างๆ ที่ประดังเข้ามาจนท่วมท้น เธอร้องให้อยู่ครึ่งชั่วโมง และเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ Elizabeth เดินอยู่ Darcy ก็เข้ามายื่นจดหมาย ขอร้องให้ Elizabeth อ่าน แล้วก็เดินจากไป ในจดหมายนั้น Darcy ไม่พูดถึงเรื่องการขอแต่งงานอีก แต่พูดถึงข้อกล่าวหาของ Elizabeth สองข้อคือ ข้อที่เขาพราก Jane จาก Bingley Darcy บอกว่าเขาเชื่อว่า Jane ไม่ได้รัก Bingley และเขาก็โน้มน้าว Bingley บ่อยๆ ให้เห็นอย่างนั้น เขายอมรับว่าเขาต้องการปกป้อง Bingley จากการแต่งงานที่ผลุนผลันเช่นนั้น เขาย้ำว่าเขารู้สึกเช่นนี้เพราะ Jane ไม่มีทีท่าว่ารัก Bingley เลย มีทีท่าที่ห่างเหินอยู่ตลอดเวลา Darcy ยังเพิ่มอีกว่าแม่ของเธอ น้องสาวทั้งสามของเธอ และแม้กระทั่งพ่อของเธอก็ทำตัวไม่เหมาะสมต่อหน้าคนในงาน และทำตัวน่าขายหน้ามากที่หวังทรัพย์สมบัติจาก Bingley จนออกนอกหน้า ส่วนเรื่อง Wickham Darcy บอกว่า Wickham ดูเป็นคนน่าประทับใจ แต่จริงๆ แล้วเป็นคนเหลวไหล โลภมาก และเจ้าคิดเจ้าแค้น Darcy บอกว่าเขาไม่ได้โกง Wickham เลย ตรงกันข้ามเขาให้เงิน Wickham 3,000 ปอนด์เพื่อเรียนกฎหมาย Wickham กลับใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย พยายามขอเงินเพิ่ม เมื่อไม่ได้ก็วางแผนพาน้องสาว Darcy หนีตามกันไป ซึ่งขณะนั้นน้องสาวมีอายุ ๑๕ ปีเท่านั้น Darcy ย้ำขอร้องให้ Elizabeth ค้นหาความจริงโดยไปถามพันเอก Fitzwilliam ในตอนแรก Elizabeth ปฏิเสธที่จะเชื่อ แต่เมื่อเธออ่านแล้วอ่านอีก ทบทวนเหตุการณ์ไปมาตามที่ Darcy เขียน ไม่ช้าเธอก็ตระหนักว่าสิ่งที่ Darcy เขียนนั้นเป็นความจริงทั้งหมด เธอทั้งตกตะลึงและทั้งเสียใจ เมื่อนึกย้อนไปถึงการกระทำและความคิดของเธอในช่วงที่ผ่านมา เธอรู้สึกประหวั่นและละอายใจ เธอที่เคยทรนงในความฉลาดกลายเป็นคนโง่สุดๆ ประหลาดใจที่ค้นพบว่าจริงๆ แล้วเธอไม่เคยรู้จักตัวเธอเอง เธอเดินกลับบ้านด้วยอารมณ์หดหู่และด้วยความรู้สึกละอาย เมื่อมาถึงบ้านก็ทราบว่า Darcy และ พันเอก Fitzwilliam มาหาและไปแล้ว Elizabeth ได้เรียนรู้ว่าความเชื่อใจในภูมิของตนนั้นทำให้เธอโง่เขลาขนาดไหน Elizabeth แสดงให้เห็นถึงความเป็นคนมีวิจารณญาณตอนที่อ่านจดหมายนี้ ก่อนอ่านจดหมายนั้นเธอเชื่อมั่นว่าเธอถูก และหวังว่าจะได้รับคำขอโทษจาก Darcy แต่ไม่เป็นเช่นนั้น เธอพยายามหาความจริง โดยพิจารณาว่า มีสักเรื่องหนึ่งไหมที่ Darcy พูดถูก แล้วเธอก็หาเจอ จากหนึ่งเป็นสอง และเจอไปเรื่อยๆ จนค้นพบว่า ที่ Darcy เขียนมานั้นถูกทั้งหมด จากนั้นเธอก็สามารถใคร่ครวญเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อยืนยันคำพูดของ Darcy เธอเข้าใจชัดและแจ่มแจ้งโดยไม่ต้องพึ่งพันเอก Fitzwilliam เพื่อมายืนยัน ตามที่ Darcy ขอร้องเลย จากนั้นเธอก็ยอบรับความผิดพลาดของเธอเอง เห็นข้อบกพร่องของเธอ ทั้งหมดนี้เธอทำได้ภายในสองชั่วโมง โดยไม่ต้องปรึกษาใครเลย ความรู้สึกของ Elizabeth ที่มีต่อ Darcy เปลี่ยนไป เธอมีความเคารพในความคิดเห็นของ Darcy เห็นด้านดีของเขามากขึ้น เห็นใจเขา แต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่อยากเจอหน้าเขา เพราะไม่เห็นด้วยกับวิธีการแก้ปัญหาของเขา ที่ยังยืนอยู่ที่ว่าตัวเองเป็นผู้สูงศักดิ์กว่า ส่วนเธอและครอบครัวต่ำต้อยกว่า อีกประการหนึ่งที่ทำให้เธอไม่อยากเจอหน้า Darcy ก็คือเธอไม่กล้าสู้หน้า Darcy เธอยอมรับว่าครอบครัวเธอมีความโลภและไม่มีกิริยามารยาทจริง และแก้ไขไม่ได้ มีแต่จะเป็นมากขึ้น และที่สำคัญก็คือที่ผ่านมาเธอทำร้ายจิตใจของ Darcy มาก ข้อบกพร่องเหล่านี้ทำให้เธอเห็นว่าตัวเธอไม่สมควรที่จะเจอ Darcy อีก Darcy ได้เรียนรู้ว่าการไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไรกับตัวเองนั้นเสียหายอย่างไร Darcy มีโอกาสที่จะชี้แจงแก้ความเข้าใจผิดของ Elizabeth ทีมีต่อเขา แต่เขาไม่ยอมทำ เขาไม่เคยทำมาก่อนเพราะมี pride มากจนไม่สนใจว่าใครจะคิดอย่างไรกับเขา เมื่อตระหนักชัดว่า pride อันนี้ทำให้ Elizabeth กำลังหลุดออกไปจากชีวิตเขาอย่างไม่อาจกลับมาได้ เขาพบว่าเขากำลังสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตไป ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องเรียนรู้การอ่อนน้อมถ่อมตน ด้วยการเขียนจดหมายชี้แจงการกระทำของเขา เพื่อให้ Elizabeth เข้าใจเขาได้ถูกต้อง |